ข้ามไปเนื้อหา

แคทริน บิเกโลว์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
Kathryn Bigelow
แคทริน ที่งานมอบรางวัลออสการ์ (7 มีนาคม 2010)
แคทริน ที่งานมอบรางวัลออสการ์ (7 มีนาคม 2010)
สารนิเทศภูมิหลัง
เกิด (1951-11-27) 27 พฤศจิกายน ค.ศ. 1951 (73 ปี)
แคทริน แอนน์ บิเกโลว์
คู่สมรสเจมส์ แคเมรอน (1989-1991)
อาชีพ
  • ผู้กำกับ
  • ผู้อำนวยการสร้าง
  • นักเขียนบท
ปีที่แสดง1978-ปัจจุบัน

แคทริน แอนน์ บิเกโลว์ (อังกฤษ: Kathryn Ann Bigelow) หรือที่รู้จักในชื่อ แคทริน บิเกโลว์ ชาวอเมริกัน ผู้กำกับภาพยนตร์ ผู้อำนวยการสร้าง และนักเขียนบท [1] ได้รับรางวัลผู้กำกับภาพยนตร์ยอดเยี่ยม สาขา Feature Film จากสมาคมผู้กำกับภาพยนตร์แห่งอเมริกา (DGA) ในปี 2009 จากภาพยนตร์เรื่อง หน่วยระห่ำ ปลดล็อกระเบิดโลก (The Hurt Locker) และเป็นผู้กำกับภาพยนตร์หญิงคนแรกที่ได้รับรางวัลผู้กำกับภาพยนตร์ยอดเยี่ยม จากออสการ์ (อะแคเดมีอะวอร์ด) ในปีเดียวกัน แคทรินเป็นสตรีคนแรกที่ได้รับรางวัลผู้กำกับภาพยนตร์ยอดเยี่ยม รางวัลภาพยนตร์ยอดเยี่ยม จากออสการ์ และรางวัลผู้กำกับภาพยนตร์ยอดเยี่ยม จากแบฟตา (BAFTA) โดยสถาบันศิลปะภาพยนตร์และโทรทัศน์บริติช [2] แคทริน บิเกโลว์ เป็นบุคคลสาธารณะที่มีความโดดเด่นและทรงอิทธิพล ใน "100 บุคคลทรงอิทธิพลของโลก" โดยนิตยสารไทม์ ประจำปี 2010[3]

ชีวิตช่วงแรกและการศึกษา

[แก้]

แคทริน บิเกโลว์ เกิดที่เมืองซานคาร์ลอส เทศมณฑลซานมาเทโอ (San Mateo County) แคลิฟอร์เนีย เป็นลูกคนเดียวของเกอร์ทรูด แคทรีน บิเกโลว์ (1917-1994) ครูภาษาอังกฤษและบรรณารักษ์ และโรนัลด์ เอลเลียต บิเกโลว์ (1915–1992) ผู้จัดการโรงงานผลิตสี [4] เกอร์ทรูด แคทรีน แม่ของเธอมีเชื้อสายนอร์เวย์และลิทัวเนีย [5]

แคทรินได้เข้าเรียนที่โรงเรียนมัธยมซันนี่ฮิลส์ เมืองฟุลเลอร์ทัน (Fullerton) เธอได้ชื่อว่าเป็นนักเรียนที่มีความมุ่งมั่นทางสร้างสรรค์งานวาดภาพ เธอเข้าเรียนต่อที่สถาบันศิลปะซานฟรานซิสโก (SFAI (en)) ในปี 1970 และภายในสองปีก็สำเร็จการศึกษา ได้รับปริญญาศิลปศาสตรบัณฑิต (BFA) ในช่วงที่ลงทะเบียนเรียนที่ SFAI เธอยังเข้าศึกษาที่พิพิธภัณฑ์วิทนีย์-ศิลปะอเมริกัน (en) โปรแกรมการศึกษาอิสระ ในมหานครนิวยอร์ก [6] ผลงานช่วงเริ่มต้นของแคทรินได้รับประโยชน์จากการฝึกงานกับอาจารย์และสถาปนิก วีโต แอคคอนซี (Vito Acconci), ประติมากรริชาร์ด เซร์รา (Richard Serra) ผู้บุกเบิกโพรเซสอาร์ต, และอาจารย์ลอว์เรนซ์ ไวเนอร์ (Lawrence Weiner) [7] ในขณะที่แคทรินเป็นศิลปินวาดภาพ ก็ได้พบกับจิตรกรและผู้สร้างภาพยนตร์ชื่อดัง จูเลียน ชนาเบล (Julian Schnabel) ในงานแสดงศิลปกรรมของวีโต แอคคอนซี [8]

แคทริน ได้เข้าศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย ในสาขาทางด้านภาพยนตร์ ซึ่งเธอศึกษาทฤษฎีและการวิจารณ์ภาพยนตร์ และสำเร็จการศึกษาปริญญาโท โดยมีอาจารย์ วีโต แอคคอนซี, นักทฤษฎีการวิจารณ์วรรณกรรม Sylvère Lotringer, อาจารย์/นักเขียน/ผู้สร้างภาพยนตร์ Susan Sontag, นักวิจารณ์ภาพยนตร์ Andrew Sarris และศาตราจารย์ Edward W. Said ให้การสนับสนุน [9][10] และเธอได้ร่วมงานกับอาจารย์และศิลปิน Lawrence Weiner ซึ่งเป็นหนึ่งในผู้บุกเบิกศิลปะเชิงแนวคิด ในกลุ่มรณรงค์ศิลปะและภาษา (en) [11] นอกจากนั้นแคทรินยังได้เป็นอาจารย์ที่สถาบันศิลปะแห่งแคลิฟอร์เนีย หรือ CalArts (en)[12] ในขณะที่ทำงานกับกลุ่มศิลปะและภาษานั้น แคทริน ก็ได้เริ่มทำงานภาพยนตร์สั้นเรื่อง The Set-Up (1978) ซึ่งได้รับการชื่นชมจากอาจารย์และผู้กำกับ Miloš Forman [13] จากนั้นแคทรินก็สอนในมหาวิทยาลัยโคลัมเบีย และได้ใช้ภาพยนตร์สั้น The Set-Up เป็นส่วนหนึ่งของการสำเร็จการศึกษาปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต (MFA) จากมหาวิทยาลัยโคลัมเบีย [7]

อาชีพ

[แก้]

ชีวิตส่วนตัว

[แก้]

ผลงาน

[แก้]

ภาพยนตร์

[แก้]
ปี เรื่อง ตำแหน่ง หมายเหตุ
ผู้กำกับ เขียนบท ผู้อำนวยการสร้าง
1981 เดอะ เลิฟเลส ใช่ ใช่ ไม่ กำกับและเขียนบทร่วมกับ มอนตี้ มอนต์โกเมอรี่
1987 เนียร์ ดาร์ก ใช่ ใช่ ไม่ เขียนบทร่วมกับ อีริก เรด
1990 บูลสตีล ใช่ ใช่ ไม่
1991 คลื่นบ้ากระแทกคลื่นบ้า ใช่ ไม่ ไม่
1995 สิ้นศตวรรษ วันช็อกโลก ใช่ ไม่ ไม่
1996 อันเดอร์โทว์ ไม่ ใช่ ไม่ เขียนบทร่วมกับ อีริก เรด
2000 เดอะ เวท ออฟ วอเทอร์ ใช่ ไม่ ไม่
2002 ลึกมฤตยู นิวเคลียร์ล้างโลก ใช่ ไม่ ใช่
2009 หน่วยระห่ำ ปลดล็อกระเบิดโลก ใช่ ไม่ ใช่
2012 ยุทธการถล่มบินลาเดน ใช่ ไม่ ใช่
2017 ดีทรอยต์: จลาจลองศาเดือด ใช่ ไม่ ใช่
2019 ปล้น ล่า ท้านรก ไม่ ไม่ ฝ่ายบริหาร ฉายในเน็ตฟลิกซ์'

