เขตปกครองตนเองชนชาติไทและจิ่งพัว เต๋อหง
(เปลี่ยนทางจาก เขตปกครองตนเองชนชาติไทและจิงผ่อ เต๋อหง)
จังหวัดเต๋อหง 德宏州 | |
|---|---|
| จังหวัดปกครองตนเองชนชาติไทและจิ่งพัว เต๋อหง 德宏傣族景颇族自治州 | |
        สถานที่ต่าง ๆ ในจังหวัดเต๋อหง | |
| ที่มาของชื่อ: จากภาษาไทใต้คง (ᥖᥬᥲ ᥑᥨᥒᥰ) แปลว่า "ตอนล่างของแม่น้ำนู่ (แม่น้ำสาละวิน)" | |
| สมญา: บ้านเกิดของนกยูง | |
 เต๋อหงในมณฑลยูนนาน | |
| พิกัด (หน่วยงานบริหารจังหวัดเต๋อหง): 24°25′59″N 98°35′08″E / 24.4331°N 98.5856°E | |
| ประเทศ | สาธารณรัฐประชาชนจีน |
| มณฑล | ยูนนาน |
| ก่อตั้ง | 24 กรกฎาคม 1953 |
| ศูนย์กลางการปกครอง | นครหมาง |
| จำนวนเขตการปกครอง | 2 นคร และ 3 อำเภอ
|
| การปกครอง | |
| • ผู้ว่าการจังหวัด | เว่ย์ กั่ง (卫岗)[1] (CPC) |
| • เลขาธิการพรรค | หวาง จวิ้นเฉียง (王俊强)[2] |
| พื้นที่[3]: 536 | |
| • ทั้งหมด | 11,172.24 ตร.กม. (4,313.63 ตร.ไมล์) |
| อันดับพื้นที่ | อันดับที่ 16 |
| ขนาด[4]: 97 | |
| • ความยาว | 170 กิโลเมตร (110 ไมล์) |
| • ความกว้าง | 122 กิโลเมตร (76 ไมล์) |
| ความสูง[4]: 106 (นครหมาง) | 920 เมตร (3,020 ฟุต) |
| ความสูงจุดสูงสุด[4]: 106 (ภูเขาต้าเหนียง (大娘山) ทางเหนือของอำเภอหยิงเจียง) | 3,404.6 เมตร (11,169.9 ฟุต) |
| ความสูงจุดต่ำสุด[4]: 106 (หุบเขาแม่น้ำเจี๋ยหยาง (羯羊河) ทางตะวันตกของอำเภอหยิงเจียง) | 210 เมตร (690 ฟุต) |
| ประชากร | |
| • ทั้งหมด | 1,211,440 คน |
| • ประมาณ (2016)[6]: 38 | 1,294,000 คน |
| • อันดับ | อันดับที่ 13 |
| • ความหนาแน่น | 110 คน/ตร.กม. (280 คน/ตร.ไมล์) |
| • อันดับความหนาแน่น | อันดับที่ 9 |
| กลุ่มชาติพันธุ์[6]: 38 | |
| • ฮั่น | 704,000 - 52.24% |
| • ไทใต้คง | 368,100 - 28.45% |
| • จิ่งพัว | 141,200 - 10.91% |
| • ลีสู่ | 33,400 - 2.58% |
| • อาชาง | 32,100 - 2.48% |
| • ปะหล่อง | 15,200 - 1.17% |
| เพศ[5]: 101–160 | |
| • ชาย | 624,774 - 51.57% |
| • หญิง | 586,666 - 48.43% |
| เขตเวลา | UTC+8 |
| รหัสไปรษณีย์ | 678400 |
| รหัสพื้นที่ | (0) 692 |
| รหัส ISO 3166 | CN-YN-31 |
| ทะเบียนพาหนะ | 云N |
| เว็บไซต์ | www |
| เขตปกครองตนเองชนชาติไทและจิ่งพัว เต๋อหง | |||||||
| ชื่อภาษาจีน | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| อักษรจีนตัวย่อ | 德宏傣族景颇族自治州 | ||||||
| อักษรจีนตัวเต็ม | 德宏傣族景頗族自治州 | ||||||
| |||||||
| ชื่อภาษาพม่า | |||||||
| ภาษาพม่า | တယ်ဟုန် ရှမ်း နှင့် ဂျိမ်းဖော ကိုယ်ပိုင်အုပ်ချုပ်ခွင့်ရ စီရင်စု | ||||||
| ชื่อไทใต้คง | |||||||
| ไทใต้คง | ᥟᥪᥒᥱ ᥙᥪᥴ ᥓᥝᥲ ᥙᥩᥒ ᥛᥥᥝᥰ ᥖᥭᥰ ᥓᥤᥒ ᥚᥨᥝ ᥖᥬᥲ ᥑᥨᥒᥰ | ||||||
| ชื่อจิ่งเผาะ | |||||||
| จิ่งเผาะ | Sakhkung Sam Jinghpo Amyu Madu Uphkang Mungdo | ||||||
| ชื่อไจ้หว่า | |||||||
| ไจ้หว่า | Sikung Sam Zaizo Byumyu Yumsing Upkang Mau | ||||||
