พรีเมียร์ลีก ฤดูกาล 2010–11

พรีเมียร์ลีก
ฤดูกาล	2010–11
ชนะเลิศ	แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด; แชมป์พรีเมียร์ลีก สมัยที่ 12; แชมป์ลีกอังกฤษ สมัยที่ 19
ตกชั้น	เวสต์แฮมยูไนเต็ด; แบล็กพูล; เบอร์มิงแฮมซิตี
แชมเปียนส์ลีก	แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด; เชลซี; แมนเชสเตอร์ซิตี; อาร์เซนอล
ยูโรปาลีก	ทอตนัมฮอตสเปอร์; เบอร์มิงแฮมซิตี; สโตกซิตี; ฟูลัม
จำนวนการแข่งขันทั้งหมด	380
จำนวนประตูทั้งหมด	1063 (2.8 ต่อนัด)
ผู้ยิงประตูสูงสุด	ดีมีตาร์ เบร์บาตอฟ (20 ประตู)
ทีมเหย้าชนะสูงสุด	เชลซี 6–0 เวสต์บรอมมิชอัลเบียน; (14 สิงหาคม 2010); อาร์เซนอล 6–0 แบล็กพูล; (21 สิงหาคม 2010); นิวคาสเซิลยูไนเต็ด 6–0 แอสตันวิลลา; (22 สิงหาคม 2010); แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด 7–1 แบล็กเบิร์นโรเวอส์; (27 พฤศจิกายน 2010)
ทีมเยือนชนะสูงสุด	วีแกนแอทเลติก 0–6 เชลซี; (21 สิงหาคม 2010)
ประตูสูงสุด	แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด 7–1 แบล็กเบิร์นโรเวอส์; (27 พฤศจิกายน 2010); เอฟเวอร์ตัน 5–3 แบล็กพูล; (5 กุมภาพันธ์ 2011); นิวคาสเซิลยูไนเต็ด 4–4 อาร์เซนอล; (5 กุมภาพันธ์ 2011)
สถิติชนะติดต่อกันสูงสุด	5 นัด; เชลซี
สถิติไม่แพ้ติดต่อกันสูงสุด	24 นัด; แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด
สถิติไม่ชนะติดต่อกันสูงสุด	8 นัด; วุลเวอร์แฮมป์ตันวอนเดอเรอส์; เวสต์แฮมยูไนเต็ด; ฟูลัม
สถิติแพ้ติดต่อกันสูงสุด	5 นัด; แบล็กพูล; เวสต์บรอมมิชอัลเบียน
ผู้เข้าชมมากที่สุด	75,326; แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด 5–0 เบอร์มิงแฮมซิตี; (22 มกราคม 2011)
ผู้เข้าชมน้อยที่สุด	14,042; วีแกนแอทเลติก 2–0 วุลเวอร์แฮมป์ตันวอนเดอเรอส์; (2 ตุลาคม 2010)
ผู้เข้าชมโดยเฉลี่ย	35,190
	← 2009–10 2011–12 →

เอฟเอพรีเมียร์ลีก ฤดูกาล 2010-11 เป็นการแข่งขันพรีเมียร์ลีก ฤดูกาลที่ 19 นับแต่เริ่มต้นมาในปี ค.ศ. 1992 เริ่มฤดูกาลเมื่อวันที่ 14 สิงหาคม ค.ศ. 2010^[2] และสิ้นสุดฤดูกาลเมื่อวันที่ 22 พฤษภาคม ค.ศ. 2011 โดย เชลซี กลับมาป้องกันแชมป์^[3]

แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด ได้ตำแหน่งแชมป์ในนัดเสมอกับแบล็กเบิร์นโรเวิร์ส เมื่อวันที่ 14 พฤษภาคม ค.ศ. 2011^[4]^[5] ทำให้สโมสรได้ตำแหน่งแชมป์เป็นครั้งที่ 19 ทำลายสถิติที่เคยเทียบเท่ากับลิเวอร์พูลแชมป์ 18 สมัย เมื่อปี ค.ศ. 2009 ไปได้^[6] โดยทีมที่เข้าสู่การแข่งขันยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกฤดูกาล 2011-12 คือ แมสเชสเตอร์ยูไนเต็ด เชลซี แมนเชสเตอร์ซิตี และอาร์เซนอล ส่วนทอตแนมฮ็อตสเปอร์เข้าสู่รอบคัดเลือกยูฟ่ายูโรปาลีก 2011–12 ส่วน 3 ทีมที่ตกชั้นสู่แชมเปียนชิป คือทีมเวสต์แฮมยูไนเต็ด เบอร์มิงแฮมซิตี แบล็กพูล^[7]^[8]^[9]

ทีม

ทีมเข้าแข่งขันทั้งหมด 20 ทีม โดยเป็น 17 ทีมจากในฤดูกาล 2009-10 และอีก 3 ทีมที่เลื่อนขึ้นจากฟุตบอลลีกแชมเปียนชิป ฤดูกาล 2009-10

วูล์ฟแฮมป์ตันวันเดอเริร์ส

ที่อยู่ของทีมในการแข่งขันพรีเมียร์ลีก ฤดูกาล 2010-11

สนามแข่งขัน

ทีม	สถานที่	สนามแข่งขัน	ความจุ (คน)¹
อาร์เซนอล	ลอนดอน	เอมิเรตส์สเตเดียม	60,361
แอสตันวิลลา	เบอร์มิงแฮม	วิลลาปาร์ค	42,788
เบอร์มิงแฮมซิตี	เบอร์มิงแฮม	เซนต์ แอนดรูว์	30,079
แบล็กเบิร์นโรเวิร์ส	แบล็กเบิร์น	อีวูดปาร์ค	31,367
แบล็คพูล	แบล็คพูล	บลูมฟิลโรด	16,220
โบลตันวันเดอเริร์ส	โบลตัน	รีบอคสเตเดียม	28,723
เชลซี	ลอนดอน	สแตมฟอร์ดบริดจ์	42,449
เอฟเวอร์ตัน	ลิเวอร์พูล	กูดิสันพาร์ค	40,157
ฟูแลม	ลอนดอน	คราเวนคอทเทจ	25,700
ลิเวอร์พูล	ลิเวอร์พูล	แอนฟิลด์	45,276
แมนเชสเตอร์ซิตี	แมนเชสเตอร์	ซิตีออฟแมนเชสเตอร์	47,405
แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด	แมนเชสเตอร์	โอลด์แทรฟฟอร์ด	75,957
นิวคาสเซิลยูไนเต็ด	นิวคาสเซิลอะพอนไทน์	เซนต์เจมส์พาร์ค	52,387
สโตกซิตี	สโตคออนเทรนต์	บริทาเนียสเตเดียม	28,383
ซันเดอร์แลนด์	ซันเดอร์แลนด์	สเตเดียมออฟไลต์	49,000
ทอตแนมฮ็อตสเปอร์	ลอนดอน	ไวท์ฮาร์ทเลน	36,230
เวสต์บรอมวิชอัลเบียน	เวสต์บรอมวิช	เดอะฮิวตันส์	28,000
เวสต์แฮมยูไนเต็ด	ลอนดอน	โบลีนกราวน์	35,303
วีแกนแอธเลติก	วีแกน	ดีดับเบิลยูสเตเดียม	25,133
วูล์ฟแฮมป์ตันวันเดอเริร์ส	วูล์ฟแฮมป์ตัน	โมลินิวซ์	29,195

¹ ข้อมูลเมื่อจบฤดูกาลในพรีเมียร์ลีก ฤดูกาล 2009-10

ทีมและชุดแข่งขัน

หมายเหตุ: ธงแสดงชาตินั้นเป็นไปภายใต้กฎของฟีฟ่า นักฟุตบอลและผู้จัดการอาจจะถือมากกว่า 1 สัญชาติ

ทีม	ผู้จัดการ¹	กัปตัน	ชุดที่ใช้	สปอนเซอร์
อาร์เซนอล	อาร์แซน แวงแกร์	เซสก์ ฟาเบรกัส	Nike	Emirates
แอสตันวิลลา	เชราร์ อูลลิเยร์	สติลิยัน เปตรอฟ	Nike	FxPro
เบอร์มิงแฮมซิตี	อเล็กซ์ แม็กลีช	คาร์, สตีเฟนสตีเฟน คาร์	Xtep	F&C Investments
แบล็กเบิร์นโรเวิร์ส	คีน, สตีฟสตีฟ คีน	เนลสัน, ไรอันไรอัน เนลสัน	Umbro	Crown Paints
แบล็คพูล	เอียน ฮอลโลเวย์	อดัม, ชาร์ลีชาร์ลี อดัม	Carbrini	Wonga.com
โบลตันวันเดอเริร์ส	คอยล์, โอเวนโอเวน คอยล์ ²	เดวีส์, เควินเควิน เดวีส์	Reebok	188BET
เชลซี	คาร์โล อันเชล็อตติ	เทอร์รี, จอห์นจอห์น เทอร์รี	adidas	Samsung
เอฟเวอร์ตัน	มอยส์, เดวิดเดวิด มอยส์	เนวิลล์, ฟิลฟิล เนวิลล์	Le Coq Sportif	Chang Beer
ฟูแลม	ฮิวจ์ส, มาร์คมาร์ค ฮิวจ์ส	เมอร์ฟี, แดนนีแดนนี เมอร์ฟี	Kappa	FxPro
ลิเวอร์พูล	ดัลกลิช, เคนนีเคนนี ดัลกลิช	สตีเว่น เจอร์ราร์ด	adidas	Standard Chartered
แมนเชสเตอร์ซิตี	โรแบร์โต้ มันชินี่‎	เตเบส, การ์โลสการ์โลส เตเบซ	Umbro	Etihad Airways
แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด	อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน	เนมานย่า วิดิช	Nike	Aon
นิวคาสเซิลยูไนเต็ด	พาร์ดิว, อลันอลัน พาร์ดิว	โนแลน, เควินเควิน โนแลน	Puma	Northern Rock
สโตกซิตี	พูลิส, โทนีโทนี พูลิส	ไรอัน ชอว์ครอส	adidas	Britannia
ซันเดอร์แลนด์	บรูซ, สตีฟสตีฟ บรูซ	ลี คัตเตอร์โมล	Umbro	Tombola
ทอตแนมฮ็อตสเปอร์	แฮร์รี เรดแนปป์	ไมเคิล ดอว์สัน	Puma	Autonomy
เวสต์บรอมวิชอัลเบียน	ฮอดจ์สัน, รอยรอย ฮอดจ์สัน	บรันต์, คริสคริส บรันต์	Umbro	Homeserve
เวสต์แฮมยูไนเต็ด	แกรนท์, อัฟรามอัฟราม แกรนท์	อัปสัน, แมตทิวแมตทิว อัปสัน	Macron	SBOBET
วีแกนแอธเลติก	โรแบร์โต้ มาร์ติเนซ	แกรี คาล์ดเวลล์	MiFit	188BET
วูล์ฟแฮมป์ตันวันเดอเริร์ส	แมคคาธี, มิคมิค แมคคาธี³	เฮนรี, คาร์ลคาร์ล เฮนรี	BURRDA	Sportingbet

¹ เป็นไปตามรายชื่อผู้จัดการทีมในฟุตบอลลีกอังกฤษฉบับล่าสุด
² แม้ว่าคอยล์จะเป็นชาวสกอตโดยกำเนิด แต่เขาเล่นให้กับสาธารณรัฐไอร์แลนด์เนื่องจากมีปู่เป็นชาวไอริช
³ แม้ว่าแมคคาธีจะเป็นชาวอังกฤษโดยกำเนิด แต่เขาเล่นให้กับสาธารณรัฐไอร์แลนด์ เขาได้รับสิทธิ์เนื่องจากมีพ่อเป็นชาวไอริช

