เขตหนานอัน
หนานอัน 南岸区 | |
|---|---|
 ทางเดินสำหรับคนเดินในย่านธุรกิจ หนานผิง CBD, หนานอัน | |
 | |
 เขตหนานอันในฉงชิ่ง | |
| ประเทศ | สาธารณรัฐประชาชนจีน |
| เทศบาลนคร | ฉงชิ่ง |
| พื้นที่ | |
| • ทั้งหมด | 262.43 ตร.กม. (101.32 ตร.ไมล์) |
| ประชากร | 891,000 คน |
| เขตเวลา | UTC+8 (เวลามาตรฐานจีน) |
เขตหนานอัน (จีน: 南岸区; พินอิน: Nán'àn Qū; ยฺหวิดเพ็ง: naam4ngon6 keoi1; แปลตรงตัว: "ฝั่งใต้ของแม่น้ำแยงซี") เป็นหนึ่งในหกเขตหลักของเทศบาลนครฉงชิ่ง ประเทศจีน เขตนี้มีพื้นที่ประมาณ 262.43 ตร.กม. โดยมีพื้นที่ 44 ตร.กม. ที่เป็นป่าไม้ มีประชากรประมาณ 891,000 คนในช่วงปลายปี ค.ศ. 2017
ภูมิศาสตร์
[แก้]แม่น้ำแยงซีโค้งรอบเขตหนานอันทางตอนเหนือและตะวันตกเป็นระยะทางประมาณ 45 กิโลเมตร แม่น้ำนี้แบ่งเขตหนานอันออกจากเขตใกล้เคียง เช่น เขตจิ่วหลงโป เขตหยูจง เขตเจียงเป่ย และเขตหยูเป่ย สะพานข้ามแม่น้ำแยงซีเป็นช่องทางหลักในการขนส่งไปยังฝั่งตรงข้าม ขณะที่เรือข้ามฟากยังมีให้บริการเป็นทางเลือกสำรอง และเคยเป็นการเชื่อมต่อเพียงอย่างเดียวกับใจกลางเมืองฉงชิ่งก่อนที่สะพานแรกจะสร้างเสร็จในต้นทศวรรษ 1980[ต้องการอ้างอิง] เขตหนานอันมีพรมแดนติดกับเขตบาหนันทางด้านใต้และตะวันออก
ประวัติศาสตร์
[แก้]
เขตหนานอันเป็นส่วนสำคัญของเมืองประวัติศาสตร์ ฉงชิ่ง ก่อตั้งขึ้นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1929 ในฐานะเขตการปกครองเมื่อเมืองได้ขยายตัวออกไป ในเวลานั้น ครอบคลุมพื้นที่ปัจจุบันของชุมชนหนานผิง, ไห่ถังซี, หลงเหมินเห่า และตานจื่อซือ ด้วยการเปลี่ยนแปลงของพื้นที่และการตั้งชื่อหลายครั้งตั้งแต่ปี ค.ศ. 1929 จนถึงปี ค.ศ. 1950 เขตหนานอันได้ชื่อปัจจุบันในเดือนตุลาคม ค.ศ. 1955
การแบ่งเขตการปกครอง
[แก้]| ชื่อ | ภาษาจีน (อักษรจีนตัวย่อ) | พินอิน | ประชากร (ค.ศ. 2010) [1] | พื้นที่ (ตร.กม.) |
|---|---|---|---|---|
| ถงหยวนจวี | 铜元局街道 | Tóngyuánjú Jiēdào | 49,972 | 2.9 |
| ย่านถนนฮวาหยวน | 花园路街道 | Huāyuánlù Jiēdào | 98,320 | 4.4 |
| หนานผิง | 南坪街道 | Nánpíng Jiēdào | 113,193 | 3.6 |
| ไห่ถังซี | 海棠溪街道 | Hǎitángxī Jiēdào | 110,310 | 4.1 |
| หลงเหมินเห่า | 龙门浩街道 | Lóngménhào Jiēdào | 27,615 | 1.7 |
| ตานจื่อซือ | 弹子石街道 | Dànzǐshí Jiēdào | 36,299 | 1 |
| หนานซาน | 南山街道 | Nánshān Jiēdào | 56,888 | 33 |
