ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 30
ข้อมูลของเส้นทาง | |
---|---|
ความยาว | 3,073 ไมล์[1] (4,946 กิโลเมตร) |
มีขึ้นเมื่อ | 1926[1]–ปัจจุบัน |
ทางแยกที่สำคัญ | |
ปลายทางทิศ ตต. | US 101 ในอัสตอเรีย รัฐออริกอน |
I-5 / I-84 ที่พอร์ตแลนด์ รัฐออริกอน I-15 ที่โพคาเทลโล รัฐไอดาโฮ | |
ปลายทางทิศ ตอ. | เวอร์จิเนียเอฟเวนิวในแอตแลนติกซิตี รัฐนิวเจอร์ซีย์ |
ตำแหน่งที่ตั้ง | |
ประเทศ | สหรัฐ |
รัฐ | ออริกอน ไอดาโฮ ไวโอมิง เนแบรสกา ไอโอวา อิลลินอย อินดีแอนา โอไฮโอ เวสต์เวอร์จิเนีย เพนซิลเวเนีย และนิวเจอร์ซีย์ |
ระบบทางหลวง | |
ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 30 (อังกฤษ: U.S. Route 30 ย่อเป็น US 30) เป็นทางหลวงสหรัฐแนวตะวันออก-ตะวันตก ทางหลวงมีเส้นทางพาดผ่านภาคเหนือของสหรัฐอเมริกา ทางหลวงเส้นนี้เป็นทางหลวงสหรัฐที่ยาวที่สุดเป็นอันดับ 3 รองจากทางหลวงสหรัฐหมายเลข 20 และทางหลวงสหรัฐหมายเลข 6 ปลายทางทิศตะวันตกของทางหลวงหมายเลข 30 อยู่ที่อัสตอเรีย รัฐออริกอน ปลายทางทิศตะวันออกอยู่ที่แอตแลนติกซิตี รัฐนิวเจอร์ซีย์ ทางหลวงเส้นนี้มีเส้นทางขนานและใช้เส้นทางร่วมกันกับทางหลวงอินเตอร์สเตตเป็นระยะทางจำนวนมาก จึงได้มีการจัดการเพื่อที่จะหลีกเลี่ยงการถอดถอนหมายเลข ซึ่งเกิดขึ้นได้ในทางหลวงระยะไกล เช่น ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 66
ทางหลวงประวัติศาสตร์ลิงคอล์น มีเส้นทางข้ามสหรัฐอเมริกา (จากนครนิวยอร์ก ถึงซานฟรานซิสโก) ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของทางหลวงหมายเลข 30 ซึ่งยังคงเป็นที่รู้จักด้วยชื่อนั้นในหลายแห่ง
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 Droz, Robert V. U.S. Highways : From US 1 to (US 830). URL accessed 02:55, 17 April 2006 (UTC).
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ U.S. Route 30
- Termini of U.S. Route 30 เก็บถาวร 2014-10-07 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Speed Limits for U.S. Route 30 in New Jersey