เจิ้งโจว

เจิ้งโจว 郑州市
นครระดับจังหวัด
郑州市 • นครเจิ้งโจว
สถานที่ต่าง ๆ ในเจิ้งโจว
สมญา:  เมืองธุรกิจ, เมืองสีเขียว
คำขวัญ:  Partnership, Openness, Innovation, and Harmony (博大、开放、创新、和谐)
ที่ตั้งของนครเจิ้งโจว ในมณฑลเหอหนาน
เจิ้งโจว ที่ตั้งในที่ราบจีนตอนเหนือ เจิ้งโจว เจิ้งโจว (ประเทศจีน)
พิกัด (ศาลาว่าการมณฑลเหอหนาน): 34°45′50″N 113°41′02″E
ประเทศ	สาธารณรัฐประชาชนจีน
มณฑล	เหอหนาน
ศูนย์กลางการปกครอง	เขตจงเยฺหวียน
จำนวนเขตการปกครอง	6 เขต 5 นครระดับอำเภอ 1 อำเภอ
การปกครอง
• นายกเทศมนตรี	หวาง ซินเหว่ย์ (王新伟)
พื้นที่
• นครระดับจังหวัด	7,507 ตร.กม. (2,898 ตร.ไมล์)
• เขตเมือง	1,024 ตร.กม. (395 ตร.ไมล์)
• รวมปริมณฑล	1,979 ตร.กม. (764 ตร.ไมล์)
ประชากร  (2018)
• นครระดับจังหวัด	10,120,000 คน
• ความหนาแน่น	1,300 คน/ตร.กม. (3,500 คน/ตร.ไมล์)
• เขตเมือง	5,810,000 คน
• ความหนาแน่นเขตเมือง	5,700 คน/ตร.กม. (15,000 คน/ตร.ไมล์)
GDP (2018)
• GDP รวม	1.014 ล้านล้านเหรินหมินปี้ (144 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ)
• ต่อหัว	100,200 เหรินหมินปี้ (14,000 ดอลลาร์สหรัฐ)
เขตเวลา	UTC+8 (เวลามาตรฐานจีน)
รหัสไปรษณีย์	450000
รหัสพื้นที่	371
รหัส ISO 3166	CN-HA-01
ป้ายทะเบียนรถ	豫A
เว็บไซต์	www.zhengzhou.gov.cn

เจิ้งโจว
"เจิ้งโจว" เขียนด้วยตัวอักษรจีนตัวย่อ (บน) และอักษรจีนตัวเต็ม (ล่าง)
อักษรจีนตัวย่อ	郑州
อักษรจีนตัวเต็ม	鄭州
ความหมายตามตัวอักษร	"ถิ่นฐานของเจิ้ง"
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน ฮั่นยฺหวี่พินอิน Zhèngzhōu จู้อิน ㄓㄥˋ   ㄓㄡ เวด-ไจลส์ Cheng4-chou1 IPA [ʈʂə̂ŋ.ʈʂóu] ภาษากวางตุ้งมาตรฐาน อักษรโรมันแบบเยล Jehng-jāu IPA [tsɛ̀ːŋ.tsɐ́u] ยฺหวิดเพ็ง Zeng6-zau1 ภาษาหมิ่นใต้ เป่อ่วยยีภาษาฮกเกี้ยน Tēⁿ-chiu ไถหลัว Tēnn-tsiu

เจิ้งโจว (จีนตัวย่อ: 郑州; จีนตัวเต็ม: 鄭州; พินอิน: Zhèngzhōu) เป็นเมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุดของมณฑลเหอหนาน ในภาคกลางของสาธารณรัฐประชาชนจีน ตั้งอยู่ทางกึ่งกลางค่อนไปทางเหนือของมณฑลเหอหนาน เป็นหนึ่งในนครศูนย์กลางแห่งชาติ เป็นเมืองศูนย์กลางของที่ราบภาคกลางของจีน และเป็นศูนย์กลางทางการเมือง เศรษฐกิจ เทคโนโลยี และการศึกษาของมณฑล เจิ้งโจวเป็นส่วนหนึ่งของเขตมหานครเจิ้งโจว ซึ่งประกอบด้วยเจิ้งโจวเองและไคเฟิง ทั้งสองแห่งนับว่าเป็นศูนย์กลางของเขตเศรษฐกิจจงยฺเหวียน

นครเจิ้งโจวตั้งอยู่ทางฝั่งใต้ของแม่น้ำเหลือง เป็นศูนย์กลางหลักในโครงข่ายการคมนาคมขนส่งของจีน โดยมีทางรถไฟที่เชื่อมเจิ้งโจวไปยังยุโรป รวมทั้งยังมีท่าอากาศยานนานาชาติ ณ ค.ศ. 2020 เจิ้งโจวมีแหล่งมรดกโลกทางวัฒนธรรม 2 แห่ง ได้แก่ โบราณสถานแห่งเติงเฟิง และคลองใหญ่ (ต้า-ยฺวิ่นเหอ) เจิ้วโจวเป็นที่ตั้งของตลาดกลางสินค้าโภคภัณฑ์เจิ้งโจว (ZCE) ซึ่งเป็นตลาดซื้อขายล่วงหน้าแห่งแรกของประเทศจีน รวมทั้งยังมีเขตเศรษฐกิจท่าอากาศยานเจิ้งโจว ซี่งเป็นเขตเศรษฐกิจท่าอากาศยานแห่งแรกของประเทศจีนด้วยเช่นกัน

จากข้อมูลสำมะโนประชากรจีน ค.ศ. 2020 นครเจิ้งโจวมีประชากรอาศัยอยู่จำนวน 12,600,574 คน โดยในจำนวนนี้มี 10,260,667 คนที่อาศัยอยู่ในเขตสิ่งปลูกสร้าง (built-up area) ซึ่งประกอบด้วยเขตที่อยู่ในตัวเมือง 6 เขต บวกกับอำเภอจงมู่ นครซินเจิ้ง และนครสิงหยาง ซึ่งในปัจจุบันเริ่มมีความเป็นเมืองมากขึ้น เจิ้งโจวมีจีดีพีรวม 1.014 ล้านล้านเหรินหมินปี้ใน ค.ศ. 2018 มหานครเจิ้งโจวได้รับเลือกให้เป็นหนึ่งใน 13 นครขนาดใหญ่ที่เกิดขึ้นใหม่ในประเทศจีน จากการรายงานโดยอีโคโนมิสต์อินเทลลิเจนซ์ยูนิต (Economist Intelligence Unit) เมื่อเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2012 และได้รับเลือกให้เป็นนครศูนย์กลางแห่งชาติแห่งที่แปดอย่างเป็นทางการ เมื่อ ค.ศ. 2017 โดยรัฐบาลกลางในกรุงปักกิ่ง

เจิ้งโจวเป็นเมืองหลักด้านการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ โดยปรากฏอยู่ในรายชื่อเมือง 130 อันดับแรกของโลกตามดัชนีคุณภาพงานวิจัย (Nature Index) เจิ้งโจวเป็นที่ตั้งของมหาวิทยาลัยระดับประเทศหลายแห่ง ที่สำคัญเช่น มหาวิทยาลัยเจิ้งโจว มหาวิทยาลัยเหอหนาน มหาวิทยาลัยเกษตรเหอหนาน มหาวิทยาลัยการแพทย์จีนเหอหนาน และมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีเหอหนาน

ประวัติศาสตร์

ราชวงศ์ซาง ตั้ง Aodu หรือ Bodu ในเจิ้งโจว ส่วนชื่อเจิ้งโจว นั้นมีมาตั้งแต่ราชวงศ์สุยแต่ตั้งให้กับอีกเมืองหนึ่ง ถึงสมัยราชวงศ์ถังจึงมีการย้ายเมืองเจิ้งโจวมายังสถานที่ตั้งปัจจุบัน

เขตการปกครองและประชากร

เจิ้งโจวแบ่งการปกครองออกเป็น 6 เขต, 5 นครระดับอำเภอ และ 1 อำเภอ เขตการปกครองต่าง ๆ เหล่านี้มีแนวโน้มที่จะเปลี่ยนแปลงในอนาคตอันใกล้นี้อันเนื่องมาจากการขยายตัวของเมืองและการวางผังเมืองที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

เทศบาลนครเจิ้งโจวมีประชากร 8,626,505 คน (สำมะโนปี 2010) โดยจำนวนนี้มี 6.35 ล้านคนที่อาศัยอยู่ในเขตสิ่งปลูกสร้าง (built up area) ซึ่งประกอบด้วยเขตที่อยู่ในตัวเมืองและชานเมืองรวม 6 เขต ส่วนนครสิงหยาง นครซินเจิ้ง และอำเภอจงมู่ เริ่มมีความเป็นเมืองมากขึ้น ทำให้นครเจิ้งโจวเป็นหนึ่งในเขตสิ่งปลูกสร้างขนาดใหญ่ของมณฑล

แผนที่
เขตจินฉุ่ย เขตเอ้อร์ชี เขตฮุ่ยจี้ เขตกว่านเฉิง เขตจงยฺเหวียน เขตชั่งเจีย นคร สิงหยาง นคร ซินเจิ้ง นคร เติงเฟิง นคร ซินหมี นคร ก่งอี้ อำเภอ จงมู่
ชื่อ	จีนตัวย่อ	ฮันยฺหวี่พินอิน	ประชากร (2010)	พื้นที่ (ตร.กม.)
ตัวเมือง
เขตจินฉุ่ย	金水区	Jīnshuǐ Qū	1,588,611	242
เขตเอ้อร์ชี	二七区	Èrqī Qū	712,597	159
เขตฮุ่ยจี้	惠济区	Hùijì Qū	269,561	206
เขตชนชาติหุยกว่านเฉิง	管城回族区	Guǎnchéng Huízú Qū	645,888	204
เขตจงยฺเหวียน	中原区	zhōngyuán Qū	905,430	195
ชานเมือง
เขตชั่งเจีย	上街区	Shàngjiē Qū	131,540	64.7
เมืองบริวาร
นครสิงหยาง	荥阳市	xíngyáng Shì	613,761	908
นครซินเจิ้ง	新郑市	Xīnzhèng Shì	758,079	873
นครเติงเฟิง	登封市	Dēngfēng Shì	668,592	1220
นครซินหมี	新密市	Xīnmí Shì	797,200	1001
นครก่งอี้	巩义市	Gǒngyì Shì	807,857	1041
ชนบท
อำเภอจงมู่	中牟县	Zhōngmù Xiàn	727,389	1393

การเกษตร

เจิ้งโจวมีผลิตภัณฑ์หลัก เช่น แอปเปิล ยาสูบ ข้าวโพด ฝ้าย และข้าวสาลี นอกจากนี้ เจิ้งโจวยังผลิตปลาไนแม่น้ำเหลือง แตงโม

อุตสาหกรรม

เจิ้งโจว คือหนึ่งในเมืองแห่งอุตสาหกรรมหลักในจีนตั้งแต่ พ.ศ. 2492 อุตสาหกรรมหลักของเมืองคือสิ่งทอ ผลิตผลอื่นๆของเมืองได้แก่ รถแทรกเตอร์ หัวรถจักร บุหรี่ ปุ๋ย เนื้อสัตว์ที่ผ่านกรรมวิธี เครื่องจักรกลทางการเกษตร และอุปกรณ์ไฟฟ้า

ปัจจุบัน มีเขตเศรษฐกิจพิเศษอากาศยานเจิ้งโจว ( Zhengzhou Airport Economy Zone : ZEAZ )

ภาพ

• 
  จตุรัสหน้าสถานีรถไฟเจิ้งโจว

แหล่งข้อมูลอื่น

• วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ เจิ้งโจว
• คู่มือการท่องเที่ยว Zhengzhou จากวิกิท่องเที่ยว (ในภาษาอังกฤษ)
• เว็บไซต์นครเจิ้งโจว (ภาษาจีน)