หมู่เกาะญี่ปุ่น

หมู่เกาะญี่ปุ่น

日本列島
มุมมองส่วนหนึ่งของหมู่เกาะญี่ปุ่นจากอวกาศ
ภูมิศาสตร์
ที่ตั้ง	เอเชียตะวันออก
พิกัด	36°N 138°E
เกาะทั้งหมด	14,125 เกาะ
เกาะหลัก	เกาะฮกไกโด, เกาะฮนชู, เกาะชิโกกุ, เกาะคีวชู
พื้นที่	377,975 ตารางกิโลเมตร (145,937 ตารางไมล์)
ระดับสูงสุด	3,776 ม. (12388 ฟุต)
จุดสูงสุด	ภูเขาฟูจิ
การปกครอง
ญี่ปุ่น
เมืองหลวงและเมืองใหญ่สุด	โตเกียว (ประชากร 40,800,000 คน)
ประชากรศาสตร์
เดมะนิม	ชาวญี่ปุ่น
ประชากร	124,840,000 คน (2022)
ความหนาแน่น	334/กม.2 (865/ตารางไมล์)
ภาษา	ภาษาญี่ปุ่น, ภาษาไอนุ, ภาษารีวกีว
กลุ่มชาติพันธุ์	ชาวญี่ปุ่น, ชาวรีวกีว, ชาวไอนุ, ชาวเกาะโอเบเก
ข้อมูลอื่น ๆ
เขตเวลา	UTC+09:00 (เวลามาตรฐานญี่ปุ่น)
ISO code	JP

หมู่เกาะญี่ปุ่น (ญี่ปุ่น: 日本列島; โรมาจิ: Nihon Rettō; ทับศัพท์: นิฮงเร็ตโต; อังกฤษ: Japanese Archipelago) ตั้งอยู่ตะวันออกสุดของแผ่นเปลือกโลกยูเรเชีย ถัดจากคาบสมุทรเกาหลี และตะวันตกของมหาสมุทรแปซิฟิก เกิดจากการชนกันระหว่างแผ่นเปลือกโลก 4 แผ่น ได้แก่ แผ่นเปลือกโลกแปซิฟิก ยูเรเชีย ฟิลิปปินส์ และอเมริกาเหนือ เมื่อกว่า 25 ล้านปีก่อน เป็นที่ตั้งของประเทศญี่ปุ่นในปัจจุบัน ด้วยจำนวนเกาะกว่า 7,000 เกาะ โดยมีเกาะหลัก ๆ ได้แก่ เกาะฮกไกโด เกาะฮนชู เกาะชิโกะกุ และเกาะคีวชู

ซึ่งสภาพอากาศของเกาะญี่ปุ่นในตอนบน จะมีสภาพอากาศแบบป่าสนกึ่งขั้วโลก มีหิมะตกหนาทับถมกันหลายนิ้วในช่วงฤดูหนาว แต่ทว่าในตอนใต้ เช่น เกาะอิริโอะโมะเตะ มีสภาพอากาศที่อบอุ่นกว่าคล้ายป่าฝนเขตร้อน มีป่าโกงกาง ขณะที่ตอนกลางของเกาะฮนชูก็มีป่าแบบป่าดิบ อันเป็นผืนป่าดิบแห่งเดียวของโลกที่ตั้งอยู่ ณ เส้นรุ้งที่มีศูนย์กลางอยู่ที่ 36 องศาเหนือ ในขณะที่พื้นที่ ๆ อื่น ๆ ของโลกที่ตั้งอยู่ ณ เส้นรุ้งพิกัดเดียวกันกลับไม่มี ทั้งนี้เป็นผลมาจากสภาพอากาศที่เกิดจากกระแสน้ำอุ่น 2 กระแสหลักรอบเกาะญี่ปุ่น คือ กระแสน้ำอุ่นกุโรชิโว และกระแสน้ำโอยาชิโว