การล้อมออร์เลอ็อง

การล้อมออร์เลอ็อง
	ส่วนหนึ่งของ สงครามร้อยปี
	; ฌาน ดาร์กในการล้อมออร์เลอ็อง ภาพที่วาดใน ค.ศ. 1886–1890 โดยJules Eugène Lenepveu
วันที่	12 ตุลาคม ค.ศ. 1428 – 8 พฤษภาคม ค.ศ. 1429 (6 เดือน 3 สัปดาห์ 5 วัน)
สถานที่	ออร์เลอ็อง ประเทศฝรั่งเศสตอนกลาง
ผล	ฝรั่งเศสชนะ
คู่สงคราม
ราชอาณาจักรอังกฤษ; รัฐบูร์กอญ	ราชอาณาจักรฝรั่งเศส; ราชอาณาจักรสกอตแลนด์
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
เอิร์ลแห่งซอลส์บรี (DOW); เอิร์ลแห่งซัฟฟอล์ก; จอห์น แทลบอต; วิลเลียม กลาสเดล †	ฌ็อง เดอ ดูนัว; Raoul de Gaucourt; Nicolas de Giresme; Poton de Xaintrailles; ฌีล เดอ แร; ฌ็อง เดอ บร็อส; ลา อีร์
กำลัง
5,300 นาย; • ชาวอังกฤษประมาณ 3,263–3,800 คน ; • ชาวบูร์กอญ 1,500 คน	ทหาร 6,400 นาย; พลเมืองติดอาวุธ 3,000 นาย
ความสูญเสีย
มากกว่า 4,000 นาย	2,000 นาย

การล้อมออร์เลอ็อง (อังกฤษ: Siege of Orléans) เป็นยุทธการในสงครามร้อยปี ที่เกิดขึ้นระหว่างวันที่ 12 ตุลาคม ค.ศ. 1428 ถึงวันที่ 8 พฤษภาคม ค.ศ. 1429 ที่เมืองออร์เลอ็องในฝรั่งเศส เป็นการต่อสู้ระหว่างกองทัพของฝ่ายราชอาณาจักรอังกฤษที่นำโดยจอห์น แทลบอต เอิร์ลแห่งชรูส์บรีที่ 1, ทอมัส มอนทาคิวต์ เอิร์ลแห่งซอลส์บรีที่ 4 และวิลเลียม เดอ ลา โพล ดยุคแห่งซัฟฟอล์กที่ 1 และฝ่ายราชอาณาจักรฝรั่งเศสและราชอาณาจักรสกอตแลนด์ที่นำโดยฌ็อง เดอ ดูนัว (fr:Jean de Dunois ,en:Jean de Dunois), ฌีล เดอ แร (fr:Gilles de Rais ,en:Gilles de Rais) โจนออฟอาร์ก^[4] และฌ็อง เดอ บร็อส (fr:Jean de Brosse , en:Jean de Bross) ผลของการล้อมเมืองครั้งนี้ฝรั่งเศสเป็นฝ่ายได้รับชัยชนะอย่างเด็ดขาด ในด้านความเสียหาย ฝ่ายอังกฤษมีผู้เสียชีวิต 4,000 คน ส่วนฝ่ายฝรั่งเศสมีผู้เสียชีวิตกว่า 2,000 คน

ชัยชนะของฝรั่งเศสในการรักษาเมืองออร์เลอ็องเป็นจุดของความเปลี่ยนแปลงของสงครามร้อยปี และเป็นสงครามใหญ่สงครามแรกที่โจนออฟอาร์ก เข้ามามีบทบาท^[5] ชัยชนะทางการทหารครั้งนี้เป็นชัยชนะครั้งใหญ่ครั้งแรกของฝ่ายฝรั่งเศสหลังจากที่พ่ายแพ้ต่ออังกฤษอย่างยับเยินในยุทธการที่อาแฌ็งกูร์ (Battle of Agincourt) ในปี ค.ศ. 1415 เมื่อเริ่มการล้อมเมืองอังกฤษอยู่ในสภาพที่แข็งแกร่งที่สุดของการมีอำนาจในฝรั่งเศส นอกจากนั้นออร์เลอ็องก็ยังเป็นจุดยุทธศาสตร์สำคัญของทั้งสองฝ่าย จุดประสงค์ของการล้อมเมืองครั้งนี้ถ้าออร์เลอ็องเสียเมืองก็เท่ากับว่าจอห์นแห่งแลงคาสเตอร์ ดยุคแห่งเบดฟอร์ดที่ 1 (John of Lancaster, 1st Duke of Bedford) ผู้เป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ในพระเจ้าเฮนรีที่ 6 แห่งอังกฤษ สามารถทำได้ทำตามพระประสงค์ของพระเจ้าเฮนรีที่ 5 แห่งอังกฤษในการได้รับชัยชนะต่อฝรั่งเศสทั้งหมด อังกฤษดูเหมือนจะได้รับชัยชนะเมื่อการล้อมเมืองผ่านไปได้ราวหกเดือน แต่ก็มาพ่ายแพ้เพียงเก้าวันหลังจากการเข้าร่วมรบโดย โจนออฟอาร์ก

ดูเพิ่ม

หมายเหตุ

↑ ^1.0 ^1.1 บูร์กอญถอนกำลังในวันที่ 17 เมษายน ค.ศ. 1429 เนื่องด้วยความไม่ลงรอยกับอังกฤษ ทำให้ภายหลังกองทัพอังกฤษยังคงดำเนินการรบต่อไป