| หนานผิง ตำบล | 南坪镇 | Nánpíng Zhèn | 97,081 | 16.7 |
| ถูซาน ตำบล | 涂山镇 | Túshān Zhèn | 53,146 | 7.1 |
| จี๋กว่านซื่อ ตำบล | 鸡冠石镇 | Jīguānshí Zhèn | 16,053 | 15.4 |
| เซี่ยโข่ว ตำบล | 峡口镇 | Xiákǒu Zhèn | 11,787 | 31.6 |
| ฉางเซิงเฉียว ตำบล | 长生桥镇 | Chángshēngqiáo Zhèn | 57,960 | 65.6 |
| อิ๋งหลง ตำบล | 迎龙镇 | Yínglóng Zhèn | 16,319 | 45.72 |
| กว่างหยาง ตำบล | 广阳镇 | Guǎngyáng Zhèn | 14,627 | 37.1 |
การศึกษา
[แก้]เขตหนานอันเป็นที่ตั้งของวิทยาลัย 5 แห่ง และสถาบันวิจัยระดับชาติหรือระดับจังหวัดมากกว่า 10 แห่ง รวมถึง มหาวิทยาลัยการไปรษณีย์และการสื่อสารฉงชิ่ง, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีและธุรกิจฉงชิ่ง, มหาวิทยาลัยเจียถงฉงชิ่ง, วิทยาลัยการศึกษาฉงชิ่ง, สถาบันวิจัยเภสัชกรรมฉงชิ่ง เป็นต้น[ต้องการอ้างอิง]
สถานที่ท่องเที่ยว
[แก้]เขตหนานอันมีชื่อเสียงจากสถานที่ท่องเที่ยวทางธรรมชาติและประวัติศาสตร์ที่หลากหลาย[ต้องการอ้างอิง] โดยเฉพาะอย่างยิ่ง นานซาน (南山, ภูเขาทางใต้) ซึ่งเป็นแนวเทือกเขาที่ทอดยาวตามชายแดนตะวันออกเฉียงใต้ของเขต มีเส้นทางเดินป่าและทิวทัศน์อันงดงามของเมือง วัดฉือหยุน (慈云寺), วัดถูซาน (涂山寺), และถ้ำเหล่าจุน (老君洞) ถูกสร้างขึ้นตั้งแต่สมัยราชวงศ์ถัง น้ำพุร้อนหนานเหวินเฉวียน (น้ำพุร้อนทางใต้) เป็นน้ำพุร้อนสำหรับการพักผ่อน นอกจากนี้ยังมีเรือพายให้บริการอีกด้วย จุดชมวิวต้นไม้เดี่ยว (一棵树; "Single-Tree") มอบทิวทัศน์แบบพาโนรามาของฉงชิ่ง สตรีทของชาวต่างชาติ (Foreigners' Street) เป็นสวนสนุกที่มีห้องน้ำที่ใหญ่ที่สุดในโลกที่เรียกว่า Porcelain Palace
การคมนาคม
[แก้]สะพาน
[แก้]พรมแดนทางทิศตะวันตกและทิศเหนือของเขตหนานอันส่วนใหญ่ถูกล้อมรอบด้วยแม่น้ำแยงซีเกียง จึงต้องมีการเชื่อมต่อหลายแห่งระหว่างเขตที่คึกคักในใจกลางฉงชิ่ง หนานอันเชื่อมต่อกับเขตจิ่วหลงโป โดยสะพานอือกุงเหยียน และเชื่อมต่อกับเขตหยูจง โดยสะพานไฉ่หยวนปา, สะพานแยงซีเกียงสือปานโพ (และสะพานเส้นคู่ที่สร้างขึ้นภายหลัง) และสะพานตงสุ่ยเหมิน สะพานแบบโค้งยาวที่สุดในโลก สะพานเฉาเทียนเหมิน เชื่อมต่อเขตหนานอันกับเขตเจียงเป่ย สะพานทางด่วนสองแห่ง สะพานต้าฟ่อสื่อ (G65 ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของทางด่วนวงแหวนในของฉงชิ่ง) และสะพานข้ามแม่น้ำแยงซีหยู่ซุ่ย (G5001 หรือที่เรียกว่าทางด่วนวงแหวนฉงชิ่ง) เชื่อมต่อหนานอันกับเขตเจียงเป่ยและหยูเป่ย สะพานล่าสุด สะพานข้ามแม่น้ำแยงซีคันตัน เปิดให้บริการเมื่อวันที่ 31 ธันวาคม 2017 เชื่อมต่อเขตหนานอันกับเขตเจียงเป่ย การสร้างสะพานนี้ช่วยลดเวลาในการเดินทางไปยังท่าอากาศยานนานาชาติฉงชิ่งเจียงเป่ย์เหลือประมาณ 10 นาที[2] ที่นี่เป็นที่ตั้งของทางแยกหวงเจวี๋วาน ซึ่งเชื่อมถนนหลักที่ไปยังสนามบินเจียงเป่ยกับตัวเมือง
ระบบขนส่งสาธารณะ
[แก้]รถไฟฟ้าฉงชิ่ง
[แก้]ในเดือนสิงหาคม 2020 เขตหนานอันมีบริการจากสาย 3, 6, และวงแหวนเป็นส่วนหนึ่งของเครือข่ายรถไฟฟ้าฉงชิ่ง:
- สาย 3 (รถไฟรางเดี่ยว) สถานี:
- สาย 6 (รถไฟหนัก) สถานี: ซ่างซินเจี๋ย, หลิวเจียผิง, ฉางเซิงเฉียว, ฉิวเจียหวัน, ชาหยวน
- สายวงแหวน (รถไฟหนัก) สถานี: Danzishi, Tushan, Renji, Shangxinjie, Shanghao (กำลังก่อสร้าง), Haitangxi, Luojiaba, Nanping, Nanhu, Haixialu.
รถโดยสาร
[แก้]มีเส้นทางรถโดยสารหลายเส้นทางที่ดำเนินการโดยการขนส่งสาธารณะฉงชิ่ง ซึ่งครอบคลุมพื้นที่เขตหนานอันอย่างทั่วถึง ศูนย์การขนส่ง ซิกองลี่ ที่อยู่ติดกับสถานี ซิกองลี่ ของรถไฟฟ้าฉงชิ่ง มีบริการรถโดยสารระยะไกล
เรือข้ามฟาก
[แก้]มีบริการเรือข้ามฟากเป็นประจำจากสถานี ดันซิชิ ไปยัง เฉาเทียนเหมิน ในเขตหยูจง ข้ามแม่น้ำแยงซีเกียง
เคเบิลเวย์
[แก้]
เคเบิลเวย์ข้ามแม่น้ำแยงซีเกียงยาว 1,166 เมตร เป็นหนึ่งในสัญลักษณ์ทางทัศนียภาพของฉงชิ่ง เปิดให้บริการตั้งแต่ปี 1987 เคเบิลเวย์มีสถานีสองฝั่งของแม่น้ำ: สถานี หลงเหมินห่าว ทางใต้ตั้งอยู่ในเขตหนานอัน และสถานีถนนซินหัว ทางเหนืออยู่ในเขต หยูจง
อ้างอิง
[แก้]- ↑ shi, Guo wu yuan ren kou pu cha ban gong; council, Guo jia tong ji ju ren kou he jiu ye tong ji si bian = Tabulation on the 2010 population census of the people's republic of China by township / compiled by Population census office under the state; population, Department of; statistics, employment statistics national bureau of (2012). Zhongguo 2010 nian ren kou pu cha fen xiang, zhen, jie dao zi liao (Di 1 ban. ed.). Beijing Shi: Zhongguo tong ji chu ban she. ISBN 978-7-5037-6660-2.
- ↑ 王祥. "寸滩长江大桥今日上午通车 南岸到机场仅10分钟". cq.cqnews.net. สืบค้นเมื่อ 2020-08-12.