เทศมณฑล (สหรัฐ)
| เทศมณฑล County | |
|---|---|
| หรือเรียกว่า แพริช (Parish) (ลุยเซียนา) โบโร (Borough) (อะแลสกา) | |
 | |
| หมวดหมู่ | เขตการปกครองระดับที่สอง |
| ที่ตั้ง | รัฐ, เขตสหพันธ์ และดินแดน ของสหรัฐอเมริกา |
| พบใน | รัฐของสหรัฐ |
| จำนวน | 3,243 แห่ง (รวมเขตการปกครองเทียบเท่าเทศมณฑลใน 50 รัฐกับดิสทริกต์ออฟโคลัมเบีย 136 แห่ง และในดินแดนต่าง ๆ อีก 100 แห่ง) |
ในสหรัฐ เทศมณฑล หรือ เคาน์ตี (อังกฤษ: county) เป็นหน่วยการบริหารหรือหน่วยทางการเมืองของรัฐ ที่ประกอบด้วยพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ที่มีเขตแดนชัดเจนและมักจะมีอำนาจหน้าที่ระดับหนึ่ง[1] คำว่า "เคาน์ตี" ใช้ในรัฐจำนวน 48 รัฐ ในขณะที่ลุยเซียนาและอะแลสกามีเขตการปกครองที่เทียบเท่ากัน เรียกว่า แพริช (parish) และโบโร (borough) ตามลำดับ[1]
อำนาจการปกครองของแต่ละเทศมณฑลแตกต่างกันไปในแต่ละรัฐ เทศมณฑลมีบทบาทอย่างมีนัยสำคัญในทุกรัฐ ยกเว้นโรดไอแลนด์และคอนเนตทิคัต ที่รัฐบาลท้องถิ่นของเทศมณฑลถูกยกเลิก แต่ก็ยังคงอยู่เพื่อวัตถุประสงค์ในการบริหารหรือทางสถิติ แมสซาชูเซตส์ได้ยกเลิกหน่วยงานรัฐส่วนใหญ่ออกจากเทศมณฑล 8 แห่งจากเทศมณฑลทั้งหมด 14 แห่ง ในขณะที่อะแลสกา มีโบโรที่ไม่ได้จัดตั้ง (Unorganized Borough) ที่กินพื้นที่ 323,440 ตารางไมล์ (837,700 ตารางกิโลเมตร) โดยไม่มีบทบาทหน้าที่ในการบริหารในระดับโบโรเลย เทศมณฑลส่วนใหญ่มีการแบ่งเขตการปกครองย่อยลงไปอีก ซึ่งอาจจะเป็น ตำบล เทศบาล และพื้นที่ที่ไม่ได้จัดตั้ง บางแห่งก็ไม่มีการแบ่งย่อย หรืออาจบริหารแบบนคร-เทศมณฑลที่รวมกัน (consolidated city-county) ซึ่งนครกับเทศมณฑลจะผนวกเข้าด้วยกันเป็นเขตอำนาจเดียวกัน
เทศบาลบางแห่งตั้งอยู่ในหลายเทศมณฑล เช่น นครนิวยอร์กจะครอบคลุมพื้นที่ 5 เทศมณฑล ซึ่งในระดับรัฐบาลท้องถิ่นของนครนิวยอร์กจะเรียกเทศมณฑลเหล่านี้ว่า โบโร ในทางกลับกัน ในรัฐเวอร์จิเนีย แมริแลนด์ มิสซูรี และเนวาดา จะมีเขตการปกครองที่เรียกว่า นครอิสระ (independent city) ซึ่งเป็นเทศบาลที่ไม่ขึ้นกับเทศมณฑลใด ๆ ตามกฎหมาย แต่ก็ยังคงมีบทบาทหน้าที่เช่นเดียวกับนคร-เทศมณฑลที่รวมกัน
จำนวนเทศมณฑลในรัฐมีตั้งแต่ 3 เทศมณฑลในเดลาแวร์ ไปจนถึง 254 เทศมณฑลในเท็กซัส อีกทั้งประชากรของเทศมณฑลยังแตกต่างกันอย่างมาก ในปี 2017 ตามรายงานของสำนักสำรวจสำมะโนประชากร มากกว่าครึ่งหนึ่งของประชากรสหรัฐกระจุกตัวอยู่เพียง 143 เทศมณฑลจากจำนวนมากกว่า 3,000 เทศมณฑล หรือเพียง 4.6% ของเทศมณฑลทั้งหมด เทศมณฑลที่ใหญ่ที่สุด 5 อันดับเรียงตามจำนวนประชากร ได้แก่ เทศมณฑลลอสแอนเจลิส แคลิฟอร์เนีย, เทศมณฑลคุ้ก อิลลินอยส์, เทศมณฑลแฮร์ริส เท็กซัส, เทศมณฑลมารีโคปา แอริโซนา, และเทศมณฑลแซนดีเอโก แคลิฟอร์เนีย[2]
จากข้อมูลปี 2020 เทศมณฑลและเทียบเท่าในรัฐทั้งหมด 50 รัฐและดิสทริกต์ออฟโคลัมเบียมีจำนวนทั้งสิ้น 3,143 แห่ง[3] และถ้าหากนับรวมเขตการปกครองที่เทียบเท่าเทศมณฑลในดินแดนต่าง ๆ ของสหรัฐอีก 100 แห่ง ยอดรวมทั้งหมดจะเท่ากับ 3,243 แห่ง[4][5][6][7]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 "An Overview of County Government". National Association of Counties. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ เมษายน 17, 2013. สืบค้นเมื่อ เมษายน 25, 2013.
- ↑ El Nasser, Haya (October 24, 2017). "Big and Small America". The United States Census Bureau (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2020-12-23.
- ↑ "County Totals Datasets: Population, Population Change and Estimated Components of Population Change: April 1, 2010 to July 1, 2012". 2012 Population Estimates. United States Census Bureau, Population Division. มีนาคม 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ กรกฎาคม 7, 2013. สืบค้นเมื่อ เมษายน 30, 2013.
- ↑ "2010 Census Geographic Entity Tallies by State and Type". United States Census Bureau. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 17, 2015.
- ↑ "Substantial Changes to Counties and County Equivalent Entities: 1970–Present". United States Census Bureau.
- ↑ "2010 FIPS Codes for Counties and County Equivalent Entities". Census.gov. Retrieved July 6, 2018.
- ↑ https://www2.census.gov/geo/pdfs/reference/GARM/Ch4GARM.pdf States, Counties, and Statistically Equivalent Entities (Chapter 4). Census.gov. Retrieved July 6, 2018.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]