อ้างอิง

↑ ^1.0 ^1.1 ^1.2 ^1.3 Charpentier & Cuissard 1896, p. 410.
↑ ^2.0 ^2.1 Davis 2003, p. 76.
↑ ^3.0 ^3.1 Pollard 2005, p. 14.
↑ Her name was written in a variety of ways, particularly prior to the mid-19th century. See Pernoud and Clin, pp. 220–221. She reportedly signed her name as "Jehanne" (see www.stjoan-center.com/Album/, parts 47 and 49; it is also noted in Pernoud and Clin).
↑ She earlier (5th of May 1429) marched to the fortress of Saint Jean le Blanc. Finding it deserted, this became a bloodless victory. The next day, with the aid of only one captain she captured the fortress of Saint Augustins (ความเป็นผู้นำของโจนออฟอาร์ก)

ข้อมูลทั่วไป

Beaucourt, G.F. (1882). Histoire de Charles VII, 2: Le Roi de Bourges 1422–1435 (PDF) (ภาษาฝรั่งเศส). Paris: Société Bibliographique. Archived. {{cite book}}: แหล่งข้อมูลอื่นใน |postscript= (help)CS1 maint: postscript (ลิงก์)
Charpentier, Paul & Cuissard, Charles (1896). Journal du siège d'Orléans, 1428–1429. H. Herluison.
Cousinot de Montreuil, G. (1864). M. Vallet de Viriville (บ.ก.). Chronique de la Pucelle ou chronique de Cousinot. Paris: Delays. link
Davis, P.K. (2003-06-26). Besieged: 100 great sieges from Jericho to Sarajevo. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-521930-2.
DeVries, K. (1999). Joan of Arc: a Military Leader (PDF). Stroud: Sutton Publishing. ISBN 978-0-7509-1805-3. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2018-09-27.
Jones, M.K. (2000). "'Gardez mon corps, sauvez ma terre' – Immunity from War and the Lands of a Captive Knight: The Siege of Orléans (1428–29) Revisited". ใน Mary-Jo Arn (บ.ก.). Charles d'Orléans in England (1415–1440). D.S. Brewer. pp. 9–26. ISBN 978-0-85991-580-9.
Pernoud, R. & Clin, Marie-Véronique (1998). Joan of Arc: her story. Translated and revised by Jeremy duQuesnay Adams, edited by Bonnie Wheeler. New York: St. Martin's Griffin. ISBN 978-0-312-21442-5.
Pollard, A.J. (2005-11-19). John Talbot and the War in France 1427–1453. Pen & Sword Military. ISBN 978-1-84415-247-6.
Quicherat, J. (1841). Procès de condamnation et de réhabilitation de Jeanne d'Arc dite La Pucelle. Vol. 1. Paris: Renouard. link
Quicherat, J. (1844). Procès de condamnation et de réhabilitation de Jeanne d'Arc dite La Pucelle. Vol. 2. Paris: Renouard. link
Quicherat, J. (1845). Procès de condamnation et de réhabilitation de Jeanne d'Arc dite La Pucelle. Vol. 3. Paris: Renouard. link
Ramsay, J.H. (1892). Lancaster and York: A century of English history (A.D. 1399–1485). Vol. 1. Oxford: Clarendon. Archived. {{cite book}}: แหล่งข้อมูลอื่นใน |postscript= (help)CS1 maint: postscript (ลิงก์)

อ่านเพิ่ม

Cooper, Stephen (2010-09-20). The Real Falstaff: Sir John Fastolf and the Hundred Years' War. Pen & Sword Military. ISBN 978-1-84884-123-9.
Nicolle, D. (2001-11-25). Orléans 1429: France turns the tide (PDF). Osprey Publishing. ISBN 978-1-84176-232-6. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2020-09-18. สืบค้นเมื่อ 2022-05-10.

แหล่งข้อมูลอื่น

Medieval History Database: Records for Units at the Siege of Orleans
"Orleans, Siege of". eHistory. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 ธันวาคม 2012. สืบค้นเมื่อ 14 พฤศจิกายน 2012.
"Siege of Orléans". Encyclopædia Britannica.

47°54′09″N 1°54′32″E / 47.9025°N 1.9089°E / 47.9025; 1.9089

บทความประวัติศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[burgundy-1] 1.0 ^1.1 บูร์กอญถอนกำลังในวันที่ 17 เมษายน ค.ศ. 1429 เนื่องด้วยความไม่ลงรอยกับอังกฤษ ทำให้ภายหลังกองทัพอังกฤษยังคงดำเนินการรบต่อไป

[FOOTNOTECharpentierCuissard1896410-2] 1.0 ^1.1 ^1.2 ^1.3 Charpentier & Cuissard 1896, p. 410.

[FOOTNOTEDavis200376-3] 2.0 ^2.1 Davis 2003, p. 76.

[FOOTNOTEPollard200514-4] 3.0 ^3.1 Pollard 2005, p. 14.

[5] Her name was written in a variety of ways, particularly prior to the mid-19th century. See Pernoud and Clin, pp. 220–221. She reportedly signed her name as "Jehanne" (see www.stjoan-center.com/Album/, parts 47 and 49; it is also noted in Pernoud and Clin).

[6] She earlier (5th of May 1429) marched to the fortress of Saint Jean le Blanc. Finding it deserted, this became a bloodless victory. The next day, with the aid of only one captain she captured the fortress of Saint Augustins (ความเป็นผู้นำของโจนออฟอาร์ก)

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]