ข้ามไปเนื้อหา

เอสยู-76

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เอสยู-76เอ็ม
ปืนใหญ่อัตตาจรเอสยู-76เอ็ม ในนิจนีนอฟโกรอด, รัสเซีย
ชนิดปืนใหญ่อัตตาจร
แหล่งกำเนิดสหภาพโซเวียต
ประวัติการผลิต
ผู้ออกแบบS. Ginzburg
ช่วงการออกแบบ1942
ช่วงการผลิต1942–1945
จำนวนที่ผลิต~14,292 (13,932 SU-76M & 360 SU-76)
ข้อมูลจำเพาะ
มวล10,600 kg (23,320 lb)
ความยาว4.88 m (16 ft)
ความกว้าง2.73 m (8 ft 11 in)
ความสูง2.17 m (7 ft 1 in)
ลูกเรือ4

เกราะFront: 35 mm (1.4 in)
Side: 16 mm (0.63 in)
อาวุธหลัก
76 mm (2.99 in) ZIS-3Sh gun
เครื่องยนต์2× GAZ-203 4 cylinder gasoline engines
2× 85 hp; (63 + 63 kW)
กำลัง/น้ำหนัก17 hp/tonne
กันสะเทือนtorsion bar
ความจุเชื้อเพลิง440 liter
พิสัยปฏิบัติการ
300 km (200 miles)
ความเร็ว45 km/h (28 mph)

เอสยู-76 (Samokhodnaya Ustanovka 76) เป็นปืนใหญ่อัตตาจรสัญชาติโซเวียตที่ถูกใช้ในช่วงระหว่างและหลังสงครามโลกครั้งที่สอง เอสยู-76 เป็นการนำฐานของรถถังเบาที-70 ที่เป็นรุ่นที่มีพื้นที่ขนาดยาวและกว้างขวางมาดัดแปลง ด้วยโครงสร้างที่เรียบง่ายทำให้มันเป็นยานหุ้มเกราะของโซเวียตที่ถูกผลิตขึ้นมากที่สุดเป็นอันดับสองในสงครามโลกครั้งที่สอง รองลงจากรถถังที-34

เหล่าพลขับต่างชื่นชอบยานพาหนะนี้เพราะมีความเรียบง่าย มีความน่าเชื่อถือ และใช้งานได้ง่าย อย่างไรก็ตาม, การบังคับเลี้ยวซึ่งบางครั้งก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ยาก ผู้นำพลขับมักจะเรียกยานพาหนะนี้ว่า ซูก้า(รัสเซีย: сука; "bitch") หรือ suchka (รัสเซีย: сучка; "little bitch") ยังมีชื่อเล่นว่า Golozhopiy Ferdinand (รัสเซีย: Голожопый Фердинанд; "bare-arsed Ferdinand") เนื่องจากเกราะที่บางเบาและเงาที่มีความคล้ายคลึง เมื่อนำไปเปรียบเทียบกับรถถังพิฆาตหนักแฟร์ดีนันท์/เอเลอฟันท์ของเยอรมันที่มีน้ำหนัก 65 ตัน