ห้ามล่วงประเวณีผัวเมียเขา
| บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของ |
| บัญญัติ 10 ประการ |
|---|
 |
| บทความที่เกี่ยวข้อง |
ห้ามล่วงประเวณีผัวเมียเขา[1][2] หรือ อย่าผิดประเวณี[3] (อังกฤษ: Thou shalt not commit adultery) เป็นหนึ่งในข้อบทบัญญัติสิบประการ ซึ่งพระยาห์เวห์ได้ประทานให้กับชนชาติอิสราเอลผ่านทางโมเสส ซึ่งเป็นบัญญัติข้อที่ 6 ของการจัดรูปแบบพระบัญญัติแบบไฟโล แบบออกัสตินแห่งฮิปโป แบบคำสอนพระศาสนจักรคาทอลิก และแบบลูเทอแรน และเป็นบัญญัติข้อที่ 7 ของการจัดรูปแบบพระบัญญัติแบบเซปตัวจินต์ แบบทาลมุด และแบบคริสตจักรปฏิรูป
บัญญัติข้อนี้มีบันทึกในหนังสืออพยพ 20:14 และหนังสือเฉลยธรรมบัญญัติ 5:18 ในคัมภีร์ฮีบรูหมวดโทราห์ของศาสนายูดาห์ และในคัมภีร์ไบเบิลภาคพันธสัญญาเดิมของศาสนาคริสต์
ห้ามล่วงประเวณีผัวเมียเขา
— หนังสืออพยพ 20:14
เนื้อหา
[แก้]ห้ามล่วงประเวณีผัวเมียเขา บัญญัติข้อนี้เป็นข้อที่เจ็ดที่ห้ามการล่วงประเวณี[4][5] ซึ่งครอบคลุมถึงการผิดประพฤติผิดศีลธรรมและบาปทางเพศทุกอย่าง[6][7] การล่วงประเวณี (นั่นคือ ความไม่ซื่อสัตย์ต่อคู่ชีวิต) เป็นสิ่งที่น่ารังเกียจในสายพระเนตรของพระเจ้ามากจนกระทั่งพระคัมภีร์ประณามการประพฤติเช่นนี้ทั่วไปหมด พระคัมภีร์ได้สอนเรื่องการล่วงประเวณีไว้ดังต่อไปนี้
- เป็นการล่วงละเมิดบทบัญญัติศีลธรรมของพระเจ้าตามที่ปรากฏอยู่ในบัญญัติสิบประการ
- บทบัญญัติของพันธสัญญาเดิมมีบทลงโทษถึงตาย[8][9]
- ส่งผลถาวรและร้ายแรง[10][11][12] ผู้ที่ล่วงประเวณีจะได้รับความอับอายตลอดชีวิต[13]
- การล่วงประเวณีเป็นบาปที่น่าเกลียดชังอย่างยิ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อกระทำโดยผู้นำประชากรของพระเจ้า ถ้าหรือเมื่อพวกเขาทำบาปแบบนี้ ก็เท่ากับพวกเขาดูหมิ่นพระวจนะของพระเจ้าและพระเจ้าพระองค์เอง[14] โดยการผิดประเวณีในชีวิตสมรสผู้ที่อ้างตนว่าเป็นคริสตชนจะทำให้ตนเองขาดคุณสมบัติที่จะได้รับเลือกหรือดำรงตำแหน่งการเป็นผู้นำในคริสตจักรอีกต่อไป
- การล่วงประเวณีและการสำส่อนทางเพศในท่ามกลางผู้นำและสมาชิกของประชากรของพระเจ้ามักจะเป็นผลที่เกิดจากการล่วงประเวณีฝ่ายวิญญาณก่อน นั่นคือ ความไม่ซื่อสัตย์ต่อพระเจ้า[15] การละทิ้งจากความเชื่อ
- การล่วงประเวณีเริ่มจากความปรารถนาในใจก่อนที่จะถูกแสดงออกเป็นการกระทำฝ่ายร่างกาย ตัณหาเป็นบาปที่ถูกกล่าวถึงในพระคัมภีร์อย่างชัดเจน[16]
- การล่วงประเวณีเป็นบาปที่หนักหนาและส่งผลอย่างมากจนกระทั่งพฤติกรรมเช่นนี้ให้สิทธิแก่ฝ่ายที่ไร้เดียงสาในการขอยุติชีวิตสมรสด้วยการหย่าร้างได้[17][18]
- การผิดศีลธรรมทางเพศภายในคริสตจักรจะต้องถูกลงวินัยและจะต้องไม่อะลุ่มอล่วย[19]
- ผู้ล่วงประเวณีที่ไม่ยอมกลับใจใหม่จะไม่มีส่วนในอาณาจักรของพระเจ้า นั่นคือ พวกเขาจะถูกแยกออกจากชีวิตและความรอดของพระเจ้า[20][21]
- การล่วงประเวณีและการประพฤติตนเยี่ยงโสเภณี เป็นศัพท์ที่ถูกใช้ในการพูดถึงคริสตจักรที่ละทิ้งพระเจ้าและน่ารังเกียจที่ก่อให้เกิดขึ้น[22]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ หนังสืออพยพ 20:14, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
- ↑ หนังสือเฉลยธรรมบัญญัติ 5:18, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
- ↑ อพยพ 20 เก็บถาวร 2016-03-07 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, พระคัมภีร์ภาคพันธสัญญาเดิม, คณะกรรมการคาทอลิกเพื่อคริสตศาสนธรรม แผนกพระคัมภีร์
- ↑ หนังสือเลวีนิติ 20:10, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
- ↑ หนังสือเฉลยธรรมบัญญัติ 22:22, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
- ↑ พระวรสารนักบุญมัทธิว 5:27-32, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
- ↑ จดหมายของนักบุญเปาโลถึงชาวโครินธ์ ฉบับที่ 1 6:13-20, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
- ↑ หนังสือเลวีนิติ 20:10, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
- ↑ หนังสือเฉลยธรรมบัญญัติ 22:22, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
- ↑ หนังสือซามูเอล ฉบับที่ 2 11:1-17,12:14, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
- ↑ หนังสือเยเรมีย์ 23:10-11, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
- ↑ จดหมายของนักบุญเปาโลถึงชาวโครินธ์ ฉบับที่ 1 6:16-18, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
- ↑ หนังสือสุภาษิต 6:32-33, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
- ↑ หนังสือซามูเอล ฉบับที่ 2 12:9-10, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
- ↑ หนังสือโฮเชยา 4:13-14,9:1, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
- ↑ หนังสือโยบ 31:1,7, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
- ↑ พระวรสารนักบุญมัทธิว 19:9, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
- ↑ พระวรสารนักบุญมาระโก 10:11, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
- ↑ จดหมายของนักบุญเปาโลถึงชาวโครินธ์ ฉบับที่ 1 5:1-13, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
- ↑ จดหมายของนักบุญเปาโลถึงชาวโครินธ์ ฉบับที่ 1 6:9, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
- ↑ จดหมายของนักบุญเปาโลถึงชาวกาลาเทีย 5:19-21, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
- ↑ หนังสือวิวรณ์ 17:1-5, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน 2011
 | บทความศาสนานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |