จรวดของสเปซเอ็กซ์
หน้าตา
จรวดของสเปซเอ็กซ์ (อังกฤษ: SpaceX launch vehicles) เป็นจรวดที่ผลิตโดยบริษัท SpaceX เพื่อดำเนินการให้ผู้ใช้บริการปล่อยและดำเนินการตามเป้าหมายการสำรวจต่างๆ ปัจจุบัน SpaceX เป็นผู้ผลิตและดำเนินการจรวดขนส่งขนาดกลางในตระกูล Falcon 9 Full Thrust และจรวดขนส่งสำหรับงานหนักตระกูล Falcon Heavy ซึ่งทั้งสองรุ่นนี้ขับเคลื่อนด้วยเครื่องยนต์ SpaceX Merlin และใช้เทคโนโลยี VTVL เพื่อนำจรวดขั้นแรกกลับมาใช้ใหม่ ในปี ค.ศ. 2020 บริษัทกำลังพัฒนาระบบปล่อยตัว Starship ที่สามารถนำกลับมาใช้ใหม่ได้ซึ่งจะมาแทนที่ Falcon 9 และ Falcon Heavy. (this text is in English~~)
เปรียบเทียบ
[แก้]Falcon 1 | Falcon 1e | Falcon 9 v1.0 | Falcon 9 v1.1 | Falcon 9 Full Thrust | Falcon Heavy | |
---|---|---|---|---|---|---|
Stage 4566780 | − | − | − | − | − | 2 boosters with 9 × Merlin 1D (with minor upgrades)[1] |
Stage 1 | 1 × Merlin 1C[A] | 1 × Merlin 1C | 9 × Merlin 1C | 9 × Merlin 1D | 9 × Merlin 1D (with minor upgrades)[1] | 9 × Merlin 1D (with minor upgrades)[2] |
Stage 2 | 1 × Kestrel | 1 × Kestrel | 1 × Merlin Vacuum | 1 × Merlin Vacuum | 1 × Merlin 1D Vacuum (with minor upgrades)[1][2] | 1 × Merlin 1D Vacuum (with minor upgrades)[1][2] |
Max. height (m) | 21.3 | 26.83 | 54.9[3] | 68.4[4] | 70[2][5] | 70[2][5] |
Diameter (m) | 1.7 | 1.7 | 3.6[3] | 3.7[4][6] | 3.7[4][6] | 3.7 × 11.6[7] |
Initial thrust (kN) | 318 | 454 | 4,900[3] | 5,885[4] | 22,819[7] | |
Takeoff mass (tonnes) | 27.2 | 38.56 | 333[3] | 506[4] | 549[5] | 1,421[7] |
Inner fairing diameter (m) | 1.5 | 1.71 | 3.7 or 5.2[3] | 5.2[4][6] | 5.2 | 5.2[7] |
LEO payload (kg) | 570 | 1,010 | 10,450[3] | 13,150[4] | 22,800 (expendable, from Cape Canaveral)[10] | 63,800 (expendable)[7] |
GTO payload (kg) | − | − | 4,540[3] | 4,850[4][6] | 26,700 (expendable)[7] | |
Price history (mil. USD) |
2006: 6.7 [13] 2007: 6.9 [14] 2008: 7.9 [13] |
2007: 8.5 [13] 2008: 9.1 [13] 2010: 10.9 [13] |
2005: 27 (3.6 m fairing to LEO) 35 (5.2 m fairing to LEO)[15] 2011: 54 to 59.5[3] |
2013: 54[16] – 56.5[17] | 2014: 61.2 [5] | 2011: 80 to 124 [18] 2012: 83 to 128[19] 2013: 77.1 (≤6,400 kg to GTO)[17] 135 (>6,400 kg to GTO)[17] |
Current price (mil. USD) | − | − | − | — | 62 (≤5,500 kg to GTO)[20] | 90 (≤8,000 kg to GTO)[20] |
Success ratio (successful/total) | 2/5 | − | 5/5[21] | 14/15 (CRS-7 lost in flight) | แม่แบบ:Falcon rocket statistics/แม่แบบ:Falcon rocket statistics (not including loss of Amos-6) | แม่แบบ:Falcon rocket statistics/แม่แบบ:Falcon rocket statistics |
A Post 2008. Merlin 1A was used from 2006 till 2007.[22]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Foust, Jeff (31 August 2015). "SpaceX To Debut Upgraded Falcon 9 on Return to Flight Mission". SpaceNews. สืบค้นเมื่อ 18 September 2015.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 "Falcon 9 Launch Vehicle Payload User's Guide, Rev 2" (PDF). 21 October 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 14 March 2017. สืบค้นเมื่อ 27 January 2016.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 3.6 3.7 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>
ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อsxf9_20111201archive
- ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 4.5 4.6 4.7 "Falcon 9". SpaceX. 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-07-15. สืบค้นเมื่อ 2013-12-04.
- ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 5.4 "Capabilities & Services". SpaceX. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 September 2014. สืบค้นเมื่อ 3 May 2016.
- ↑ 6.0 6.1 6.2 6.3 "Space Launch Report : Vehicle Configurations". SLR SpaceX Falcon Data Sheet (tertiary source). Space Launch Report. 2012-12-17. สืบค้นเมื่อ 2012-12-25.
- ↑ 7.0 7.1 7.2 7.3 7.4 7.5 "Falcon Heavy". SpaceX. 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-05-19. สืบค้นเมื่อ 2013-12-04.
- ↑ @elonmusk (1 May 2016). "F9 thrust at liftoff will be raised to 1.71M lbf later this year. It is capable of 1.9M lbf in flight" (ทวีต) – โดยทาง ทวิตเตอร์.
- ↑ "Falcon 9". SpaceX. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 July 2013. สืบค้นเมื่อ 3 May 2016.
- ↑ 10.0 10.1 "Capabilities & Services". SpaceX. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-06-17. สืบค้นเมื่อ 3 May 2016.
- ↑
Bergin, Chris (February 8, 2016). "SpaceX prepares for SES-9 mission and Dragon's return". NASA Spaceflight. สืบค้นเมื่อ February 9, 2016.
The aforementioned Second Stage will be tasked with a busy role during this mission, lofting the 5,300kg SES-9 spacecraft to its Geostationary Transfer Orbit.
- ↑ Barbara Opall-Rome (12 October 2015). "IAI Develops Small, Electric-Powered COMSAT". DefenseNews. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-05-06. สืบค้นเมื่อ 12 October 2015.
At 5.3 tons, Amos-6 is the largest communications satellite ever built by IAI. Scheduled for launch in early 2016 from Cape Canaveral aboard a Space-X Falcon 9 launcher, Amos-6 will replace Amos-2, which is nearing the end of its 16-year life.
- ↑ 13.0 13.1 13.2 13.3 13.4 "SpaceX Falcon Data Sheet". Space Launch Report. 2007-07-05.
- ↑ Hoffman, Carl (2007-05-22). "Elon Musk Is Betting His Fortune on a Mission Beyond Earth's Orbit". Wired Magazine. สืบค้นเมื่อ 2014-03-14.
- ↑ Leonard, David. "SpaceX to Tackle Fully Reusable Heavy Lift Launch Vehicle". space.xom. สืบค้นเมื่อ 26 April 2015.
- ↑ "Falcon Heavy Overview". SpaceX. 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-12-01. สืบค้นเมื่อ 2013-04-25.
- ↑ 17.0 17.1 17.2 "SpaceX Capabilities and Services". webpage. SpaceX. 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-06-17. สืบค้นเมื่อ 2013-09-09.
- ↑ "Falcon Heavy Overview". SpaceX. 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-12-01. สืบค้นเมื่อ 2011-12-01.
- ↑ "Space Exploration Technologies Corporation — Falcon Heavy". SpaceX. 2011-12-03. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-12-01. สืบค้นเมื่อ 2011-12-03.
- ↑ 20.0 20.1 "Capabilities and Services". SpaceX. 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-06-17. สืบค้นเมื่อ 2014-08-27.
- ↑ "Dragon spacecraft heads toward International Space Station". SpaceX. 2013-03-01. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-07-03. สืบค้นเมื่อ 2013-03-03.
- ↑ "Updates Archive". SpaceX. 2007-12-10. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-04-05. สืบค้นเมื่อ 2008-06-12.