เปลี่ยนผู้จัดการทีม

ทีม	ผู้จัดการคนก่อน	เหตุที่ออก	วันที่	อันดับในตาราง	ผู้จัดการคนใหม่	วันที่ได้รับการแต่งตั้ง
เวสต์แฮมยูไนเต็ด	Gianfranco Zola	ยกเลิกสัญญา	11 พฤษภาคม 2010^[10]	ก่อนเริ่มฤดูกาล	Avram Grant	3 มิถุนายน 2010^[11]
ลิเวอร์พูล	Rafael Benítez	ความยินยอมร่วมกัน	3 มิถุนายน 2010^[12]	ก่อนเริ่มฤดูกาล	Roy Hodgson	1 กรกฎาคม 2010^[13]
ฟูแลม	Roy Hodgson	ทำสัญญากับ ลิเวอร์พูล	1 กรกฎาคม 2010^[13]	ก่อนเริ่มฤดูกาล	Mark Hughes	29 กรกฎาคม 2010^[14]
แอสตันวิลลา	Martin O'Neill	ลาออก	9 สิงหาคม 2010^[15]	ก่อนเริ่มฤดูกาล	Gérard Houllier	22 กันยายน 2010^[16]
นิวคาสเซิลยูไนเต็ด	Chris Hughton	ถูกไล่ออก	6 ธันวาคม 2010^[17]	อันดับที่ 11	Alan Pardew	9 ธันวาคม 2010^[18]
แบล็กเบิร์นโรเวิร์ส	Sam Allardyce	ถูกไล่ออก	13 ธันวาคม 2010^[19]	อันดับที่ 13	สตีฟ คีน	22 ธันวาคม 2010^[20]
ลิเวอร์พูล	รอย ฮอดจ์สัน	ถูกไล่ออก	8 มกราคม 2011^[21]	อันดับที่ 12	เคนนี ดัลกลิช	8 มกราคม 2011^[21]
เวสต์บรอมวิชอัลเบียน	โรแบร์โต ดิ มัตเตโอ	ถูกไล่ออก	6 กุมภาพันธ์ 2011^[22]	อันดับที่ 16	รอย ฮอดจ์สัน	11 กุมภาพันธ์ 2011^[23]
เวสต์แฮมยูไนเต็ด	อัฟราม แกรนท์	ถูกไล่ออก	15 May 2011^[24]	อันดับที่ 20 (ตกชั้น)	เควิน คีน (ชั่วคราว)	15 พฤษภาคม 2011^[24]

เปลี่ยนเจ้าของสโมสร

สโมสร	เจ้าของใหม่	เจ้าของเก่า	เปลี่ยนเมื่อ
ลิเวอร์พูล	New England Sports Ventures	Tom Hicks และ George N. Gillett, Jr.	000000002010-10-15-000015 ตุลาคม 2010^[25]
แบล็กเบิร์นโรเวิร์ส	Venky's (India) Limited	Jack Walker Trust	000000002010-11-19-000019 พฤศจิกายน 2010^[26]

ตารางคะแนน

อันดับ

ทีม

เล่น

ชนะ

เสมอ

แพ้

ได้

เสีย

ต่าง

คะแนน

การผ่านเข้ารอบหรือการตกชั้น

1

แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด (C)

38

23

11

4

78

37

+41

80

ผ่านเข้าสู่ แชมเปียนส์ลีก รอบแบ่งกลุ่ม

2

เชลซี

38

21

8

9

69

33

+36

71

3

แมนเชสเตอร์ซิตี

38

21

8

9

60

33

+27

71

4

อาร์เซนอล

38

19

11

8

72

43

+29

68

ผ่านเข้าสู่ แชมเปียนส์ลีก รอบเพลย์ออฟ

5

ทอตนัมฮอตสเปอร์

38

16

14

8

55

46

+9

62

ผ่านเข้าสู่ ยูโรปาลีก รอบเพลย์ออฟ

6

ลิเวอร์พูล

38

17

7

14

59

44

+15

58

7

เอฟเวอร์ตัน

38

13

15

10

51

45

+6

54

8

ฟูลัม

38

11

16

11

49

43

+6

49

ผ่านเข้าสู่ ยูโรปาลีก รอบคัดเลือกรอบแรก^[a]

9

แอสตันวิลลา

38

12

14

48

59

−11

48

10

ซันเดอร์แลนด์

38

12

11

15

45

56

−11

47

11

เวสต์บรอมมิชอัลเบียน

38

12

11

15

56

71

−15

47

12

นิวคาสเซิลยูไนเต็ด

38

11

13

14

56

57

−1

46

13

สโตกซิตี

38

13

7

18

46

48

−2

46

ผ่านเข้าสู่ ยูโรปาลีก รอบคัดเลือกรอบสาม^[b]

14

โบลตันวอนเดอเรอส์

38

12

10

16

52

56

−4

46

15

แบล็กเบิร์นโรเวอส์

38

11

10

17

46

59

−13

43

16

วีแกนแอทเลติก

38

9

15

14

40

61

−21

42

17

วุลเวอร์แฮมป์ตันวอนเดอเรอส์

38

11

7

20

46

66

−20

40

18

เบอร์มิงแฮมซิตี (R)

38

8

15

37

58

−21

39

ผ่านเข้าสู่ ยูโรปาลีก รอบเพลย์ออฟ^[c]

ตกชั้นสู่ ฟุตบอลลีกแชมเปียนชิป

19

แบล็กพูล (R)

38

10

9

19

55

78

−23

39

ตกชั้นสู่ ฟุตบอลลีกแชมเปียนชิป

20

เวสต์แฮมยูไนเต็ด (R)

38

7

12

19

43

70

−27

33

แหล่งที่มา : พรีเมียร์ลีก
กฎการจัดอันดับ : 1) คะแนน; 2) ผลต่างประตู; 3) ประตูรวม
(C) ชนะเลิศ; (R) ตกชั้น.
หมายเหตุ :

↑ ฟูลัมในฐานะทีมอันดับสูงสุดจากการจัดอันดับแฟร์เพลย์ และยังไม่ผ่านเข้าไปแข่งขันระดับยุโรป ฟูลัมจึงได้ไปแข่งขันในยูฟ่ายูโรปาลีกในรอบคัดเลือกรอบแรก^[27]
↑ สโตกซิตีได้ไปแข่งขันในยูฟ่ายูโรปาลีก รอบคัดเลือกรอบสาม ในฐานะรองชนะเลิศจากการแข่งขัน เอฟเอคัพ รอบชิงชนะเลิศ เนื่องจากแมนเชสเตอร์ซิตีซึ่งเป็นผู้ชนะเลิศ ได้ผ่านเข้าไปแข่งขันในยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกแล้ว
↑ เบอร์มิงแฮมซิตีได้ไปแข่งขันในยูฟ่ายูโรปาลีก รอบเพลย์ออฟ ในฐานะผู้ชนะเลิศในรายการ ลีกคัพ แต่เดิมผู้ชนะเลิศจะได้ไปแข่งขันในรอบคัดเลือกรอบสาม แต่เนื่องจากผลการแข่งขันของ เอฟเอคัพ รอบชิงชนะเลิศ ทำให้ได้เลื่อนขึ้นไปแข่งขันในรอบเพลย์ออฟแทน

ผลการแข่งขัน

เหย้า \ เยือน¹	ARS	AST	BIR	BLB	BLP	BOL	CHE	EVE	FUL	LIV	MCI	MUN	NEW	STK	SUN	TOT	WBA	WHU	WIG	WOL
อาร์เซนอล		1–2	2–1	0–0	6–0	4–1	3–1	2–1	2–1	1–1	0–0	1–0	0–1	1–0	0–0	2–3	2–3	1–0	3–0	2–0
แอสตันวิลลา	2–4		0–0	4–1	3–2	1–1	0–0	1–0	2–2	1–0	1–0	2–2	1–0	1–1	0–1	1–2	2–1	3–0	1–1	0–1
เบอร์มิงแฮมซิตี	0–3	1–1		2–1	2–0	2–1	1–0	0–2	0–2	0–0	2–2	1–1	0–2	1–0	2–0	1–1	1–3	2–2	0–0	1–1
แบล็กเบิร์นโรเวอส์	1–2	2–0	1–1		2–2	1–0	1–2	1–0	1–1	3–1	0–1	1–1	0–0	0–2	0–0	0–1	2–0	1–1	2–1	3–0
แบล็กพูล	1–3	1–1	1–2	1–2		4–3	1–3	2–2	2–2	2–1	2–3	2–3	1–1	0–0	1–2	3–1	2–1	1–3	1–3	2–1
โบลตันวันเดอเรอส์	2–1	3–2	2–2	2–1	2–2		0–4	2–0	0–0	0–1	0–2	2–2	5–1	2–1	1–2	4–2	2–0	3–0	1–1	1–0
เชลซี	2–0	3–3	3–1	2–0	4–0	1–0		1–1	1–0	0–1	2–0	2–1	2–2	2–0	0–3	2–1	6–0	3–0	1–0	2–0
เอฟเวอร์ตัน	1–2	2–2	1–1	2–0	5–3	1–1	1–0		2–1	2–0	2–1	3–3	0–1	1–0	2–0	2–1	1–4	2–2	0–0	1–1
ฟูแลม	2–2	1–1	1–1	3–2	3–0	3–0	0–0	0–0		2–5	1–4	2–2	1–0	2–0	0–0	1–2	3–0	1–3	2–0	2–1
ลิเวอร์พูล	1–1	3–0	5–0	2–1	1–2	2–1	2–0	2–2	1–0		3–0	3–1	3–0	2–0	2–2	0–2	1–0	3–0	1–1	0–1
แมนเชสเตอร์ซิตี	0–3	4–0	0–0	1–1	1–0	1–0	1–0	1–2	1–1	3–0		0–0	2–1	3–0	5–0	1–0	3–0	2–1	1–0	4–3
แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด	1–0	3–1	5–0	7–1	4–2	1–0	2–1	1–0	2–0	3–2	2–1		3–0	2–1	2–0	2–0	2–2	3–0	2–0	2–1
นิวคาสเซิลยูไนเต็ด	4–4	6–0	2–1	1–2	0–2	1–1	1–1	1–2	0–0	3–1	1–3	0–0		1–2	5–1	1–1	3–3	5–0	2–2	4–1
สโตกซิตี	3–1	2–1	3–2	1–0	0–1	2–0	1–1	2–0	0–2	2–0	1–1	1–2	4–0		3–2	1–2	1–1	1–1	0–1	3–0
ซันเดอร์แลนด์	1–1	1–0	2–2	3–0	0–2	1–0	2–4	2–2	0–3	0–2	1–0	0–0	1–1	2–0		1–2	2–3	1–0	4–2	1–3
ทอตนัมฮอตสเปอร์	3–3	2–1	2–1	4–2	1–1	2–1	1–1	1–1	1–0	2–1	0–0	0–0	2–0	3–2	1–1		2–2	0–0	0–1	3–1
เวสต์บรอมมิชอัลเบียน	2–2	2–1	3–1	1–3	3–2	1–1	1–3	1–0	2–1	2–1	0–2	1–2	3–1	0–3	1–0	1–1		3–3	2–2	1–1
เวสต์แฮมยูไนเต็ด	0–3	1–2	0–1	1–1	0–0	1–3	1–3	1–1	1–1	3–1	1–3	2–4	1–2	3–0	0–3	1–0	2–2		3–1	2–0
วีแกนแอธเลติก	2–2	1–2	2–1	4–3	0–4	1–1	0–6	1–1	1–1	1–1	0–2	0–4	0–1	2–2	1–1	0–0	1–0	3–2		2–0
วุลเวอร์แฮมป์ตันวันเดอเรอส์	0–2	1–2	1–0	2–3	4–0	2–3	1–0	0–3	1–1	0–3	2–1	2–1	1–1	2–1	3–2	3–3	3–1	1–1	1–2