จังหวัดปกครองตนเองชนชาติไทและจิ่งพัว เต๋อหง หรือ ใต้คง เป็นหนึ่งในแปดจังหวัดปกครองตนเองของมณฑลยูนนาน สาธารณรัฐประชาชนจีน ตั้งอยู่ทางตะวันตกของมณฑล ติดกับเป่าซานทางทิศตะวันออก และรัฐกะชีนของประเทศพม่าทางทิศตะวันตก เมืองเอกคือ นครหมาง (เมืองข้อน)
เขตการปกครอง
[แก้]จังหวัดเต๋อหงแบ่งออกเป็น 3 อำเภอ และ 2 นครระดับอำเภอ โดยเมืองเอกของจังหวัดคือ นครหมาง (หมางชื่อ)
| แผนที่ | |||||
|---|---|---|---|---|---|
รุ่ยลี่
(นคร) หมางชื่อ
(นคร) อำเภอ
เหลียงเหอ อำเภอ
หยิงเจียง อำเภอ
หล่งชวาน | |||||
| ชื่อ | อักษรจีน | พินอิน | ประชากรปี 2010 (คน) | พื้นที่ (ตร.กม.) | ความหนาแน่น (คน/ตร.กม.) |
| นครหมาง (เมืองข้อน) | 芒市 | Máng Shì | 389,891 | 2,987 | 131 |
| นครรุ่ยลี่ (เมืองมาว) | 瑞丽市 | Ruìlì Shì | 180,627 | 1,020 | 177 |
| อำเภอเหลียงเหอ (เมืองตี) | 梁河县 | Liánghé Xiàn | 154,175 | 1,159 | 133 |
| อำเภอหยิงเจียง (เมืองหล้า) | 盈江县 | Yíngjiāng Xiàn | 305,167 | 4,429 | 69 |
| อำเภอหล่งชวาน (เมืองวัน) | 陇川县 | Lǒngchuān Xiàn | 181,580 | 1,931 | 94 |
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 卫岗 简历 [Curriculum vitae of Wei Gang]. people.com.cn (ภาษาจีน). People's Daily Online, local government leader database. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-12-08. สืบค้นเมื่อ 2018-08-16.
- ↑ 王俊强 简历 [Curriculum vitae of Wang Junqiang]. people.com.cn (ภาษาจีน). People's Daily Online, local government leader database. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-10-29. สืบค้นเมื่อ 2018-08-16.
- ↑ Li Cheng (李赪) (2012). 《云南统计年鉴2017》 [Statistical Yearbook of Yunnan 2017] (ภาษาจีนตัวย่อ). Beijing: China Statistics Press. ISBN 978-7-5037-8267-1.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 德宏傣族景颇族自治州志编纂委员会 (1994). 《德宏州志·综合卷》 [Annals of Dehong Prefecture · Integrated Volume] (ภาษาจีนตัวย่อ). Mangshi: Dehong Nationalities Publishing House. ISBN 7-8052-5248-3.
- ↑ 5.0 5.1 Luo Jinzhong (罗进忠) (2012). 《云南省2010年人口普查资料》 [People Census Reference of Yunnan 2010] (ภาษาจีนตัวย่อ). Beijing: China Statistics Press. ISBN 978-7-5037-6548-3.
- ↑ 6.0 6.1 Executive chief editor: Tian Qiyun (田启云) ; 德宏傣族景颇族自治州志编纂委员会 (2017). 《德宏年鉴2017》 [Yearbook of Dehong 2017] (ภาษาจีนตัวย่อ). Mangshi: Dehong Nationalities Publishing House. ISBN 978-7-5558-0726-1.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ เขตปกครองตนเองชนชาติไทและจิ่งพัว เต๋อหง- เว็บไซต์จังหวัดเต๋อหง เก็บถาวร 2005-11-07 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (ในภาษาจีน)
- Dehong tuanjie bao (นิตยสารในภาษาจีน)
- Dehong (จาก Xinhuanet.com ในภาษาจีน)
 | บทความประเทศจีน ประวัติศาสตร์จีน หรือภาษาจีนนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |