ข้ามไปเนื้อหา

เบน แพลตต์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
บทความนี้อ้างอิงคริสต์ศักราช/คริสต์ทศวรรษ/คริสต์ศตวรรษ ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา
เบน แพลตต์
เบน แพลตต์ในปี ค.ศ. 2019
ข้อมูลพื้นฐาน
ชื่อเกิดเบนจามิน ชิฟฟ์ แพลตต์
เกิด (1993-09-24) 24 กันยายน ค.ศ. 1993 (31 ปี)
ที่เกิดลอสแอนเจลิส, สหรัฐอเมริกา
แนวเพลงบรอดเวย์, ป็อป
อาชีพนักแสดง, นักร้อง
ช่วงปี2002 - ปัจจุบัน
ค่ายเพลงแอตแลนติกเรเคิดส์
เว็บไซต์benplattmusic.com

เบนจามิน ชิฟฟ์ แพลตต์ (อังกฤษ: Benjamin Schiff Platt) หรือ เบน แพลตต์ (อังกฤษ: Ben Platt) เกิดเมื่อวันที่ 24 กันยายน ค.ศ.1993 เป็นนักแสดง นักร้องและนักแต่งเพลงชาวอเมริกัน แพลตต์เข้าสู่วงการจากการแสดงละครบรอดเวย์ตั้งแต่ยังเล็กโดยเขาเคยปรากฏในละครบรอดเวย์ทั้งเรื่อง The Music Man (2002), The Book of Mormon (2012-2013) และ Dear Evan Hansen (2015-2017) โดยเขาเลยได้รับรางวัลโทนี สาขานักแสดงชายยอดเยี่ยมในละครเพลง[1][2] ซึ่งเขาเป็นนักแสดงนำชายอายุน้อยที่สุดที่เคยได้รับรางวัลโทนี[3][4] นอกจากนี้เขาเคยแสดงภาพยนตร์เรื่อง ชมรมเสียงใส ถือไมค์ตามฝันในภาค 1 และภาค 2

ชีวิตในช่วงแรกและการศึกษา

[แก้]

แพลตต์เกิดที่ ลอสแอนเจลิส ประเทศสหรัฐอเมริกา เขาเป็นลูกคนที่สี่ในบรรดาลูกทั้ง 5 คนของจูลี่ แพลตต์ และมาร์ค แพลตต์ พ่อของเขาเป็นโปรดิวเซอร์ให้กับภาพยนตร์, โทรทัศน์, ละครบรอดเวย์ทั้งภาพยนตร์เรื่อง Legally Blonde, Into the Woods, La La Land, Mary Poppins Returns และละครบรอดเวย์เรื่อง Dear Evan Hansen, Wicked[5] โดยครอบครัวของเขาเป็นชาวยิว[6][7][8]

แพลตต์ได้จบการศึกษาที่โรงเรียนสอนศิลปะการแสดง The Adderley โดยระหว่างที่เรียนเขาก็ได้เริ่มแสดงละครบรอดเวย์เรื่อง Bye Bye Birdie และ Into the Woods ก่อนที่เขาจะเข้าเรียนต่อที่โรงเรียนฮาร์วาร์ด-เวฟต์เลค และเมื่อเขาได้จบการศึกษาในปีค.ศ. 2011 เขาก็ได้เข้าเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบียก่อนที่แพลตต์จะลาออกหลังจากที่เรียนไป 6 สัปดาห์หลังที่เขาได้รับการคัดเลือกได้เล่นละครบรอดเวย์เรื่อง The Book of Mormon สำเร็จ[5][9]

ชีวิตการทำงาน

[แก้]

2002–2014: เริ่มเข้าสู่วงการละครบรอดเวย์ และ The Book of Mormon

[แก้]

แพลตต์ได้เข้าสู่วงการตอนอายุ 9 ขวบเมื่อเขาได้มีโอกาสขึ้นแสดงละครบรอดเวย์เรื่องแรกคือ The Music Man โดยเขาได้รับบทเป็น Winthrop Paroo คู่กับ คริสติน เชโนเวธ แล้วเมื่อแพลตต์อายุ 11 ปีเขาก็ได้ขึ้นแสดงละครบรอดเวย์ Caroline, or Change และเมื่อเขาอายุ 17 ปีแพลตต์ก็ได้มีโอกาสรับบทเป็น Jean Valjean ในละครบรอดเวย์เรื่อง Les Misérables โดยในช่วงต้นเขายังมีโอกาสได้รับบทเป็น Claude Bukowski ในละครบรอดเวย์เรื่อง Hair: The American Tribal Love-Rock Musical ของมหาวิทยาลัยโคลัมเบีย[10] ซึ่งแพลตต์ก็ได้มีโอกาสร่วมทำงานกับละครบรอดเวย์เรื่องอื่นๆทั้ง Alice by Heart และ Alice in Wonderland

และในปีค.ศ. 2012 แพลตต์ก็ได้ผ่านการคัดเลือกรับบทเป็น Elder Arnold Cunningham ในละครบรอดเวย์เรื่อง The Book of Mormon โดยละครบรอดเวย์เรื่องนี้ได้เริ่มแสดงที่โรงละคร CIBC Theatre ในวันที่ 19 ธันวาคม ค.ศ. 2012 ซึ่งโชว์ก็ได้สิ้นสุดลงในวันที่ 6 ตุลาคม ค.ศ. 2013 โดยนักวิจารณ์ก็ได้ออกมาชื่นชมเกี่ยวกับการแสดงของแพลตต์ว่า “เขาเป็นคลื่นลูกใหม่หางวงการละครบรอดเวย์ในชิคาโก เขาสามารถเข้าถึงบทที่ได้รับอย่างแท้จริง ซึ่งเขาสามารถละทิ้งความเป็นตัวเองพร้อมกับละทิ้งความเป็นเด็กไปได้สำเร็จ”[11] และหลังจากนั้นเขาก็ได้รับบทในละครบรอดเวย์เรื่องนี้อีกโดยโชว์ได้เริ่มวันแรกในวันที่ 7 มกราคม ค.ศ. 2014 ที่โรงละคร Eugene O'Neill และได้สิ้นสุดลงในวันที่ 6 มกราคม ค.ศ. 2015[12]

2015–2017: เข้าสู่วงการภาพยนตร์ และ Dear Evan Hansen

[แก้]
แพลตต์กับรางวัลโทนีจากละครบรอดเวย์เรื่อง Dear Evan Hansen

ในปีค.ศ. 2012 แพลตต์ได้มีโอกาสเป็นตัวประกอบในภาพยนตร์เพลงเรื่อง Pitch Perfect ซึ่งมีเค้าโครงมาจากนวนิยายเรื่อง Pitch Perfect: The Quest for Collegiate A Cappella Glory โดยเขาก็ได้รับบทเป็น Benji Applebaum ซึ่งเขาก็ได้มีโอกาสร่วมแสดงกับ แอนนา เคนดริก, สกาลาร์ อัสติน, บริทนีย์ สโนว์, แอนนา แคมป์ และรีเบล วิลสัน โดยภาพยนตร์เรื่องนี้ก็ประสบความสำเร็จและได้กระแสตอบรับในทางที่ดี ซึ่งเขาก็มีโอกาสได้เข้าชิงรางวัล Teen Choice Awards ในสาขา Choice Movie: Male Scene Stealer[13] แล้วในปีค.ศ. 2015 เขาก็ได้มีโอกาสได้เล่นในภาคต่อของภาพยนตร์เรื่องนี้อีกครั้ง ซึ่งเขาก็ได้ปรากฏในภาพยนตร์เรื่อง Ricki and the Flash และ Billy Lynn's Long Halftime Walk ด้วย

และเขาก็ได้มีโอกาสร่วมงานกับ Pasek and Paul และโปรเจกต์ Untitled P&P Project ซึ่งเป็นการเตรียมตัวสำหรับการอ่านบทละครและการแสดงเบื้องต้น ในปีค.ศ. 2014[14] แล้วในปีค.ศ. 2015 ละครเวทีเรื่อง Dear Evan Hansen ก็ได้เริ่มทำการเตรียมตัวแสดงที่วอชิงตัน ดี.ซี. ณ โรงละคร Arena Stage โดยแพลตต์ก็ได้รับบทเป็น Evan Hansen ซึ่งโชว์ก็ได้เริ่มในวันที่ 9 กรกฎาคม ค.ศ. 2015 และสิ้นสุดลงในวันที่ 23 สิงหาคม ค.ศ. 2015[15] และจากผลกระแสตอบรับในระดับที่ดีมากทำให้ละครเวทีเรื่องนี้ถูกยกระดับเป็นละครออฟ-บรอดเวย์[16]

และในปีค.ศ. 2016 แพลตต์ก็ได้มีโอกาสรับบทเดิมในละครบรอดเวย์เรื่อง Dear Evan Hansen อีกครั้ง โดยละครบรอดเวย์เรื่องนี้ได้เริ่มแสดงก่อนในวันที่ 26 มีนาคม ค.ศ. 2016 ณ โรงละคร Second Stage ก่อนที่จะเริ่มแสดงจริงในวันที่ 1 พฤษภาคม ค.ศ. 2016 และสิ้นสุดลงในวันที่ 16 พฤษภาคม ค.ศ. 2016 โดยในครั้งนี้ละครบรอดเวย์เรื่องนี้ก็สามารถขายบัตรที่นั่งหมดทุกรอบ[17][18][19]

และในเดือนธันวาคม ค.ศ. 2016 แพลตต์ก็ได้มีโอกาสเล่นละครบรอดเวย์เรื่องนี้ครั้งหนึ่งที่โรงละคร Music Box จากการแสดงในครั้งนี้นักวิจารณ์ได้ออกมาชื่นชมเกี่ยวกับการแสดงของเขาในครั้งนี้ของเขาว่า “เป็นโชว์แห่งประวัติศาสตร์” และ “เป็นหนึ่งในนักแสดงนำชายที่ยอดเยี่ยมที่สุดตั้งแต่มีละครบรอดเวย์มา”[20][21][22] และจากการแสดงในครั้งนี้ทำให้เขาได้รับรางวัลโทนี ในสาขานักแสดงชายยอดเยี่ยมในละครเพลง ซึ่งเขาก็ได้แสดงละครบรอดเวย์เรื่องนี้เป็นครั้งสุดท้ายในวันที่ 19 พฤศจิกายน ค.ศ. 2017[23]

2017–ปัจจุบัน: เข้าสู่วงการเพลง และ Sing to Me Instead

[แก้]

ในปีค.ศ. 2017 เขาได้มีโอกาสเซ็นสัญญากับค่ายเพลง แอตแลนติกเรเคิดส์[24] โดยในวันที่ 28 มกราคม ค.ศ.2018 เขาก็ได้แสดงเพลง Somewhere ของเลนนาร์ด เบิร์นสไตน์ ในงานประกาศผลรางวัลแกรมมี[25][26] และในวันที่ 19 มีนาคม ค.ศ. 2018 แพลตต์ และ ลิน-มานูเอล มิแรนดา ผู้สร้างละครเวทีเรื่อง Hamilton ก็ได้ปล่อยเพลงที่มีชื่อว่า “Found/Tonight” โดยเป็นการผสมระหว่างเพลง The Story of Tonight จากละครเวทีเรื่อง Hamilton และ เพลง You Will Be Found จากละครเวทีเรื่อง Dear Evan Hansen[27] ซึ่งเขาก็ได้นำรายได้ส่วนหนึ่งจากการขายเพลงไปบริจาคให้กับการเดินขบวนการต่อต้านการใช้อาวุธปืนและความรุนแรงมาร์ชฟอร์เอาเออร์ไลฟ์ โดยเขาก็ได้ร่วมแสดงเพลงนี้กับมิแรนดาที่กรุงวอชิงตันในวันวันเดียวกันกับการเดินขบวน[28][29][30] และเขาก็ได้มีโอกาสแสดงนำเป็นครั้งแรกในภาพยนตร์แนวประวัติศาสตร์สยองขวัญเรื่อง Run This Town[31][32]

และในเดือนมกราคม ค.ศ. 2019 แพลตต์ก็ได้ออกอัลบั้มแรกที่มีชื่อว่า "Sing to Me Instead" ในวันที่ 29 มีนาคม ค.ศ. 2019 โดยอัลบั้มนี้ก็ได้ถูกปล่อยพร้อมกับซิงเกิลภายในอัลบั้มคือ "Bad Habit" and "Ease My Mind" และหลังจากการปล่อยอัลบั้ม แพลตต์ก็เริ่มออกทัวร์คอนเสิร์ตเป็นครั้งแรกในเดือนพฤษภาคม ปีค.ศ. 2019[33][34]

และในวันที่ 29 พฤษภาคม ค.ศ. 2019 แพลตต์ก็ได้มีโอกาสแสดงภาพยนตร์ของ ริชาร์ด ลินเคลเตอร์ เรื่อง Merrily We Roll Along โดยเป็นภาพยนตร์ที่มีกำหนดการถ่ายทำยาวนานถึง 20 ปี[35]

ชีวิตส่วนตัว

[แก้]

แพลตต์เปิดเผยว่าตนเองเป็นเกย์ โดยเขาได้เปิดเผยกับครอบครัวเมื่อตอนที่เขาอายุ 12 ปี และโดยเขาได้เปิดเผยกับสื่อสาธารณะเป็นครั้งแรกจากมิวสิกวิดีโอเพลง "Ease My Mind" ของเขา[36]

ผลงานละครบรอดเวย์

[แก้]
ปี เรื่อง รับบทเป็น สถานที่แสดง หมายเหตุ
2002 The Music Man Winthrop Paroo Hollywood Bowl Los Angeles
2004 Mame Patrick Denis Hollywood Bowl Los Angeles
2004 Caroline, or Change Noah Gellman Ahmanson Theatre National tour
2005 Dead End Philip Griswald Ahmanson Theatre Regional
2012 The Power of Duff Ricky Duff Powerhouse Theatre Regional
The Black Suits Chris Thurser Barrington Stage Company Regional
2012–2013 The Book of Mormon Elder Arnold Cunningham PrivateBank Theatre Chicago
2014–2015 Eugene O'Neill Theatre Broadway
2015 Dear Evan Hansen Evan Hansen Arena Stage Washington, D.C.
2016 The Secret Garden Dickon David Geffen Hall 25th anniversary concert
Dear Evan Hansen Evan Hansen Second Stage Theatre Off-Broadway
2016–2017 Music Box Theatre Broadway
2018 Parade Leo Frank Workshop

ผลงานการแสดง

[แก้]

ภาพยนตร์

[แก้]
ปี เรื่อง รับบทเป็น หมายเหตุ
2006 Red Riding Hood Boy Scout #1
2012 Pitch Perfect Benji Applebaum
2015 Pitch Perfect 2
Ricki and the Flash Daniel
2016 Billy Lynn's Long Halftime Walk Josh
2017 The Female Brain Joel
2019 Run This Town[37] Bram Shriver
Drunk Parents Jason Johnson [38]
TBA Broken Diamonds Scott Post-production
TBA Merrily We Roll Along Charley Kringas Will be filmed over 20 years[39]

โทรทัศน์

[แก้]
ปี เรื่อง รับบทเป็น หมายเหตุ
2017 Will & Grace Blake Episode: "Who's Your Daddy"[40]
2019 The Politician Payton Hobart also executive producer[41]

สตูดิโออัลบั้ม

[แก้]
  • Sing to Me Instead (2019)
  • Reverie (2021)

ทัวร์คอนเสิร์ต

[แก้]
  • Sing to Me Instead Tour (2019)
  • Reverie Tour (2022)

รางวัลที่เคยได้รับ

[แก้]
ปี รางวัล สาขา ผลงานที่เข้าชิง ผลรางวัล
2013 Teen Choice Awards Choice Movie: Male Scene Stealer Pitch Perfect เสนอชื่อเข้าชิง
2016 Drama League Awards Distinguished Performance Dear Evan Hansen เสนอชื่อเข้าชิง
Outer Critics Circle Awards Best Leading Actor in a Musical เสนอชื่อเข้าชิง[42]
Obie Awards Distinguished Performance by an Actor ชนะ[43]
2017 Tony Awards Best Actor in a Musical ชนะ[4]
Drama League Awards Distinguished Performance ชนะ[3]
Lucille Lortel Awards Outstanding Lead Actor in a Musical ชนะ[44]
Broadway.com Audience Awards Favorite Leading Actor in a Musical ชนะ
Favorite Onstage Pair ชนะ
2018 Grammy Awards Best Musical Theater Album ชนะ[45]
Daytime Emmy Awards Outstanding Musical Performance in a Daytime Program
(with the cast of Dear Evan Hansen) 		"You Will Be Found" (performed on The Today Show)[46][47] ชนะ
2020 Golden Globe Awards Best Actor – Television Series Musical or Comedy The Politician เสนอชื่อเข้าชิง

