ข้ามไปเนื้อหา

สโตนเฮนจ์

พิกัด: 51°10′44″N 1°49′34″W / 51.17889°N 1.82611°W / 51.17889; -1.82611
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก Stonehenge)
สโตนเฮนจ์
สโตนเฮนจ์ เมื่อเทียบกับคนที่ยืนอยู่ด้านมุมล่างขวาของภาพ
สโตนเฮนจ์ตั้งอยู่ในวิลต์เชอร์
สโตนเฮนจ์
แผนที่วิลท์เชอร์แสดงที่ตั้งของสโตนเฮนจ์
ที่ตั้งวิลท์เชอร์ ประเทศอังกฤษ
พิกัด51°10′44″N 1°49′34″W / 51.17889°N 1.82611°W / 51.17889; -1.82611
ประเภทอนุสรณ์สถาน
ความสูงก้อนหินที่ตั้งตระหง่านแต่ละก้อน สูงประมาณ 13 ft (4.0 m)
ความเป็นมา
วัสดุซาร์เซน, บลูสโตน
สร้างยุคสัมฤทธิ์
หมายเหตุเกี่ยวกับสถานที่
ผู้ถือกรรมสิทธิ์The Crown
ผู้บริหารจัดการองค์การอนุรักษ์แห่งอังกฤษ
เว็บไซต์www.english-heritage.org.uk/stonehenge
ประเภทวัฒนธรรม
เกณฑ์i, ii, iii
ขึ้นเมื่อ1986 (สมัยที่ 10)
เป็นส่วนหนึ่งของStonehenge, Avebury and Associated Sites
เลขอ้างอิง373
ภูมิภาคยุโรปและอเมริกาเหนือ

สโตนเฮนจ์ (อังกฤษ: Stonehenge) เป็นอนุสรณ์สถานยุคก่อนประวัติศาสตร์ กลางทุ่งราบกว้างใหญ่บนที่ราบซอลส์บรี (Salisbury Plain) ในบริเวณตอนใต้ของเกาะอังกฤษ ตัวอนุสรณ์สถานประกอบด้วยแท่งหินขนาดยักษ์ 112 ก้อน ตั้งเรียงกันเป็นวงกลมซ้อนกัน 3 วง แท่งหินบางอันตั้งขึ้น บางอันวางนอนลง และบางอันก็ถูกวางซ้อนกัน

นักโบราณคดีเชื่อว่ากลุ่มกองหินนี้ถูกสร้างขึ้นจากที่ไหนสักแห่งเมื่อประมาณ 3000–2000 ปีก่อนคริสตกาล กล่าวคือ การหาอายุจากคาร์บอนกัมมันตรังสีเมื่อ พ.ศ. 2551 เผยให้เห็นว่าหินก้อนแรกถูกวางตั้งเมื่อประมาณ 2400–2200 ปีก่อนคริสตกาล[1] ในขณะที่ทฤษฎีอื่น ๆ ระบุว่ากลุ่มหินที่ถูกวางตั้งมาตั้งแต่ก่อนหน้านั้นถึง 3000 ปีก่อนคริสตกาล[2][3][4]

นักวิทยาศาสตร์และนักประวัติศาสตร์ต่างสงสัยว่า คนในสมัยก่อนสามารถยกแท่งหินที่มีน้ำหนักกว่า 30 ตัน ขึ้นไปวางเรียงกันได้อย่างไร ทั้ง ๆ ที่ปราศจากเครื่องทุ่นแรงอย่างที่เราใช้อยู่ในปัจจุบัน และบริเวณที่ราบดังกล่าวไม่มีก้อนหินขนาดมหึมานี้ ดังนั้นจึงสันนิษฐานว่าผู้สร้างต้องทำการชักลากแท่งหินยักษ์ทั้งหมดมาจากที่อื่น ซึ่งคาดว่าน่าจะมาจาก "ทุ่งมาร์ลโบโร" ที่อยู่ไกลออกไปประมาณ 40 กิโลเมตร

สโตนเฮนจ์และหินบริเวณโดยรอบได้ถูกขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกในปี ค.ศ. 1986 และยังถูกจัดให้เป็นหนึ่งในเจ็ดสิ่งมหัศจรรย์ของโลกในยุคกลางอีกด้วย[5][6][7][8]

อ้างอิง

[แก้]
  1. Morgan, James (21 September 2008). "Dig pinpoints Stonehenge origins". BBC. สืบค้นเมื่อ 22 September 2008. {{cite news}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |coauthors= ถูกละเว้น แนะนำ (|author=) (help)
  2. Kennedy, Maev (9 March 2013). "Stonehenge may have been burial site for Stone Age elite, say archaeologists". The Guardian. London: © 2013 Guardian News and Media Limited. สืบค้นเมื่อ 11 March 2013.
  3. Legge, James (9 March 2012). "Stonehenge: new study suggests landmark started life as a graveyard for the 'prehistoric elite'". The Independent. London. สืบค้นเมื่อ 11 March 2013.
  4. "Stonehenge builders travelled from far, say researchers". BBC News. 9 March 2013. สืบค้นเมื่อ 11 March 2013.
  5. I H Evans (reviser), Brewer's Dictionary of Phrase and Fable (Centenary edition Fourth impression (corrected); London: Cassell, 1975), page 1163
  6. Hereward Carrington (1880–1958). The Seven Wonders of the World: ancient, medieval and modern", reprinted in the Carington Collection (2003). ISBN 0-7661-4378-3.
  7. Edward Latham. A Dictionary of Names, Nicknames and Surnames, of Persons, Places and Things (1904), dm2PkC&pg=PA280&lpg=PA280&dq=%22seven+wonders+of+the+middle+ages%22 page 280.
  8. Francis Trevelyan Miller, Woodrow Wilson, William Howard Taft, Theodore Roosevelt. America, the Land We Love (1915), page 201.

