ทางรถไฟสายทรานส์-แคสเปียน
ทางรถไฟสายทรานส์-แคสเปียน (หรือเรียกว่า ทางรถไฟสายเอเชียกลาง, รัสเซีย: Среднеазиатская железная дорога) เป็นทางรถไฟที่ทอดยาวไปตามเส้นทางสายไหม ผ่านพื้นที่ส่วนใหญ่ทางตะวันตกของเอเชียกลาง สร้างขึ้นโดยจักรวรรดิรัสเซียระหว่างการขยายอำนาจของจักรวรรดิรัสเซียเข้าสู่เอเชียกลางในคริสต์ศตวรรษที่ 19 ทางรถไฟเริ่มดำเนินการในปี ค.ศ. 1879 หลังจากรัสเซียได้รับชัยชนะเหนือโคคันด์ เดิมทีมีจุดประสงค์ทางทหารในการอำนวยความสะดวกแก่กองทัพจักรวรรดิรัสเซียในการต่อต้านการต่อต้านการปกครองในท้องถิ่น อย่างไรก็ตาม เมื่อลอร์ดเคอร์ซอนเสด็จเยือนทางรถไฟ เขาตั้งข้อสังเกตว่าเขาถือว่าความสำคัญของทางรถไฟนั้นอยู่นอกเหนือการควบคุมของทหารในท้องถิ่น และคุกคามผลประโยชน์ของจักรวรรดิบริติชในเอเชีย[1]
ประวัติ
[แก้]การก่อสร้าง
[แก้]การก่อสร้างเริ่มขึ้นในปี ค.ศ. 1879 เป็นการก่อสร้างของทางรถไฟรางแคบไปยังกึซยาร์บัต ซึ่งเกี่ยวข้องกับการพิชิตทรานส์แคสเปียของจักรวรรดิรัสเซียภายใต้นายพลมีฮาอิล สกอเบเลฟ ทางรถไฟสายนี้มีการเปลี่ยนแปลงขนาดของรางอย่างรวดเร็วเป็นขนาดรางมาตรฐานรัสเซียที่ 5 ฟุต (1,524 มม.) และการก่อสร้างจนถึงอัชกาบัดและเมิร์ฟ (หรือมารือในปัจจุบัน) แล้วเสร็จภายใต้การนำของนายพลมิฮาอิล นิโคลาวิทช์ แอนเนนคอฟในปี ค.ศ. 1886 เดิมทางรถไฟสายนี้นี้เริ่มต้นจากอูซุน-อาดา บนทะเลแคสเปียน แต่ต่อมาปลายทางก็ถูกย้ายไปทางเหนือไปยังท่าเรือที่ครัสโนวอดสค์ ทางรถไฟสายนี้ไปถึงซามาร์คันด์ผ่านทางบูคาราในปี ค.ศ. 1888 และหยุดการก่อสร้างไปเป็นเวลาสิบปีจนกระทั่งขยายไปยังทาชเคนต์และอันดิจานในปี ค.ศ. 1898 การสร้างสะพานถาวรในการข้ามข้ามแม่น้ำอามู-ดาร์ยายังสร้างไม่เสร็จจนกระทั่งปี ค.ศ. 1901 และจนกระทั่งถึงตอนนั้นรถไฟก็วิ่งผ่านไม้ง่อนแง่นที่มักได้รับความเสียหายจากน้ำท่วม ในปี ค.ศ. 1905 มีเรือข้ามฟากรถไฟข้ามทะเลแคสเปียนจากครัสโนวอดสค์ไปยังบากูในอาเซอร์ไบจาน ในปี ค.ศ. 1906 ทางรถไฟสายทาชเคนต์ซึ่งเป็นทางรถไฟที่เชื่อมต่อรถไฟทหารทรานแคสเปียนกับเครือข่ายรถไฟรัสเซียและยุโรปอื่น ๆ ได้ถูกสร้างเสร็จในปีนั้น
ผลกระทบทางด้านเศรษฐกิจ