โทรทัศน์

[แก้]
ปี เรื่อง กำกับตอน หมายเหตุ
1993 ไวลด์ ปาล์มส์ "ไรซิ่ง ซันส์" มินิซีรีส์ - เอบีซี
1998 - 1999 ฮอมมิไซด์: ไลฟ์ ออน เดอะ สตรีท - "ฟอลเลน ฮีโรส์" ภาค 1, 2 (1989)
- "ไลนส์ ออฟ ไฟร์" (1999) 		ทีวีซีรีส์ - เอ็นบีซี
2004 คาเรน ซิสโก้ "ฮี วอส อะ เฟรนด์ ออฟ ไมน์" ทีวีซีรีส์ - เอบีซี (จากนวนืยายแนวอาชญากรรม เอาท์ ออฟ ไซท์ ของนักเขียนอเมริกัน เอลมอร์ ลีโอนาร์ด)

การแสดง

[แก้]
  • 1983: บอร์น อิน เฟลมส์ — สารคดี กำกับโดย ลิซซี่ บอร์เดน
  • 1988: รีช — มิวสิกวิดิโอ สำหรับวงดนตรี มาร์ตินี่ แรนช์ กำกับโดย เจมส์ แคเมรอน

ผลตอบรับ

[แก้]

ผลตอบรับ ทั้งคำวิจารณ์และรายได้ จากการกำกับภาพยนตร์ทั้งหมด 10 เรื่องของ แคทริน บิเกโลว์

ปี เรื่อง รอตเทนโทเมโทส์[14] เมทาคริติก[15] ทุนสร้าง รายได้ทั่วโลก
1981 เดอะ เลิฟเลส 73% (6.30/10) (11 รีวิว) 44 (5 รีวิว) —
1987 เนียร์ ดาร์ก 82% (7.30/10) (66 รีวิว) 76 (17 รีวิว) $5,000,000 $3,369,307
1990 บูลสตีล 75% (6.00/10) (24 รีวิว) 54 (20 รีวิว) — $8,217,997
1991 คลื่นบ้ากระแทกคลื่นบ้า 70% (6.10/10) (60 รีวิว) 58 (20 รีวิว) $24,000,000 $83,531,958
1995 สิ้นศตวรรษ วันช็อกโลก 63% (6.20/10) (46 รีวิว) 66 (30 รีวิว) $42,000,000 $7,959,291
2000 เดอะ เวท ออฟ วอเทอร์ 35% (5.10/10) (65 รีวิว) 45 (22 รีวิว) $16,000,000 $321,279
2002 ลึกมฤตยู นิวเคลียร์ล้างโลก 61% (6.10/10) (170 รีวิว) 58 (35 รีวิว) $100,000,000 $65,716,126
2009 หน่วยระห่ำ ปลดล็อกระเบิดโลก 97% (8.50/10) (289 รีวิว) 95 (37 รีวิว) $15,000,000 $49,259,766
2012 ยุทธการถล่มบินลาเดน 91% (8.60/10) (300 รีวิว) 95 (46 รีวิว) $40,000,000 $132,820,716
2017 ดีทรอยต์: จลาจลองศาเดือด 82% (7.60/10) (301 รีวิว) 77 (49 รีวิว) $34,000,000 $26,033,563
เฉลี่ย และ รวม 73% (6.78/10) 67 $276 ล้าน $377,230,003

0–59% คำวิจารณ์ที่นักวิจารณ์ไม่ชอบ 60–100% คำวิจารณ์ที่นักวิจารณ์ชอบ

สีแดง 0–19 คำวิจารณ์ที่นักวิจารณ์ไม่ชอบเลย 20–39 คำวิจารณ์ที่นักวิจารณ์ไม่ชอบ สีส้ม 40–60 คำวิจารณ์ที่นักวิจารณ์ให้ปานกลาง สีเขียว 61–80 คำวิจารณ์ที่นักวิจารณ์ชอบ 81–100 คำวิจารณ์ที่นักวิจารณ์ชอบมาก

N/A ไม่ปรากฏ, หาข้อมูลไม่ได้

$ ดอลลาร์สหรัฐ

รางวัล

[แก้]

จำนวนรางวัลที่เข้าชิงและได้รับจากภาพยนตร์ของ แคทริน บิเกโลว์

ปี เรื่อง รางวัลออสการ์ รางวัลแบฟตา รางวัลลูกโลกทองคำ
เสนอชื่อเข้าชิง ชนะ เสนอชื่อเข้าชิง ชนะ เสนอชื่อเข้าชิง ชนะ
2009 หน่วยระห่ำ ปลดล็อกระเบิดโลก 9 6 8 6 3
2012 ยุทธการถล่มบินลาเดน 5 1 5 4 1
ทั้งหมด 14 7 13 6 7 1


ปี สถาบัน Category ผลงาน ผลลัพธ์ Ref.
1987 Brussels International Fantastic Film Festival Silver Raven Near Dark ชนะ
Saturn Awards Best Director เสนอชื่อเข้าชิง
1995 Saturn Awards Best Director Strange Days เสนอชื่อเข้าชิง
2000 San Sebastián International Film Festival Golden Shell Award The Weight of Water ชนะ
2008 Academy Awards Best Director The Hurt Locker ชนะ
Best Picture ชนะ
AFI Dallas International Film Festival Dallas Star Award ชนะ
Alliance of Women Film Journalists Award Best Director ชนะ
Best Picture ชนะ
Best Woman Director ชนะ
Outstanding Achievement by a Woman in the Film Industry ชนะ
Women's Image Award ชนะ
American Film Institute Top 10 Films of 2009 ชนะ
Austin Film Critics Association Awards Best Director ชนะ
BAFTA Awards Best Direction ชนะ
Best Film ชนะ
Boston Society of Film Critics Awards Best Director ชนะ
Broadcast Film Critics Association Best Director ชนะ
Chicago Film Critics Association Awards Best Director ชนะ
Columbia University "Andrew Sarris" Award ชนะ
Denver Film Critics Society Awards Best Director ชนะ
Directors Guild of America Awards ชนะ
Hollywood Film Festival Award Director of the Year ชนะ
Houston Film Critics Society Awards Best Director ชนะ
Kansas City Film Critics Circle Awards Best Director ชนะ [16]
Los Angeles Film Critics Association Awards Best Director ชนะ
London Film Critics' Circle Awards Director of the Year ชนะ
National Society of Film Critics Awards Best Director ชนะ
New York Film Critics Circle Awards Best Director ชนะ
New York Film Critics Online Awards Best Director ชนะ
Oklahoma Film Critics Circle Awards Best Director ชนะ [17]
Online Film Critics Society Best Director ชนะ
Producers Guild of America Awards Best Theatrical Motion Picture ชนะ
San Francisco Film Critics Circle Awards Best Director ชนะ
Santa Barbara International Film Festival Awards Outstanding Director of the Year ชนะ
Satellite Awards Best Director ชนะ
Best Director, Golden Space Needle Award ชนะ
Southeastern Film Critics Association Award Best Director ชนะ
St. Louis Gateway Film Critics Association Best Director ชนะ
Vancouver Film Critics Circle Best Director ชนะ
Venice Film Festival Human Rights Film Network Award ชนะ
Sergio Trasatti Award ชนะ
Arca Cinemagiovani Award for Best Film Venezia 65 ชนะ
SIGNIS Award ชนะ
Young Cinema Award ชนะ
Washington D.C. Area Film Critics Association Awards Best Director ชนะ
Alliance of Women Film Journalists Award Best of the Fests เสนอชื่อเข้าชิง
Perseverance Award เสนอชื่อเข้าชิง
Golden Globe Awards Best Director เสนอชื่อเข้าชิง
Best Motion Picture – Drama เสนอชื่อเข้าชิง
Venice Film Festival Golden Lion เสนอชื่อเข้าชิง
Saturn Awards Best Director เสนอชื่อเข้าชิง
2017 Rome Film Festival BNL People's Choice Award Detroit เสนอชื่อเข้าชิง

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ "Bigelow, Kathryn". Current Biography Yearbook 2010. Ipswich, MA: H.W. Wilson. 2010. pp. 38–42. ISBN 9780824211134.
  2. ↑ Weaver, Matthew (March 8, 2010). "Kathryn Bigelow makes history as first woman to win best director Oscar". The Guardian. London. สืบค้นเมื่อ May 26, 2018.
  3. ↑ Stone, Oliver (April 29, 2010), "Kathryn Bigelow", TIME, The 2010 TIME 100, คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-08-17, สืบค้นเมื่อ May 7, 2010
  4. ↑ DeNike, Max (February 22, 2018). "Everything You Need to Know About Kathryn Bigelow in 5 Minutes". work+Money, Granite Media. สืบค้นเมื่อ May 27, 2018.
  5. ↑ Michael, Phillips (July 8, 2009). "Early praise for 'Hurt Locker': Narrative on war in Iraq may be Oscar-worthy". Chicago Tribune. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-02-10. สืบค้นเมื่อ 2018-05-27. .. my mother, a very stoic Norwegian Lutheran ..
  6. ↑ "Kathryn Bigelow: Road Warrior" – an interview published June 2009 in Newsweek magazine
  7. ↑ 7.0 7.1 Caetlin, Benson-Allott. "Undoing Violence: Politics, Genre, and Duration in Kathryn Bigelow's Cinema". Film Quarterly. University of California Press. 64 (2): 33–43. doi:10.1525/fq.2010.64.2.33. Abstract: Kathryn Bigelow's eight feature films all seek a balance between progressive representations of gender and race and the demands of commercial filmmaking. Close attention to the filmmaker's experiments with duration and camera technology reveals her interest in reworking Hollywood conventions to critique conventionally masculinist genres.
  8. ↑ Keough, Peter (2013). Kathryn Bigelow: Interviews. Jackson: University Press of Mississippi. pp. ix–xii.
  9. ↑ Dargis, Manohla (June 18, 2009). "Action!". New York Times. สืบค้นเมื่อ May 27, 2018.
  10. ↑ Hond, Paul (Winter 2009–10). "Shoot Shoot, Bang Bang". Columbia University. Columbia Magazine. สืบค้นเมื่อ May 27, 2018.{{cite news}}: CS1 maint: date format (ลิงก์)
  11. ↑ Rapold, Nicolas (June 23, 2009). "Interview: Kathryn Bigelow Goes Where the Action Is". Village Voice. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-11-12. สืบค้นเมื่อ May 27, 2018.
  12. ↑ "Kathryn Bigelow – Filmmaking at the Dark Edge of Exhilaration". Harvard Film Archive. President and Fellows of Harvard College. July 1, 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-11-21. สืบค้นเมื่อ May 27, 2018.
  13. ↑ Filkins, Dexter (December 17, 2012). "Bin Laden, The Movie". The New Yorker. สืบค้นเมื่อ May 26, 2018.
  14. ↑ "แคทริน บิเกโลว์". รอตเทนโทเมโทส์.
  15. ↑ "แคทริน บิเกโลว์". เมทาคริติก.
  16. ↑ https://kcfcc.org/kcfcc-award-winners-2000-09/
  17. ↑ http://www.oklahomafilmcritics.com/awards/

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
Stub icon

บทความดารา นักแสดงนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=แคทริน_บิเกโลว์&oldid=12025712"