แหล่งข้อมูล: Barclays Premier League
¹คอลัมน์ด้านซ้ายมือหมายถึงทีมเหย้า
สี: ฟ้า = ทีมเหย้าชนะ; เหลือง = เสมอ; แดง = ทีมเยือนชนะ
สำหรับแมตช์ที่กำลังมาถึง อักษร a หมายถึง มีบทความเกี่ยวกับแมตช์นั้น

สถิติตลอดฤดูกาล

ผู้ทำประตูสูงสุด

อันดับ	ผู้เล่น	สโมสร	จำนวน^[28]
1	Dimitar Berbatov	Manchester United	20
1	Carlos Tévez	Manchester City	20
3	Robin van Persie	Arsenal	18
4	Darren Bent	Sunderland/Aston Villa	17
5	Peter Odemwingie	West Bromwich Albion	15
6	D. J. Campbell	Blackpool	13
	Andy Carroll	Newcastle/Liverpool	13
	Javier Hernández	Manchester United	13
	Dirk Kuyt	Liverpool	13
	Florent Malouda	Chelsea	13
	Rafael van der Vaart	Tottenham Hotspur	13

ผู้ช่วยจ่ายบอลสูงสุด

อันดับ	ผู้เล่น	สโมสร	จำนวน^[28]
1	Nani	Manchester United	18
2	Didier Drogba	Chelsea	15
3	Cesc Fàbregas	Arsenal	14
4	Andrei Arshavin	Arsenal	11
	Leighton Baines	Everton	11
	Chris Brunt	West Bromwich Albion	11
	Wayne Rooney	Manchester United	11
	Ashley Young	Aston Villa	11
9	Charlie Adam	Blackpool	9
	Joey Barton	Newcastle United	9
	Peter Crouch	Tottenham Hotspur	9
	Stewart Downing	Aston Villa	9
	Peter Odemwingie	West Bromwich Albion	9
	David Silva	Manchester City	9
	Rafael van der Vaart	Tottenham Hotspur	9

แฮท-ทริคส์

ผู้เล่น	ทีม	พบกับทีม	ผล	วันที่
Drogba, DidierDidier Drogba	Chelsea	West Bromwich Albion	6–0	000000002010-08-14-000014 สิงหาคม 2010
Walcott, TheoTheo Walcott	Arsenal	Blackpool	6–0	000000002010-08-21-000021 สิงหาคม 2010
Carroll, AndyAndy Carroll	Newcastle United	Aston Villa	6–0	000000002010-08-22-000022 สิงหาคม 2010
Berbatov, DimitarDimitar Berbatov	Manchester United	Liverpool	3–2	000000002010-09-19-000019 กันยายน 2010
Nolan, KevinKevin Nolan	Newcastle United	Sunderland	5–1	000000002010-10-31-000031 ตุลาคม 2010
Berbatov, DimitarDimitar Berbatov⁵	Manchester United	Blackburn Rovers	7–1	000000002010-11-27-000027 พฤศจิกายน 2010
Balotelli, MarioMario Balotelli	Manchester City	Aston Villa	4–0	000000002010-12-28-000028 ธันวาคม 2010
Best, LeonLeon Best	Newcastle United	West Ham United	5–0	000000002011-01-05-00005 มกราคม 2011
Berbatov, DimitarDimitar Berbatov	Manchester United	Birmingham City	5–0	000000002011-01-22-000022 มกราคม 2011
van Persie, RobinRobin van Persie	Arsenal	Wigan Athletic	3–0	000000002011-01-22-000022 มกราคม 2011
Tévez, CarlosCarlos Tévez	Manchester City	West Bromwich Albion	3–0	000000002011-02-05-00005 กุมภาพันธ์ 2011
Saha, LouisLouis Saha⁴	Everton	Blackpool	5–3	000000002011-02-05-00005 กุมภาพันธ์ 2011
Kuyt, DirkDirk Kuyt	Liverpool	Manchester United	3–1	000000002011-03-06-00006 มีนาคม 2011
Rooney, WayneWayne Rooney	Manchester United	West Ham United	4–2	000000002011-04-02-00002 เมษายน 2011
Rodríguez, MaxiMaxi Rodríguez	Liverpool	Birmingham City	5–0	000000002011-04-23-000023 เมษายน 2011
Rodríguez, MaxiMaxi Rodríguez	Liverpool	Fulham	5–2	000000002011-05-09-00009 พฤษภาคม 2011
Tchoyi, SomenSomen Tchoyi	West Bromwich Albion	Newcastle United	3–3	000000002011-05-22-000022 พฤษภาคม 2011

⁴ ผู้เล่นที่ทำได้สี่ประตู
⁵ ผู้เล่นที่ทำได้ห้าประตู

การทำประตู

ประตูแรกของฤดูกาล: นาที่ 15:15, 14 สิงหาคม 2010 – สจวร์ต ดาวนิ่ง ทำประตูให้กับ แอสตันวิลลา ในนัดที่พบกับ เวสต์แฮมยูไนเต็ด^[29]
ผู้เล่นที่ทำประตูได้เร็วที่สุด: วินาทีที่ 30 – มักซี โรดรีเกซ ทำประตูให้กับ ลิเวอร์พูล ในนัดที่พบกับ ฟูแลม (9 พฤษภาคม 2011)^[30]
ชนะด้วยด้วยการทำประตูห่างกันมากที่สุด: 6 ประตู
- เชลซี 6–0 เวสต์บรอมวิชอัลเบียน (14 สิงหาคม 2010)
- อาร์เซนอล 6–0 แบล็คพูล (21 สิงหาคม 2010)
- วีแกนแอธเลติก 0–6 เชลซี (21 สิงหาคม 2010)
- นิวคาสเซิลยูไนเต็ด 6–0 แอสตันวิลลา (22 สิงหาคม 2010)
- แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด 7–1 แบล็กเบิร์นโรเวิร์ส (27 พฤศจิกายน 2010)
ประตูรวมกันมากที่สุด: 8 ประตู
- แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด 7–1 แบล็กเบิร์นโรเวิร์ส (27 พฤศจิกายน 2010)^[1]
- เอฟเวอร์ตัน 5–3 แบล็คพูล (5 กุมภาพันธ์ 2011)^[1]
- นิวคาสเซิลยูไนเต็ด 4–4 อาร์เซนอล (5 กุมภาพันธ์ 2011)^[1]
ทีมที่ทำประตูได้มากที่สุดในการแข่งขัน: 7 ประตู – แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด 7–1 แบล็กเบิร์นโรเวิร์ส (27 พฤศจิกายน 2010)^[1]
ยิงประตูพลาดน้อยที่สุด: 3 – แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด^[1]
ยิงประตูพลาดมากที่สุด: 13 – วีแกนแอธเลติก^[1]