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ "Tony Awards 2017: Complete Winners List". Variety. June 11, 2017. สืบค้นเมื่อ July 8, 2017.
  2. ↑ Chow, Andrew R. (June 11, 2017). "2017 Tony Awards Winners". The New York Times. สืบค้นเมื่อ July 8, 2017.
  3. ↑ 3.0 3.1 Smart, Jack (May 19, 2017). "Ben Platt Becomes Youngest-Ever Winner of Drama League Award". Backstage. สืบค้นเมื่อ May 27, 2017.
  4. ↑ 4.0 4.1 "Tony Awards 2017 updates: 'Dear Evan Hansen' and Bette Midler are among the night's big winners". Los Angeles Times. สืบค้นเมื่อ August 7, 2017.
  5. ↑ 5.0 5.1 "Digging into "The Book of Mormon": an interview with Ben Platt and Nic Rouleau". Depaulia Online. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ ตุลาคม 23, 2013. สืบค้นเมื่อ ตุลาคม 22, 2013.
  6. ↑ "Ben Platt Profile". University of Pennsylvania. สืบค้นเมื่อ May 17, 2015.
  7. ↑ "Tony Award-winner Ben Platt's journey from Camp Ramah to Broadway". The Times of Israel. June 14, 2017. สืบค้นเมื่อ April 18, 2018.
  8. ↑ "Three Camp Ramah Alums Now Have Leading Roles on Broadway. What's in the Bug Juice". Tablet Magazine. July 31, 2017. สืบค้นเมื่อ April 18, 2018.
  9. ↑ "Columbia Nonsequitur Alumni Members". Columbia Nonsequitur. สืบค้นเมื่อ May 17, 2015.
  10. ↑ Miller, Zoe (พฤศจิกายน 13, 2012). "Ben Platt joins The Book of Mormon on the road". Columbia Spectator Daily. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ กรกฎาคม 29, 2013. สืบค้นเมื่อ ตุลาคม 20, 2013.
  11. ↑ Reid, Kelly (December 2, 2012). "Review: Ben Platt steals the show as Elder Cunningham in 'Book of Mormon'". The Chicago Tribune. สืบค้นเมื่อ November 28, 2017.
  12. ↑ Hetrick, Adam (January 7, 2014). "Review: Ben Platt, Nic Rouleau and Syesha Mercado Are New Stars of The Book of Mormon on Broadway". Playbill. สืบค้นเมื่อ November 28, 2017.
  13. ↑ "Teen Choice Awards (2013)". สืบค้นเมื่อ May 20, 2017.
  14. ↑ Marks, Peter (June 7, 2017). "How 'Dear Evan Hansen' became one of the most remarkable shows in musical-theater history". The Washington Post.
  15. ↑ Gioia, Michael (July 30, 2015). "Pasek and Paul's Dear Evan Hansen, About the High School Struggle to Fit In, Premieres in D.C." Playbill.
  16. ↑ Cox, Gordon (August 13, 2015). "Buzzy Musical 'Dear Evan Hansen' Sets New York Run". Variety.
  17. ↑ Clement, Olivia (February 2, 2016). "Ben Platt to Star in NY Premiere of New Musical 'Dear Evan Hansen'". Playbill.
  18. ↑ Gioia, Michael (August 13, 2015). "Following Its D.C. Run, Pasek and Paul's Dear Evan Hansen Will Transfer to New York". Playbill.
  19. ↑ Clement, Olivia (March 26, 2016). "Pasek and Paul's 'Dear Evan Hansen' Bows in New York". Playbill.
  20. ↑ Isherwood, Charles (December 4, 2016). "Review: In 'Dear Evan Hansen,' a Lonely Teenager, a Viral Lie and a Breakout Star". The New York Times. สืบค้นเมื่อ July 8, 2017.
  21. ↑ Marks, Peter (June 7, 2017). "How 'Dear Evan Hansen' became one of the most remarkable shows in musical-theater history". The Washington Post. สืบค้นเมื่อ July 8, 2017.
  22. ↑ "Broadway review: Dear Evan Hansen is lit by a dazzling star turn". TimeOut.com. สืบค้นเมื่อ August 7, 2017.
  23. ↑ Clement, Olivia (August 15, 2017). "Ben Platt Sets Departure Date from Broadway's Dear Evan Hansen". Playbill. สืบค้นเมื่อ September 11, 2017.
  24. ↑ Milzoff, Rebecca (September 7, 2017). "Dear Evan Hansen Tony-Winner Ben Platt Signs With Atlantic Records: Exclusive". Billboard. United States. สืบค้นเมื่อ September 11, 2017.
  25. ↑ "Ben Platt "Somewhere": GRAMMY Performance". GRAMMY.com. January 29, 2018. สืบค้นเมื่อ April 15, 2018.
