ข้ามไปเนื้อหา

สหสัมพันธ์ในตัว

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

สหสัมพันธ์ในตัว[1] หรือ สหสัมพันธ์อัตโนมัติ[2] (อังกฤษ: autocorrelation) หรือ สหสัมพันธ์เชิงอนุกรม[3] (อังกฤษ: serial correlation) เป็นสหสัมพันธ์ระหว่างสัญญาณหนึ่ง ๆ กับตัวสัญญาณเองที่หน่วงเวลาตามฟังก์ชันการหน่วงเวลา โดยอรูปนัยแล้ว มันก็คือความคล้ายคลึงกันระหว่างสัญญาณช่วงต่าง ๆ ตามฟังก์ชันของระยะเวลาระหว่างสัญญาณ การวิเคราะห์สหสัมพันธ์ในตัวเป็นวิธีการทางคณิตศาสตร์เพื่อหารูปแบบที่เกิดซ้ำ ๆ เช่น สัญญาณเป็นคาบที่อำพรางโดยเสียงรบกวน หรือเพื่อระบุความถี่มูลฐานที่ไม่มีซึ่งความถี่ของฮาร์มอนิกในสัญญาณจะบอกเป็นนัย เป็นวิธีที่บ่อยครั้งใช้ในการประมวลผลสัญญาณเพื่อวิเคราะห์หาฟังก์ชันของค่าเป็นชุด ๆ เช่นสัญญาณที่เกิดตามเวลา (time domain) โดย Unit root process, trend stationary process, autoregressive process, และ moving average process ล้วนเป็นรูปแบบกระบวนการโดยเฉพาะ ๆ ที่มีสหสัมพันธ์ในตัว

สาขาการศึกษาต่าง ๆ นิยามสหสัมพันธ์ในตัวไว้ไม่เหมือนกัน และนิยามเหล่านี้ไม่ได้สมมูลกันทั้งหมด ในบางสาขา คำนี้ใช้ในความหมายเดียวกับคำว่า autocovariance

(ด้านบน) กราฟของตัวเลขสุ่ม 100 เลขที่อำพรางฟังก์ชันไซน์ (ด้านล่าง) ฟังก์ชันไซน์ปรากฏใน แผนภาพสหสัมพันธ์ (correlogram) โดยสร้างผ่านการหาสหสัมพันธ์ในตัว
การเปรียบเทียบวิธีสังวัตนาการ (convolution), สหสัมพันธ์ไขว้ (cross-correlation), และสหสัมพันธ์ในตัว (autocorrelation)


ดูเพิ่ม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. "ศัพท์บัญญัติ ๔๐ สาขาวิชา สำนักงานราชบัณฑิตยสภา".{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  2. "Autocorrelation", ศัพท์บัญญัติอังกฤษ-ไทย, ไทย-อังกฤษ ฉบับราชบัณฑิตยสถาน (คอมพิวเตอร์) รุ่น ๑.๑ ฉบับ ๒๕๔๕, (คณิตศาสตร์) สหสัมพันธ์อัตโนมัติ
  3. "serial correlation", ศัพท์บัญญัติอังกฤษ-ไทย, ไทย-อังกฤษ ฉบับราชบัณฑิตยสถาน (คอมพิวเตอร์) รุ่น ๑.๑ ฉบับ ๒๕๔๕, (คณิตศาสตร์) สหสัมพันธ์เชิงอนุกรม