โดตมโบริ
โดตมโบริ 道頓堀 | |
---|---|
![]() มุมมหาชนของโดตมโบริในโอซากะ | |
![]() ที่ตั้งของโดตมโบริ | |
พิกัด: 34°40′7.21″N 135°30′11.18″E / 34.6686694°N 135.5031056°E | |
ประเทศ | ![]() |
จังหวัด | ![]() |
เทศบาล | ![]() |
เขต | เขตชูโอ |
พื้นที่[1] | |
• ทั้งหมด | 0.105808622 ตร.กม. (0.040852937 ตร.ไมล์) |
ประชากร (31 มีนาคม ค.ศ. 2019)[2] | |
• ทั้งหมด | 431 คน |
• ความหนาแน่น | 4,100 คน/ตร.กม. (11,000 คน/ตร.ไมล์) |
เขตเวลา | UTC+9 (เวลามาตรฐานญี่ปุ่น) |
รหัสไปรษณีย์ | 542-0077 (โจเมะ 1 ตะวันออก)[3] 542-0071 (ที่เหลือ)[4] |
รหัสพื้นที่ | 06 (เขตมหานครโอซากะ)[5] |
ทะเบียนพาหนะ | なにわ (นานิวะ) |
โดตมโบริ (ญี่ปุ่น: 道頓堀; โรมาจิ: Dōtonbori หรือ Dōtombori) เป็นย่านการท่องเที่ยวและการค้าที่สำคัญแห่งหนึ่งของนครโอซากะ มีลักษณะเป็นถนนเส้นเดียวเลียบขนานกับคลองโดตมโบริตั้งแต่สะพานโดตมโบริบะชิไปจนถึงสะพานนิปปงบะชิในเขตนัมบะของโอซากะ โดตมโบริเป็นที่รู้จักโดยทั่วไปจากการที่มีโรงภาพยนตร์ในสมัยโบราณ (ปัจจุบันไม่มีหลงเหลือแล้ว) มีร้านค้า ร้านอาหาร และป้ายโฆษณานีออนที่โด่งดัง โดยเฉพาะป้ายโฆษณานีออนของกูลิโกะ บริษัทผลิตขนมยักษ์ใหญ่ของญี่ปุ่น
ประวัติศาสตร์
[แก้]โดตมโบริ เป็นถนนที่มีประวัติศาสตร์ยาวนาน ย้อนกลับไปตั้งแต่ ค.ศ. 1612 เมื่อ ยาซูอิ โดตง พ่อค้าท้องถิ่นเริ่มขุดขยายแม่น้ำอูเมซุที่ไหลจากตะวันออกไปตะวันตก หวังจะช่วยเพิ่มรายได้จากการค้าขายในแถบนั้นด้วยการขุดคลองเชื่อมต่อกับแม่น้ำสองสายย่อยที่ไหลจากเหนือลงใต้ของแม่น้ำโยโดะ โครงการของพ่อค้าโดตงต้องหยุดชะงักไปเมื่อเสียชีวิตจากการรบในศึกการล้อมโอซะกะเพื่อปกป้องโทโยโตมิ ฮิเดโยริ แต่หลานชายของพ่อค้าโดตงได้สานต่อเจตนารมณ์และขุดคลองจนสำเร็จในปี ค.ศ. 1615 ทาดากิ มัตสึไดระ ผู้ปกครองคนใหม่ประจำปราสาทโอซากะจึงได้ตั้งชื่อคลองและถนนเลียบคลองว่า "โดตมโบริ" (โบริ มาจากคำว่า โฮริ ที่แปลว่า "คลอง" หรือ "คูเมือง") แม้ว่าชายที่ชื่อ "โดตง" จะเสียชีวิตไปตั้งแต่ศึกระหว่างสองผู้ปกครองญี่ปุ่นในครานั้น
ในปี ค.ศ. 1621 รัฐบาลโชกุนโทกูงาวะได้วางโครงสร้างเมืองใหม่ ออกแบบให้โดตมโบริเป็นแหล่งบันเทิงของโอซากะ จากนั้นใน ค.ศ. 1662 ก็มีโรงละครคาบูกิและโรงละครบุนรากุตั้งขึ้น ตลอดจนโรงละครหุ่นทาเกดะ คารากูริ ที่มีเอกลักษณ์โดดเด่น ร้านอาหารและคาเฟ่ต่างก็ทยอยเปิดเพื่อรองรับการหลั่งไหลมาของนักท่องเที่ยวตลอดจนนักท่องราตรีในยามค่ำคืนของโอซากะ
โรงละครต่าง ๆ ได้รับความเสียหายอย่างหนักในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 และปัจจุบันก็ไม่มีหลงเหลือให้เห็นแล้ว
จุดท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียง
[แก้]- ป้ายหนุ่มกูลิโกะ: เริ่มติดตั้งเมื่อ ค.ศ. 1935 เป็นป้ายไฟนีออนรูปนักกรีฑาวิ่งบนลู่วิ่งอันเป็นสัญลักษณ์ของกูลิโกะ สัญลักษณ์นี้ถูกเปลี่ยนอยู่หลายครั้ง เช่น ช่วงฟุตบอลโลก 2002[โปรดขยายความ] และปัจจุบัน[เมื่อไร?]ก็เปลี่ยนให้เป็นการแสดงการสนับสนุนทีมเบสบอล ฮันชิง ไทเกอร์ส ที่โด่งดังของเมือง
- คูอิดาโอเระ ทาโร: หน้าร้านคูอิดาโอเระ (Cui-daore) มีตุ๊กตาจักรกลรูปตัวตลกตีกลอง นำมาแสดงเพื่อเรียกลูกค้าเป็นครั้งแรกใน ค.ศ. 1950 ปัจจุบันร้านอาหารได้ปิดไปแล้ว แต่ตุ๊กตาจักรกลยังตั้งอยู่ใกล้บริเวณเดิม
- ปูยักษ์คานิโดรากุ: [6] ปูจักรกลยักษ์ขนาด 6 เมตรครึ่ง ตั้งอยู่หน้าร้านอาหารคานิโดรากุ สามารถขยับแขนและลูกตาได้ ติดตั้งครั้งแรกในปี ค.ศ. 1960 สีสันโดดเด่นโดยเฉพาะเวลากลางคืน
-
คูอิดาโอเระ ทาโร
-
ปูยักษ์คานิโดรากุ
-
ปลาปักเป้าแห่งร้านซูโบระ
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "大阪府大阪市中央区の町丁・字一覧". 人口統計ラボ. สืบค้นเมื่อ 2019-10-04.
- ↑ "住民基本台帳人口・外国人人口". 大阪市. 2019-07-26. สืบค้นเมื่อ 2019-10-04.
- ↑ "道頓堀の郵便番号". 日本郵便. สืบค้นเมื่อ 2019-08-15.
- ↑ "道頓堀の郵便番号". 日本郵便. สืบค้นเมื่อ 2019-08-15.
- ↑ "市外局番の一覧". 総務省. สืบค้นเมื่อ 2019-06-24.
- ↑ Dourakuคานิโดรากุ