ตำบลมายอ
ตำบลมายอ | |
---|---|
การถอดเสียงอักษรโรมัน | |
• อักษรโรมัน | Tambon Mayo |
ชุมชนสุขาภิบาลมายอเก่า | |
ประเทศ | ไทย |
จังหวัด | ปัตตานี |
อำเภอ | มายอ |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 11.00 ตร.กม. (4.25 ตร.ไมล์) |
ประชากร (2566) | |
• ทั้งหมด | 4,974 คน |
• ความหนาแน่น | 452.18 คน/ตร.กม. (1,171.1 คน/ตร.ไมล์) |
รหัสไปรษณีย์ | 94140 |
รหัสภูมิศาสตร์ | 940501 |
เทศบาลตำบลมายอ | |
---|---|
พิกัด: 6°43′07.0″N 101°24′51.8″E / 6.718611°N 101.414389°E | |
ประเทศ | ไทย |
จังหวัด | ปัตตานี |
อำเภอ | มายอ |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 11.00 ตร.กม. (4.25 ตร.ไมล์) |
ประชากร (2566)[1] | |
• ทั้งหมด | 4,974 คน |
• ความหนาแน่น | 452.18 คน/ตร.กม. (1,171.1 คน/ตร.ไมล์) |
รหัส อปท. | 05940501 |
ที่อยู่ สำนักงาน | เลขที่ 47 หมู่ที่ 1 ถนนปาลัส-มายอ ตำบลมายอ อำเภอมายอ จังหวัดปัตตานี 94140 |
เว็บไซต์ | www |
มายอ เป็นตำบลและองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นประเภทเทศบาลตำบลในอำเภอมายอ จังหวัดปัตตานี เดิมพื้นที่มีฐานะเป็นสุขาภิบาล[2] ปัจจุบันเป็นที่ตั้งของศูนย์ราชการทั้งหมดของอำเภอมายอ
ที่ตั้งและอาณาเขต
[แก้]ตำบลมายอ มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังต่อไปนี้[3]
- ทิศเหนือ ติดต่อกับตำบลถนน
- ทิศตะวันออก ติดต่อตำบลพิเทน (อำเภอทุ่งยางแดง)
- ทิศใต้ ติดต่อกับตำบลลุโบะยิไร
- ทิศตะวันตก ติดต่อกับตำบลตรัง ตำบลเกาะจันและตำบลกระเสาะ
ประวัติ
[แก้]เมื่อ พ.ศ. 2443 ในรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ได้มีการปรับปรุงบริเวณ 7 หัวเมืองของมณฑลปัตตานี โดยแบ่งเขตการปกครองออกเป็น จังหวัด อำเภอ ตำบล และหมู่บ้าน ซึ่งปรากฏชื่ออำเภอมายอขึ้นในสมัยนั้น ซึ่งเรียกว่า "อำเภอละเกาะ" คำว่า ละเกาะ เป็นคำเพี้ยนมาจากคำว่า แลเกาะ เป็นภาษามลายูท้องถิ่น แปลว่า คด หมายถึง ลำคลองทีมีลักษณะคดไปมา ต่อมาทางราชการพิจารณาเห็นว่าที่ตั้งอำเภอละเกาะไม่เหมาะสม จึงย้ายที่ว่าการอำเภอละเกาะตั้งใหม่บนเนินเขาในเขตตำบลมายอ และเปลี่ยนชื่อเป็น "อำเภอมายอ"[4] มาจนถึงปัจจุบัน
ปี พ.ศ. 2490 ทางราชการได้แยกพื้นที่หมู่บ้านด้านทิศตะวันตกของตำบลมายอ ได้แก่ หมู่ 4 บ้านแขนท้าว, หมู่ 5 บ้านละเกาะ, หมู่ 6 บ้านคลองช้าง, หมู่ 7 บ้านเกาะจัน และหมู่ 8 บ้านแยระ รวม 5 หมู่บ้าน ตั้งขึ้นเป็น ตำบลเกาะจัน[5] โดยตั้งเป็นหมู่ที่ 1–5 ตำบลเกาะจัน ตามลำดับ และปี พ.ศ. 2499 พื้นที่หมู่ 1 บ้านมายอ และหมู่ 2 บ้านมาหยอ เป็นที่ตั้งของที่ว่าการอำเภอมายอ สถานีตำรวจ สถานีอนามัย จึงตั้ง 2 หมู่บ้านขึ้นเป็น สุขาภิบาลมายอ ในปี พ.ศ. 2500[2]
การแบ่งเขตการปกครอง
[แก้]การปกครองส่วนภูมิภาค
[แก้]ตำบลมายอแบ่งพื้นที่การปกครองออกเป็น 3 หมู่บ้าน ได้แก่
หมู่ 1 | บ้านมายอ | (Ban Mayo) | ||||
หมู่ 2 | บ้านมาหยอ | (Ban Mayo) | ||||
หมู่ 3 | บ้านปาแย | (Ban Payae) |
การปกครองส่วนท้องถิ่น
[แก้]ตำบลมายอทั้งตำบลอยู่ในเขตเทศบาลตำบลมายอ เดิมมีฐานะเป็นสุขาภิบาลมายอ ในปี พ.ศ. 2500[2] มีพื้นที่ 5.10 ตารางกิโลเมตร และยกฐานะเป็นเทศบาลตำบลมายอ ในปี พ.ศ. 2542[6]
ในปี พ.ศ. 2546 กระทรวงมหาดไทยได้พิจารณาให้เขตสภาตำบลมายอที่มีประชากรเพียง 1,090 คน และ 118 ครัวเรือน[7] ซึ่งเป็นพื้นที่บางส่วนของหมู่ที่ 1–2 และหมู่ 3 บ้านปาแยเต็มพื้นที่ จึงให้รวมพื้นที่เข้ากับเทศบาลตำบลมายอในปี พ.ศ. 2547[8] เนื่องจากไม่ผ่านเงื่อนไขในการจัดตั้งองค์การบริหารส่วนตำบลทั้งด้านพื้นที่และประชากร
ทำให้เทศบาลตำบลมายอ รับพื้นที่จากสภาตำบลมายอมาทั้งหมด 1 หมู่บ้าน คือ หมู่ 3 บ้านปาแย และพื้นที่บางส่วนของหมู่ที่ 1–2 รวมพื้นที่ 5.90 ตารางกิโลเมตร และประชากร 1,090 คน โดยนำมารวมพื้นที่เทศบาลตำบลมายอ ทำให้เทศบาลมีพื้นที่ทั้งหมด 11.00 ตารางกิโลเมตร และประชากรรวมทั้งหมด 4,416 คน ในปี พ.ศ. 2547 หลังจากเปลี่ยนแปลงเขตเทศบาล[9]
ประชากร
[แก้]พื้นที่ตำบลมายอประกอบด้วยหมู่บ้านทั้งสิ้นจำนวน 3 หมู่บ้าน มีจำนวนประชากร 4,974 คน แบ่งเป็นชาย 2,477 คน หญิง 2,497 คน (เดือนธันวาคม 2566)[10] เป็นตำบลที่มีจำนวนประชากรมากเป็นอันดับ 5 ในอำเภอมายอ
- หมายถึงจำนวนประชากรได้เพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับปีก่อน
- หมายถึงจำนวนประชากรได้คงเดิมเมื่อเทียบกับปีก่อน
- หมายถึงจำนวนประชากรได้ลดลงเมื่อเทียบกับปีก่อน
* ปี พ.ศ. 2558 มีการรวมผู้ที่ไม่ได้สัญชาติไทยในทะเบียนราษฎร ส่งผลให้ข้อมูลจำนวนประชากรปีดังกล่าวเพิ่มขึ้นเป็นจำนวนมาก
หมู่บ้าน | พ.ศ. 2566[10] | พ.ศ. 2565[11] | พ.ศ. 2564[12] | พ.ศ. 2563[13] | พ.ศ. 2562[14] | พ.ศ. 2561[15] | พ.ศ. 2560[16] |
---|---|---|---|---|---|---|---|
มาหยอ | 2,126 | 2,083 | 2,056 | 2,034 | 2,026 | 2,027 | 2,013 |
มายอ | 1,993 | 1,979 | 1,988 | 1,957 | 1,939 | 1,931 | 1,909 |
ปาแย | 834 | 834 | 835 | 828 | 821 | 816 | 803 |
ทะเบียนกลาง | 21 | 33 | 28 | 18 | 104 | 103 | 105 |
รวม | 4,974 | 4,929 | 4,907 | 4,837 | 4,890 | 4,877 | 4,830 |
อ้างอิง
[แก้]- ↑ ประชากรในเขตท้องถิ่นเทศบาลตำบลมายอ อำเภอมายอ จังหวัดปัตตานี เดือนธันวาคม พ.ศ. 2566 โดยกรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง จัดตั้งสุขาภิบาลมายอ อำเภอมายอ จังหวัดปัตตานี" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 74 (4 ง): (ฉบับพิเศษ) 61-62. วันที่ 7 มกราคม พ.ศ. 2500
- ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การกำหนดเขตตำบลในท้องที่อำเภอมายอ จังหวัดปัตตานี" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 114 (ตอนพิเศษ 60 ง): 169–201. วันที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2540
- ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง เปลี่ยนชื่ออำเภอ" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 34 (0 ก): 40–68. วันที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2460
- ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง ตั้งตำบลในจังหวัดต่าง ๆ" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 64 (26 ง): 1114–1433. วันที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2490
- ↑ "พระราชบัญญัติเปลี่ยนแปลงฐานะของสุขาภิบาลเป็นเทศบาล พ.ศ. ๒๕๔๒" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 116 (9 ก): 1–4 – โดยทาง ให้บรรดาสุขาภิบาลตามกฎหมายว่าด้วยสุขาภิบาลที่มีอยู่ในวันที่พระราชบัญญัตินี้ประกาศในราชกิจจานุเบกษา มีฐานะเป็นเทศบาลตำบลตามกฎหมายว่าด้วยเทศบาลในพระราชบัญญัตินี้ใช้บังคับ. วันที่ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2542
- ↑ ประชากรรายตำบลในประเทศไทย ณ วันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2546 (เขตตำบลมายอ อำเภอมายอ จังหวัดปัตตานี) สืบค้นเมื่อวันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2567
- ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การยุบรวมสภาตำบลกับเทศบาลตำบล" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 121 (ตอนพิเศษ 102 ง): 13–15. วันที่ 15 กันยายน พ.ศ. 2547
- ↑ ประชากรรายตำบลในประเทศไทย ณ วันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2547 (เขตท้องถิ่นเทศบาลตำบลมายอ อำเภอมายอ จังหวัดปัตตานี) สืบค้นเมื่อวันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2567
- ↑ 10.0 10.1 กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2564." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [1] 2565. สืบค้น 24 มกราคม 2565.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2563." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [2] 2564. สืบค้น 18 มีนาคม 2564.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2562." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [3] 2563. สืบค้น 10 มกราคม 2563.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2561." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2562/E/036/T_0032.PDF 2562. สืบค้น 12 กุมภาพันธ์ 2562.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2560." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2561/E/041/22.PDF 2561. สืบค้น 26 กุมภาพันธ์ 2561.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง กรมการปกครอง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2559." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.bora.dopa.go.th/stat/y_stat59.htm 2560. สืบค้น 3 มีนาคม 2560.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง กรมการปกครอง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2558." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.bora.dopa.go.th/stat/y_stat58.htm 2558. สืบค้น 16 กุมภาพันธ์ 2559.