รามอน ซัมเปโดร
รามอน ซัมเปโดร | |
|---|---|
 อนุสรณ์ระลึกถึงรามอน ซัมเปโดร | |
| เกิด | รามอน ซัมเปโดร คามัน (Ramón Sampedro Cameán) 05 มกราคม ค.ศ. 1943 ปอร์โตโดโซน, กาลีเซีย, ประเทศสเปน |
| เสียชีวิต | 12 มกราคม ค.ศ. 1998 (55 ปี) บอยโร, กาลีเซีย, ประเทศสเปน |
| สาเหตุเสียชีวิต | ฆ่าตัวตายภายใต้ความช่วยเหลือของบุคคลอื่น |
| สัญชาติ | สเปน |
| อาชีพ | กะลาสี |
| มีชื่อเสียงจาก | กรณีสิทธิในการเสียชีวิต |
รามอน ซัมเปโดร คามัน (สเปน: Ramón Sampedro Cameán; 5 มกราคม 1943 – 12 มกราคม 1998) เป็นกะลาสีและนักเขียนชาวสเปน ซัมเปโดรกลายเป็นอัมพาตร่างกายท่อนล่างตั้งแต่อายุ 25 ปี (เมื่อวันที่ 23 สิงหาคม 1968) หลังประสบอุบัติเหตุขณะดำน้ำ นับจากนั้นเป็นเวลาตลอด 29 ปี เขาพยายามต่อสู้เพื่อรับการฆ่าตัวตายภายใต้ความช่วยเหลือของแพทย์ (assisted suicide) จนกระทั่งเขาฆ่าตัวตายด้วยการรับพิษจากพอแทสเซียมไซยาไนด์ในปี 1998 ภายใต้ความช่วยเหลือของเพื่อนเขา
ซัมเปโดรวัยหนุ่มกระโดดน้ำลงจากหินใกล้กับบ้านเขาซึ่งอยู่ในหมู่บ้านชาวประมงในภูมิภาคกาลีเซียของสเปน[1] ศีรษะของเขาโหม่งเข้ากับแผ่นดินใต้น้ำอย่างรุนแรงเพราะความผิดพลาดในการประเมินความลึกของน้ำในขณะนั้น[1] จนได้รับบาดเจ็บที่ไขสันหลัง ส่งผลให้มีอาการอัมพาตตั้งแต่ใต้คอลงมา[1] ซัมเปโดรได้ยื่นเรื่องต่อศาลท้องถิ่นและศาลสูงของสเปน ไปจนถึงศาลว่าด้วยสิทธิมนุษยชนของคณะกรรมการยุโรป ในเมืองสตราสบูร์กเพื่อได้สิทธิ์ในการจบชีวิตตนเองโดยถูกต้องตามกฎหมาย[1] ภายใต้ความต้องการที่จะปลิดชีวิตตัวเองแต่ไม่สามารถกระทำการฆ่าตัวตายเองโดยปราศจากการช่วยเหลือจากบุคคลอื่นอันเนื่องมาจากภาวะอัมพาต
การเสียชีวิต
[แก้]
ซัมเปโดรเสียชีวิตในวันที่ 12 มกราคม 1998 ในเมืองโบอีโร ประเทศสเปน ด้วยภาวะพิษจากพอแทสเซียมไซยาไนด์[2] หลายวันถัดมา รามอนา มาไนโร (Ramona Maneiro) ถูกจับกุมและคาดโทษความผิดฐานช่วยเหลือซัมเปโดรให้ฆ่าตัวตาย อย่างไรก็ตาม ซัมเปโดรวางแผนการฆ่าตัวตายโดยแบ่งขั้นตอนและการกระทำต่าง ๆ ย่อย ๆ ให้กับเพื่อนเขาและตัวเขาเอง ส่วนย่อยต่าง ๆ นี้เล็กมากจนทำให้ยากต่อการที่บุคคลที่เกี่ยวข้องจะถูกจับกุมได้ ท้ายที่สุดมาไนโรได้รับการปล่อยตัวเนื่องจากขาดหลักฐานเพียงพอ และไม่มีการติดตามสืบสวนใด ๆ ต่ออีก
เจ็ดปีต่อมา หลังอายุความหมดลง มาไนโรได้เปิดเผยกับรายการทอล์กโชว์หนึ่ง ยอมรับว่าตนช่วยเตรียมหลอดดื่มและเครื่องดิ่มผสมไซยาไนด์ให้กับซัมเปโดร รวมถึงเปิดวิดีโอที่อัดขณะซัมเปโดรกล่าวคำพูดสุดท้ายก่อนดื่มไซยาไนด์โดยที่เธอเป็นคนอัดวิดีโอนั้น รวมถึงเธอได้ปล่อยจดหมายเปิดผนึกว่าด้วยสิทธิในการตาย จนเกิดข้อถกเถียงในสังคมสเปนยุคนั้น และนำไปสู่การตั้งคณะกรรมการพิจารณาการุณยฆาตในรัฐสภาในปี 1999
งานเขียน
[แก้]ซัมเปโดรเขียนหนังสือที่เกี่ยวข้องกับกรณีสิทธิในการตายไว้สองเล่มสำคัญ คือ
- Sampedro, Ramón (1996). Cartas desde el infierno [Letters From Hell] (ภาษาสเปน). Planeta. ISBN 978-84-08-05632-4.
- Sampedro, Ramón (1998). Cando eu caia [When I Fall] (ภาษากาลิเซีย). Edicións Xerais. ISBN 978-84-8302-260-3.
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Usher, Rod (26 January 1998). "Live and Let Die". Time. 151 (4). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 June 2011.
- ↑ "A Suicide Tape on TV Inflames the Issue in Spain". The New York Times. The New York Times Company. 9 March 1998. สืบค้นเมื่อ 26 February 2013.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Ramón Sampedro
