เจ้าหญิงผิงหยาง (ราชวงศ์ฮั่น)
| องค์หญิงผิงหยาง | |
|---|---|
| องค์หญิงหยางซิน | |
| คู่อภิเษก | เฉาซือ, ผิงหยางโหว เซี่ยโหวป๋อ เว่ย์ ชิง |
| พระราชบุตร | เฉาเซี่ยง |
| พระราชบิดา | จักรพรรดิฮั่นจิงตี้ |
| พระราชมารดา | จักรพรรดินีหวังจื้อ |
องค์หญิงผิงหยาง (จีน: 平陽公主) เป็นองค์หญิงในราชวงศ์ฮั่นตะวันตก[1][2] พระนางเป็นพระราชธิดาพระองค์ใหญ่ของจักรพรรดิฮั่นจิงกับจักรพรรดินีองค์ที่ 2 ของพระองค์ จักรพรรดินีหวังจื้อ เป็นพระเชษฐภคินีในจักรพรรดิฮั่นอู่ที่เป็นที่รู้จักมากที่สุด[3] และเป็นอดีตเจ้านายและภายหลังเป็นภรรยาของเว่ย์ ชิง ขุนพลที่มีชื่อเสียง[4]
บรรดาศักดิ์ของพระนางอย่างเป็นทางการคือ องค์หญิงหยางซิน (陽信長公主) แต่เนื่องจากพระนางสมรสกับเฉาฉือ (曹时, มีอีกนามว่า เฉาโช่ว 曹寿) ผิงหยางโหว (平陽侯) พระนางจึงได้รับการเรียกขานเป็ยองค์หยิงผิงหยางตามการมอบที่ดินของพระสวามีองค์แรก[5]
พระประวัติ
[แก้] | ส่วนนี้ไม่มีการอ้างอิงจากเอกสารอ้างอิงหรือแหล่งข้อมูล โปรดช่วยพัฒนาส่วนนี้โดยเพิ่มแหล่งข้อมูลน่าเชื่อถือ เนื้อหาที่ไม่มีการอ้างอิงอาจถูกคัดค้านหรือนำออก |
องค์หญิงผิงหยางฉายแววฉลาดหลักแหลมมาตั้งแต่เล็ก อีกทั้งได้รับการฝึกยุทธ์เช่นเดียวกับน้องชายจากอาจารย์โจวหย่าฟู ผิงหยางโหวให้ความเคารพในตัวองค์หญิงเสมอมา ครอบครัวมีความสุข แต่ไม่ใช่สิ่งที่องค์หญิงต้องการ เธออยากให้สวามีมีความกล้าหาญมากกว่านี้ไม่ใช่แค่เกาะใบบุญผู้เป็นภรรยาและบรรดาศักดิ์เก่า จนกระทั่งเรื่องราวปานปลายออกไป ครั้งที่เฉาซือถูกส่งไปทำงานสร้างวังเจี้ยนอันกับเว่ยชิง ในระยะเวลานั้นทำให้เขาเกิดนอกใจแอบมีอนุอยู่ข้างนอกอย่างลับๆ จนกระทั่งเรื่องรู้ถึงหูองค์หญิง เธออดกลั้น เมื่อเฉาซือกลับมาเขาแอบเข้าทางหลังบ้านพร้อมทารกน้อย ทั้งคู่ทะเลาะกันมาก ส่วนเฉาซือสำนึกผิดคุกเข่าหวังว่าภรรยาจะให้อภัย องค์หญิงหลังจากหนีออกจากบ้านได้เว่ยชิงตามไปช่วยเหลือ เธอกลับมายังบ้านมองดูทารกน้อยและประทานชื่อให้ เฉา เซียง เธอจะเป็นคนเลี้ยงดูเด็กคนนี้เอง เนื่องจากเสียแม่ไปตอนคลอด หลังจากเฉาซือเสียชีวิต ไม่นานหลายปีองค์หญิงก็ถูกสู่ขอโดยหยูอิงโหว "เซี่ยโหว ป๋อ" แต่มีเรื่องอันให้เธอต้องเลิก เพราะหยูอิงโหวดูถูกเธอสารพัด ลบหลู่เกียรติเธอ จนเขาแอบเข้าร่วมกบฎกับหวยหนานอ๋อง ทำให้องค์หญิงผิงหยางหลุดจากพันธนาการนี้ทันที หลังจากนั้นแม่ทัพเว่ยชิงเพิ่งเสียฮูหยินรู้ใจ องค์หญิงและเว่ยชิงต่างรักชอบคอกันมานานแล้วแต่ต่างฝ่ายไม่กล้าแสดงออก เว่ยชิงเดิมทีรักองค์หญิงก่อนจะถูกหยูอิงโหวสู่ขอ แต่เพราะเขาไม่กล้าสู่ขอเธอจึงเลือกเซิ่น เจี่ย เพื่อหลบหน้าองค์หญิง
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Sima Guang. Zizhi Tongjian (Comprehensive Mirror to Aid in Government): Modern Chinese Edition edited by Bo Yang (Taipei, 1982–1989).
- ↑ Hung, Hing Ming (2020-05-01). The Magnificent Emperor Wu: China's Han Dynasty (ภาษาอังกฤษ). Algora Publishing. ISBN 978-1-62894-418-1.
- ↑ Peterson, Barbara Bennett (2016-09-16). Notable Women of China: Shang Dynasty to the Early Twentieth Century (ภาษาอังกฤษ). Routledge. ISBN 978-1-317-46372-6.
- ↑ Lee, Lily Xiao Hong; Stefanowska, A. D.; Wiles, Sue (2015-03-26). Biographical Dictionary of Chinese Women: Antiquity Through Sui, 1600 B.C.E. - 618 C.E (ภาษาอังกฤษ). Routledge. ISBN 978-1-317-47590-3.
- ↑ ฉื่อจี้ (《史记 卷五十四 曹相国世家第二十四》)