สัตว์หาง
สัตว์หาง (尾獣, Bijū) ปีศาจที่ถูกสร้างขึ้นโดยใช้ตำนานของญี่ปุ่นมาเป็นต้นแบบ ซึ่งในเรื่องนินจาคาถาโอ้โฮเฮะ มีความแตกต่างจากตำนานดั้งเดิมเกี่ยวกับสัตว์หางอยู่มาก
ต้น
[แก้]ในเรื่องนารูโตะมีสัตว์หางทั้งหมดอยู่ 9 ตัว แต่จุดกำเนิดคือ
ต้นไม้ปีศาจที่พระเจ้า(ตระกูลโอสึสึกิ) ส่งเมล็ดไปทั่วจักรวาล ดวงละ 1 เม็ด พอเมล็ดตกสู่ดาวดวงนั้นจะดูดซับความอุดมสมบูรณ์ในพื้นที่รอบๆ จนดาวทั้งดวงเหือดแห้ง ออกผลไม้จักระ ที่ออกมา 1 พันปี ต่อผล ตระกูลโอสึสึกิ นำผลมาทำยายืดอายุกับเพิ่มพลัง กับจับสิ่งมีชีวิตบนดาวมาสร้างทัพเซ็ตสึสีขาวไปรุกรานดาวดวงอื่นต่อ พอเมล็ดโตเต็มที่ คือต้นไม้เทพเจ้า แต่ถ้าผลถูกใครกิน ต้นไม้จะคลั่งเป็นสัตว์ประหลาดคือ 10 หาง
แต่ในโลกของนารูโตะ พอออกผลมา ถ้าใครไม่ไปยุ่งก็ไม่เกิดอะไร แต่โอสึสึกิ คางูยะที่เป็นแม่ทัพฝ่ายนึงที่ชนะสงคราม ชิงผลไม้มากิน กลายเป็นตัวตนที่มีจักระกับขีดจำกัดสายเลือดคนแรกจนมีพลังมหาศาล หลอมเป็นส่วนหนึ่งกับต้นไม้เทพเจ้า(สิบหาง) ให้กำเนิดลูกแฝด 2 คน คือโอสึสึกิ ฮาโกโรโมะ กับ ฮามูระ พอลูกชายทั้ง 2 รู้ว่าแม่ลุ่มหลงในพลัง จับคนจำนวนมากสร้างทัพ ทั้งคู่จึงทรพีสู้ผนึกแม่ เพื่อปกป้องมวลมนุษย์สำเร็จ คนพี่คือเซียน 6 วิถี นำ 10 หาง ใส่ร่างเป็นพลังสถิตร่าง เกรงว่าหากตนตายผลึกคลาย 10 หางจะเป็นภัยต่อโลกอีก จึงดึงจักระแบ่งออกเป็น 9 ส่วน ทุกส่วน ถูกสร้างรูปลักษณ์กับชื่อแตกต่างกันไป จึงมีความนึกคิดแยกออกจากกัน คือ สัตว์หางทั้ง 9 เซียน 6 วิถีที่อ่อนแรง ได้บอกกับเหล่าสัตว์หางว่าต้องอยู่รวมกันเหมือนพี่น้องหรือถ้าเกิดแยกกันจะต้องใช้พลังร่วมกันในทางสันติเท่านั้น ตามคำทำนายที่ว่า วันหนึ่งสัตว์หางทั้ง 9 จะพบกับเด็กคนหนึ่งซึ่งเป็นผู้กอบกู้โลกนินจา ส่วนร่างหลักของ 10 หางนั้น หลังถูกแยกจักระเป็นสัตว์หางกลายเป็นเทวรูปมารนอกรีต ถูกหินจำนวนมากมากลบฝังพร้อมกับส่งให้ลอยขึ้นฟ้ากลายเป็นดวงจันทร์ พร้อมกับฝากฝังให้ฮามูระ คนน้องคอยดูแลผนึกไป พี่น้องจึงบอกลากัน เซียน 6 วิถีได้สร้างครอบครัวมีลูก กับลัทธินินชู ทำการแบ่งจักระของตนให้ลูกๆ แต่พวกนินจาเข้าใจผิดว่าเป็นวิถีนินจา
