ตูอีโตงาเฟฟีเน
ตูอีโตงาเฟฟีเน หรือ ตูอีโตงาสตรี (ตองงา: Tuʻi Tonga Fefine) เป็นพระราชอิสริยยศของพระทายาทฝ่ายหญิงพระองค์ใหญ่ในตูอีโตงา ซึ่งเป็นผู้นำทางจิตวิญญาณของตองงา ในอดีตผู้ดำรงตำแหน่งตูอีโตงาเฟฟีเนถือได้ว่ามีสถานะทางสังคมสูงกว่าตูอีโตงาด้วย[1] ปัจจุบันไม่มีการให้พระอิสริยยศนี้แก่ผู้ใด[1] อ้างตามธรรมเนียมคาดว่าเจ้าหญิงซีนาอีตากาลาอีลางีเลกา พระราชธิดาในพระเจ้าอูลูอากีมาตาที่ 1 เป็นผู้ดำรงตำแหน่งตูอีโตงาเฟฟีเนพระองค์แรก การอภิเษกสมรสของตูอีโตงาเฟฟีเนกับชายชาวตองงาถูกมองว่าไม่เหมาะสม โดยมีการคาดหวังว่าตูอีโตงาเฟฟีเนจะประพฤติพรหมจรรย์หรือมิฉะนั้นต้องอภิเษกสมรสกับชาวต่างถิ่นผู้ทรงศักดิ์[2] ตูอีโตงาเฟฟีเนพระองค์แรกอภิเษกสมรสกับผู้ทรงศักดิ์ชาวฟีจี ซึ่งก่อให้เกิดราชตระกูลฟีจีหรือฮาอะฟาเลฟีซี[1] ตูอีโตงาเฟฟีเนในรุ่นถัดมาก็ได้รับการคาดหมายให้อภิเษกสมรสกับฮาอะฟาเลฟีซีด้วย[1] กลยุทธ์การอภิเษกสมรสระหว่างตูอีโตงาเฟฟีเนกับชนต่างถิ่นนั้นเป็นการช่วยรักษาความมั่นคงในตำแหน่งให้กับตูอีโตงา มิเช่นนั้นพระธิดาของตูอีโตงาเฟฟีเนจะดำรงพระอิสริยยศเหนือกว่าตูอีโตงาได้[3]
การดำรงพระอิสริยยศตูอีโตงาเฟฟีเนเป็นการดำรงพระอิสริยยศตลอดพระชนม์ชีพ[4] อย่างไรก็ตาม พระองค์จะดำรงตำแหน่งผู้นำทางจิตวิญญาณสูงสุดของตองงาจนกระทั่งพระองค์มีพระธิดา การมีพระธิดานั้นส่งผลให้พระธิดามีสถานะเป็นผู้นำทางจิตวิญญาณสูงสุดของตองงาทันที โดยจะมีพระอิสริยยศว่าตามาฮา (ธิดาศักดิ์สิทธิ์)
รายพระนามตูอีโตงาเฟฟีเน
[แก้]| ลำดับที่ | พระนาม | พระบิดา/พระมารดา | พระสวามี | พระบุตร | หมายเหตุ | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| ? | เจ้าหญิงลาตูตามา ตองงา: Latutama |
พระเจ้าโมโม (ตูอีโตงาที่ 10) |
ไม่ทราบ | – | – | |
| ? | เจ้าหญิงฟาตาเฟฮี ตองงา: Fatafehi |
พระเจ้าตูอิตาตูอิ (ตูอีโตงาที่ 11) |
นูอา | – | – | สิ้นพระชนม์ที่ลาปาฮา พระศพฝังที่ลางีเลกา (เฮเกตา)[5] |
| 1 | เจ้าหญิงซีนาอีตากาลาอีลางีเลกา ตองงา: Sinaitakala-'i-Langileka |
พระเจ้าอูลูอากีมาตาที่ 1 (ตูอีโตงาที่ 29) |
มาตาอุกีปา | ตาปูโออีซีแห่งฟีจี | พระโอรส 1 พระองค์ พระธิดา 1 พระองค์ |
สิ้นพระชนม์ที่ลาปาฮา พระศพฝังที่ลางีเลกา (เฮเกตา)[5] |
| 2 | เจ้าหญิงเอกูตีงาปีปีกี ตองงา: 'Ekutingapipiki |
พระเจ้าฟาตาเฟฮี (ตูอีโตงาที่ 30) |
ไม่ทราบ | เจ้าชายโฟโนมานู | พระโอรส 4 พระองค์ พระธิดา 3 พระองค์ |
|
| 3 | เจ้าหญิงซีนาอีตากาลาอิโลตูโนโฟ ตองงา: Sinaitakala-'i-Lotunofo |
พระเจ้าอูลูอากีมาตาที่ 2 (ตูอีโตงาที่ 32) |
พระนางโตอามาอิตากิ | ตูงีมานาอีอา | พระธิดา 2 พระองค์ | สิ้นพระชนม์ที่ลาปาฮา พระศพฝังที่ลางีโลตูโนโฟ[6] |
| 4 | เจ้าหญิงซีนาอีตากาลาอิฟานากาวาลีลางี ตองงา: Sinaitakala-'i-Fanakavalilangi |
พระเจ้าฟากานาอะนาอา (ตูอีโตงาที่ 34) |
พระนางโตโงเตอาโมเฮโอโฟ | เฟโฮโก โมเอลางีอิฟีซี (ตูอิลาเกปาที่ 1) |
พระโอรส 1 พระองค์ พระธิดา 3 พระองค์ |