กติกา

Worst overall disciplinary record (1 คะแนนสำหรับใบเหลือง, 3 คะแนนสำหรับใบแดง):
- แมนเชสเตอร์ซิตี – 89 คะแนน (74 ใบเหลือง & 5 ใบแดง)^[28]
Best overall disciplinary record:
- แบล็คพูล – 53 คะแนน (47 ใบเหลือง & 2 ใบแดง)^[28]
ได้ใบเหลืองมากที่สุด (สโมสร): 75 – นิวคาสเซิลยูไนเต็ด^[28]
ได้ใบเหลืองมากที่สุด (ผู้เล่น): 14^[28]
- ชีค ติโอเต้ (นิวคาสเซิลยูไนเต็ด)
ได้ใบแดงมากที่สุด (สโมสร): 7 – เวสต์บรอมวิชอัลเบียน^[28]
ได้ใบแดงมากที่สุด (ผู้เล่น): 2^[28]
- ลี แคตเทอโมล (ซันเดอร์แลนด์)
- โลร็อง โกเซียลนี (อาร์เซนอล)
- ยูซุฟ มูเลิงบู (เวสต์บรอมวิชอัลเบียน)
- ไรอัน ชอว์ครอส (สโตกซิตี)
ทำฟาลส์มากที่สุด: 115 – เควิน เดวิส (โบลตันวันเดอเริร์ส)^[28]

คลีนชีตส์

คลีนชีตส์มากที่สุด: 18 – แมนเชสเตอร์ซิตี^[1]
คลีนชีตส์น้อยที่สุด: 2 – เวสต์บรอมวิชอัลเบียน^[1]

รางวัลประจำเดือน

เดือน	ผู้จัดการทีมยอดเยื่ยมประจำเดือน		ผู้เล่นยอดเยื่ยมประจำเดือน
เดือน	ผู้จัดการทีม	สโมสร	ผู้เล่น	สโมสร
สิงหาคม^[31]	Carlo Ancelotti	Chelsea	Paul Scholes	Manchester United
กันยายน^[32]	Roberto Di Matteo	West Bromwich Albion	Peter Odemwingie	West Bromwich Albion
ตุลาคม^[33]	David Moyes	Everton	Rafael van der Vaart	Tottenham Hotspur
พฤศจิกายน^[34]	Owen Coyle	Bolton Wanderers	Johan Elmander	Bolton Wanderers
ธันวาคม^[35]	Roberto Mancini	Manchester City	Samir Nasri	Arsenal
มกราคม^[36]	Sir Alex Ferguson	Manchester United	Dimitar Berbatov	Manchester United
กุมภาพันธ์^[37]	Arsène Wenger	Arsenal	Scott Parker	West Ham United
มีนาคม^[38]	Carlo Ancelotti	Chelsea	David Luiz	Chelsea
เมษายน^[39]^[40]	Carlo Ancelotti	Chelsea	Peter Odemwingie	West Bromwich Albion

