โฌแซ็ฟ-อีญัส กียอแต็ง
โฌแซ็ฟ-อีญัส กียอแต็ง | |
|---|---|
,_m%C3%A9decin_et_homme_politique._-_P1052_-_Mus%C3%A9e_Carnavalet_(cropped).jpg) นายแพทย์ โฌแซ็ฟ-อีญัส กียอแต็ง | |
| เกิด | 28 พฤษภาคม ค.ศ. 1738 แซ็งต์, ฝรั่งเศส |
| เสียชีวิต | 26 มีนาคม ค.ศ. 1814 (75 ปี) ปารีส, ฝรั่งเศส |
| อาชีพ | แพทย์ |
| มีชื่อเสียงจาก | ผู้เสนอการประหารโดยการบั่นคอ นำไปสู่การประดิษฐ์กิโยตีน |
โฌแซ็ฟ-อีญัส กียอแต็ง (ฝรั่งเศส: Joseph-Ignace Guillotin) เป็นแพทย์, นักการเมือง และฟรีเมสันชาวฝรั่งเศส ในวันที่ 10 ตุลาคม ค.ศ. 1789 เขาได้เสนอให้ประหารชีวิตนักโทษในช่วงการปฏิวัติฝรั่งเศสโดยการบั่นคอ ซึ่งเขาอ้างว่าเป็นวิธีที่เจ็บปวดทรมานน้อยที่สุด ชื่อของเขาถูกนำไปตั้งให้แก่เครื่องบั่นคอกิโยตีน[1] (แม้ว่าตัวเขาจะไม่ใช่ผู้ประดิษฐ์) แม้เขาจะร้องขอให้รัฐบาลเปลี่ยนชื่อเครื่องมือดังกล่าวแต่ก็ไม่เป็นผล ทำให้เขาและครอบครัวต้องเปลี่ยนนามสกุลแทน กียอแต็งเป็นหนึ่งในแพทย์ชาวฝรั่งเศสที่มีส่วนให้นายแพทย์เอดเวิร์ด เจนเนอร์ค้นพบวัคซีน และในค.ศ. 1805 กียงแต็งได้ดำรงตำแหน่งประธานคณะกรรมการวัคซีนในกรุงปารีส
กียอแต็งเป็นหนึ่งในสมาชิกที่ประชุมใหญ่แห่งชาติ ซึ่งในเดือนตุลาคม 1789 สภาได้มีการเปิดอภิปรายเกี่ยวกับวิธีการประหารชีวิตนักโทษ กียอแต็งได้เสนอต่อสภาให้มีการประหารโดยวิธีตัดศีรษะโดยใช้เครื่องจักรกลที่มีกลไกง่ายๆ[2] ซึ่งในขณะนั้น การตัดหัวในฝรั่งเศสยังทำโดยใช้ขวานหรือดาบอยู่ ซึ่งในบางครั้งเพชฌฆาตก็ฟันไม่ขาดในทีเดียว ทำให้นักโทษยังรู้สึกถึงความเจ็บปวด อย่างไรก็ตาม แม้กียอแต็งจะเป็นคนเสนอวิธีการประหาร แต่เขากลับมีจุดยืนคัดค้านโทษประหารและต้องการให้ยกเลิกโทษประหารชีวิต
ในปลายสมัยแห่งความน่าสะพรึงกลัว เคานต์แห่งเมเรซึ่งต้องโทษประหาร ได้เขียนจดหมายถึงกียอแต็งเพื่อฝากฝังลูกเมีย อย่างไรก็ตาม จดหมายดังกล่าวกลับตกไปอยู่ในมือของอัยการ ทำให้ทางการนำตัวกียอแต็งมาสอบสวนถึงที่อยู่ของลูกเมียของเคานต์แห่งเมเร กียอแต็งไม่ยอมให้ข้อมูลใดๆจึงถูกนำตัวไปจำคุกไว้ ภายหลังมักซีมีเลียง รอแบ็สปีแยร์สูญสิ้นอำนาจในวันที่ 27 กรกฎาคม ค.ศ. 1794 กียอแต็งก็ได้รับการปล่อยตัว หลังถูกปล่อยตัวเขาก็ทำงานเป็นแพทย์ต่อไปจนเสียชีวิตด้วยโรคชราในปี 1814 ที่กรุงปารีส[3]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Guillotin, frère du peuple, L'Express, 2009-02-03.
- ↑ Chambers, William; Chambers, Robert (January–June 1844). "Dr Guillotin". Chambers's Edinburgh Journal. W. Orr. I: 218–221. สืบค้นเมื่อ 30 December 2009.
- ↑ "Encyclopædia Britannica, Eleventh Edition" (PDF). p. 695.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ โฌแซ็ฟ-อีญัส กียอแต็ง
บทความนี้ ประกอบด้วยข้อความจากสิ่งพิมพ์ซึ่งปัจจุบันเป็นสาธารณสมบัติ: Chisholm, Hugh, บ.ก. (1911). . สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911. Vol. 12 (11 ed.). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์. pp. 694–695.