บรรณานุกรม

[แก้]
  • Atkinson, R.J.C., Stonehenge (Penguin Books, 1956)
  • Bender, B, Stonehenge: Making Space (Berg Publishers, 1998)
  • Burl, A., Great Stone Circles (Yale University Press, 1999)
  • Aubrey Burl, Prehistoric Stone Circles (Shire, 2001) (In Burl's Stonehenge (Constable, 2006), he notes, cf. the meaning of the name in paragraph two above, that "the Saxons called the ring 'the hanging stones', as though they were gibbets.")
  • Chippindale, C, Stonehenge Complete (Thames and Hudson, London, 2004) ISBN 0-500-28467-9
  • Chippindale, C, et al., Who owns Stonehenge? (B T Batsford Ltd, 1990)
  • Cleal, R. M. J., Walker, K. E. & Montague, R., Stonehenge in its landscape (English Heritage, London, 1995)
  • Cunliffe, B., & Renfrew, C, Science and Stonehenge (The British Academy 92, Oxford University Press, 1997)
  • Exon et al., Sally Exon, Vincent Gaffney, Ann Woodward, Ron Yortson, Stonehenge Landscapes: Journeys Through Real-and-imagined Worlds, 2000, Archaeopress, ISBN 0-9539923-0-6, 978-0-9539923-0-0, google books เก็บถาวร 7 เมษายน 2018 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  • Godsell, Andrew "Stonehenge: Older Than the Centuries" in "Legends of British History" (2008)
  • Hall, R, Leather, K., & Dobson, G., Stonehenge Aotearoa (Awa Press, 2005)
  • Hawley, Lt-Col W, The Excavations at Stonehenge. (The Antiquaries Journal 1, Oxford University Press, 19–41). 1921.
  • Hawley, Lt-Col W., Second Report on the Excavations at Stonehenge. (The Antiquaries Journal 2, Oxford University Press, 1922)
  • Hawley, Lt-Col W., Third Report on the Excavations at Stonehenge. (The Antiquaries Journal 3, Oxford University Press, 1923)
  • Hawley, Lt-Col W, Fourth Report on the Excavations at Stonehenge. (The Antiquaries Journal 4, Oxford University Press, 1923)
  • Hawley, Lt-Col W., Report on the Excavations at Stonehenge during the season of 1923. (The Antiquaries Journal 5, Oxford University Press, 1925)
  • Hawley, Lt-Col W., Report on the Excavations at Stonehenge during the season of 1924. (The Antiquaries Journal 6, Oxford University Press, 1926)
  • Hawley, Lt-Col W., Report on the Excavations at Stonehenge during 1925 and 1926. (The Antiquaries Journal 8, Oxford University Press, 1928)
  • Hutton, R., From Universal Bond to Public Free For All (British Archaeology 83, 2005)
  • John, Brian, "The Bluestone Enigma: Stonehenge, Preseli and the Ice Age" (Greencroft Books, 2008) ISBN 978-0-905559-89-6
  • Johnson, Anthony, Solving Stonehenge: The New Key to an Ancient Enigma (Thames & Hudson, 2008) ISBN 978-0-500-05155-9
  • Legg, Rodney, "Stonehenge Antiquaries" (Dorset Publishing Company, 1986)
  • Mooney, J., Encyclopedia of the Bizarre (Black Dog & Leventhal Publishers, 2002)
  • Newall, R. S., Stonehenge, Wiltshire – Ancient monuments and historic buildings (Her Majesty's Stationery Office, London, 1959)
  • North, J., Stonehenge: Ritual Origins and Astronomy (HarperCollins, 1997)
  • Pitts, M., Hengeworld (Arrow, London, 2001)
  • Pitts, M. W., "On the Road to Stonehenge: Report on Investigations beside the A344 in 1968, 1979 and 1980" (Proceedings of the Prehistoric Society 48, 1982)
  • Richards, J. C., English Heritage Book of Stonehenge (B T Batsford Ltd, 1991)
  • Julian Richards Stonehenge: A History in Photographs (English Heritage, London, 2004)
  • Stone, J. F. S., Wessex Before the Celts (Frederick A Praeger Publishers, 1958)
  • Worthington, A., Stonehenge: Celebration and Subversion (Alternative Albion, 2004)
  • English Heritage: Stonehenge: Historical Background

วิดีโอ

[แก้]
  • Spencer, Christopher (dir.) "Stonehenge decoded", New York City : National Geographic, 2008

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]