สัตว์หางมีพลังมากไป กระจัดกระจายไปสร้างตำนานไปทั่วโลกหลายยุคสมัย นินจาได้คิดค้นวิธีควบคุมมากมาย สุดท้ายคือการสะกด แต่ทางที่ได้ผลที่สุดคือ ผนึกในตัวนินจาเอง คือสร้างพลังสถิตร่าง แต่เมื่อพลังสถิตร่างกับสัตว์หางถูกแยกออกจากกัน พลังสถิตร่างก็จะตายทันที หรือเมื่อพลังสถิตร่างตาย ผนึกคลาย สัตว์หางหลุดออกมาจากผนึก แต่ยากว่าตอนพลังสถิตร่างมีชีวิต
เซนจู ฮาชิรามะ หรือโฮคาเงะรุ่นที่ 1 ได้จับสัตว์หางทั้งหมดมา แล้วแบ่งให้ 3 แคว้นนินจายักษ์ใหญ่ในการประชุม 5 คาเงะครั้งแรก ยกเว้นหมู่บ้านซึนะ เพราะมี 1 หางชูคาคุอยู่แล้ว เพื่อสมดุล
เมื่อนำสัตว์หางทั้ง 9 จับใส่เทวรูปมารนอกรีตจะทำให้เทวรูปกลายเป็น 10 หางได้ ความจริงใช้แค่เศษเสี้ยวของทุกตัวก็ได้ แต่จะเสียเวลา
สัตว์หางทุกตัว มวลสารร่างเป็นกลุ่มก้อนจักระที่มีชีวิต ที่มีอารมณ์นึกคิดเหมือนมนุษย์ ถึงบาดเจ็บก็ฟื้นตัว หลังจบสงครามโลกนินจาครั้งที่ 4 สัตว์หาง 7 ตัว ก็กระจัดกระจายกันไปในที่ลับแลไม่มีใครรู้อีกครั้ง เพื่อไม่ให้ใครใช้ในทางที่ผิด มีเพียงกิวคิกับคุรามะเท่านั้นที่คิดกลับไปสิงในร่างสถิตคือคิลเลอร์บีกับนารูโตะอีกครั้ง แม้เหล่าสัตว์หางจะอยู่ห่างกัน สื่อสารผ่านจิตโดยใช้นารูโตะเป็นสื่อกลาง
ศาสตร์การรวบรวมวิญญาณสัตว์หางทั้งหมด
[แก้]โดยตอนที่กลุ่มแสงอุษาได้เริ่มรวมตัวเพื่อรวบรวมสัตว์หางลงใน ไรบิ เทพเจ้าสูงสุดผู้มีดวงตาดุจพลังเทพทั้งหมด 9 ดวงตาโดยการดึงสัตว์หางออกจากสถิตร่าง ทำให้สถิตร่างถูกดึงวิญญาณและพลังชีวิตออกไป ต้องสูญเสียชีวิตในที่สุด โดยปัจจุบันสัตว์หางทั้ง 7 ตัวได้ถูกปลดปล่อยเป็นอิสระ ( 8 และ 9 หาง ยังคงเป็นสถิตร่าง)
รายนามสัตว์หาง
[แก้] อิจิบิ โนะ ชูคาคุ (一尾の守鶴, Ichibi No Shukaku) [ชื่อเล่น : ชูคาคุ] | |||
---|---|---|---|
1 หาง[แก้] |
ร่างสถิต | บุนพุคุ ร่างสถิตคนแรกของชูคาคุ เป็นพระรูปหนึ่งของซึนะงาคุเระ ถูกบังคับให้เป็นสถิตร่างตั้งแต่เกิด มีคำว่า 薆(แปลว่า หัวใจ) อยู่ที่มือข้างซ้าย ซึ่งเป็นสิ่งที่อาจารย์ของเขาได้สอนไว้ เขาเชื่อว่าจะต้องมีวันหนึ่งที่มีคนพร้อมที่จะยอมรับและเข้าใจชูคาคุ โดยไม่แบ่งแยกสัตว์หาง
ร่างสถิตคนที่ 2 ไม่มีการบอกในเนื้อเรื่อง มีแต่การกล่าวถึงของย่าจิโยะเท่านั้น กาอาระแห่งหมู่บ้านซึนะงาคุเระ ถูกแสงอุษาใช้วิชาผนึก ผนึกเก้าวิถีมังกรมายาแล้ว แต่ยังไม่เสียชีวิต เพราะได้ย่าจิโยะใช้วิชาย้ายชีวิตช่วยชีวิตของกาอาระไว้ มีคำว่า 愛(อ่านว่า ไอ Ái แปลว่า ความรัก)อยู่ที่หน้าผากซ้าย เกิดขึ้นเพราะเหตุการณ์การตายของยาชามารุ(น้าชาย)ของกาอาระ | |
