อาหารอินุอิต
อาหารอินุอิต หรือ อาหารเอสกิโม แบบดั้งเดิม ซึ่งหมายถึงอาหารกรีนแลนด์และอาหารยูพิกด้วย เป็นอาหารที่ส่วนใหญ่มาจากสัตว์ที่ได้มาจากการจับปลาและการล่าทั้งสัตว์บกและสัตว์ทะเล ส่วนอาหารประเภทพืชจะเป็นพืชที่เก็บมาจากธรรมชาติ อย่างไรก็ตาม วิถีการบริโภคอาหารของชาวอินุอิตได้เริ่มมีความเปลี่ยนแปลงตั้งแต่ศตวรรษที่ 20 และภายในศตรวรรษที่ 21 ก็มีความคล้ายกับวิถีการบริโภคอาหารแบบตะวันตกมากขึ้น ถึงแม้ว่าอาหารอินุอิตแบบดั้งเดิมยังมีบทบาทสำคัญในการรักษาเอกลักษณ์ของชาวอินุอิต แต่อาหารจำนวนมากก็มักมีการซื้อมาจากร้านค้า จึงทำให้เกิดปัญหาทางสุขภาพและความไม่มั่นคงทางอาหาร[1][2]
ตามที่เอดมันด์ เซอเริลส์ ได้ให้เหตุผลไว้ในบทความของตนชื่อ อาหารและการสร้างเอกลักษณ์ของชาวอินุอิตสมัยใหม่ (Food and the Making of Modern Inuit Identities) ชาวอินุอิตบริโภคอาหารแบบนี้เพราะการกินอาหารประเภทเนื้อสัตว์เป็นหลักนั้น "มีประสิทธิผลในการรักษาความอุ่นของร่างกาย สร้างความแข็งแรงให้แก่ร่างกาย รักษาสุขภาพของร่างกาย และแม้กระทั่งสร้างความเข้มแข็งให้แก่สุขภาพกายอีกด้วย"[3]
แหล่งอาหาร
[แก้]- เนื้อสัตว์ที่มาจากการล่า:
- สัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมในทะเล เช่น วอลรัส แมวน้ำ และวาฬ เนื้อวาฬโดยมากมาจากนาร์วาล เบลูกา และหัวคันศร โดยเนื้อ ไขมัน (blubber) และหนังของวาฬหัวคันศรสามารถนำไปทำอาหารให้แก่คนทั้งชุมชนได้เป็นเวลาเกือบถึงหนึ่งปี โดยมาก นักล่าสัตว์ชาวอินุอิตมักล่าวาฬวัยอ่อนเพราะมีความเสี่ยงอันตรายน้อยและหนังมีรสชาติดีเมื่อเปรียบกับวาฬที่โตเต็มที่แล้ว นอกจากนี้ แมวน้ำวงแหวน (Phoca hispida) และแมวน้ำเครา (Erignathus barbatus) ก็เป็นส่วนประกอบสำคัญที่สุดของอาหารอินุอิตและยังเป็นอาหารหลักของนักล่าสัตว์ชาวอินุอิตอีกด้วย[3]
- สัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมบนบก เช่น เรนเดียร์ หมีขั้วโลก และมัสก์ออกซ์
- นกและไข่นก
- ปลาน้ำเค็มและน้ำจืด เช่น ปลาสกัลปิน ปลาคอดอาร์กติก ปลาชาร์อาร์กติก ปลาเคปลิน และปลาเทราต์ทะเลสาบ
- ถึงแม้ว่าชาวอินุอิตไม่สามารถปลูกพืชพื้นเมืองเป็นอาหารในพื้นที่อาร์กติกได้ แต่ในอดีตชาวอินุอิตก็สามารถเก็บพืชที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติมาบริโภคได้[3][4][5][6][7][8][9] พืชเหล่านี้มี
- เบอร์รี เช่น โครว์เบอร์รี (เบอร์รีอีกา) และ เคลาด์เบอร์รี (เบอร์รีเมฆ)
- พืชที่ไม่มีเนื้อไม้ เช่น หญ้าและไฟร์วีด (วัชพืชไฟ)
- หัวมันและลำต้นพืชต่าง ๆ เช่น เมาส์ฟูด (อาหารหนู) และรากพืชต่าง ๆ ในพื้นที่ทันดราซึ่งเป็นรากพืชที่เก็บกักตุนโดยหนูโวลไว้ในรู
- รากต่าง ๆ เช่น มันสปริงบิวตีและสวีตเวช (เวชหวาน)
- สาหร่าย
วิธีเตรียมอาหาร
[แก้]มักบริโภคแบบแช่แข็ง ดิบ หรือต้ม โดยใส่เครื่องปรุงหรือเครื่องเทศน้อยมาก[3] อาหารอินุอิตหลัก ได้แก่
- อกูตัก (Akutaq) : เบอร์รีผสมไขมัน
- บันน็อก (Bannock) : แฟลตเบรด (ขนมปัง)
- วิธีการเตรียมอาหาร คือ การหมักดอง เช่น ปลาดอง หรือเนื้อดอง (เช่น เนื้อวอลรัส และสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมทะเลอื่น) โดยหมักดองด้วยวิธีอิกูนัก (Igunaq) ซึ่งเป็นการหมักดองไว้ในดินและน้ำแข็ง
- ชาแลบราดอร์
- ซัวอาซัด (Suaasat) : ซุปทำจากเนื้อแมวน้ำ วาฬ เรนเดียร์ หรือนกทะเล
- กระดูกวาฬ
ดูเพิ่ม
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ Lougheed, T. (2010). "The Changing Landscape of Arctic Traditional Food". Environmental Health Perspectives. 118 (9): A386–A393. doi:10.1289/ehp.118-a386. PMC 2944111. PMID 20810341.
- ↑ Nunavut Food Security Coalition
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 Searles, Edmund. "Food and the Making of Modern Inuit Identities." Food & Foodways: History & Culture of Human Nourishment 10 (2002): 55–78.
- ↑ Kuhnlein, Harriet (1991) [1991]. "Chapter 4. Descriptions and Uses of Plant Foods by Indigenous Peoples". Traditional Plant Foods of Canadian Indigenous Peoples: Nutrition, Botany and Use (Food and Nutrition in History and Anthropology) (1st ed.). Taylor and Francis. pp. 26–29. ISBN 978-2-88124-465-0. สืบค้นเมื่อ 19 November 2007.
- ↑ Inuit Tapiriit Kanatami. "Arctic Wildlife". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 August 2007. สืบค้นเมื่อ 20 November 2007.
Not included are the myriad of other species of plants and animals that Inuit use, such as geese, ducks, rabbits, ptarmigan, swans, halibut, clams, mussels, cod, berries and seaweed.
- ↑ Bennett, John; Rowley, Susan (2004). "Chapter 5. Gathering". Uqalurait: An Oral History of Nunavut. McGill-Queen's University Press. pp. 84–85. ISBN 978-0-7735-2340-1.
...shorelines, Inuit gathered seaweed and shellfish. For some, these foods were a treat;...
- ↑ "kuanniq". Asuilaak Living Dictionary. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-12-13. สืบค้นเมื่อ 16 February 2007.
- ↑ Bennett, John; Rowley, Susan (2004). "Chapter 5. Gathering". Uqalurait: An Oral History of Nunavut. McGill-Queen's University Press. pp. 78–85. ISBN 978-0-7735-2340-1.
- ↑ Bennett, John, and Susan Rowley, eds. Uqalurait: An Oral History of Nunavut. Canada: McGill-Queen's Univ. Press, 2004.