ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 1
ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 1 | |
|---|---|
 | |
| ข้อมูลของเส้นทาง | |
| ความยาว | 2,369.49 ไมล์[1] (3,813.32 กิโลเมตร) |
| มีขึ้นเมื่อ | 1926–ปัจจุบัน |
| ทางแยกที่สำคัญ | |
| ปลายทางทิศใต้ | ถนนไวต์เฮด / ถนนเฟลมมิง ใน คีย์เวสต์ รัฐฟลอริดา |
| |
| ปลายทางทิศเหนือ |  Route 161 ใน แคลร์ รัฐนิวบรันสวิก แคนาดา |
| ตำแหน่งที่ตั้ง | |
| ประเทศ | สหรัฐ |
| ระบบทางหลวง | |
ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 1 (อังกฤษ: U.S. Route 1 หรือ US 1) เป็นทางหลวงสหรัฐแนวเหนือ-ใต้สายหลัก มีเส้นทางใกล้แนวฝั่งทะเลด้านตะวันออกของสหรัฐอเมริกา มีระยะทาง 2,369 ไมล์ (3,813 กิโลเมตร) ปลายทางทิศเหนือจากเมืองฟอร์ตเคนต์ รัฐเมน บริเวณเขตแดนแคนาดา-สหรัฐอเมริกา ลงไปยังทิศใต้ถึงเมืองคีย์เวสต์ รัฐฟลอริดา เป็นถนนแนวเหนือ-ใต้ที่ยาวที่สุดในสหรัฐอเมริกา[2] โดยปกติทางหลวงหมายเลข 1 จะมีเส้นทางขนานใกล้ ๆ ไปกับอินเตอร์สเตต 95 แต่จะมีช่วงหนึ่งที่ทางหลวงหมายเลข 1 ออกห่างจากอินเตอร์สเตต 95 ไปทางทิศตะวันตกในช่วงระหว่างแจ็กสันวิลล์ รัฐฟลอริดา ถึงปีเตอร์สเบิร์ก รัฐเวอร์จิเนีย ทางหลวงสายนี้เชื่อมต่อเมืองสำคัญทางชายฝั่งทะเลตะวันออกเข้าด้วยกัน ได้แก่ ไมอามี วอชิงตัน ดี.ซี. บอลทิมอร์ ฟิลาเดลเฟีย นครนิวยอร์ก และบอสตัน ผ่านจากเขตภาคตะวันออกเฉียงใต้ของสหรัฐอเมริกาถึงนิวอิงแลนด์
ขณะที่ทางหลวงหมายเลข 1 มีเส้นทางพาดผ่านในแนวเหนือใต้ทางทิศตะวันออกของสหรัฐอเมริกานั้น บางส่วนของทางหลวงสายอื่น ๆ ได้แก่ 9, 13, 15, 17, 21 ซึ่งทางหลวงสายดังกล่าวมีเส้นทางใกล้ชิดกับชายฝั่งทะเลมากกว่า เมื่อได้มีการวางระบบถนนในยุค 1920 เดิมเป็นทางหลวงแอตแลนติก ต่อมาก็ได้ถูกกำหนดให้เป็นทางหลวงหมายเลข 1 ซึ่งไปตามเส้นแนวระหว่างตีนเขากับที่ราบชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติก ทางทิศเหนือของออกัสตา รัฐจอร์เจีย[3] โดยทางหลวงที่ห่างไกลไปทางฝั่งตะวันออกจะมีคุณภาพต่ำและเข้าถึงประชากรไม่มาก[4]
รายละเอียดของเส้นทาง
[แก้]รัฐฟลอริดา
[แก้]
ทางหลวงหมายเลข 1 วิ่งไปตามชายฝั่งตะวันออกของรัฐฟลอริดา เริ่มต้นที่ 490 ถนนไวต์เฮด ในคีย์เวสต์[5] และผ่านเมืองไมแอมี ฮอลลีวูด ฟอร์ตลอเดอร์เดล เวสต์ปาล์มบีช ฟอร์ตเพียร์ซ เมลเบิร์น ไททัสวิลล์ เดย์โทนาบีช ปาล์มโคสต์ เซนต์ออกัสติน และแจ็กสันวิลล์ ช่วงของเส้นทางที่อยู่ทางใต้สุดที่เป็นช่วงที่ผ่านฟลอริดาคีส์ ระยะทางประมาณ 100 ไมล์ (160 กิโลเมตร) เป็นทางหลวงโอเวอร์ซีส มีขนาด 2 ช่องจราจร สร้างขึ้นในยุค 1930 หลังจากที่ทางรถไฟโอเวอร์ซีสของทางรถไฟสายชายฝั่งตะวันออกฟลอริดาได้ถูกทำลายโดยพายุเฮอร์ริเคนเลเบอร์เดย์ในปี พ.ศ. 2478 ส่วนช่วงต่อ ๆ มาของทางหลวงหมายเลข 1 ในรัฐฟลอริดา มักจะเป็นทางคู่ 4 ช่องจราจร และมีอินเตอร์สเตต 95 ตั้งอยู่ไม่ห่าง และมีทางหลวงรัฐหมายเลข A1A เป็นถนนริมชายหาดต่อเนื่อง ที่เป็นเส้นทางเลือกของทางหลวงหมายเลข 1 ซึ่งเป็นเส้นทางขาดตอน เพราะหลีกเลี่ยงการสร้างสะพานข้ามทางน้ำเข้า และหลีกเลี่ยงการตัดผ่านศูนย์อวกาศเคนเนดี เมื่อทางหลวงหมายเลข 1 ถึงทางตอนเหนือของแจ็กสันวิลล์ เส้นทางจะออกไปทางตะวันตกเฉียงเหนือไปยังเมืองออกัสตา รัฐจอร์เจีย โดยมีทางหลวงสหรัฐหมายเลข 17 เป็นเส้นทางชายฝั่งแทนไปจนถึงรัฐเวอร์จีเนีย และมีทางหลวงสหรัฐหมายเลข 13 รับช่วงต่อ[6] ในรัฐฟลอริดา จนถึงยุค 1990 ทางหลวงหมายเลข 1 จะใช้ป้ายเครื่องหมายที่คมชัดสูง (ตัวอักษรสีขาวบนพื้นหลังสีแดง)[7]
