ฉบับร่าง:สถาบันวิจัยและพัฒนาอัญมณีและเครื่องประดับแห่งชาติ (องค์การมหาชน)
นี่คือบทความฉบับร่างซึ่งเปิดโอกาสให้ทุกคนสามารถแก้ไขได้ โปรดตรวจสอบว่าเนื้อหามีลักษณะเป็นสารานุกรมและมีความโดดเด่นควรแก่การรู้จักก่อนที่จะเผยแพร่เป็นบทความลงในวิกิพีเดีย กรุณาอดทนรอผู้เขียนคนอื่นมาช่วยตรวจให้ อย่าย้ายหน้าไปเป็นบทความเองโดยพลการ ค้นหาข้อมูล: Google (books · news · newspapers · scholar · free images · WP refs) · FENS · JSTOR · NYT · TWL สำคัญ: ถ้าลบป้ายนี้ออกจะทำให้บันทึกหน้าไม่ได้ ผู้แก้ไขหน้านี้คนล่าสุด คือ ศรีคำ002 (พูดคุย | เรื่องที่เขียน) เมื่อ 4 วันก่อน (ล้างแคช) |
สถาบันวิจัยและพัฒนาอัญมณีและเครื่องประดับแห่งชาติ (องค์การมหาชน) (อังกฤษ: Gem and Jewelry Institute of Thailand (Public Organization)) เป็นองค์การมหาชน สังกัดกระทรวงพาณิชย์ มีภารกิจในการพัฒนาและส่งเสริมสนับสนุนอุตสาหกรรมอัญมณีและเครื่องประดับให้มีขีดความสามารถในการแข่งขันทางการค้าในเวทีการค้าโลกยิ่งขึ้น
Gem and Jewelry Institute of Thailand (Public Organization) | |
ภาพรวมสถาบัน | |
---|---|
ก่อตั้ง | 8 กันยายน พ.ศ. 2541 |
สถาบันก่อนหน้า |
|
ประเภท | องค์การมหาชน |
เขตอำนาจ | ทั่วราชอาณาจักร |
สำนักงานใหญ่ | เลขที่ 140, 140/1/3 และ 140/5 อาคารไอทีเอฟทาวเวอร์ ชั้น 1-4 และ ชั้น 6 ถนนสีลม แขวงสุริยวงศ์ เขตบางรัก กรุงเทพมหานคร 10500 |
งบประมาณต่อปี | 180,967,900 บาท (พ.ศ. 2568)[1] |
ฝ่ายบริหารสถาบัน |
|
ต้นสังกัดสถาบัน | กระทรวงพาณิชย์ |
เว็บไซต์ | เว็บไซต์ของสถาบัน |
ประวัติ
[แก้]สถาบันวิจัยและพัฒนาอัญมณีและเครื่องประดับแห่งชาติ (องค์การมหาชน) จัดตั้งตามมติคณะรัฐมนตรีเมื่อวันที่ 8 กันยายน พ.ศ. 2541 เป็นองค์กรอิสระภายใต้และความร่วมมือระหว่างภาครัฐบาลและเอกชน การบริหารงานไม่ผูกพันกับกฎระเบียบของราชการกับรัฐวิสาหกิจ[2] และเมื่อมีการตราพระราชบัญญัติองค์การมหาชนบังคับใช้ จึงให้ดำเนินการตามพระราชบัญญัติต่อไป
ต่อมาสถาบันได้ยกฐานะเป็นองค์การมหาชนตามพระราชกฤษฎีกาจัดตั้งสถาบันวิจัยและพัฒนาอัญมณีและเครื่องประดับแห่งชาติ (องค์การมหาชน) พ.ศ. 2546 เมื่อวันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2546 ในกำกับดูแลของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์ จนถึงปัจจุบัน[3]
อำนาจหน้าที่
[แก้]สถาบันวิจัยและพัฒนาอัญมณีและเครื่องประดับแห่งชาติ (องค์การมหาชน) มีหน้าที่เสนอนโยบายและแผนการพัฒนาอุตสาหกรรมอัญมณีและเครื่องประดับ วิจัย ตรวจสอบ และออกใบรับรองคุณภาพอัญมณี เครื่องประดับ และโลหะมีค่า ฝึกอบรมเจ้าหน้าที่รัฐ ผู้ประกอบการและผู้สนใจทั่วไปให้เกิดความชำนาญและทักษะเกี่ยวกับอุตสาหกรรมอัญมณีและเครื่องประดับ รวบรวม วิเคราะห์ และสังเคราะห์ข้อมูลและสถิติเพื่อสร้างฐานข้อมูลเกี่ยวกับอุตสาหกรรมอัญมณีและเครื่องประดับ ติดต่อประสานงาน ทำความตกลงและความร่วมมือกับหน่วยงาน หรือองค์การต่าง ๆ ทั้งในและต่างประเทศใสกิจการที่เกี่ยวกับวัตถุประสงค์ของสถาบัน
หน่วยงานภายใน
[แก้]สถาบันวิจัยและพัฒนาอัญมณีและเครื่องประดับแห่งชาติ (องค์การมหาชน) แบ่งส่วนงานออกเป็น 32 ส่วนงาน ดังต่อไปนี้[4]
- ส่วนงานตรวจสอบภายใน
- ส่วนงานกฎหมาย
- งานสื่อสารองค์กร
- ฝ่ายตรวจสอบอัญมณีและเครื่องประดับ
- ส่วนตรวจสอบอัญมณีและเครื่องประดับ
- ส่วนพัฒนาเทคนิคขั้นสูง
- ฝ่ายตรวจสอบโลหะมีค่า
- ส่วนตรวจสอบโลหะมีค่า
- ส่วนสนับสนุนตรวจสอบ
- ฝ่ายวิจัยและพัฒนามาตรฐาน
- ส่วนวิจัยและพัฒนาองค์ความรู้
- ศูนย์ให้คำปรึกษา
- งานพัฒนามาตรฐานและควบคุมคุณภาพ
- ฝ่ายบริการวิชาการและพัฒนาผู้ประกอบการ
- ส่วนบริการข้อมูล
- ส่วนฝึกอบรม
- ศูนย์การเรียนรู้ด้านอัญมณีและเครื่องประดับ
- งานพัฒนาศักยภาพผู้ประกอบการ
- ฝ่ายพัฒนาธุรกิจ
- ส่วนการตลาด
- ส่วนนิทรรศการและการแสดงสินค้า
- งานสมาชิกสัมพันธ์
- ฝ่ายนโยบายและแผน
- ส่วนนโยบายและแผนงบประมาณ
- งานบริการความเสี่ยงและควบคุมภายใน
- ฝ่ายบริหาร
- ส่วนทรัพยากรบุคคล
- ส่วนบัญชี
- ส่วนการเงิน
- ส่วนจัดซื้อและพัสดุ
- งานอำนวยการ
- ฝ่ายเทคโนโลยีสารสนเทศ
อ้างอิง
[แก้]- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, พระราชบัญญัติงบประมาณรายจ่ายประจำปีงบประมาณ พ.ศ. ๒๕๖๘, เล่ม ๑๔๑ ตอนที่ ๕๙ ก หน้า ๖๒, ๓๐ กันยายน ๒๕๖๗
- ↑ คณะรัฐมนตรี, โครงการจัดตั้งสถาบันวิจัยและพัฒนาอัญมณีและเครื่องประดับแห่งชาติ, สืบค้นเมื่อวันที่ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2567
- ↑ สถาบันวิจัยและพัฒนาอัญมณีและเครื่องประดับแห่งชาติ (องค์การมหาชน), รายงานประจำปี 2566 สถาบันวิจัยและพัฒนาอัญมณีและเครื่องประดับแห่งชาติ (องค์การมหาชน), สืบค้นเมื่อวันที่ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2567
- ↑ สถาบันวิจัยและพัฒนาอัญมณีและเครื่องประดับแห่งชาติ (องค์การมหาชน), โครงสร้าง, สืบค้นเมื่อวันที่ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2567