  26. ↑ "Alex Lacamoire on Twitter". Twitter.com. สืบค้นเมื่อ April 15, 2018.
  27. ↑ "Lin-Manuel Miranda, Ben Platt release 'Hamilton'/'Dear Evan Hansen' mash-up 'Found/Tonight'". Entertainment Weekly. สืบค้นเมื่อ March 28, 2018.
  28. ↑ Kreps, Daniel (March 24, 2018). "See Lin-Manuel Miranda, Ben Platt Perform at March for Our Lives Rally". Rolling Stone. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-03-31. สืบค้นเมื่อ March 28, 2018.
  29. ↑ "Lin-Manuel Miranda, Ben Platt Perform At March For Our Lives". CBS Miami. March 24, 2018.
  30. ↑ "Lin-Manuel Miranda & Ben Platt – "Found/Tonight" March For Our Lives Performance". Atlantic Records. March 26, 2018.
  31. ↑ "Damian Lewis to Play Controversial Ex-Toronto Mayor Rob Ford in Drama". The Hollywood Reporter. สืบค้นเมื่อ April 11, 2018.
  32. ↑ "Damian Lewis to play crack-smoking former Toronto Mayor Rob Ford". The Daily Mail. สืบค้นเมื่อ April 11, 2018.
  33. ↑ Lenker, Maureen Lee (February 1, 2019). "Ben Platt on his debut album, Sing to Me Instead: 'I definitely wanted to make music that sounded like me'". Entertainment Weekly. สืบค้นเมื่อ February 1, 2019.
  34. ↑ Moynihan, Caitlyn (February 1, 2019). "Ben Platt Sings Out in First Music Video From Debut Album Sing to Me Instead". Broadway Buzz. สืบค้นเมื่อ February 1, 2019.
  35. ↑ D'Alessandro, Anthony; D'Alessandro, Anthony (2019-08-30). "Richard Linklater To Shoot Stephen Sondheim Musical 'Merrily We Roll Along' Over 20 Years For Blumhouse". Deadline (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2019-08-30.
  36. ↑ "Ben Platt Premieres 'Ease My Mind' Music Video: WATCH". PEOPLE.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2019-02-13.
  37. ↑ "Damian Lewis to Play Controversial Ex-Toronto Mayor Rob Ford in Drama". The Hollywood Reporter. สืบค้นเมื่อ May 4, 2018.
  38. ↑ McNary, Dave (January 15, 2016). "Joe Manganiello Joins Alec Baldwin, Salma Hayek's Comedy 'Drunk Parents'". Variety. สืบค้นเมื่อ March 28, 2018.
  39. ↑ Sneider, Jeff (29 August 2019). "Exclusive: Richard Linklater, Ben Platt, Beanie Feldstein Team for Sondheim Musical". Collider (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 30 August 2019.
  40. ↑ "Will & Grace & A Millennial: Watch Ben Platt Do Some Cross-Generational Flirting in New Episode". Playbill. สืบค้นเมื่อ October 6, 2017.
  41. ↑ Staff, Variety (February 5, 2018). "Ben Platt to Star in Netflix Series 'The Politician' From Ryan Murphy". variety.com. สืบค้นเมื่อ March 28, 2018.
  42. ↑ "Cynthia Erivo, Steve Martin Win 2016 OCC Awards". Outer Critics. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-07-27. สืบค้นเมื่อ August 7, 2017.
  43. ↑ Gordon, David (May 23, 2016). "Ben Platt, Lupita Nyong'o, Georgia Engel, and More Win 2016 Obie Awards". TheaterMania.com. สืบค้นเมื่อ August 7, 2017.
  44. ↑ Lefkowitz, Andy (May 5, 2017). "2017 Lucille Lortel Awards: The Band's Visit, Ben Platt & More Named Winners". Broadway.com. สืบค้นเมื่อ August 7, 2017.
  45. ↑ "Grammy Nominations 2018: Complete List". Variety. November 28, 2017. สืบค้นเมื่อ November 28, 2017.
  46. ↑ "Ben Platt and Dear Evan Hansen Cast Receive Daytime Emmy Nomination". Theatremania.com. สืบค้นเมื่อ March 28, 2018.
  47. ↑ "THE NATIONAL ACADEMY OF TELEVISION ARTS & SCIENCES ANNOUNCES NOMINATIONS FOR THE 45th ANNUAL DAYTIME EMMY® AWARDS". EmmyOnline.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-10-23. สืบค้นเมื่อ March 28, 2018.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เบน_แพลตต์&oldid=12068044"