พลังธรรมชาติ | ลม ดิน แม่เหล็ก | ||
รูปแบบ | มีอีกชื่อหนึ่งว่าภูตทราย มีความสามารถในการควบคุมทราย มีปริมาณจักระอยู่ในลำดับที่ 9 และมีวิชาคาถาเป็นลำดับที่ 8 เป็นเจ้าแห่งทะเลทราย ในบรรดาสัตว์หางเชี่ยวชาญพวกคาถาสะกดและคาถาผนึกเป็นที่สุด ก่อนหน้าที่จะถูกแสงอุษาแย่งชิงไปเคยสถิตอยู่ในร่างของ กาอาระ ก่อนที่จะถูกจับมาผนึกในร่างคน เคยอาศัยในทะเลทรายในแคว้นคาเสะโนะคุนิ ถูกจับโดยเดอิดาระและอากาสึนะ โนะ ซาโซริ(จับตอนเป็นร่างสถิต) | ||
นิบิ โนะ เนโกะมาตะ | |||
2 หาง[แก้] |
ร่างสถิต | นิอิ ยูกิโตะ แห่งหมู่บ้านคุโมะงาคุเระ ถูกแสงอุษาสะกดแล้ว เสียชีวิตแล้ว | |
พลังธรรมชาติ | ไฟ | ||
รูปแบบ | สัตว์หางเจ้าแห่งวิญญาณ รูปแบบแมว มี 2 หาง พลังโจมตีแบบไฟกับโจมตีในที่มืด จักระอยู่อันดับ 8 และมีวิชาคาถาอยู่ในลำดับที่ 9
ถูกจับโดยคาคุซึและฮิดัน(จับตอนเป็นร่างสถิต) | ||
ซานบิ โนะ อิโซนาเดะ (三尾, Sanbi no Isobu) [ชื่อเล่น : อิโซบุ] | |||
3 หาง[แก้] |
ร่างสถิต | มิซึคาเงะรุ่น ที่ 4 หมู่บ้านคิริงาคุเระ ท่านคาราตาชิ ยางุระ ถูกแสงอุษาสะกดแล้ว เสียชีวิต | |
พลังธรรมชาติ | น้ำ หยิน | ||
รูปแบบ | สัตว์สามหาง ปีศาจหอยมีเกาะเป็นกระดองเต่าและหอยเม่น มีพลังในการควบคุมพื้นน้ำและสร้างม่านพิษ จักระอยู่อันดับ 7 กับมีเกราะป้องกันกับเน้นสู้แบบในน้ำเป็นหลัก ถูกจับโดยโทบิและเดอิดาระ | ||
ยอนบิ โนะ โซโค (四尾, Yonbi no Son Gokū) [ชื่อเล่น : ซุน โกคู] | |||
4 หาง[แก้] |
ร่างสถิต | โรชิแห่งหมู่บ้านอิวะงาคุเระ ถูกแสงอุษาสะกดแล้ว เสียชีวิต | |
พลังธรรมชาติ | ดิน ไฟ หลอมเหลว พิษ | ||
รูปแบบ | ในเรื่องมีรูปร่างเป็นกอริลายักษ์สี่หางสีแดง โรชิได้ออกเดินทางเที่ยวทั่วโลกเพื่อแสวงหาพลังที่แท้จริงของตนเอง เป็นสัตว์หางที่ร้อนแรงที่สุด จักระอยู่อันกับ 6 ถูกแสงอุษาใช้วิชาผนึก ผนึกเก้าวิถีมังกรมายาแล้ว เสียชีวิต ผู้จับกุม อิทาจิและคิซาเมะ(จับตอนเป็นร่างสถิต) | ||
โกบิ โนะ โฮโก (五尾, Gobi no Kokuō) [ชื่อเล่น : โคคุโอ] | |||
5 หาง[แก้] |
ร่างสถิต | ฮานแห่งหมู่บ้านอิวะงาคุเระ ถูกแสงอุษาใช้วิชาผนึก ผนึกเก้าวิถีมังกรมายาแล้ว เสียชีวิต | |
พลังธรรมชาติ | ธาตุทั้ง 5 เดือดพล่าน | ||
รูปแบบ | ม้าที่มีเขาขนาดเล็กเป็นเทพแห่งการสร้างภาพลวงตาและมีความสามารถในการใช้พฤกษาในการต่อสู้ จักระอยู่อันดับ 5 ไม่ปรากฏบอกว่าถูกจับโดยใคร(จับตอนเป็นร่างสถิต) | ||
โรคุบิ โนะ ไรจู (六尾, Rokubi no Saiken) [ชื่อเล่น : ไซเคน] | |||
6 หาง[แก้] |
0 | ร่างสถิต | อูทาคาตะ แห่งหมู่บ้านคิริงาคุเระ ถูกแสงอุษาใช้วิชาผนึก ผนึกเก้าวิถีมังกรมายาแล้ว เสียชีวิต |
พลังธรรมชาติ | น้ำ | ||
รูปแบบ | ตัวทากยักษ์ที่มีแขนขา สามารถดำดินและดึงพลังธรรมชาติมาใช้ในการลอกตัวและเดินกลางอากาศจากฟองอากาศ รวมทั้งมีความสามารถในการดูดจักระของผู้ที่ต่อสู้ด้วย จักระอยู่อันดับที่ 4
ผู้จับกุม เพน6วิธีและโคนัน(จับตอนเป็นร่างสถิต) | ||
ชิจิบิ โนะ คาคุ (七尾, Shichibi non Chōmei) [ชื่อเล่น : โจวเมย์] | |||
7 หาง[แก้] |
ร่างสถิต | ฟู แห่งหมู่บ้านทากิงาคุเระ ถูกสะกดแล้ว เสียชีวิต | |
พลังธรรมชาติ | ดิน สภาพอากาศ | ||
รูปแบบ | สัตว์หางรูปร่างด้วงกว่างญี่ปุ่น มีเกราะเป็นเหล็ก ผลิตพิษและควบคุมลมฟ้าอากาศ เน้นสู้กลางอากาศที่สุด จักระอยู่อันดับ 3
ผู้จับกุม คาคุซึและฮิดัน(จับตอนเป็นร่างสถิต) | ||
ฮัจจิบิ โนะ ยามาตะ (八尾, Hachibi no Gyūki) [ชื่อเล่น : กิวคิ] | |||
8 หาง[แก้] |
ร่างสถิต | คิลเลอร์ บี แห่งหมู่บ้านคุโมะงาคุเระ ตราสถิตไหมรกต หลบหนีจากการจับกุมของแสงอุสาได้ ทำให้ถูกแสงอุษาสะกดเพียงแค่เสี้ยวหนึ่งของจักระแปดหาง | |
พลังธรรมชาติ | หยาง น้ำ | ||
รูปแบบ | อสูรวัวหางปลาหมึก ตามตำนานญี่ปุ่นมีอีกชื่อว่า ยามาตะ โนะ โอโรจิมารุ (แปลว่า งูขาว) ซึ่งเป็นงูที่มีแปดหัวแปดหาง แตกต่างจากในเรื่องนินจาคาถาโอ้โฮเฮะ ยามาตะเป็นผู้ที่มีพลังในการทำลายและสามารถควบคุมได้ง่ายที่สุด | ||
คิวบิ โนะ โยโค (九尾の妖狐, Kyuubi no Kurama) [ชื่อเล่น : คุรามะ] | |||
9 หาง[แก้] |
ร่างสถิต | อุซึมากิ มิโตะ (ภรรยาโฮคาเงะรุ่นที่1) ปัจจุบันเสียชีวิต
อุซึมากิ คุชินะ (ภรรยาโฮคาเงะรุ่นที่4) ปัจจุบันเสียชีวิต นามิคาเสะ มินาโตะ (โฮคาเงะรุ่นที่ 4) ได้แค่ส่วนหยินจากผนึก ค่ายผนึกสี่ทิศ ปัจจุบันเสียชีวิต โทบิ (อุจิวะ โอบิโตะ) ได้ส่วนหยิน และได้คืนส่วนหยินให้นารูโตะในมังงะตอนที่ 664 ปัจจุบันโอบิโตะได้สลายในโลกของคางูยะแล้ว อุซึมากิ นารุโตะ (โฮคาเงะรุ่นที่7 / ลูกชายของโฮคาเงะรุ่นที่ 4 (นามิคาเสะ มินาโตะ) และคุชินะ) ได้แค่ส่วนหยางจากผนึก แต่ในมังงะตอนที่ 699 โอบิโตะได้ให้ส่วนหยินมา ทำให้ทั้ง 2 ส่วนกลับมารวมกันอีกครั้ง | |
พลังธรรมชาติ | ไฟ ลม หยาง | ||
รูปแบบ | สัตว์หางรูปแบบจิ้งจอก มีความเชื่อกันว่ามีพลังมากที่สุดในบรรดาสัตว์หาง หมายถึงปริมาณจักระและระดับของวิชาคาถาอยู่ในระดับสูงสุด (ร่างครึ่งหนึ่งของคุรามะมีพลังมากกว่า กิวคิ) | ||
โจบิ 十尾 Jūbi | |||
10 หาง[แก้] |
0 | ร่างสถิต | ในอดีตร่างสถิตของสิบหางคนแรกก็คือเซียนหกวิถีฮาโกโรโมะ ในสงครามโลกนินจาครั้งที่ 4 พลังสถิตร่างคนที่ 2 คือ อุจิวะ โอบิโตะ และคนที่ 3 คือ อุจิวะ มาดาระ |
พลังธรรมชาติ | ดิน น้ำ ลม ไฟ หยิน หยาง สายฟ้า ไม้ | ||
รูปแบบ | พระจันทร์และหินจันทรา (ผนึกสะกดมนตรา เซียนหกวิถี) นำสัตว์หางทั้งหมดนำมารวมกับเทวรูปมารนอกรีต และสั่งการด้วยพระจันทร์ ด้วยการอ่านจันทรานิรันดร์ | ||
ความเป็นมาของ 10 หาง : แท้จริง 10 หางเป็นต้นไม้ยักษ์ศักดิ์สิทธิ์ที่ผู้คนบูชาเป็นต้นไม้เทพเจ้า วันหนึ่งต้นไม้นั้นออกผลไม้ที่ว่ากับว่าจะออกผลใน พันปีมีครั้งหนึ่ง ในตอนนั้นมีผู้หญิงคนหนึ่ง ชื่อ โอซึซึกิ คางูยะ ที่ชนะในสงครามใช้ชิงผลไม้นั้นมาแล้วใช้พลังนั้นทำให้สงครามลดน้อยลง ลูกชายที่เกิดจากผู้หญิงคนนั้นได้มีจักระเกิดขึ้นมา มีชื่อว่า โอซึซึกิ ฮาโกโรโมะ หลังจากนั้นต้นไม้ก็โกรธเกรี้ยวที่มีคนชิงผลไม้ ต้องการคืน จนกลายร่างเป็น 10 หาง โอซึซึกิ ฮาโกโรโมะ ได้ต่อสู้และสามารถหยุด 10 หางโดยผนึก 10 หางไว้ในร่างได้สำเร็จ จนหลังจากนั้นทุกคน้รียกชายคนนั้นว่าเซียนหกวิถี แต่เซียนหกวิถีเกรงกลัวว่า ถ้าตนตายผนึกจะคลายแล้วสิบหางออกมา จึงได้ทำการแยกส่วน 10 หาง เป็นสัตว์หาง ทั้ง 9 ตัว โดย 9 ตัวมีหาง ตั้งแต่ 1-9 หาง พร้อมกับร่างและชื่อที่แตกต่างกัน โดยสัตว์หางทุกตัวต่างก็กระจัดกระจายกันไป ทั่วโลก โดยมีชีวิตที่เป็นอมตะ โดยร่างหลักของสิบหางได้กลายเป็นเทวรูปมารนอกรีต เซียนหกวิถีได้สะกดไว้ด้วยหินทรงกลมขนาดยักษ์แล้วปล่อยขึ้นฟ้าในโคจรอยู่ใกล้โลก ก็ คือดวงจันทร์จนถึงทุกวันนี้ | |||
เรอิบิ | |||
หาง | ร่างสถิต | อามารุ (ในภาคมูฟวี่) | |
0 | พลังธรรมชาติ | เงา หมอก | |
รูปแบบ | สัตว์รูปแบบปลิงหรืองูใส่หน้ากาก ไม่นับเป็นสัตว์หางที่แยกตัวออกมาจาก 10 หาง แต่เรียกตัวเองว่าสัตว์หาง จะแกร่งขึ้นถ้ามีร่างสถิตที่แข็งแกร่งและได้ดูดความสิ้นหวังมาจากผู้คน |
-
ภาพวาด 9 สัตว์หาง จากการ์ตูนนารูโตะ
-
ภาพวาดผู้สถิต ร่าง จากการ์ตูนนารูโตะ