อาราบิโนส
| |
| ชื่อ | |
|---|---|
| IUPAC name
Arabinose
| |
| ชื่ออื่น
Pectinose
| |
| เลขทะเบียน | |
| |
3D model (JSmol)
|
|
| ChEBI | |
| เคมสไปเดอร์ | |
| EC Number |
|
ผับเคม CID
|
|
| |
| |
| คุณสมบัติ[1] | |
| C5H10O5 | |
| มวลโมเลกุล | 150.13 g/mol |
| ลักษณะทางกายภาพ | ผลึกไม่มีสี รูปเข็มหรือปริซึม |
| ความหนาแน่น | 1.585 g/cm3 (20 ºC) |
| จุดหลอมเหลว | 164 to 165 °C (327 to 329 °F; 437 to 438 K) |
| 834 g/1 L (25 °C (77 °F)) | |
| -85.70·10−6 cm3/mol | |
| ความอันตราย | |
| NFPA 704 (fire diamond) | |
| สารประกอบอื่นที่เกี่ยวข้องกัน | |
aldopentosesที่เกี่ยวข้อง
|
Ribose Xylose Lyxose |
หากมิได้ระบุเป็นอื่น ข้อมูลข้างต้นนี้คือข้อมูลสาร ณ ภาวะมาตรฐานที่ 25 °C, 100 kPa
| |
อาราบิโนส (อังกฤษ: arabinose) เป็นมอโนแซ็กคาไรด์ที่มีลักษณะเป็นผลึกสีขาวหรือไม่มีสี ไม่มีกลิ่น มีสูตรเคมีคือ C5H10O5 มีน้ำหนักโมเลกุล 150.13 g/mol[2] ชื่ออาราบิโนสมาจากกัมอาราบิก ซึ่งใช้สกัดอาราบิโนสเป็นครั้งแรก[3] ในธรรมชาติพบอาราบิโนสชนิด L มากกว่าชนิด D อาราบิโนสมีความเกี่ยวข้องกับพอลิเมอร์ชีวภาพ เช่น เฮลิเซลลูโลสและเพกทิน ซึ่งเป็นส่วนประกอบหลักของผนังเซลล์
อาราบิโนสเป็นมอโนแซ็กคาไรด์ชนิดอัลโดเพนโทส หรือมอโนแซ็กคาไรด์ที่มีอะตอมคาร์บอน 5 อะตอม และมีหมู่ฟังก์ชันอัลดีไฮด์[4] อาราบิโนสมีไครัลเซ็นเตอร์ 3 ตำแหน่ง เช่นเดียวกับไลโซส, ไรโบส และไซโลส ไครัลเซ็นเตอร์เป็นโมเลกุลที่ไม่มีระนาบสมมาตร ทำให้ไม่สามารถซ้อนทับกับโมเลกุลที่เหมือนตัวเองได้ เปรียบได้กับการนำโมเลกุลไปส่องกระจก จะพบว่าถึงแม้จะมีโครงสร้างเหมือนกัน แต่โมเลกุลภาพจริงและโมเลกุลภาพสะท้อนมีการจัดเรียงอะตอมที่ต่างกัน เนื่องจากมีไครัลเซ็นเตอร์ 3 ตำแหน่ง ทำให้อัลโดเพนโทสมี 8 สเตอริโอไอโซเมอร์ หรือมีสูตรเคมีเหมือนกัน แต่โครงสร้างต่างกัน[5] อาราบิโนสสามารถสังเคราะห์ได้จากกลูโคสผ่านกระบวนการการย่อยสลายโวห์ล (Wohl degradation)[6]
อาราบิโนสใช้เป็นอาหารเลี้ยงเชื้อ[7] มีคุณสมบัติยับยั้งซูเครส เอนไซม์ที่ใช้ย่อยซูโครสให้กลายเป็นกลูโคสและฟรักโทสในลำไส้เล็ก[8] ทำให้อาราบิโนสอาจใช้ในอาหารสำหรับผู้ป่วยเบาหวาน และอาจใช้เป็นพรีไบโอติกส์สำหรับไบฟิโดแบคทีเรียในระบบทางเดินอาหาร เนื่องจากร่างกายไม่สามารถย่อยอาราบิโนสได้[9]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Weast, Robert C., บ.ก. (1981). CRC Handbook of Chemistry and Physics (62nd ed.). Boca Raton, FL: CRC Press. p. C-110. ISBN 0-8493-0462-8.
- ↑ "L(+)-Arabinose - MSDS" (PDF). CDH Fine Chemical. สืบค้นเมื่อ October 8, 2019.[ลิงก์เสีย]
- ↑ "Definition of arabinose". Merriam-Webster. สืบค้นเมื่อ October 8, 2019.
- ↑ "Aldopentose". UCLA Chemistry and Biochemistry. สืบค้นเมื่อ October 8, 2019.
- ↑ McMurry, John; Begley, Tadhg P. (2005). The Organic Chemistry of Biological Pathways. Devon, United Kingdom: Roberts and Company Publishers. p. 57. ISBN 9780974707716.
- ↑ Braun, Géza (1940). "D-Arabinose". Organic Syntheses. 20: 14.; Collective Volume, vol. 3, p. 101
- ↑ "Definition of arabinose". Dictionary.com. สืบค้นเมื่อ October 8, 2019.
- ↑ Krog-Mikkelsen, Inger; Hels, Ole; Tetens, Inge; Holst, Jens Juul; Andersen, Jens Rikardt; Bukhave, Klaus (2011-08-01). "The effects of L-arabinose on intestinal sucrase activity: dose-response studies in vitro and in humans". The American Journal of Clinical Nutrition. 94 (2): 472–478. doi:10.3945/ajcn.111.014225. ISSN 1938-3207. PMID 21677059.
- ↑ Degnan, B. A.; Macfarlane, G. T. (1993). "Transport and metabolism of glucose and arabinose in Bifidobacterium breve". Archives of Microbiology (ภาษาอังกฤษ). 160 (2): 144–151. doi:10.1007/BF00288717. ISSN 0302-8933.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ อาราบิโนส- "L(+)-Arabinose - MSDS". Merck Millipore.
 | บทความเคมีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |