ข้ามไปเนื้อหา

เดวิด โอทังกา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
David Otunga
เกิดDavid Daniel Otunga
(1980-04-07) 7 เมษายน ค.ศ. 1980 (44 ปี)
Elgin, Illinois, U.S.
ศิษย์เก่า
อาชีพ
ปีปฏิบัติงาน2007–present
คู่รักJennifer Hudson (2007–2017)
บุตร1
ชื่อบนสังเวียนDavid Otunga[1]
Dawson Alexander[2]
ส่วนสูง6 ft 0 in (1.83 m)[3]
น้ำหนัก229 lb (104 kg)[3]
มาจากHollywood, California[3]
ฝึกหัดโดยTom Prichard[2]
Norman Smiley[2]
เปิดตัวMay 29, 2009[2]
รีไทร์February 2, 2015
เว็บไซต์www.davidotunga.com

เดวิด แดเนียล โอทังกา ซีเนียร์ (David Daniel Otunga Sr.)[2] เกิดวันที่ 7 เมษายน ค.ศ. 1980 เป็นนักแสดงและอดีตนักมวยปล้ำอาชีพชาวอเมริกัน จบการศึกษาจากคณะนิติศาสตร์ของมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด[4] เขาได้คบหากับเจนนิเฟอร์ ฮัดสันตั้งแต่ปี 2007 ถึง 2017[5][6][7]

ประวัติ

[แก้]

การศึกษา

[แก้]

เขาจบการศึกษาจากโรงเรียนแลร์กินไฮ ในปี 1998 ได้เกรด A เป็นส่วนใหญ่ และได้ศึกษาต่อระดับปริญญาตรีในสาขาจิตวิทยาจากมหาวิทยาลัยอิลลินอยส์[8] หลังจากสำเร็จการศึกษา เขาก็ย้ายไปนิวยอร์กซิตีที่เขาทำงานอยู่ที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบียในฐานะผู้จัดการห้องปฏิบัติการในศูนย์ประสาทองค์ หลังจากนั้นเขาก็เข้าเรียนที่โรงเรียนฮาร์วาร์ดกฎหมายและผ่านการสอบบาร์ในรัฐอิลลินอยส์ หลังจากสำเร็จการศึกษาเขาทำงานให้กับบริษัทกฎหมาย Sidley Austin LLP[9][10]

มวยปล้ำอาชีพ

[แก้]

เขาได้เซ็นสัญญากับWWEและเข้าร่วมแข่งขันNXTซีซั่น1[11] โดยเวด บาร์เร็ตต์เป็นผู้ชนะ[1] ต่อมาได้เป็นสมาชิกของกลุ่มเดอะเน็กซัส โดยมีหัวหน้ากลุ่มคือเวด บาร์เร็ตต์[12] ในแบรกกิ้ง ไรท์ส (2010)ได้คว้าแชมป์แท็กทีม WWEร่วมกับจอห์น ซีนาโดยชนะดรูว์ แม็กอินไทร์และโคดี โรดส์[13] แต่ก็เสียแชมป์ให้กับฮีท สเลเตอร์และจัสติน เกเบรียล สมาชิกในกลุ่มตนเองในรอว์คืนถัดมา ซึ่งครองแชมป์ได้เพียงแค่วันเดียวเท่านั้น[14]

กลุ่มเน็กซัสได้มีหัวหน้าคนใหม่คือซีเอ็ม พังก์ และเปลี่ยนชื่อเป็นเดอะนิวเน็กซัส[15] ในรอว์ 22 มีนาคม 2011 ได้ถูกแรนดี ออร์ตันเตะเข้าที่กะโหลกศีรษะจนต้องพักปล้ำ[16] ในรอว์ 11 เมษายน ได้กลับมาจากการบาดเจ็บพร้อมกับไมเคิล แมคกิลลิคัตตีและเมสัน ไรอันโดยมาเล่นงานออร์ตัน[17][18] ในรอว์ 23 พฤษภาคม ได้คว้าแชมป์ร่วมกับแมคกิลลิคัตตีโดยชนะเคนและบิ๊กโชว์[19] ก่อนเสียแชมป์ให้อีแวน บอร์นและโคฟี คิงส์ตัน[20]

ต่อมาได้รับบทเป็นทนายความและที่ปรึกษาของจอห์น ลอรีไนติส ผู้จัดการทั่วไปของรอว์ ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 28ได้เข้าร่วมทีมของลอรีไนติสเอาชนะทีมของทีโอดอร์ ลองในแมตช์แท็กทีม 12 คน ทำให้ลอรีไนติสได้เป็นผู้จัดการทั้งรอว์และสแมคดาวน์[21][22] ก่อนจะผันตัวมาเป็นผู้บรรยาย[23]

ผลงานอื่นๆ

[แก้]
Television
Year Title Role Notes
2007 I Love New York 2 Punk
2012 The Tonight Show with Jay Leno Himself
2012–2013 The Wendy Williams Show Himself 2 episodes
2013–2016 Steve Harvey Show Himself Panelist
2013 The Haves and the Have Nots Officer Mason
2014 Celebrity Ghost Stories Himself
2014 General Hospital Himself
2017 Criminal Minds Dwayne Jerrard Episode "A Good Husband"
2018 Family Time Alvin Episode "Work, Wife, Unhappy Life"
Film
Year Title Role Notes
2013 The Call Officer Jake Devans
2016 What Happen Last Night Tiny
2017 Days Like This Lance
Live To Tell Lt. Michael 'Lou' Ortega
2019 A Madea Family Funeral Will

