กรมอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่
| Department of Primary Industries and Mines | |
 ตราสัญลักษณ์ | |
| ภาพรวมกรม | |
|---|---|
| ก่อตั้ง | 3 ตุลาคม พ.ศ. 2545 |
| ประเภท | ส่วนราชการ |
| เขตอำนาจ | ทั่วราชอาณาจักร |
| สำนักงานใหญ่ | เลขที่ 75/10 ถนนพระรามที่ 6 แขวงทุ่งพญาไท เขตราชเทวี กรุงเทพมหานคร 10400 |
| บุคลากร | 602 คน (พ.ศ. 2566)[1] |
| งบประมาณต่อปี | 398,649,900 บาท (พ.ศ. 2568)[2] |
| ฝ่ายบริหารกรม |
|
| ต้นสังกัดกรม | กระทรวงอุตสาหกรรม |
| เว็บไซต์ | เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ |
กรมอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่ (กพร.) (Department of Primary Industries and Mines - DPIM) เป็นส่วนราชการระดับกรม สังกัดกระทรวงอุตสาหกรรม[3] มีภารกิจหลักในการสนับสนุนการพัฒนาอุตสาหกรรมเหมืองแร่โลหกรรม อุตสาหกรรมพื้นฐาน และอุตสาหกรรมต่อเนื่อง[4]
ประวัติ
[แก้]กรมอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่ แต่เดิมเป็นหน่วยงานในสังกัดกระทรวงเกษตราธิการ ก่อตั้งขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 5 ในชื่อว่า "กรมราชโลหกิจและภูมิวิทยา" เมื่อวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2434 ทำหน้าที่ดูแลการทำเหมืองแร่ การออกใบอนุญาตเกี่ยวกับการตรวจหาแร่และทำเหมืองตลอดทั่วราชอาณาจักร
ต่อมาได้มีการเปลี่ยนแปลงชื่อกรมอีกหลายครั้ง จนกระทั่งในปี พ.ศ. 2485 จึงได้มีการจัดตั้งกระทรวงอุตสาหกรรม และโอนกิจการของกรมราชโลหกิจและภูมิวิทยา เข้ามาสังกัดในชื่อว่า "กรมโลหกิจ" ในปี พ.ศ. 2506 ได้โอนมาสังกัดกระทรวงพัฒนาการแห่งชาติ ในชื่อ"กรมทรัพยากรธรณี" และโอนมาสังกัดกระทรวงอุตสาหกรรมอีกครั้งในปี พ.ศ. 2516 จนถึงการปฏิรูประบบราชการ พ.ศ. 2545 เมื่อวันที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2545 ได้แยกตัวออกมาตั้งเป็นกรมอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่ สังกัดกระทรวงอุตสาหกรรม ซึ่งคนทั่วไปจะเรียกชื่อกรมอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่สั้นๆ ว่า "กรมเหมืองแร่"
หน่วยงานในสังกัด
[แก้]ส่วนกลาง
[แก้]- สำนักงานเลขานุการกรม
- กองกฎหมาย
- กองนวัตกรรมวตถุดิบและอุตสาหกรรมต่อเนื่อง
- กองบริหารงานอนุญาต
- กองบริหารจัดการวัตถุดิบอุตสาหกรรม
- กองบริหารสิ่งแวดล้อม
- กองยุทธศาสตร์และแผนงาน
- กองวิศวกรรมบริการ
- ศูนย์เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร
ส่วนกลางที่ตั้งอยู่ในภูมิภาค
[แก้]- สำนักงานอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่ เขต 1 สงขลา
- สำนักงานอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่ เขต 2 อุดรธานี
- สำนักงานอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่ เขต 3 เชียงใหม่
- สำนักงานอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่ เขต 4 ภูเก็ต
- สำนักงานอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่ เขต 5 พิษณุโลก
- สำนักงานอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่ เขต 6 นครราชสีมา
- สำนักงานอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่ เขต 7 ราชบุรี
อ้างอิง
[แก้]- ↑ กรมอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่, รายงานประจำปี 2566 กรมอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่, สืบค้นเมื่อวันที่ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2567
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, พระราชบัญญัติงบประมาณรายจ่ายประจำปีงบประมาณ พ.ศ. ๒๕๖๘, เล่ม ๑๔๑ ตอนที่ ๕๙ ก หน้า ๘๑, ๓๐ กันยายน ๒๕๖๗
- ↑ กรมอุตสาหกรรมพื้นฐานฯ ดัน “เหมืองแร่เพื่อชุมชน”
- ↑ มารู้จักกรมอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่จาก ไทยรัฐออนไลน์