อัลฮากิม บิอัมริลลาฮ์
อัลฮากิม บิอัมริลลาฮ์ الحاكم بأمر الله | |||||
---|---|---|---|---|---|
ดีนารทองคำของอัลฮากิม ผลิตเมื่อ ฮ.ศ. 391 (ค.ศ. 1000/1001) | |||||
อิมาม–เคาะลีฟะฮ์แห่งรัฐเคาะลีฟะฮ์ฟาฏิมียะฮ์ | |||||
ครองราชย์ | 14 ตุลาคม 996 – 13 กุมภาพันธ์ 1021 | ||||
ก่อนหน้า | อัลอะซีซ บิลลาฮ์ | ||||
ถัดไป | อัซซอฮิร ลิเอียะอ์ซาซ ดีนิลลาฮ์ | ||||
ประสูติ | 13 สิงหาคม 985 ไคโร รัฐเคาะลีฟะฮ์ฟาฏิมียะฮ์ | ||||
สาบสูญ | 13 กุมภาพันธ์ 1021 (อายุ 35) อัลมุก็อฏฏ็อม ไคโร รัฐเคาะลีฟะฮ์ฟาฏิมียะฮ์ | ||||
อัลมันศูร | |||||
พระราชบุตร |
| ||||
| |||||
ราชวงศ์ | ฟาฏิมียะฮ์ | ||||
พระราชบิดา | อัลอะซีซ บิลลาฮ์ | ||||
พระราชมารดา | อัสซัยยิดะฮ์ อัลอะซีซียะฮ์ | ||||
ศาสนา | อิสลามนิกายชีอะฮ์อิสมาอีลียะฮ์ |
อะบู อะลี อัลมันศูร (อาหรับ: أبو علي المنصور, อักษรโรมัน: Abū ʿAlī al-Manṣūr; 13 สิงหาคม ค.ศ. 985 – 13 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1021) รู้จักจากพระปรมาภิไธยว่า อัลฮากิม บิอัมริลลาฮ์ (อาหรับ: الحاكم بأمر الله, อักษรโรมัน: al-Ḥākim bi-Amr Allāh, แปลตรงตัว 'ผู้ปกครองตามคำสั่งของพระเจ้า') เป็นเคาะลีฟะฮ์ฟาฏิมียะฮ์องค์ที่ 6 และอิมามอิสมาอีลียะฮ์คนที่ 16 (996–1021) อัลฮากิมเป็นบุคคลสำคัญในชีอะฮ์อิสมาอีลียะฮ์บางนิกายจำนวนหนึ่ง เช่น นิซารียะฮ์ 15 ล้านคน และมุสตะอ์ลี 1–2 ล้านคน นอกจากนี้ยังรวมดรูซ 2 ล้านคน[1][2][3][4][5]
ประวัติของอัลฮากิมอาจพิสูจน์ได้ว่าเป็นที่ถกเถียงกัน เนื่องจากมีมุมมองเกี่ยวกับชีวิตและมรดกของพระองค์หลายแบบ[6][7] พอล วอลเกอร์ (Paul Walker) นักประวัติศาสตร์ เขียนว่า "ท้ายที่สุด ทั้งสองมุมมองที่มีต่อพระองค์ อันได้แก่จอมเผด็จการที่บ้าคลั่งและเผด็จการ (เช่นเดียวกับเผด็จการเยอรมันและโรมัน) ที่มักสังหารผู้คนรอบข้างตามอำเภอใจอย่างไม่มีเหตุผล และผู้ปกครองสูงสุดในอุดมคติผู้ได้รับการแต่งตั้งและคัดเลือกจากพระเจ้า ซึ่งการกระทำทุกอย่างของพระองค์นั้นยุติธรรมและชอบธรรม จะยังคงเกิดขึ้นต่อไป โดยมุมมองหนึ่งอยู่ในกลุ่มศัตรูและผู้ที่ก่อกบฏต่อพระองค์ และอีกมุมมองหนึ่งอยู่ในใจของผู้ศรัทธาที่แท้จริง ซึ่งแม้ว่าบางครั้งอาจจะสับสนกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่ก็ยังคงภักดีต่อพระองค์อย่างแรงกล้าจนถึงที่สุด"[8] การประเมินผลจากรายงานที่มีข้อถกเถียงกันมากขึ้น[9]เกี่ยวกับพระชนม์ชีพและการปกครองของอัลฮากิมทำให้พระองค์ได้รับพระนามลำลองหลายแบบ เช่น "แนโรแห่งอียิปต์"[10] และ "เคาะลีฟะฮ์บ้า"[11][12][13]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Willi Frischauer (1970). The Aga Khans. Bodley Head. p. ?. (Which page?)
- ↑ Ismail K. Poonawala. "Review – The Fatimids and Their Traditions of Learning". Journal of the American Oriental Society. 119 (3): 542. doi:10.2307/605981. JSTOR 605981.
- ↑ Brett 2001, p. 470.
- ↑ Daftary, Ferhad. "ḤĀKEM BE-AMR-ALLĀH". Encyclopædia Iranica. สืบค้นเมื่อ 24 April 2016.
- ↑ Brett 2001, p. 418.
- ↑ Gamal Nkrumah (10 December 2009). "The crazed caliph". Al-Ahram Weekly Online. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 March 2013. สืบค้นเมื่อ 2013-03-16.
- ↑ Sara Elkamel (24 August 2010). "Caliph of Cairo: The rule and mysterious disappearance of al-Hakim bi-Amr Allah". Egypt Independent. สืบค้นเมื่อ 2013-03-16.
- ↑ Walker, Paul (2010). Caliph of Cairo: Al-Hakim bi-Amr Allah, 996–???. The American University in Cairo Press. p. 352. ISBN 978-9774163289.
- ↑ Jerome Murphy-O'Connor (2012). Keys to Jerusalem: Collected Essays. OUP Oxford. p. 245. ISBN 978-0-19-964202-1.
- ↑ Ahmed (Sheikh.) (1974). Muslim Architecture: From the Advent of Islam in Arabia to the Rise of the Great Ummayad Khilafat in Spain (ภาษาอังกฤษ). Pakistan Institute of Arts and Design of Book-Production. p. 51.
- ↑ Britannica
- ↑ The First Crusade: A New History, Thomas Asbridge
- ↑ Britannica 1810
ข้อมูล
[แก้]- Bianquis, Thierry (1986). Damas et la Syrie sous la domination fatimide (359–468/969–1076): essai d'interprétation de chroniques arabes médiévales. Tome premier (ภาษาFrench). Damascus: Institut français de Damas. ISBN 978-2-35159130-7.
{{cite book}}
: CS1 maint: unrecognized language (ลิงก์) - Brett, Michael (2001). The Rise of the Fatimids: The World of the Mediterranean and the Middle East in the Fourth Century of the Hijra, Tenth Century CE. The Medieval Mediterranean. Vol. 30. Leiden: Brill. ISBN 9004117415.
- Daftary, Farhad (1990). The Ismāʿı̄lı̄s: Their History and Doctrines. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-37019-6.
- Halm, Heinz (2003). Die Kalifen von Kairo: Die Fatimiden in Ägypten, 973–1074 [The Caliphs of Cairo: The Fatimids in Egypt, 973–1074] (ภาษาเยอรมัน). Munich: C. H. Beck. ISBN 3-406-48654-1.
- แม่แบบ:The Prophet and the Age of the Caliphates
- Lev, Yaacov (1987). "Army, Regime, and Society in Fatimid Egypt, 358–487/968–1094". International Journal of Middle East Studies. 19 (3): 337–365. doi:10.1017/S0020743800056762. JSTOR 163658. S2CID 162310414.
- Vatikiotis, Panayiotis J. (1957). The Fatimid Theory of State. Lahore: Orientalia Publishers – โดยทาง books.google.com.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- al-Hakim
- Institute of Ismaili Studies: เก็บถาวร 19 ตุลาคม 2018 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน al-Hakim bi-Amr Allah.
- al-Hakim bi Amr Allah