หลอดรังสีแคโทด
หลอดรังสีแคโทด (อังกฤษ: cathode ray tube ชื่อย่อ CRT) เป็นหลอดไฟสุญญากาศที่ประกอบไปด้วย ปืนอิเล็กตรอนซึ่งอาจมีจำนวนมากกว่าหนึ่งอัน และเครื่องฉายฟลูออเรสเซนท์ ลำแสงอิเล็กตรอนจะปล่อยจากโลหะที่ร้อน แล้วเร่งไปทางด้านที่มีประจุบวกในท่อ โดยหลอดรังสีแคโทดใช้เพื่อสร้างภาพในรูปของแสงที่ปล่อยออกมาจากเครื่องฉายฟลูออเรสเซนท์[1] โดยภาพที่ถูกสร้างนั้นสามารถแสดง อาทิ คลื่นไฟฟ้า (Oscilloscope), รูปภาพ (โทรทัศน์ หรือหน้าจอคอมพิวเตอร์), และตัวยิงเรดาร์ เป็นต้น
CRT จะใช้ซองแก้วสุญญากาศซึ่งมีขนาดใหญ่, ลึก (เช่น มีความยาวจากผิวหน้าจอภาพด้านหน้าไปยังด้านท้ายของหลอด) ที่ค่อนข้างหนักและค่อนข้างบอบบาง
ประวัติ
[แก้]คิดค้นขึ้นครั้งแรกโดยนักฟิสิกส์ชาวเยอรมัน ชื่อ คาร์ล เฟอร์ดินานด์ บราวน์ (Karl Ferdinand Braun) ในปีคริสต์ศักราช 1897 และมีอีกชื่อหนึ่งว่าหลอดบราวน์ (Braun tube) โดยเขาได้พัฒนาเครื่องมือวัดคลื่นสัญญาณไฟฟ้าหรือ Oscilloscope ขึ้นมาเป็นคนแรก
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-03-13. สืบค้นเมื่อ 2010-05-30.