แชมป์และรางวัล

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ 1.0 1.1 Caldwell, James (2010-02-16). "WWE News: Complete cast of the NXT show revealed including The Miz mentoring Bryan Danielson". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2010-02-17.
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 "David Otunga". Online World of Wrestling. สืบค้นเมื่อ 2009-09-28.
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 "David Otunga Bio". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ February 20, 2010.
  4. ↑ Lat, David (2007-10-12). "He Feels Pretty, Oh So Pretty". Above the Law. สืบค้นเมื่อ 2010-02-20.[ลิงก์เสีย]
  5. ↑ Snead, Elizabeth (September 15, 2008). "Jennifer Hudson's new reality: She's engaged to David Otunga". Los Angeles Times. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-09-17. สืบค้นเมื่อ February 20, 2010.
  6. ↑ "Jennifer Hudson Engaged to Boyfriend David Otunga". People. September 14, 2008. สืบค้นเมื่อ September 14, 2008.
  7. ↑ France, Lisa Respers (November 17, 2017). "Jennifer Hudson and David Otunga split". CNN. สืบค้นเมื่อ November 18, 2017.
  8. ↑ Pang, David (2011-03-22). "David the Goliath". Chicago Tribune. p. 2. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-03-26. สืบค้นเมื่อ 2011-03-23.
  9. ↑ "David Otunga, Chicago, Illinois". Kenyan Jewels. 2009-02-10. สืบค้นเมื่อ 2010-07-18.
  10. ↑ Pang, David (2011-03-22). "David the Goliath". Chicago Tribune. p. 1. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-10-26. สืบค้นเมื่อ 2011-03-23.
  11. ↑ Lat, David (2008-11-01). "Musical Chairs: David Otunga to... WWE?". Above the Law. สืบค้นเมื่อ 2010-02-20.[ลิงก์เสีย]
  12. ↑ Plummer, Dale (2010-06-08). "RAW: Vote early, vote often; NXT takes over". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-10-06. สืบค้นเมื่อ 2010-06-12.
  13. ↑ Sokol, Bryan (2010-10-25). "Cena central to Bragging Rights; Smackdown wins again". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-04-18. สืบค้นเมื่อ 2010-10-26.
  14. ↑ Sokol, Bryan (2010-10-26). "Raw: All the fallout from Bragging Rights". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ 2010-10-26.[ลิงก์เสีย]
  15. ↑ Plummer, Dale (2011-01-03). "RAW: Nexus under new management". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ 2011-04-03.[ลิงก์เสีย]
  16. ↑ Plummer, Dale (2011-03-07). "RAW: Stone Cold stuns Cole's Wrestlemania plans". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ 2011-03-22.[ลิงก์เสีย]
  17. ↑ Plummer, Dale (April 11, 2011). "RAW: Edge calls it a career". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-10-14. สืบค้นเมื่อ April 12, 2011.
  18. ↑ Tedesco, Mike (April 11, 2011). "Raw Results – 4/11/11". WrestleView. สืบค้นเมื่อ April 12, 2011.
  19. ↑ Plummer, Dale (May 23, 2011). "RAW: Cena gets nothing but the R-Truth". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-11-03. สืบค้นเมื่อ May 24, 2011.
  20. ↑ Caldwell, James. "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 8/22: Complete "virtual-time" coverage of live Raw - Cena-Punk #1 contender re-match, new tag champions, lies & conspiracies". PW Torch. สืบค้นเมื่อ 29 August 2011.
  21. ↑ "WWE Monday Night Raw (2/20/12) Results: Live Blog, Coverage and Analysis".
  22. ↑ "WWE Smackdown 2/21/12". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-02-23. สืบค้นเมื่อ 2012-03-24.
  23. ↑ Caldwell, James. "WWE announces new Raw & SD announce teams, Jerry Lawler bumped from main TV". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ July 20, 2016.
  24. ↑ "Achievement Awards: Feud of the Year". Pro Wrestling Illustrated. 2011-01-10. สืบค้นเมื่อ 2011-01-15.
  25. ↑ "Achievement Awards: Most Hated". Pro Wrestling Illustrated. 2011-01-17. สืบค้นเมื่อ 2011-01-22.
  26. ↑ "Achievement Awards: Rookie". Pro Wrestling Illustrated. 2011-01-03. สืบค้นเมื่อ 2011-01-04.
  27. ↑ "Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2012". The Internet Wrestling Database. สืบค้นเมื่อ 2012-08-25.
  28. ↑ "History of the WWE Tag Team Championship: David Otunga & Michael McGillicutty". WWE. May 23, 2011. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-05-30. สืบค้นเมื่อ May 24, 2011.
  29. ↑ "History of the WWE Tag Team Championship: John Cena & David Otunga". WWE. 2010-10-24. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-10-28. สืบค้นเมื่อ 2010-10-26.
  30. ↑ "WWE News: Full list of 2010 Slammy Awards – 12 announced on Raw, 10 announced on WWE's website". Pro Wrestling Torch. 2010-12-13. สืบค้นเมื่อ 2010-01-04.
  31. ↑ "WWE.com Exclusive Slammy Awards 2011".

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ เดวิด โอทังกา
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เดวิด_โอทังกา&oldid=11447087"