ข้ามไปเนื้อหา

ช็อง อิล-อู

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ช็อง อิล-อู
เกิด (1987-09-09) 9 กันยายน ค.ศ. 1987 (37 ปี)
โซล เกาหลีใต้
ศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยฮันยาง
อาชีพ
  • นักแสดง
  • พิธีกรรายการโทรทัศน์
ปีปฏิบัติงาน2006-ปัจจุบัน
ตัวแทนสตูดิโอ 252

ช็อง อิล-อู (เกาหลี: 성일우; เกิด 9 กันยายน ค.ศ. 1987) เป็นนักแสดงชาวเกาหลีใต้ เขามีชื่อเสียงจากบทบาทของเขาในซิทคอมเรื่อง ชุลมุนครอบครัวอลเวง (2006) และละครโทรทัศน์เรื่อง จอมโจร จอมใจ อิลจิแม (2009), 49 วัน ลิขิตฟ้า...ตามหารัก (2011), นายตัวร้ายกับยัยราเมน (2011), ลิขิตรักตะวันและจันทรา (2012) และปิ๊งรักยัยซินเดอเรลล่า (2016)

ประวัติ

[แก้]

ลูกชายของอดีตผู้ประกาศข่าวโทรทัศน์ ช็อง อิล-อู ศึกษาในภาควิชาแพร่ภาพและกระจายเสียงที่สถาบันศิลปะแห่งกรุงโซล หลังจากนั้นก็ลาออกและย้ายไปเรียนที่ภาควิชาการละครและภาพยนตร์ของมหาวิทยาลัยฮันยาง จบการศึกษาเมื่อวันที่ 20 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2014[1]

อาชีพ

[แก้]

2006-2010: จุดเริ่มต้นและความนิยมที่เพิ่มขึ้น

[แก้]

ช็อง อิล-อูเปิดตัวการแสดงครั้งแรกของเขาในปี ค.ศ. 2006 ด้วยบทบาทเล็ก ๆ ในภาพยนตร์ระทึกขวัญเรื่อง The World of Silence[2] แต่เขาเริ่มมีชื่อเสียงจากการรับบทเป็นวัยรุ่นหัวขบถและคลั่งไคล้มอเตอร์ไซค์ที่แอบชอบครูของเขาในซิทคอมสำหรับครอบครัวตอนกลางวันเรื่องชุลมุนครอบครัวอลเวง[3][4] จากนั้นเขาก็เข้าร่วมแสดงในภาพยนตร์ตลกโรแมนติกเรื่อง My Love ในปี ค.ศ. 2007[5][6]

ในปี ค.ศ. 2009 อิล-อูได้แสดงนำเป็นครั้งแรกในฐานะนักรบหนุ่มที่ต่อสู้กับความอยุติธรรมในละครอิงประวัติศาสตร์เรื่องจอมโจร จอมใจ อิลจิแม[7][8][9][10][11] ตามมาด้วยบทสมทบในละครโรแมนติกคอมเมดี้เรื่องคุณหนูครับ มีรักมาเสิร์ฟ ในบททนายความผู้ร่ำรวยในอุดมคติ[12] เขายังท้าทายตัวเองมากขึ้นเมื่อเขาแสดงละครเวทีเรื่องแรกในปี ค.ศ. 2010 ในบทเกย์ที่ติดเชื้อเอชไอวีในละครเวทีเรื่อง Beautiful Sunday ที่จำหน่ายตั๋วหมดแล้ว ซึ่งเขียนโดยมายูมิ นากาตานิ นักเขียนบทละครเวทีชาวญี่ปุ่น[13]

2011-ปัจจุบัน: ความโดดเด่นและความนิยมที่เพิ่มขึ้น

[แก้]

