อะโลอิน

อะโลอิน
ข้อมูลทางคลินิก
ช่องทางการรับยา	ทางปาก
รหัส ATC	none;
ตัวบ่งชี้
	ชื่อตามระบบ IUPAC Aloin A: (10S)-10-Glucopyranosyl-1,8-dihydroxy-; 3-(hydroxymethyl)-9(10H)-anthracenone;
เลขทะเบียน CAS	8015-61-0 ;
PubChem CID	313325;
ChemSpider	24534069 ;
UNII	W41H6S09F4;
ChEBI	CHEBI:73222 ;
ChEMBL	CHEMBL497001 ;
ECHA InfoCard	100.014.371
ข้อมูลทางกายภาพและเคมี
สูตร	C21H22O9
มวลต่อโมล	418.39 g·mol−1
แบบจำลอง 3D (JSmol)	Interactive image;
จุดหลอมเหลว	148 องศาเซลเซียส (298 องศาฟาเรนไฮต์) (70–80 °C , โมโนไฮเดรต)
	SMILES c1cc2c(c(c1)O)C(=O)c3c(cc(cc3O)CO)[C@H]2[C@H]4[C@@H]([C@H]([C@@H]([C@H](O4)CO)O)O)O;
	InChI InChI=1S/C21H22O9/c22-6-8-4-10-14(21-20(29)19(28)17(26)13(7-23)30-21)9-2-1-3-11(24)15(9)18(27)16(10)12(25)5-8/h1-5,13-14,17,19-26,28-29H,6-7H2/t13-,14+,17-,19+,20-,21+/m1/s1 ; Key:AFHJQYHRLPMKHU-OSYMLPPYSA-N ;
7 (what is this?) (verify)
สารานุกรมเภสัชกรรม

อะโลอิน (อังกฤษ: aloin) หรือ บาร์บาโลอิน (barbaloin)^[1] เป็นสารประกอบที่มีสูตรเคมีคือ C₂₁H₂₂O₉ มีสีเหลืองน้ำตาล รสขม พบทั่วไปในยางว่านหางจระเข้ เมื่อแห้งใช้เป็นสารรสขม อะโลอินที่สกัดจากธรรมชาติจะเป็นการผสมของ 2 ไดอาสเตอริโอเมอร์ คือ อะโลอินเอ (บาร์บาโลอิน) และอะโลอินบี (ไอโซบาร์บาโลอิน) มักเตรียมได้จากการสกัดยางว่านหางจระเข้แล้วทำให้แห้งในรูปแบบเม็ดหรือของเหลว

อะโลอินช่วยเพิ่มการบีบตัวของลำไส้^[2] และป้องกันการดูดน้ำกลับจากอุจจาระ^[3] แต่หากใช้มากเกินอาจทำให้ปวดท้องและท้องเสีย ด้วยเหตุนี้ในปี ค.ศ. 2002 สำนักงานอาหารและยาสหรัฐ (FDA) ประกาศให้ยาระบายว่านหางจระเข้ไม่สามารถ "ยอมรับโดยทั่วไปว่าปลอดภัย" (Generally recognized as safe) และผลิตภัณฑ์ที่มีสารอะโลอินไม่สามารถวางขายบนเคาน์เตอร์ได้ เพราะอาจเป็นสารก่อมะเร็ง อย่างไรก็ตาม การใช้สารอะโลอินในการรักษาโรคมีมาตั้งแต่สมัยโบราณ^[4]

อ้างอิง

↑ Reynolds, Aloes - The genus Aloe, 2004
↑ Tenney, Deanne (February 1997). Aloe Vera. Woodland Publishing. p. 12. ISBN 978-1-885670-60-1. สืบค้นเมื่อ 29 April 2012.
↑ Lulinski, B.; Cathy Kapica. "Some notes on Aloe Vera". สืบค้นเมื่อ 2007-11-12.
↑ Wamer, WG; Vath, P; Falvey, DE (January 2003). "In vitro studies on the photobiological properties of aloe emodin and aloin A". Free Radic Biol Med. 34 (2): 233–42. doi:10.1016/S0891-5849(02)01242-X. PMID 12521605.

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ อะโลอิน
"Aloin - MSDS". ScienceLab. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-09-09. สืบค้นเมื่อ 2016-12-24.

บทความเคมีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] Reynolds, Aloes - The genus Aloe, 2004

[Tenney1997-2] Tenney, Deanne (February 1997). Aloe Vera. Woodland Publishing. p. 12. ISBN 978-1-885670-60-1. สืบค้นเมื่อ 29 April 2012.

[AloeVeraNotes-3] Lulinski, B.; Cathy Kapica. "Some notes on Aloe Vera". สืบค้นเมื่อ 2007-11-12.

[4] Wamer, WG; Vath, P; Falvey, DE (January 2003). "In vitro studies on the photobiological properties of aloe emodin and aloin A". Free Radic Biol Med. 34 (2): 233–42. doi:10.1016/S0891-5849(02)01242-X. PMID 12521605.

[1]

[2]

[3]

[4]