บลูอายด์โซล

บลูอายด์โซล
แหล่งกำเนิดทางรูปแบบ	ดนตรีโซล ป็อป
แหล่งกำเนิดทางวัฒนธรรม	ทศวรรษที่ 1960 ใน สหรัฐอเมริกา

บลูอายด์โซล (อังกฤษ: Blue-eyed soul) หรือไวต์โซล (อังกฤษ: White soul) หรือโซลของคนผิวขาว เป็นคำที่อธิบายถึงแนวเพลงอาร์แอนด์บีหรือดนตรีโซลที่ไม่ได้เล่นโดยศิลปินคนผิวดำ

ที่มาของคำเกิดขึ้นช่วงกลางทศวรรษ 1960 ศิลปินผิวขาวที่ได้เล่นเพลงโซลและอาร์แอนด์บีที่มีผลงานเพลงคล้ายกับดนตรีของค่ายโมทาวน์และสแต็กซ์เรคคอร์ด มีศิลปินนักร้องบลูอายด์-โซลหลายคนมีเสียงอย่างคนดำทั้ง เสียงที่เปล่งออกจากลำคอ น้ำเสียงที่ก้องกังวาล คำ ๆ นี้ยังมีการใช้ต่อในยุค 1970 และ 1980 โดยเฉพาะศิลปินอังกฤษในรุ่นนี้ที่นำองค์ประกอบของเพลงและดนตรีในแนวค่ายเพลงสแต็กซ์และโมทาวน์มาใช้ นอกจากนี้ยังมีการนำไปใช้กับนักร้องในแนวดนตรีอื่นที่ได้รับอิทธิพลจากดนตรีโซล อย่างเช่น เดอร์ตีป็อป ดนตรีเออร์เบิร์น และฮิปฮอปโซล