ไซยาโนเจนมอด
หน้าตา
ไซยาโนเจนมอด 13 มีพื้นฐานมาจาก แอนดรอยด์ 6.0 "Marshmallow" | |
ผู้พัฒนา | สตีฟ คอนดิก (รู้จักกันในนาม Cyanogen), ไซยาโนเจนมอดทีม |
---|---|
เขียนด้วย | ภาษาซี (คอร์), ภาษาซีพลัสพลัส (ไลบรารีเสริม), ภาษาจาวา (ยูเซอร์อินเตอร์เฟซ) |
ตระกูล | ลินุกซ์ |
สถานะ | ยุติการให้บริการ |
รูปแบบ รหัสต้นฉบับ | โอเพนซอร์ซ |
วันที่เปิดตัว | 3.1 (Dream & Magic) 1 กรกฎาคม 2009 |
รุ่นเสถียร | 13.0 (Android 6.0.1) / 20 ธันวาคม 2016[1] |
ตัวจัดการ แพกเกจ | กูเกิลเพลย์ / .เอพีเค |
แพลตฟอร์ม ที่รองรับ | เออาร์เอ็ม |
ชนิดเคอร์เนล | โมโนลีธิค, ลินุกซ์เคอร์เนล รุ่นปรับแต่งแล้ว |
ส่วนติดต่อผู้ใช้ปริยาย | เอดีดับเบิลยูลันเชอร์ (7.x) / เทรบูเชต์ (9.x, 10.x) |
สัญญาอนุญาต | อาปาเช 2 และ สัญญาอนุญาตสาธารณะทั่วไปของกนู รุ่น 2[2] |
เว็บไซต์ | www |
ไซยาโนเจนมอด (อังกฤษ: CyanogenMod, /saɪ.ˈæn.oʊ.ˌdʒɛn.mɒd/) เป็นระบบปฏิบัติการโอเพนซอร์ซสำหรับแทนที่เฟิร์มแวร์ดั้งเดิมของสมาร์ตโฟนและแท็บเล็ตคอมพิวเตอร์ พัฒนาจากระบบปฏิบัติการแอนดรอยด์ โดยปรับแต่งให้มีความสามารถและฟังก์ชันเพิ่มเติม ผู้ใช้จะได้รับการอัปเดต อิงจากเวอร์ชันทางการของแอนดรอยด์ ในปี 2015 รายงานบางฉบับระบุว่ามีผู้ใช้ติดตั้ง CyanogenMod กว่า 50 ล้านครั้ง[3][4] นอกจากนี้การพัฒนาเฟิร์มแวร์แบบปรับแต่งโดยนักพัฒนาใหม่ ๆ ก็มีจุดเริ่มต้นจากโครงการ CyanogenMod อีกด้วย
ในปี 2016 CyanogenMod ได้ยุติการให้บริการ เนื่องจากปัญหาภายใน และทีมงานบางส่วนได้เปิดโครงการใหม่ ภายใต้ชื่อ LineageOS[5]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "CyanogenMod Downloads". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-11-06. สืบค้นเมื่อ November 9, 2016.
- ↑ "Licenses". Android Open Source Project. Open Handset Alliance. สืบค้นเมื่อ 15 September 2010.
- ↑ Helft, Miguel. "Meet Cyanogen, The Startup That Wants To Steal Android From Google". Forbes.com. Forbes. สืบค้นเมื่อ April 16, 2015.
- ↑ CyanogenMod [@CyanogenMod] (January 12, 2012). "CyanogenMod just passed 1 million active users" (ทวีต). สืบค้นเมื่อ December 26, 2016 – โดยทาง ทวิตเตอร์.
- ↑ "Yes, this is us". lineageos.org. 2016-12-24. สืบค้นเมื่อ 2017-02-23.