สิ้นพระชนม์ที่ลาปาฮา พระศพฝังที่ลางีฟานากาวาลี[6] |
| 5 | เจ้าหญิงตาเอโมเอมีมี ตองงา: Taemoemimi |
พระเจ้าฟาตาเฟฮี ตูอิปูโลตูที่ 2 (ตูอีโตงาที่ 35) |
ตูอิโลโกมานู | – | – | – |
| 6 | เจ้าหญิงฟาตาเฟฮี นานาซีเปาอู ตองงา: Fatafehi Nanasipau'u |
พระเจ้าฟาตาเฟฮี ตูอิปูโลตูที่ 2 (ตูอีโตงาที่ 35) |
ลาอูมานากีลูเป | 1. ลาตูนีปูลูอิเตอาฟูอา (ตูอิลาเกปาที่ 2) 2. ฮาเวอาตูงูอา (ตูอิฮาอะเตอีโฮที่ 4) |
พระโอรส 4 พระองค์ พระธิดา 3 พระองค์ |
สิ้นพระชนม์ที่ลิฟูกา พระศพฝังที่ลางีโอโลเวฮี[7] |
| 7 | เจ้าหญิงซีนาอีตากาลาอิเฟกีเตเตเล ตองงา: Sinaitakala-'i-Fekitetele |
พระเจ้าฟาตาเฟฮี เปาลาโฮ (ตูอีโตงาที่ 36) |
พระนางตูโปอูโมเฮโอโฟ (ตูอิกาโนกูโปลูที่ 12) |
วูนา ฟาโอตูซีอา ฟากาฮีกูโออูอีฮา (ตูอิฮาอะเตอีโฮที่ 6) |
พระโอรส 1 พระองค์ พระธิดา 1 พระองค์ |
สิ้นพระชนม์ที่ลาปาฮา พระศพฝังที่ลางีเฟกีเตเตเล[7] |
| 8 | เจ้าหญิงฟาตาเฟฮี ลาปาฮา ตองงา: Fatafehi Lapaha |
พระเจ้าฟาตาเฟฮี เปาลาโฮ (ตูอีโตงาที่ 36) |
พระนางตูโปอูโมเฮโอโฟ (ตูอิกาโนกูโปลูที่ 12) |
1. วูนา ฟาโอตูซีอา ฟากาฮีกูโออูอีฮา (ตูอิฮาอะเตอีโฮที่ 6) 2. ฟีฟีตาปูกู (ตูอิฮาอะงานาที่ 2) |
พระโอรส 1 พระองค์ พระธิดา 1 พระองค์ |
พระศพฝังที่ลางีลาฮี[7] |
| 9 | เจ้าหญิงฟาตาเฟฮี ฮาอะไป ตองงา: Fatafehi Ha'apai |
พระเจ้าฟาตาเฟฮี เปาลาโฮ (ตูอีโตงาที่ 36) |
พระนางตูโปอูโมเฮโอโฟ (ตูอิกาโนกูโปลูที่ 12) |
ตากีตากีมาโลฮี (วูนาที่ 3 และตูอิวาวาอู) |
พระโอรส 1 พระองค์ | |
แหล่งข้อมูล
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Völkel, Svenja (2010). Social Structure, Space and Possession in Tongan Culture and Language. Culture and Language Use. Amsterdam: John Benjamins Publishing Company. pp. 54–5. ISBN 978-90-272-0283-3.
- ↑ Gunson, Niel (1987). "Sacred women chiefs and female 'headmen' in Polynesian history". The Journal of Pacific History. 22 (3): 139–172 (141). doi:10.1080/00223348708572563. ISSN 0022-3344.
- ↑ Spurway, John (2015). Ma`afu, prince of Tonga, chief of Fiji: The life and times of Fiji’s first Tui Lau. ANU Press. p. 64. ISBN 978-1-925021-18-9.
- ↑ E. E. V. Collocott (1924). "AN EXPERIMENT IN TONGAN HISTORY". The Journal of the Polynesian Society. 33:3(131): 166–184 – โดยทาง JSTOR.
- ↑ 5.0 5.1 "The 'Ahoe'itu Dynasty". Royal Ark. สืบค้นเมื่อ 23 กรกฎาคม 2563.
{{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=(help) - ↑ 6.0 6.1 "The 'Ahoe'itu Dynasty". Royal Ark. สืบค้นเมื่อ 23 กรกฎาคม 2563.
{{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=(help) - ↑ 7.0 7.1 7.2 "The 'Ahoe'itu Dynasty". Royal Ark. สืบค้นเมื่อ 23 กรกฎาคม 2563.
{{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=(help)