เช ซาฮารา
เช ซาฮารา ธิดาของ นูร์ โมฮาเม็ด (มลายู: Che Zahara binte Noor Mohamed; นิยมเรียกว่า เช ซาฮารา กาอุม อีบู; Che Zahara Kaum Ibu, 1907–1962) เป็นนักเคลื่อนไหวชาวมลายูซึ่งทำงานเกี่ยวกับด้านสิทธิสตรีและสิทธิเยาวชนในประเทศสิงคโปร์ เธอได้รับการยอมรับว่าเป็นสตรีชาติพันธุ์มลายูคนแรกของสิงคโปร์ที่ต่อสู้เพื่อสิทธิสตรีแบบสมัยใหม่[1] เช ซาฮารา เป้นผู้ก่อตั้งองค์การด้านสวัสดิการสตรีมุสลิมแห่งแรกของสิงคโปร์ ซึ่งคือ สมาคมสวัสดิการสตรีมลายู (Malay Women's Welfare Association; MWWA)[2] ตลอดระยะเวลาสิบสามปี เธอ "ดูแลสตรีและเด็กกำพร้ามากกว่า 300 คนโดยไม่ได้สินใจซึ่งพื้นหลังทางชาติพันธุ์และศาสนา"[2] เธอให้ทั้งที่พักอาศัย สอนความรู้ทางศาสนา และทักษะพื้นฐานเพื่อประกอบอาชีพ เช่นการเย็บผ้า[3]
ชีวประวัติ
[แก้]เช ซาฮารา เกิดและเติบโตมาใน "ครอบครัวที่ได้รับคใามเคารพในสิงคโปร์"[3] บิดาของเธอ นูร์ โมฮาเม็ด (Noor Mohamed) เป็นหนึ่งในชาวมลายูคนแรก ๆ ที่ได้เรียนภาษาอังกฤษ ซาฮาราเรียนภาษาอังกฤษจากบิดาของเธอเช่นกัน[3] สามีของเธอ อาลัล โมฮาเม็ด รุซซุล (Alal Mohamed Russull) เป็นผู้สนับสนุนเรียกร้องด้านรัฐสวัสดิการและความยุติธรรม[3] หลังสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สอง เธอและสามีร่วมกันเปิดบ้านตัวเองเพื่อรับเด็กกำพร้า บ้านของทั้งสองตั้งอยู่บนถนนเดสเกอร์ (Desker Road) ซึ่งในเวลานั้นเป็นใจกลางย่านโคมแดงของสิงคโปร์[3]
เช ซาฮารา ก่อตั้งองค์การ MWWA ในเดือนตุลาคม 1947 และขับเคลื่อนรณรงค์ด้านปัญหาที่เกิดจากการปฏิรูปการสมรสผ่านองค์การดังกล่าว[4] MWWA ในเวลานั้นมีสมาชิกถึงแปดสิบคน ในจำนวนนี้มีห้าสิบคนเป็นครู[4]
ในปี 1948 เธอเขียนบทละครสั้นสี่ฉบับที่จะนำมาแสดงเพื่อใช้ประท้วงธรรมเนียมการแต่งงานแบบมลายูดั้งเดิม ซึ่งให้อำนาจฝ่ายชายในการหย่าร้างโดยไม่ต้องดำเนินการให้ถูกต้องตามกฎหมาย เป็นต้น[5] และยังสนับสนุนการผ่านรัฐบัญญัติเลย์ค็อกว่าด้วยการสมรส (Laycock Marriage Bill) ซึ่งเพิ่มอายุขั้นต่ำสำหรับการแต่งงานในสิงคโปร์[6] นอกจากนี้เธอยังตั้งต้นรณรงค์ให้สตรีในสิงคโปร์บริจาคเลือด[7]
ในผี 1955 เธอเป็นผู้แทนประเทศสิงคโปร์ในการประขุมสุดยอดมารดาโลกที่ประเทศสวิตเซอร์แลนด์[2] ในปี 1961 เธอมีส่วนร่สมช่วยก่อตั้งวีเมนส์ชาร์เตอร์ขึ้นในสิงคโปร์[2]
เธอได้รับการบรรจุชื่อในหอเกียรติยศสตรีสิงคโปร์ในปี 2014[2]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Ep 2: Che Zahara Noor Mohamed - Pioneers of Early Singapore (Video) (ภาษาอังกฤษ). Pioneers Singapore. 28 July 2015. เหตุการณ์เกิดขึ้นที่ 1:55. สืบค้นเมื่อ 8 December 2015.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 "Che Zahara Binte Noor Mohamed". Singapore Women's Hall of Fame. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 January 2016. สืบค้นเมื่อ 8 December 2015.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 Latiff, Sham (1 January 2015). "Che Zahara, Silent Heroine of Singapore". Aquila Style. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 January 2016. สืบค้นเมื่อ 8 December 2015.
- ↑ 4.0 4.1 ALI, MUHAMMAD AIDIL BIN (2012-04-19). SAVING THE FAMILY: CHANGING ATTITUDES TOWARDS MARRIAGE AND DIVORCE IN THE MUSLIM COMMUNITY IN THE 1950s AND 1960s (วิทยานิพนธ์ Thesis) (ภาษาอังกฤษ).
- ↑ "Protest On Malay Marriage Customs". The Straits Times. 9 June 1948. สืบค้นเมื่อ 8 December 2015.
- ↑ Hughes, Tom Eames (1980). Tangled Worlds: The Story of Maria Hertogh. Institute of Southeast Asian Studies. p. 42. ISBN 9789971902124.
- ↑ "Blood Donors". The Straits Times. 9 June 1948. สืบค้นเมื่อ 8 December 2015.