รัฐจอร์เจีย
[แก้]
![[icon]](/wiki/%E0%B9%84%E0%B8%9F%E0%B8%A5%E0%B9%8C:Wiki_letter_w_cropped.svg){kind=small} | ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
รัฐนอร์ทแคโรไลนาและรัฐเซาท์แคโรไลนา
[แก้] | ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ภูมิภาคแอตแลนติกกลาง
[แก้] | ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
นิวอิงแลนด์
[แก้] | ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
อ้างอิง
[แก้]- ↑ American Association of State Highway and Transportation Officials, United States Numbered Highways เก็บถาวร 2007-02-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, 1989 Edition
- ↑ "America's longest north-south highways". magicvalley.com. Times-News. สืบค้นเมื่อ 13 October 2014.
- ↑ "E. W. James on designating the Federal-aid system and developing the U.S. numbered highway plan". Fhwa.dot.gov. สืบค้นเมื่อ 2012-08-09.
- ↑ Rand McNally Auto Road Atlas, 1926, accessed via the Broer Map Library
- ↑ 490 Whitehead St (1970-01-01). "490 Whitehead St, Key West, FL 33040 – Google Maps". Maps.google.com. สืบค้นเมื่อ 2012-08-09.
- ↑ Google Maps street maps and USGS topographic maps, accessed via ACME Mapper
- ↑ John Gordon, The Virginian-Pilot, US Highway 17 to Florida: Scenic, Historic and Very Slow, December 29, 1993: "Drivers know they're in Florida when they notice the U.S. Highway signs are color-coded for easy recognition. The US 17 signs, for example, are yellow, while those of US 1 are red, US 90 blue. and US 27 green."
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
คู่มือการท่องเที่ยว U.S. Highway 1 จากวิกิท่องเที่ยว (ในภาษาอังกฤษ)- Weingroff, Richard F. "U.S. 1: Fort Kent, Maine to Key West, Florida". Federal Highway Administration. สืบค้นเมื่อ August 29, 2014.
- End of U.S. Highway 1 เก็บถาวร 2013-08-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
 | ||
| ||
- ระบบทางหลวงสหรัฐ
- ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 1
- ถนนในรัฐฟลอริดา
- ถนนในรัฐจอร์เจีย
- ถนนในรัฐเซาท์แคโรไลนา
- ถนนในรัฐนอร์ทแคโรไลนา
- ถนนในรัฐเวอร์จิเนีย
- ถนนในวอชิงตัน ดี.ซี.
- ถนนในรัฐแมริแลนด์
- ถนนในรัฐเพนซิลเวเนีย
- ถนนในรัฐนิวเจอร์ซีย์
- ถนนในรัฐนิวยอร์ก
- ถนนในรัฐคอนเนทิคัต
- ถนนในรัฐโรดไอแลนด์
- ถนนในรัฐแมสซาชูเซตส์
- ถนนในรัฐนิวแฮมป์เชอร์
- ถนนในรัฐเมน