อ้างอิง

↑ ^1.00 ^1.01 ^1.02 ^1.03 ^1.04 ^1.05 ^1.06 ^1.07 ^1.08 ^1.09 ^1.10 ^1.11 ^1.12 ^1.13 ^1.14 ^1.15 ^1.16 "Barclays Premier League Stats - 2010-11". ESPN Soccernet. ESPN. 1 January 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-07-27. สืบค้นเมื่อ 1 January 2011.
↑ "Start date confirmed for new season". premierleague.com. Premier League. 22 December 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-11-08. สืบค้นเมื่อ 12 April 2010.
↑ "Chelsea win Premier League after thrashing Wigan". The Telegraph. Telegraph Media Group. 9 May 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-06-02. สืบค้นเมื่อ 24 May 2010.
↑ Stevenson, Jonathan (14 May 2011). "Live - Saturday football". BBC. สืบค้นเมื่อ 14 May 2011.
↑ "Rooney spot on as United clinch 19th title". ESPN Soccernet. 14 May 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-08-23. สืบค้นเมื่อ 16 May 2011.
↑ Nurse, Howard (14 May 2011). "Blackburn 1 – 1 Man Utd". BBC News. สืบค้นเมื่อ 14 May 2011.
↑ "Pavlyuchenko relegates Birmingham". ESPN Soccernet. 22 May 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-08-23. สืบค้นเมื่อ 24 May 2011.
↑ "Blackpool down after thriller". ESPN Soccernet. 22 May 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-08-23. สืบค้นเมื่อ 24 May 2011.
↑ "Hammers relegated as Wigan fight on". ESPN Soccernet. 15 May 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-08-23. สืบค้นเมื่อ 24 May 2011.
↑ "West Ham sack manager Gianfranco Zola". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 11 May 2010. สืบค้นเมื่อ 11 May 2010.
↑ "Avram Grant confirmed as West Ham boss". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 3 June 2010. สืบค้นเมื่อ 3 June 2010.
↑ "Rafa Benitez leaves Liverpool". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 3 June 2010. สืบค้นเมื่อ 3 June 2010.
↑ ^13.0 ^13.1 "Roy Hodgson leaves Fulham to become Liverpool manager". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 1 July 2010. สืบค้นเมื่อ 1 July 2010.
↑ "Mark Hughes named new manager of Premier League Fulham". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 29 July 2010. สืบค้นเมื่อ 5 August 2010.
↑ "Martin O'Neill resigns as Aston Villa boss". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 9 August 2010. สืบค้นเมื่อ 9 August 2010.
↑ "Gerard Houllier still to sign Aston Villa deal boss". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 22 September 2010. สืบค้นเมื่อ 28 September 2010.
↑ "Chris Hughton sacked by Newcastle". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 6 December 2010. สืบค้นเมื่อ 6 December 2010.
↑ "Alan Pardew signs lengthy deal as new Newcastle manager". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 9 December 2010. สืบค้นเมื่อ 9 December 2010.
↑ "Blackburn Rovers sack Sam Allardyce". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 13 December 2010. สืบค้นเมื่อ 13 December 2010.
↑ "Kean's for the season". Blackburn Rovers F.C. Blackburn Rovers F.C. 22 December 2010. สืบค้นเมื่อ 22 December 2010.
↑ ^21.0 ^21.1 "Roy Hodgson exits Liverpool & Kenny Dalglish takes over". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 8 January 2011. สืบค้นเมื่อ 8 January 2011.
↑ "West Brom part company with manager Di Matteo". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 6 February 2011. สืบค้นเมื่อ 6 February 2011.
↑ "Roy Hodgson named new manager of West Brom". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 11 February 2011. สืบค้นเมื่อ 11 February 2011.
↑ ^24.0 ^24.1 "West Ham sack manager Avram Grant". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 15 May 2011. สืบค้นเมื่อ 15 May 2011.
↑ "Liverpool takeover completed by US company NESV". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 15 October 2010. สืบค้นเมื่อ 15 October 2010.
↑ "Rao family buy Blackburn Rovers from Jack Walker Trust". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 19 November 2010. สืบค้นเมื่อ 19 November 2010.
↑ "Fulham handed Europa League place". premierleague.com. Premier League. 26 May 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 August 2011. สืบค้นเมื่อ 26 May 2011.
↑ ^28.0 ^28.1 ^28.2 ^28.3 ^28.4 ^28.5 ^28.6 ^28.7 ^28.8 "Barclays Premier League Statistics". premierleague.com. Premier League. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-12-30. สืบค้นเมื่อ 17 April 2010.
↑ Lyon, Sam (14 August 2010). "Live – Saturday football". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. สืบค้นเมื่อ 14 August 2010.
↑ OptaJoe (9 May 2011). "0:30". Twitter. สืบค้นเมื่อ 10 May 2011.
↑ "Gongs for Ancelotti & Scholes". Sky Sports. 10 September 2010. สืบค้นเมื่อ 10 September 2010.
↑ "Baggies scoop historic Barclays awards double". The Premier League. 1 October 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-10-05. สืบค้นเมื่อ 1 October 2010.
↑ "Moyes & Van der Vaart win Premier League awards". BBC Sport. 8 November 2010. สืบค้นเมื่อ 8 November 2010.
↑ "Bolton duo scoop Barclays awards". The Premier League. 3 December 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-12-06. สืบค้นเมื่อ 3 December 2010.
↑ "Nasri and Mancini receive Barclays awards". The Premier League. 7 January 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-11-06. สืบค้นเมื่อ 7 January 2011.
↑ "United duo scoop Barclays awards". The Premier League. 4 February 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-02-07. สืบค้นเมื่อ 4 February 2011.
↑ "Wenger & Parker win awards". Sky Sports. 4 March 2011. สืบค้นเมื่อ 4 March 2011.
↑ "Top prizes for Blues pair". Sky Sports. 1 April 2011. สืบค้นเมื่อ 1 April 2011.
↑ "Ancelotti seals successive Barclays awards". The Premier League. 6 May 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-08-29. สืบค้นเมื่อ 6 May 2011.
↑ "Odemwingie scoops Barclays award". The Premier League. 6 May 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-08-30. สืบค้นเมื่อ 6 May 2011.

[table_note_res_EL10.82272720747754-28] ฟูลัมในฐานะทีมอันดับสูงสุดจากการจัดอันดับแฟร์เพลย์ และยังไม่ผ่านเข้าไปแข่งขันระดับยุโรป ฟูลัมจึงได้ไปแข่งขันในยูฟ่ายูโรปาลีกในรอบคัดเลือกรอบแรก^[27]

[table_note_res_EL30.82272720747754-29] สโตกซิตีได้ไปแข่งขันในยูฟ่ายูโรปาลีก รอบคัดเลือกรอบสาม ในฐานะรองชนะเลิศจากการแข่งขัน เอฟเอคัพ รอบชิงชนะเลิศ เนื่องจากแมนเชสเตอร์ซิตีซึ่งเป็นผู้ชนะเลิศ ได้ผ่านเข้าไปแข่งขันในยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกแล้ว

[30] เบอร์มิงแฮมซิตีได้ไปแข่งขันในยูฟ่ายูโรปาลีก รอบเพลย์ออฟ ในฐานะผู้ชนะเลิศในรายการ ลีกคัพ แต่เดิมผู้ชนะเลิศจะได้ไปแข่งขันในรอบคัดเลือกรอบสาม แต่เนื่องจากผลการแข่งขันของ เอฟเอคัพ รอบชิงชนะเลิศ ทำให้ได้เลื่อนขึ้นไปแข่งขันในรอบเพลย์ออฟแทน

[PLStats-1] 1.00 ^1.01 ^1.02 ^1.03 ^1.04 ^1.05 ^1.06 ^1.07 ^1.08 ^1.09 ^1.10 ^1.11 ^1.12 ^1.13 ^1.14 ^1.15 ^1.16 "Barclays Premier League Stats - 2010-11". ESPN Soccernet. ESPN. 1 January 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-07-27. สืบค้นเมื่อ 1 January 2011.