[แก้]ทางรถไฟสายนี้ได้ส่งผลให้มีปริมาณฝ้ายที่ส่งออกจากภูมิภาคนี้เพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก เพิ่มขึ้นจาก 873,092 พู้ดในปี ค.ศ. 1888 เป็น 3,588,025 พู้ดในปี ค.ศ. 1893 นอกจากนี้ยังมีการนำเข้าน้ำตาล น้ำมันก๊าด ไม้ เหล็ก และวัสดุก่อสร้างเข้ามาในพื้นที่ด้วย ตัวเลขการค้าที่เพิ่มขึ้นเหล่านี้ถูกใช้โดยผู้ว่าราชการทั่วไป นิโคไล โรเซนบาค เพื่อโต้แย้งเรื่องการขยายทางรถไฟไปยังทาชเคนต์ ในขณะที่พ่อค้า N. I. Reshetnikov เสนอกองทุนส่วนบุคคลเพื่อจุดประสงค์เดียวกัน[2]
การปฏิวัติและสงครามกลางเมืองรัสเซีย
[แก้]ทางรถไฟสายนี้เป็นวิธีการคมนาคมที่สำคัญที่สุดในพื้นที่ และคนงานบนทางรถไฟสายนั้นได้กลายเป็นนักเคลื่อนไหวคนสำคัญในช่วงการปฏิวัติรัสเซีย คนงานรถไฟจำนวน 35 คนเป็นผู้ก่อตั้งกระบวนการโซเวียตทาชเคนต์เมื่อวันที่ 2 มีนาคม ค.ศ. 1917[3] พวกเขาออกคำสั่งว่าควรย้ายการบริหารงานรถไฟออกไปจากอาชกาบัต และส่งคอมมิสสาร์โฟรลอฟไปที่เมืองนั้น ซึ่งเป็นการเคลื่อนไหวที่ไม่เป็นที่นิยม[4] ในทางกลับกัน คนงานรถไฟทางด้านตะวันตกของทางรถสายนี้ไฟได้เริ่มแยกตัวออกจากทาชเคนต์ซึ่งเข้าข้างบอลเชวิค โดยจัดตั้งคณะกรรมการบริหารอัชคาบัดเมื่อวันที่ 14 กรกฎาคม ค.ศ. 1918
ทั้งทางรถไฟและคนงานมีบทบาทสำคัญในสงครามกลางเมืองรัสเซีย กองทหารของกองทัพบริติชอินเดียเข้าร่วมการรบตามแนวทางรถไฟบางส่วน และเมืองทาชเคนต์เป็นป้อมปราการที่สำคัญของกองทัพแดง[5]
ทางรถไฟสายนี้ภายใต้อำนาจของสหภาพโซเวียต
[แก้]ในช่วงยุคโซเวียตและต่อจากนั้น ทางรถไฟสายนี้ได้มีศูนย์กลางในการบริหารที่เมืองทาชเคนต์
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Military power, conflict, and trade by Michael P. Gerace, Routledge, 2004 p182
- ↑ Russian Colonial Society in Tashkent by Jeff Sahadeo, Indiana University Press, 2007, p120
- ↑ Russian colonial Society in Tashkent, 1865-1923, by Jeff Sahedeo, Indiana university Press, 2007, p. 190
- ↑ The Times, The Fighting In Trans-Caspia, 3 March 1919
- ↑ On Secret Service East of Constantinople, by Peter Hopkirk, John Murray 1994
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
- Curzon, G. N. (1889). Russia in Central Asia. London. OCLC 2115675.
- Annenkov, Mikhail (1881). Ахал-Техинский Оазис и пути к Индии [The Akhal-Teki Oasis and the roads to India]. Санкт-Петербург.
- Dobson, George (1890). Russia's Railway Advance Into Central Asia. W. H. Allen & Co. OCLC 1097761.
| นานาชาติ | |
|---|---|
| ประจำชาติ | |
| ภูมิศาสตร์ | |