บทบาทที่โดดเด่นของอิล-อูคือในปี ค.ศ. 2011 ในละครเรียกน้ำตาเรื่อง49 วันลิขิตฟ้า...ตามหารัก ซึ่งเขาแสดงเป็นยมทูตในยุคปัจจุบันที่มีไหวพริบ[14][15][16][17] ความนิยมของเขาเพิ่มขึ้นเมื่อได้รับบทนำในละครแนวโรแมนติกคอมเมดีทางเคเบิลทีวีเรื่องนายตัวร้ายกับยัยราเมน ในปี ค.ศ. 2011 ซึ่งเขารับบทเป็นทายาทมหาเศรษฐีผู้เย่อหยิ่งแต่น่ารัก[18][19] บทสมทบในละครอิงประวัติศาสตร์ยอดนิยมปี 2012 เรื่องลิขิตรักตะวันและจันทรา โดยอิล-อู รับบทเป็นเจ้าชายที่กลายมาเป็นคู่แข่งของพี่ชายต่างมารดาในด้านความรักและการแย่งชิงบัลลังก์[20][21][22][23]

หลังจากความสำเร็จของนายตัวร้ายกับยัยราเมนและลิขิตรักตะวันและจันทรา อิล-อูได้รับเลือกให้เป็นฮันรยูสตาร์[24][25][26][27] เขาได้รับรางวัลนักแสดงชายแห่งเอเชีย จากงาน Beijing's Huading Award ซึ่งเป็นคนบันเทิงที่ไม่ใช่ชาวจีนคนแรกที่ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลนี้นับตั้งแต่เริ่มมอบรางวัลในปี ค.ศ. 2005[28][29]

จากปี ค.ศ. 2013 ถึงปี ค.ศ. 2014 เขาแสดงเป็นอัยการที่ตกหลุมรักหญิงสาวจากครอบครัวเด็กกำพร้าในสายรุ้งแห่งรัก[30][31][32][33] ตามมาด้วยบทบาทเจ้าชายที่กลายเป็นคนเห็นผีซึ่งออกลาดตระเวนในพระราชวังหลังเคอร์ฟิวและคอยปกป้องกษัตริย์และพลเมืองของพระองค์ให้ปลอดภัย ในละครย้อนยุคเหนือธรรมชาติเรื่องอัศวินรัตติกาล[34][35][36][37]

ในปี ค.ศ. 2015 อิล-อูแสดงในเว็บดราม่าซีรีส์ร่วมทุนสร้างระหว่างเกาหลี-จีนเรื่องHigh-End Crush ประกบจิน เซ-ย็อน[38] ภายในเวลาไม่ถึงเดือน เว็บดราม่าซีรีส์เรื่องนี้มียอดวิวมากกว่า 200 ล้านครั้ง[39] จากนั้น อิล-อูได้แสดงในภาพยนตร์โรแมนติกคอมเมดี้ของจีนเรื่องรักแท้ของสาวห้าว ซึ่งเขารับบทเป็นซีอีโอของบริษัทไอทีที่ช่วยผู้หญิงคนหนึ่งพัฒนาแอพมือถือ[40]

ในเดือนมกราคม ค.ศ. 2016 อิล-อูเซ็นสัญญากับต้นสังกัดใหม่คือ เอชบี เอ็นเตอร์เทนเมนต์[41] อิล-อูหวนคืนจอโทรทัศน์เกาหลีในละครโรแมนติกคอมเมดีเรื่องปิ๊งรักยัยซินเดอเรลล่า ทางช่องทีวีเอ็น โดยรับบทเป็นเด็กหัวขบถที่โดดเดี่ยวและดุร้ายที่ยังไม่คุ้นเคยกับการเป็นสมาชิกของครอบครัวที่ร่ำรวย เพราะเขาใช้ชีวิตส่วนใหญ่ในฐานะเด็กกำพร้า[42]

ในปี ค.ศ. 2017 อิล-อูแสดงในละครเรื่องกลรักเกมมายา (หรือที่รู้จักในชื่อ Love and Lies) ทำให้เขาเป็นนักแสดงชาวเกาหลีใต้คนแรกที่ได้รับบทนำในละครไทย[43] ละครเรื่องนี้ทำให้อิล-อูได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นในประเทศไทย[44]

ในปี ค.ศ. 2019 เขาได้แสดงในละครบู๊แนวอิงประวัติศาสตร์เรื่องหน่วยตรวจการพิทักษ์ธรรม นี่เป็นผลงานการแสดงชิ้นแรกของเขาหลังจากปลดประจำการ[45][46]

ในปี ค.ศ. 2021 อิล-อูรับบทเป็นพระเอกในละครอิงประวัติศาสตร์เรื่องลักชะตาท้าลิขิต ทางช่องเอ็มบีเอ็น[47]

ในปี ค.ศ. 2022 อิล-อูแสดงละครเรื่อง Good Job ทางช่องอีเอ็นเอ ซึ่งเป็นการกลับมาร่วมงานกันเป็นครั้งที่สองของเขากับคว็อน ยู-รีซึ่งแสดงร่วมกันใน ลักชะตาท้าลิขิต และกลับสู่จอเงินใน Highway Family[48] ในเดือนตุลาคม อิล-อูได้เลื่อนการจัดงานแฟนมีตติ้งของเขาที่จัดขึ้นในโตเกียวและโอซากาในวันที่ 1 และ 4 พฤศจิกายน ออกไปเนื่องจากผลพวงของเหตุเหยียบกันตายในอีแทว็อน[49] ในเดือนธันวาคม เขาได้เซ็นสัญญากับต้นสังกัดใหม่คือสตูดิโอ 252[50]

ชีวิตส่วนตัว

[แก้]

อิล-อูเป็นเพื่อนสนิทกับเพื่อนนักแสดงอี มิน-โฮ และคิม บ็อม[51][52] เขานับถือศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิก[53]

อุบัติเหตุทางรถยนต์

[แก้]

ในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 2006 อิล-อูได้รับบาดเจ็บจากอุบัติเหตุทางรถยนต์อย่างรุนแรงขณะนั่งเบาะหลังกับเพื่อนสมัยเด็กและเพื่อนนักแสดง อี มิน-โฮ ซึ่งได้รับบาดเจ็บสาหัสจากอุบัติเหตุครั้งนี้เช่นกัน

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ "Jang Keun Suk and Jung Il Woo Graduate from Hanyang University". enewsWorld. 20 February 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-10-30. สืบค้นเมื่อ 2022-12-17.
  2. ↑ "'조용한 세상' 제2의 주지훈이 떴다...정일우의 발견". Newswire (ภาษาเกาหลี). 30 November 2006.
  3. ↑ "[한국 청춘영화의 계보학] <거침없이 하이킥>의 정일우". Cine21 (ภาษาเกาหลี). 20 September 2017.
  4. ↑ Choi, Eun-hwa (2 December 2011). "Interview: Jung Il Woo, From Pretty Boy to Earnest Actor". enewsWorld. สืบค้นเมื่อ 2014-02-19.
  5. ↑ "[정일우, 이연희] 예전과 다른 캐릭터라서 끌렸다". Cine21 (ภาษาเกาหลี). 14 December 2007.
  6. ↑ Lee, Ji-hye (25 April 2011). "Actor Jung Il-woo's Movie Picks". TenAsia. สืบค้นเมื่อ 2014-02-19.
  7. ↑ Han, Sang-hee (13 January 2009). "Young Star Jung il-woo Returns With Iljimae". The Korea Times. สืบค้นเมื่อ 2014-02-19.
  8. ↑ "Moon River Interview with Jung Il-woo". MBC Global Media. 29 January 2009. สืบค้นเมื่อ 2014-02-19.
  9. ↑ Oh, Jean (4 February 2009). "KBS drama up against MBC's comic-book hero". The Korea Herald. สืบค้นเมื่อ 2014-02-19.
  10. ↑ Choi, Ji-eun (30 October 2009). "INTERVIEW: Actor Jung Il-woo - Part 1". TenAsia. สืบค้นเมื่อ 2014-03-29.
  11. ↑ Choi, Ji-eun (30 October 2009). "INTERVIEW: Actor Jung Il-woo - Part 2". TenAsia. สืบค้นเมื่อ 2014-03-29.
  12. ↑ Han, Sang-hee (18 August 2009). "New Drama to Bring Modern Princess With Edge". The Korea Times. สืบค้นเมื่อ 2014-02-19.
  13. ↑ Chung, Ah-young (27 January 2010). "Jung Il-woo to Make His Stage Debut". The Korea Times. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 February 2014. สืบค้นเมื่อ 2014-02-19.
  14. ↑ Hong, Lucia (5 January 2011). "Jung Il-woo cast as male lead in upcoming SBS drama". TenAsia. สืบค้นเมื่อ 2014-02-19.
  15. ↑ Hong, Lucia (9 March 2011). "Jung Il-woo says watched films Meet Joe Black and Constantine to prep for new drama". TenAsia. สืบค้นเมื่อ 2014-02-19.
  16. ↑ Lee, Ji-hye (18 March 2011). "INTERVIEW: Actor Jung Il-woo of 49 Days". TenAsia. สืบค้นเมื่อ 2014-02-19.
  17. ↑ Lee, Ga-on (31 May 2011). "INTERVIEW: Actor Jung Il-woo". TenAsia. สืบค้นเมื่อ 2014-02-19.
  18. ↑ Lee, Kyung-nam (1 September 2011). "Jung Il Woo To Star in Cool Guys, Hot Ramen". enewsWorld. CJ E&M. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014. สืบค้นเมื่อ 2013-01-08.
  19. ↑ Hong, Lucia (27 October 2011). "Jung Il-woo watched Boys Over Flowers for new series". TenAsia. สืบค้นเมื่อ 2014-02-19.
  20. ↑ Hong, Lucia (26 December 2011). "Jung Il-woo confirms appearance in new historical drama". TenAsia. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-11-11. สืบค้นเมื่อ 2014-02-19.
  21. ↑ Sunwoo, Carla (26 December 2011). "Jung Il-woo to appear in MBC drama". Korea JoongAng Daily. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 January 2013. สืบค้นเมื่อ 2012-10-24.
  22. ↑ Choi, Eun-hwa (20 March 2012). "Interview: Jung Il Woo Would Be 'Yang Myung' Again". enewsWorld. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013. สืบค้นเมื่อ 2014-02-19.
  23. ↑ Choi, Eun-hwa (20 March 2012). "Interview: Jung Il Woo and Kim Soo Hyun are Now BFFs". enewsWorld. สืบค้นเมื่อ 2014-02-19.
  24. ↑ "Jung Il Woo Close to Becoming the 'Man of Asia'". enewsWorld. 24 February 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 4, 2017. Alt URL
  25. ↑ "Jung Il-woo opens official fan club in Japan". Korea JoongAng Daily. 1 August 2012.
  26. ↑ "Jung Il-woo's first Taiwanese fan-meet sells out in four minutes". Korea JoongAng Daily. 6 November 2012.
  27. ↑ "Myanmar welcomes Jung Il-woo". Korea JoongAng Daily. 27 February 2013.
  28. ↑ Suk, Monica (29 June 2012). "Jung Il-woo becomes 1st Korean actor to be invited to China's Huading Awards". TenAsia. สืบค้นเมื่อ 2014-02-19.
  29. ↑ "Jung Il-woo is Asia's actor of the year". Korea JoongAng Daily. 6 July 2012.
  30. ↑ Lee, Cory (15 October 2013). "Jung Il-woo to Pair Up with U-ie in New Drama". TenAsia. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 April 2014. สืบค้นเมื่อ 2014-02-19.
  31. ↑ "Interview: Golden Rainbow Jung Il-woo". MBC Global Media. 15 November 2013. สืบค้นเมื่อ 2014-02-19.
  32. ↑ Kim, Yena (3 April 2014). "Interview: Jung Il Woo, "I Like Being Called Flower Boy"". BNTNews. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-04-18. สืบค้นเมื่อ 2014-04-19.
  33. ↑ Lee, Min-ji (12 April 2014). "Interview: Jung Il Woo Says the Gap Period Became His Flesh and Blood". enewsWorld. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014. สืบค้นเมื่อ 2014-04-27.
  34. ↑ Ha, Soo-jung (26 May 2014). "Jung Il Woo Cast as Lead in The Night Watchman's Journal". enewsWorld. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-05-28. สืบค้นเมื่อ 2014-05-26.
  35. ↑ Chung, Joo-won (29 July 2014). "Jung Il-woo reveals passion for Yi Lin and global fans". The Korea Herald. สืบค้นเมื่อ 2014-07-29.
  36. ↑ Ko, Hong-ju (9 November 2014). "Interview: Actor Jung Il Woo Talks Taking Lead through His Third Sageuk". enewsWorld. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014. สืบค้นเมื่อ 2014-11-15.
  37. ↑ Kim, Yeon-ji; Kim, Hyung-eun (13 November 2014). "Jung ready to move on from Watchman". Korea JoongAng Daily. สืบค้นเมื่อ 2014-11-14.
  38. ↑ "A Korean-Chinese Joint Web Drama HIGH END CRUSH Is on Board with JUNG Il-woo". Korean Film Biz Zone. 6 August 2015.
  39. ↑ "Web Drama 'High-End Crush' Hits 200 Million Views in China". enewsWorld. 23 February 2016.
  40. ↑ Jin, Min-ji (8 May 2015). "Jung opts for a role in Chinese movie". Korea JoongAng Daily. สืบค้นเมื่อ 2015-05-10.
  41. ↑ Jo, Yeong-yeong (12 January 2016). "정일우 中위에화 이어 韓HB엔터 전속계약". Newsen. สืบค้นเมื่อ 2015-11-12.
  42. ↑ Kim, Young Shin (22 January 2015). "Jung Il Woo to Return to the Small Screen". BNT News. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-02-15. สืบค้นเมื่อ 8 February 2016.
  43. ↑ "Actor Jung Il-woo to star in Thai series". Yonhap News Agency. 7 June 2016.
  44. ↑ "Jung Il-woo is a hit on successful Thai TV series". Korea JoongAng Daily. 14 January 2017.
  45. ↑ "After serving his country, Jung Il-woo is back: The actor once again dons hanbok for an upcoming SBS drama". Korea JoongAng Daily. 29 January 2019.
  46. ↑ "(Yonhap Interview) Actor Jung Il-woo: 'My role in 'Haechi' is the best in my 30s'". Yonhap. 4 May 2019.
  47. ↑ "[단독]'사극불패' 정일우, '보쌈-운명을 훔치다' 주인공". 중앙일보 (ภาษาเกาหลี). 2020-06-29. สืบค้นเมื่อ 2021-05-05.
  48. ↑ Kang Min-kyung (September 30, 2022). "[공식] 정일우, 라미란에 2만원 빌리는 가장…'고속도로 가족' 11월 개봉 확정" [[Official] Jung Il-woo, the most borrowing 20,000 won from Ra Mi-ran... 'Highway Family' to be released in November] (ภาษาเกาหลี). Ten Asia. สืบค้นเมื่อ September 30, 2022 – โดยทาง Naver.
  49. ↑ Kim Seong-hyeon (October 31, 2022). "정일우, 이태원 참사에 日 팬미팅 취소… "깊은 애도 전한다" [Jung Il-woo cancels fan meeting in Japan due to Itaewon disaster "I send my deepest condolences] (ภาษาเกาหลี). YTN. สืบค้นเมื่อ October 31, 2022 – โดยทาง Naver.
  50. ↑ Choi Yun-na (December 14, 2022). "정일우, 스튜디오252와 전속계약 체결…"차기작 검토 중"[공식]" [Jung Il-woo signed an exclusive contract with Studio 252... “Considering the next project” [Official]] (ภาษาเกาหลี). Sports DongA. สืบค้นเมื่อ December 14, 2022 – โดยทาง Naver.
  51. ↑ "Lee Min-ho, Kim Bum surprise visit Jung Il-woo fan meeting". 10Asia. 7 September 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 September 2020.
  52. ↑ "Lee Min-ho, Jung Il-woo, Kim Bum renew friendship". Kpop Herald. 20 January 2015.
  53. ↑ Lee, Hyo-won (August 14, 2014). "K-Pop stars ready for Pope Francis' visit with tributes". CNN. สืบค้นเมื่อ June 9, 2021.
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ช็อง_อิล-อู&oldid=11892926"