[2] "Start date confirmed for new season". premierleague.com. Premier League. 22 December 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-11-08. สืบค้นเมื่อ 12 April 2010.

[3] "Chelsea win Premier League after thrashing Wigan". The Telegraph. Telegraph Media Group. 9 May 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-06-02. สืบค้นเมื่อ 24 May 2010.

[4] Stevenson, Jonathan (14 May 2011). "Live - Saturday football". BBC. สืบค้นเมื่อ 14 May 2011.

[5] "Rooney spot on as United clinch 19th title". ESPN Soccernet. 14 May 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-08-23. สืบค้นเมื่อ 16 May 2011.

[6] Nurse, Howard (14 May 2011). "Blackburn 1 – 1 Man Utd". BBC News. สืบค้นเมื่อ 14 May 2011.

[7] "Pavlyuchenko relegates Birmingham". ESPN Soccernet. 22 May 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-08-23. สืบค้นเมื่อ 24 May 2011.

[8] "Blackpool down after thriller". ESPN Soccernet. 22 May 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-08-23. สืบค้นเมื่อ 24 May 2011.

[9] "Hammers relegated as Wigan fight on". ESPN Soccernet. 15 May 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-08-23. สืบค้นเมื่อ 24 May 2011.

[10] "West Ham sack manager Gianfranco Zola". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 11 May 2010. สืบค้นเมื่อ 11 May 2010.

[11] "Avram Grant confirmed as West Ham boss". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 3 June 2010. สืบค้นเมื่อ 3 June 2010.

[12] "Rafa Benitez leaves Liverpool". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 3 June 2010. สืบค้นเมื่อ 3 June 2010.

[Hodgson_leaves-13] 13.0 ^13.1 "Roy Hodgson leaves Fulham to become Liverpool manager". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 1 July 2010. สืบค้นเมื่อ 1 July 2010.

[14] "Mark Hughes named new manager of Premier League Fulham". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 29 July 2010. สืบค้นเมื่อ 5 August 2010.

[15] "Martin O'Neill resigns as Aston Villa boss". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 9 August 2010. สืบค้นเมื่อ 9 August 2010.

[16] "Gerard Houllier still to sign Aston Villa deal boss". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 22 September 2010. สืบค้นเมื่อ 28 September 2010.

[17] "Chris Hughton sacked by Newcastle". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 6 December 2010. สืบค้นเมื่อ 6 December 2010.

[18] "Alan Pardew signs lengthy deal as new Newcastle manager". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 9 December 2010. สืบค้นเมื่อ 9 December 2010.

[19] "Blackburn Rovers sack Sam Allardyce". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 13 December 2010. สืบค้นเมื่อ 13 December 2010.

[20] "Kean's for the season". Blackburn Rovers F.C. Blackburn Rovers F.C. 22 December 2010. สืบค้นเมื่อ 22 December 2010.

[HodgsonLeaves-21] 21.0 ^21.1 "Roy Hodgson exits Liverpool & Kenny Dalglish takes over". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 8 January 2011. สืบค้นเมื่อ 8 January 2011.

[22] "West Brom part company with manager Di Matteo". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 6 February 2011. สืบค้นเมื่อ 6 February 2011.

[23] "Roy Hodgson named new manager of West Brom". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 11 February 2011. สืบค้นเมื่อ 11 February 2011.

[Grantout-24] 24.0 ^24.1 "West Ham sack manager Avram Grant". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 15 May 2011. สืบค้นเมื่อ 15 May 2011.

[25] "Liverpool takeover completed by US company NESV". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 15 October 2010. สืบค้นเมื่อ 15 October 2010.

[26] "Rao family buy Blackburn Rovers from Jack Walker Trust". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 19 November 2010. สืบค้นเมื่อ 19 November 2010.

[27] "Fulham handed Europa League place". premierleague.com. Premier League. 26 May 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 August 2011. สืบค้นเมื่อ 26 May 2011.

[blstats-31] 28.0 ^28.1 ^28.2 ^28.3 ^28.4 ^28.5 ^28.6 ^28.7 ^28.8 "Barclays Premier League Statistics". premierleague.com. Premier League. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-12-30. สืบค้นเมื่อ 17 April 2010.

[32] Lyon, Sam (14 August 2010). "Live – Saturday football". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. สืบค้นเมื่อ 14 August 2010.

[33] OptaJoe (9 May 2011). "0:30". Twitter. สืบค้นเมื่อ 10 May 2011.

[34] "Gongs for Ancelotti & Scholes". Sky Sports. 10 September 2010. สืบค้นเมื่อ 10 September 2010.

[35] "Baggies scoop historic Barclays awards double". The Premier League. 1 October 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-10-05. สืบค้นเมื่อ 1 October 2010.

[36] "Moyes & Van der Vaart win Premier League awards". BBC Sport. 8 November 2010. สืบค้นเมื่อ 8 November 2010.

[37] "Bolton duo scoop Barclays awards". The Premier League. 3 December 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-12-06. สืบค้นเมื่อ 3 December 2010.

[38] "Nasri and Mancini receive Barclays awards". The Premier League. 7 January 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-11-06. สืบค้นเมื่อ 7 January 2011.

[39] "United duo scoop Barclays awards". The Premier League. 4 February 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-02-07. สืบค้นเมื่อ 4 February 2011.

[40] "Wenger & Parker win awards". Sky Sports. 4 March 2011. สืบค้นเมื่อ 4 March 2011.

[41] "Top prizes for Blues pair". Sky Sports. 1 April 2011. สืบค้นเมื่อ 1 April 2011.

[42] "Ancelotti seals successive Barclays awards". The Premier League. 6 May 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-08-29. สืบค้นเมื่อ 6 May 2011.

[43] "Odemwingie scoops Barclays award". The Premier League. 6 May 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-08-30. สืบค้นเมื่อ 6 May 2011.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[a]

[b]

[c]

[27]

[28]

[29]

[30]

[31]

[32]

[33]

[34]

[35]

[36]

[37]

[38]

[39]

[40]