ข้ามไปเนื้อหา

แว่นแก้ว

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
แว่นแก้ว
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร: พืช (Plantae)
หมวด: Magnoliophyta
ชั้น: Magnoliopsida
อันดับ: Apiales
วงศ์: Apiaceae
สกุล: Hydrocotyle
สปีชีส์: umbellata
ชื่อทวินาม
Hydrocotyle umbellata
Linnaeus.

แว่นแก้ว หรือ บัวแก้ว ผักหนอกใหญ่ (Water Pennywort; ชื่อวิทยาศาสตร์: Hydrocotyle umbellata L.เป็นไม้น้ำมีอายุหลายฤดู ลำต้นเป็นไหลทอดยาวตามพื้นดิน มีข้อปล้อง มีรากและใบงอกตามข้อทุกส่วน มีกลิ่นหอม ชอบขึ้นในที่ชื้นแฉะและริมน้ำ พบมากในภาคเหนือ และภาคกลาง ใบเป็นใบเดี่ยว แตกออกสลับข้อละ 1–2 ใบ ก้านใบอวบ ยาว 10–15 ซม. ใบรูปเกือบกลม เส้นผ่านศูนย์กลาง 5–10 ซม. ขอบใบหยักโค้งกว้าง ดอกเป็นดอกช่อแบบอัมเบล เกิดที่ซอกใบมีก้านช่อดอกยาว ดอกมีขนาดเล็ก มีกลีบเลี้ยง 5 กลีบ กลีบดอก 5 กลีบ ผลชนิดแห้งแล้วแตกออกเป็น 2 ซีก เมล็ดมีขนาดเล็ก ขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ด และแยกต้นอ่อน[1]

การใช้ประโยชน์

[แก้]

เป็นพืชอาหาร เป็นผักจิ้มเครื่องหลน หรือเครื่องเคียง คั้นน้ำเป็นน้ำดื่ม เป็นไม้ประดับในอ่างปลา ทางด้านสมุนไพร ทั้งต้นใช้แก้ตาแดง ขับปัสสาวะ ช้ำใน บวม พิษไข้ ท้องอืด ท้องเสีย[1][2]

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
  1. 1.0 1.1 "ผักแว่นแก้ว". ศูนย์ศึกษาและพัฒนาชุมชนชลบุรี. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-10-02. สืบค้นเมื่อ 2024-02-24.
  2. ""แว่นแก้ว" จากวัชพืช เป็นผัก / เป็นไม้ประดับ". https://www.muslim4health.or.th/ (ภาษาอังกฤษ). {{cite web}}: แหล่งข้อมูลอื่นใน |website= (help)