นิวแจ็กสวิง
| นิวแจ็กสวิง | |
|---|---|
| แหล่งกำเนิดทางรูปแบบ | แดนซ์-ป็อป, ป็อป, ฟังก์, คอนเทมโพแรรีอาร์แอนด์บี, สวิงแจ๊ซ, ฮิปฮอป, แร็ป, โซล, ดิสโก้ |
| แหล่งกำเนิดทางวัฒนธรรม | กลางคริสต์ทศวรรษ 1980 |
| เครื่องบรรเลงสามัญ | เครื่องสังเคราะห์เสียง • คีย์บอร์ด • ดรัมแมชชีน |
นิวแจ็กสวิง (อังกฤษ: New jack swing) หรือ สวิงบีต (อังกฤษ: swingbeat)[1] เป็นแนวเพลงที่ได้รับความนิยมในช่วงปลายคริสต์ทศวรรษ 1980 ไปจนถึงกลางคริสต์ทศวรรษ 1990 ที่ผสมผสานจังหวะ แซมเพิล และเทคนิคการทำเพลงแบบฮิปฮอปเข้ากับดนตรีเออเบินร่วมสมัยของอาร์แอนด์บี เพลงแนวนิวแจ็กสวิงพัฒนามาจากเพลงอาร์แอนด์บีก่อนหน้าหลายสไตล์ เข้ากับองค์ประกอบทั้งเก่าและใหม่เข้าด้วยกัน ใช้การโซโลหวาน ๆ หรือการร้องกลมกลืนกับจังหวะและจังหวะแบบ "สตรีต" ที่ได้รับอิทธิพลมาจากดนตรีเออเบิน ส่วนดนตรีของนิวแจ็กสวิงจะมาจากฮิปฮอปแบบ "สวิง" ที่สร้างสรรค์โดยดรัมแมชชีน และการใช้แซมเพิล ที่ได้รับความนิยมอย่างมากในยุคทองของฮิปฮอป และสไตล์การร้องแบบอาร์แอนด์บีร่วมสมัย
คำว่า "นิวแจ็กสวิง" เป็นคำที่คิดค้นโดยนักเขียน-ผู้สร้างหนังที่ชื่อ แบร์รี ไมเคิล คูเปอร์ (เขียนบทให้กับภาพยนตร์อย่าง New Jack City, Above the Rim และ Sugar Hill) ในหนังสือพิมพ์ The Village Voice หัวข้อ "Teddy Riley Groove Master: Harlem Gangsters Raise a Genius" ในฉบับวันที่ 18 ตุลาคม ค.ศ. 1988
Merriam-Webster นิยามความหมายของ "นิวแจ็กสวิง" ว่า "ดนตรีป็อปที่โดยมากจะแสดงโดยนักดนตรีผิวดำ นำส่วนผสมของดนตรีแจ๊ส ฟังก์ แร็ปและอาร์แอนด์บี รวมเข้าด้วยกัน"[2] ส่วน Encyclopædia Britannica อธิบายว่า "เป็นเพลงไปทางแนวป็อป ริธึมแอนด์บลูส์" แสดงโดยคนบันเทิงที่ดูไมขวยเขิน นักเขียนเพลงและโปรดิวเซอร์เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการตลาด นิวแจ็กสวิงไม่ได้เริ่มต้นในการนำไปสู่การใช้จังหวะแซมเพิล แต่จะสร้างสรรค์จังหวะด้วย SP-1200 และดรัมแมชชีน Roland 808 ที่มีจังหวะยืนพื้นภายใต้เส้นเมโลดี้เบา ๆ และเสียงร้องชัด ๆ[1] Encyclopædia Britannica ยังระบุถึงโปรดิวเซอร์คนสำคัญ คือ เบบี้เฟส และ เทดดี้ ไรลีย์[1]
อ้างอิง
[แก้] | บทความเพลง ดนตรี หรือ เครื่องดนตรีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |