ข้ามไปเนื้อหา

เจโรลาโม การ์ดาโน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เจโรลาโม การ์ดาโน
เจโรลาโม การ์ดาโน
เกิด24 กันยายน ค.ศ. 1501(1501-09-24)
ปาวีอา
เสียชีวิต21 กันยายน ค.ศ. 1576(1576-09-21) (74 ปี)
โรม
สัญชาติอิตาลี
ศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยปาวีอา
อาชีพทางวิทยาศาสตร์
สาขาวิทยาศาสตร์, คณิตศาสตร์, ปรัชญา, วรรณกรรม
มีอิทธิพลต่อแบลซ ปัสกาล[1], ฟร็องซัว วิเอต์, ปีแยร์ เดอ แฟร์มา[1], ไอแซก นิวตัน, กอทท์ฟรีด วิลเฮล์ม ไลบ์นิซ, มาเรีย แกตานา แอนเยซี, โฌแซ็ฟ-หลุยส์ ลากร็องฌ์, คาร์ล ฟรีดริช เกาส์
ได้รับอิทธิพลจากอาร์คิมิดีส, มุฮัมมัด อิบน์ มูซา อัลคอวาริซมีย์, เลโอนาร์โด ฟีโบนัชชี

เจโรลาโม การ์ดาโน (อิตาลี: Gerolamo Cardano, บางครั้งใช้ Girolamo[2] หรือ Geronimo; 24 กันยายน ค.ศ. 1501 – 21 กันยายน ค.ศ. 1576) เป็นนักคณิตศาสตร์, นักวิทยาศาสตร์และแพทย์ชาวอิตาลี เป็นหนึ่งในผู้ริเริ่มวิชาความน่าจะเป็น, เป็นบุคคลแรก ๆ ที่แนะนำการใช้สัมประสิทธิ์ทวินาม, ทฤษฎีบททวินามและจำนวนลบในยุโรป[3] รวมถึงร่วมคิดค้นเพลาขับและระบบล็อกแบบเข้ารหัส[4]

ประวัติ

[แก้]

เจโรลาโม การ์ดาโนเกิดที่เมืองปาวีอาในปี ค.ศ. 1501 เป็นบุตรของฟาซีโอ การ์ดาโนกับเคียรา มีเชรี ในวัยเด็กเขาได้รับการเลี้ยงดูที่ไม่ดีและเจ็บป่วยบ่อย เนื่องจากเป็นบุตรนอกสมรสและคลอดก่อนกำหนด[5] ในปี ค.ศ. 1520 การ์ดาโนเรียนปรัชญาและวิทยาศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยปาวีอา แทนวิชากฎหมายที่บิดาคาดหวัง ในช่วงสงครามอิตาลี (ค.ศ. 1521-1526) มหาวิทยาลัยปาวีอาถูกสั่งปิด ทำให้การ์ดาโนต้องย้ายไปเรียนที่มหาวิทยาลัยปาโดวา หลังเรียนจบ เขาพยายามเข้าเรียนต่อที่วิทยาลัยแพทย์ที่เมืองมิลาน แต่ได้รับการปฏิเสธ[6]

ต่อมาการ์ดาโนย้ายไปอาศัยอยู่ที่เมืองซักโกลองโกเพื่อทำงานเป็นแพทย์โดยไม่มีใบอนุญาต ในปี ค.ศ. 1531 เขาแต่งงานกับลูเชีย แบนเดรินี ทั้งคู่มีบุตรด้วยกันสามคน[7] การ์ดาโนได้รับความช่วยเหลือจนได้งานเป็นครูสอนคณิตศาสตร์ในเมืองมิลาน หลังได้รับใบอนุญาตประกอบโรคศิลปะ เขาทำงานเป็นแพทย์และครูสอนคณิตศาสตร์ควบคู่กันไปและประสบความสำเร็จในวิชาชีพแพทย์จนผู้ปกครองหลายคนต้องการตัว[8] ในปี ค.ศ. 1543 การ์ดาโนดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์ด้านการแพทย์ที่มหาวิทยาลัยปาวีอาและทำงานอยู่ที่นี่ถึงปี ค.ศ. 1560[5]

ในปี ค.ศ. 1560 โจวันนี บัตติสตา บุตรชายคนโตของการ์ดาโนถูกจับข้อหาฆาตกรรมภรรยาตัวเองและถูกตัดสินประหารชีวิต[9] เหตุการณ์ดังกล่าวรวมถึงการถูกกดดันจากเพื่อนร่วมงาน ทำให้การ์ดาโนย้ายไปดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์ที่มหาวิทยาลัยโบโลญญาในปี ค.ศ. 1562 ต่อมาในปี ค.ศ. 1570 เขาถูกจับขึ้นศาลไต่สวนศรัทธาและถูกจำคุกอยู่หลายเดือน หลังพ้นโทษและถูกบอกเลิกตำแหน่งศาสตราจารย์ การ์ดาโนย้ายไปอยู่ที่กรุงโรมและได้รับเงินบำนาญจากสมเด็จพระสันตะปาปาเกรกอรีที่ 13 จนกระทั่งเสียชีวิตในปี ค.ศ. 1576[10]

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 O'Connor, J.J.; Robertson, E.F. (August 2006). "Étienne Pascal". University of St. Andrews, Scotland. สืบค้นเมื่อ 5 February 2010.
  2.  Chisholm, Hugh, บ.ก. (1911). "Cardan, Girolamo" . สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911 (11 ed.). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์.
  3. Needham, Joseph; Wang, Ling (1995) [1959]. Science and Civilisation in China: Volume 3; Mathematics and the Sciences of the Heavens and the Earth (reprint ed.). Cambridge: Cambridge University Press. p. 90. ISBN 0-521-05801-5.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (ลิงก์)
  4. Penrose, Roger (1994). Shadows of the Mind: A Search for the Missing Science of Consciousness. Oxford University Press. p. 249. สืบค้นเมื่อ January 23, 2018.
  5. 5.0 5.1 "Girolamo Cardano". Encyclopedia.com. สืบค้นเมื่อ January 23, 2018.
  6. "Girolamo Cardano". NNDB. สืบค้นเมื่อ January 23, 2018.
  7. Armando Maggi (1 September 2001). Satan's Rhetoric: A Study of Renaissance Demonology. University of Chicago Press. pp. 181–. ISBN 978-0-226-50132-1.
  8. "Girolamo Cardano". Britannica. สืบค้นเมื่อ January 23, 2018.
  9. Bruno, Leonard C (2003) [1999]. Math and mathematicians : the history of math discoveries around the world. Baker, Lawrence W. Detroit, Mich.: U X L. p. 60. ISBN 0787638137. OCLC 41497065.
  10. "Gerolamo Cardano" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2021-10-22. สืบค้นเมื่อ 2018-01-23.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]