ข้ามไปเนื้อหา

ดานีเอล แบร์นุลลี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ดานีเอล แบร์นุลลี
ดานีเอล แบร์นุลลี
เกิด29 มกราคม ค.ศ. 1700(1700-01-29)
โกรนิงเงิน, สาธารณรัฐดัตช์
เสียชีวิต17 มีนาคม ค.ศ. 1782(1782-03-17) (82 ปี)
บาเซิล, สมาพันธรัฐสวิสเก่า
สัญชาติสวิส
ศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยบาเซิล (M.D., 1721)
มหาวิทยาลัยไฮเดิลแบร์ค
มหาวิทยาลัยสทราซบูร์
มีชื่อเสียงจากหลักการแบร์นุลลี
ทฤษฎีจลน์ของแก๊สเริ่มแรก
อุณหพลศาสตร์
อาชีพทางวิทยาศาสตร์
สาขาคณิตศาสตร์, ฟิสิกส์, การแพทย์
วิทยานิพนธ์"Dissertatio physico-medica de respiratione" (Dissertation on the medical physics of respiration) (1721)
ลายมือชื่อ

ดานีเอล แบร์นุลลี (เยอรมัน: Daniel Bernoulli, 29 มกราคม ค.ศ. 1700 – 17 มีนาคม ค.ศ. 1782) เป็นนักคณิตศาสตร์และนักฟิสิกส์ชาวสวิส เกิดที่เมืองโกรนิงเงิน ดานีเอลเป็นบุตรของโยฮัน แบร์นุลลี นักคณิตศาสตร์ผู้มีส่วนในการพัฒนาแคลคูลัส และเป็นหลานของยาค็อพ แบร์นุลลี นักคณิตศาสตร์ผู้มีผลงานสำคัญด้านความน่าจะเป็น[1] เดิมครอบครัวแบร์นุลลีมีที่มาจากเมืองแอนต์เวิร์ปในเนเธอร์แลนด์ของสเปน แต่ภายหลังอพยพมาอยู่ที่เมืองบาเซิลเพื่อหลบหนีการกวาดล้างชาวโปรเตสแตนต์โดยสเปน[2]

เมื่อเติบโต ดานีเอลปฏิเสธที่จะเรียนด้านธุรกิจอย่างที่พ่อต้องการ แต่ภายหลังเขายอมเรียนด้านการแพทย์เพื่อแลกกับการที่จะได้ศึกษาคณิตศาสตร์เพิ่มเติม[3] ดานีเอลเรียนที่มหาวิทยาลัยบาเซิล มหาวิทยาลัยไฮเดิลแบร์ค และมหาวิทยาลัยสทราซบูร์ จนกระทั่งเรียนจบด้านกายวิภาคศาสตร์และพฤกษศาสตร์ในปี ค.ศ. 1721 จากนั้นเขาทำงานเป็นศาสตราจารย์ด้านคณิตศาสตร์ที่สถาบันวิทยาศาสตร์ในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก ต่อมาดานีเอลย้ายกลับมาบาเซิลเพื่อดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์ที่มหาวิทยาลัยบาเซิล ซึ่งเขาดำรงตำแหน่งนี้จนกระทั่งเสียชีวิต[4]

ดานีเอลมีผลงานที่สำคัญคือหนังสือ Hydrodynamica (ค.ศ. 1738) ที่เขาพบความสัมพันธ์ระหว่างอัตราเร็วของของไหลกับความดัน[5] และเสนอหลักการแบร์นุลลี ซึ่งกล่าวว่าเมื่อของไหลมีอัตราเร็วมากขึ้น ความดันหรือพลังงานศักย์ของของไหลก็จะน้อยลง[6] ต่อมาในปี ค.ศ. 1752 เลอ็อนฮาร์ท อ็อยเลอร์ นักคณิตศาสตร์ชาวสวิสได้ปรับปรุงหลักการแบร์นุลลีจนกลายเป็นสมการแบร์นุลลี[7] ปัจจุบันหลักการแบร์นุลลียังใช้ในการคำนวณเครื่องบิน คาร์บูเรเตอร์และหัวฉีดเดอลาวาล นอกจากนี้ แบร์นุลลีและอ็อยเลอร์ยังร่วมกันพัฒนาทฤษฎีคานอ็อยเลอร์-แบร์นุลลีเพื่อใช้คำนวณการรับน้ำหนักและการแอ่นของคาน[8]

อ้างอิง

[แก้]
  1. "Daniel Bernoulli Establishes The Field of Hydrodynamics". Encyclopedia.com. สืบค้นเมื่อ June 29, 2019.
  2. Denker, Manfred; Woyczynski, Wojbor (2012). Introductory Statistics and Random Phenomena: Uncertainty, Complexity and Chaotic Behavior in Engineering and Science. Berlin: Springer Science & Business Media. p. 473. ISBN 9781461220282.
  3. "Daniel Bernoulli". Famous People. สืบค้นเมื่อ June 29, 2019.
  4. "Daniel Bernoulli - Biography". Famous Scientists. สืบค้นเมื่อ June 29, 2019.
  5. "What is Bernoulli's equation?". Khan Academy. สืบค้นเมื่อ June 29, 2019.
  6. Clancy, L. J. (1975). Aerodynamics. Wiley. ISBN 978-0-470-15837-1.
  7. Anderson, J.D. (2016), "Some reflections on the history of fluid dynamics", ใน Johnson, R.W. (บ.ก.), Handbook of fluid dynamics (2nd ed.), CRC Press, ISBN 9781439849576
  8. "The Bernoulli-Euler Beam Theory". Learn About Structures.com. สืบค้นเมื่อ June 29, 2019.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]