ข้ามไปเนื้อหา

องศาแรงคิน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
แรงคิน
เป็นหน่วยของอุณหภูมิ
สัญลักษณ์°R หรือ °Ra 
ตั้งชื่อตามวิลเลียม แรงคิน
การแปลงหน่วย
1 °R ใน ...... มีค่าเท่ากับ ...
   หน่วยฐานเอสไอ   5/9 x K
   หน่วยเอสไอ   5/9 x − 273.15 °C
   หน่วยอังกฤษ/ธรรมเนียมสหรัฐ   x − 459.67 °F
William John Macquorn Rankine

องศาแรงคิน (อังกฤษ: Rankine Scale, สัญลักษณ์: °Ra[1]) คือหน่วยวัดอุณหภูมิที่คิดค้นขึ้นโดยวิศวกรช่างกลชาวสก็อตแลนด์ ชือ นายวิลเลียม แรงคิน (William Rankine) ผู้ร่วมก่อตั้งสาขาวิชาเทอร์โมไดนามิกส์ เป็นมาตรวัดอุณหภูมิทางเทอร์โมไดนามิกส์ในหน่วยวัดแบบอังกฤษ[2] ประดิษฐ์ขึ้นเมื่อปี ค.ศ.1859 (หลังมาตรวัดเคลวิน ในปี ค.ศ.1849)[3] ใช้วัดอุณหภูมิพลศาสตร์และเอนโทรปี มีจุดเยือกแข็งของน้ำที่ 491.67 R และจุดการกลายเป็นไอน้ำที่ 671.67 R ส่วนอุณหภูมิต่ำที่สุดของ Rankine Scale คือ 0 R ณ จุดนั้น จะไม่มีอุณหภูมิหรือพลังงานในสสารเลย และจะไม่มีการแผ่รังสีความร้อนจากวัตถุ จึงเรียกอุณหภูมิ ณ จุดนี้ว่า ศูนย์สัมบูรณ์ (0 K หรือ 0 R) มีความคล้ายคลึงกับเคลวินอย่างมาก เพราะมีจุดกำเนิดร่วมกัน แต่ต่างกันตรงที่องศาแรงคินมีองศาฟาเรนไฮต์เป็นแม่แบบ อุณหภูมิเพิ่ม 1 °Ra มีค่าเท่ากับ 1°F

จากองศาแรงคิน แปลงให้เป็นองศาแรงคิน
องศาเซลเซียส [°C] = ([°R] − 491.67) × ​5⁄9 [°R] = ([°C] + 273.15) × ​9⁄5
องศาฟาเรนไฮต์ [°F] = [°R] − 459.67 [°R] = [°F] + 459.67
เคลวิน [K] = [°R] × ​5⁄9 [°R] = [K] × ​9⁄5
องศาเดลิเซิล [°De] = (671.67 − [°R]) × ​5⁄6 [°R] = 671.67 − [°De] × ​6⁄5
องศานิวตัน [°N] = ([°R] − 491.67) × ​11⁄60 [°R] = [°N] × ​60⁄11 + 491.67
องศาโรเมอร์ [°Ré] = ([°R] − 491.67) × ​4⁄9 [°R] = [°Ré] × ​9⁄4 + 491.67
องศาเรอเมอร์ [°Rø] = ([°R] − 491.67) × ​7⁄24 + 7.5 [°R] = ([°Rø] − 7.5) × ​24⁄7 + 491.67

เปรียบเทียบกับมาตรวัดอุณหภูมิแบบอื่น

[แก้]
เคลวิน องศาเซลเซียส องศาฟาเรนไฮต์ องศาแรงคิน องศาเดลิเซิล องศานิวตัน องศาโรเมอร์ องศาเรอเมอร์
ศูนย์สัมบูรณ์ 0.00 −273.15 −459.67 0.00 559.73 −90.14 −218.52 −135.90
อุณหภูมิที่ต่ำที่สุดที่เคยวัดได้บนพื้นผิวโลก[4] 184 −89.2[4] −128.6[4] 331 284 −29 −71 −39
อุณภูมิของน้ำแข็ง น้ำ และ เกลือของฟาเรนไฮต์ 255.37 −17.78 0.00 459.67 176.67 −5.87 −14.22 −1.83
จุดเยือกแข็งของน้ำ (ณ ระดับน้ำทะเล) 273.15 0.00 32.00 491.67 150.00 0.00 0.00 7.50
อุณหภูมิเฉลี่ยของพื้นผิวโลก 288 15 59 519 128 5 12 15
อุณหภูมิเฉลี่ยของร่างกายมนุษย์ 310 37 98 558 95 12 29 27
อุณหภูมิที่สูงที่สุดที่เคยวัดได้บนพื้นผิวโลก[5] 331 58[5] 136.4[5] 596 63 19 46 38
จุดเดือดของน้ำ (ณ ระดับน้ำทะเล) 373.1339 99.9839 211.97102[6] 671.64102[6] 0.00 33.00 80.00 60.00
จุดหลอมเหลวของไททาเนียม (ณ ระดับน้ำทะเล) 1941 1668 3034 3494 −2352 550 1334 883
อุณหภูมิของพื้นผิวดวงอาทิตย์ 5800 5500 9900 10400 −8100 1800 4400 2900

ดูเพิ่ม

[แก้]
  1. การแปลงหน่วยอุณหภูมิ

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ B.8 Factors for Units Listed Alphabetically from Thompson & Taylor 2008, pp. 45–69
  2. ↑ Pauken 2011, p. 20
  3. ↑ "Rankine". Merriam-Webster Dictionary. สืบค้นเมื่อ 2019-11-07.
  4. ↑ 4.0 4.1 4.2 The Coldest Inhabited Places on Earth; researchers of the Vostok Station recorded the coldest known temperature on Earth on July 21st 1983: −89.2 °C (−128.6 °F).
  5. ↑ 5.0 5.1 5.2 "World: Highest Temperature". Arizona State University, School of Geographical Sciences. November 12, 2007. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 4, 2013. an Italian weather station in al 'Aziziyah (Libya) measured a temperature of 58 °C (136.4 °F) on September 13th 1922. "Although this record has gained general acceptance as the world's highest temperature recorded under standard conditions, the validity of the extreme has been questioned."
  6. ↑ 6.0 6.1 "Comparison of temperature scales". Tampile. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-06-13. สืบค้นเมื่อ 2020-05-22.
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=องศาแรงคิน&oldid=10172716"