การเจริญเกินของต่อมลูกหมาก

การเจริญเกินของต่อมลูกหมาก (benign prostatic hyperplasia)
ภาพวาดแสดงให้เห็นต่อมลูกหมากปกติ (ซ้าย) และการเจริญเกินของต่อมลูกหมาก (ขวา)
บัญชีจำแนกและลิงก์ไปภายนอก
ICD-10	N40
ICD-9	600
DiseasesDB	10797
eMedicine	med/1919
MeSH	D011470

การเจริญเกินของต่อมลูกหมาก หรือ โรคต่อมลูกหมากโต (อังกฤษ: benign prostatic hyperplasia - BPH, benigh prostatic hypertrophy (ชื่อความหมายผิด), benign enlargement of the prostate - BEP, adeofibromyomatous hyperplasia) เป็นการเพิ่มขนาดของต่อมลูกหมากซึ่งพบในชายวัยกลางคนและสูงอายุ ถือเป็นการเจริญเกิน (hyperplasia) มากกว่าการโตเกิน (hypertrophy) แต่คำเหล่านี้บางครั้งถูกใช้สับสนทั่วไปแม้ในหมู่แพทย์ระบบปัสสาวะก็ตาม มีลักษณะเฉพาะคือมีการเจริญเกินของเซลล์สโตรมัลและเซลล์เนื้อเยื่อบุผิวของต่อมลูกหมาก ทำให้มีการเพิ่มขนาดเป็นปุ่มย่อยของต่อมลูกหมากบริเวณข้างท่อปัสสาวะ หากมีขนาดโตถึงระดับหนึ่ง ปุ่มย่อยเหล่านี้จะกดท่อปัสสาวะทำให้มีการอุดตันบางส่วนหรือทั้งหมดของท่อปัสสาวะ ทำให้รบกวนการไหลของปัสสาวะ นำไปสู่อาการปัสสาวะบ่อย ปัสสาวะขัด เจ็บปวดเมื่อปัสสาวะ ปัสสาวะค้าง เพิ่มความเสี่ยงต่อการติดเชื้อในทางเดินปัสสาวะและมีปัสสาวะคั่งค้าง แม้ระดับของ prostate specific antigen (แอนติเจนเฉพาะต่อต่อมลูกหมาก) อาจพบสูงได้ในผู้ป่วยเหล่านี้จากขนาดที่ใหญ่ขึ้นและการอักเสบจากการติดเชื้อ การเจริญเกินของต่อมลูกหมากไม่ถือเป็นรอยโรคก่อนเป็นมะเร็ง