แอชลีย์ จอร์จ โอลด์
แอชลีย์ จอร์จ โอลด์ | |
|---|---|
| เกิด | ค.ศ. 1913 เบดฟอร์ด |
| เสียชีวิต | ค.ศ. 2001 (อายุ 87–88) เกาะแคนวีย์ |
| สัญชาติ | อังกฤษ |
| มีชื่อเสียงจาก | จิตรกรรม |
| ผลงานเด่น | เดอะ เมเยอร์ อาเธอร์ มูน คอลเล็กชัน |
แอชลีย์ จอร์จ โอลด์ (อังกฤษ: Ashley George Old; ค.ศ. 1913 – ค.ศ. 2001) เป็นศิลปินที่รู้จักกันดีในเรื่องการบันทึกชีวิตของนักโทษที่ถูกบังคับให้สร้างทางรถไฟสายมรณะ เขาได้รับการฝึกฝนจากวิทยาลัยศิลปะนอร์แทมป์ตันเชอร์ และโรงเรียนศิลปะแคลปแฮม
ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองเขาถูกส่งไปประจำการที่สิงคโปร์ และเมื่อถูกญี่ปุ่นเข้ายึดในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1942 เขาถูกจับเป็นเชลยและส่งไปทำงานที่ทางรถไฟสายมรณะ
ภาพวาดสงครามโลกครั้งที่สอง
[แก้]สภาพค่ายเชลยศึกที่โหดร้ายและการรักษาพยาบาลในริเวอร์วัลเลย์โรดแคมป์, เรือนจำจางี และตาเมือน ได้มีเอกสารหลักฐานอย่างแพร่หลายโดยโอลด์ในชุดของภาพวาด
เมเยอร์ อาเธอร์ มูน คอลเล็กชัน
[แก้]
ผลงานของโอลด์จำนวนมากถูกฝังอยู่ในพื้นดินและเอากลับคืนมาหลังสงคราม[1] ในที่สุดผลงานเหล่านั้นก็ได้รับการส่งไปยังหอสมุดแห่งรัฐวิกตอเรีย ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของคอลเลกชันของพันตรี อาเธอร์ มูน[2] และสามารถดูได้โดยใช้ลิงก์ด้านล่าง
ผลงานดังกล่าวมักเป็นเรื่องที่น่ากลัว แต่มีความงามแบบหลอนซ่อนอยู่[3] แคตตาล็อกคอลเลกชันของพันตรี อาเธอร์ มูน แสดงภาพวาดของมือที่กวักมือเรียกซึ่งมีชื่อว่า 'แผลระเบิด (โจมตีทางอากาศ)' และได้รับการนำมาเปรียบเทียบในการเล่าเรื่องกับภาพวาดเกอร์นิคา ของปีกัสโซ ว่าเป็นภาพที่ผิดธรรมดาของสงคราม[4][5] แม้ว่าภาพที่สมจริงของโอลด์เมื่อเทียบกับภาพสมัยใหม่ที่เป็นนามธรรมของปีกัสโซจะมีรูปแบบที่แตกต่างกันมากก็ตาม
บางภาพ เช่นการ์ดวันเกิดสำหรับพันตรีมูน (ซึ่งยังแสดงให้เห็นถึงเอ็ดเวิร์ด ดันล็อป) ก็มีการจัดการเพื่อหาอารมณ์ขันในความทุกข์ยาก[6]
หนังสือแพทยศาสตร์ทางรถไฟสายมรณะ
[แก้]เอกสารฉบับนี้เป็นผลมาจากความร่วมมือระยะหลังสงครามระหว่างโรงเรียนเวชศาสตร์เขตร้อนลิเวอร์พูล (LSTM) และอดีตเชลยศึกสงครามตะวันออกไกลอังกฤษ[7] ซึ่งมีหลายตัวอย่างของผลงานโอลด์
ภาพเวลาทำสงคราม
[แก้]ภาพวาดโดยโอลด์ ของสแตนเลย์ กิมสัน ที่ต่อมาได้เป็นหัวหน้าเจ้าพนักงานมณฑลแห่งแกรมเปียน, ไฮแลนด์ และไอแลนด์[8] ได้รับการจัดขึ้นที่พิพิธภัณฑ์สงครามจักวรรดิ[9] ไดอารีของกิมสัน ยังได้รับการจัดที่พิพิธภัณฑ์ ซึ่งบันทึกรายละเอียดของการนั่งให้เขียนภาพ การบันทึกนี้ ได้เผยทัศนคติในเวลาดังกล่าว:
มีภาพวาดของฉันอีกครั้ง ครั้งนี้โดยคนนอร์ทแฮมป์ตันที่ชื่อโอลด์ เขาเป็นคนที่ยิ่งใหญ่ เป็นคนบ้านนอกผมบลอนด์ที่มีใบหน้าดุจจันทร์เพ็ญในฤดูเก็บเกี่ยวข้าวสาลี – ซึ่งชวนให้รำลึกถึงภาพเหมือนของสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 8 ที่เขียนโดยฮอลไบน์ ในฐานะที่เขาทำงานคนเดียวอย่างต่อเนื่อง – “มันยอดเยี่ยม – ตำแหน่งน่าสนใจ – ตอนนี้จะมีสายตา” ผลงานของเขาดูงดงาม แต่ดูเหมือนจะไม่สอดคล้องกับบุคลิกของเขา สีน้ำที่เขาทำในวันนี้เป็นงานที่ดี แต่มีเสน่ห์มากเกินไป ผมหวังว่าผมจะส่งภาพนี้กลับบ้าน – มันจะกระจายความกลัวทั้งหมด
ความเร็วพิเศษที่โอลด์สามารถทำผลงานได้ แม้ตกอยู่ภายใต้เงื่อนไขที่ยากที่สุด แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนโดยภาพของ "ดัสตี" โรดส์ ซึ่งโอลด์ทำสถิติไว้ที่สามนาที
บุคคลในรุ่นเดียวกัน
[แก้]โอลด์เป็นบุคคลในรุ่นเดียวกับเพื่อนศิลปินเชลยศึกตะวันออกไกล ทั้งแจ็ค บริดเจอร์ ชาล์เกอร์, ฟิลิป เมนินสกี และโรนัลด์ เซิร์ล ซึ่งทุกคนได้เสี่ยงชีวิตในแต่ละวันเพื่อทำบันทึกประวัติศาสตร์เหล่านี้
โอลด์และเมนินสกีได้รวมตัวกันในปี ค.ศ. 1995 หลังจาก 50 ปี ในฐานะแขกของพิพิธภัณฑ์สงครามจักวรรดิ เพื่อจัดนิทรรศการชัยชนะในตะวันออกไกล – ที่จัดขึ้นระหว่างวันที่ 15 สิงหาคมถึง 15 ธันวาคม ค.ศ. 1995 [10]
ผลงานระยะหลัง
[แก้]จนกระทั่งเขาเสียชีวิตในปี ค.ศ. 2001 โอลด์ยังคงรู้สึกบอบช้ำลึก ๆ และหลงใหลในประสบการณ์ของเขาในป่าเมื่อครั้งยังเป็นเชลยศึก อารมณ์ที่ขัดแย้งกันเหล่านี้จะเห็นได้จากผลงานระยะหลังของเขา ทั้งความสยดสยองและความงามจะปรากฏในภาพป่าทางด้านล่าง ภาพเหล่านี้ถูกวาดที่คิวปิดสกรีน ใกล้กับเฮเมลเฮมป์สตีด ในปี ค.ศ. 1959 ศิลปินใช้เวลาหลายเดือนในการสังเกตและบันทึกการเปลี่ยนแปลงของพื้นที่จากเมืองตลาดเก่า ถึง 'นิวทาวส์' ภายหลังสงคราม
-
มุมมืดของป่าที่คิวปิดสกรีน -
บรรดาต้นไม้ที่คิวปิดสกรีน ที่กลายเป็นป่า
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Works of Ashley George Old held at State Library of Victoria". Search.slv.vic.gov.au. 1994-11-06. สืบค้นเมื่อ 2012-01-31.
- ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-10-28. สืบค้นเมื่อ 2018-07-02.
- ↑ [1]
- ↑ "Bomb wound (air attack)". Slv.vic.gov.au. 1945-01-03. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-09-24. สืบค้นเมื่อ 2012-01-31.
- ↑ The Major Arthur Moon Collection: watercolours and drawings by artists in P.O.W. camps on the Burma--Thai Railway 1944-45. Edited by Mary Lewis. Melb. Vic. : State Library of Victoria
- ↑ "Birthday card for Major Moon". Slv.vic.gov.au. 1944-05-07. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-06-21. สืบค้นเมื่อ 2012-07-05.
- ↑ http://www.lstmed.ac.uk/about/history/far-eastern-prisoners-of-war-fepow/burma-railway-medicine
- ↑ http://www.scotsman.com/news/obituaries/george-gimson-1-664038
- ↑ http://www.iwm.org.uk/collections/item/object/20591
- ↑ Legion – The Journal of the British Legion Vol. 16 No.4
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]