สงครามกลางเมืองออสเตรีย
สงครามกลางเมืองออสเตรีย | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
ส่วนหนึ่งของ สมัยระหว่างสงคราม | |||||||
![]() ทหารของกองทัพสหพันธรัฐออสเตรียในเวียนนา ถ่ายเมื่อวันที่ 12 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1934 | |||||||
| |||||||
คู่สงคราม | |||||||
![]() |
| ||||||
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ | |||||||
ริชชาร์ท แบร์นาเชิค ลูทวิช แบร์นาเชิค |
เอ็งเงิลแบร์ท ด็อลฟูส เอมีล ไฟ | ||||||
กำลัง | |||||||
80,000 คนทั่วออสเตรีย[1] ทหาร 17,500 นายในเวียนนา[2] แหล่งเก็บอาวุธในโฟลริทสดอร์ฟ: ปืนเล็กยาวประมาณ 2,500 กระบอก ปืนพกลูกโม่ 250 กระบอก ระเบิดมือ 1,500 ลูก กระสุน 10,000 นัด[3] | กองกำลังทั้งหมดจากกองทัพสหพันธรัฐ ตำรวจ ตำรวจภูธร และกองกำลังกึ่งทหารไฮม์แวร์ | ||||||
ความสูญเสีย | |||||||
เสียชีวิต 137 คน[2] คาดว่าเสียชีวิต 196[4]–1,000 คน[5] บาดเจ็บ 399 คน[2] ถูกประหารชีวิต 10 คน[4] |
เสียชีวิตในการปฏิบัติหน้าที่ราว 105[2]–118 คนโดยประมาณ[4] บาดเจ็บ 319 คน[2] |
สงครามกลางเมืองออสเตรีย (เยอรมัน: Österreichischer Bürgerkrieg) หรือที่รู้จักกันในชื่อ การก่อการกำเริบเดือนกุมภาพันธ์ (เยอรมัน: Februarkämpfe) เป็นการปะทะกันอย่างรุนแรงภายในสาธารณรัฐออสเตรียที่หนึ่ง กินเวลาตั้งแต่วันที่ 12 ถึงวันที่ 16 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1934 ระหว่างกองกำลังประชาธิปไตยสังคมนิยม (เรพุบลิคานิชเชอร์ ชุทซ์บุนท์) และคอมมิวนิสต์กับกองกำลังอนุรักษนิยมและรัฐบาลฟาสซิสต์ (กองทัพ ตำรวจ และกองกำลังกึ่งทหารไฮม์แวร์) โดยเหตุการณ์เริ่มปะทุขึ้นที่ลินทซ์และเริ่มแพร่กระจายไปส่วนที่เหลือของประเทศ โดยเฉพาะตามเมืองใหญ่อย่างเวียนนา กราทซ์ บรุคแอนเดอร์มัวร์ วีเนอร์น็อยชตัท และชไทเยอร์
การเผชิญหน้ากันอย่างต่อเนื่องด้วยการตอบโต้ของฝ่ายสังคมนิยม จากการที่รัฐมนตรีมหาดไทยเอมีล ไฟ ออกคำสั่งค้นหาและจับกุมฝ่ายตรงข้ามเมื่อวันที่ 12 กุมภาพันธ์[6] ในวันเดียวกัน รัฐบาลสั่งระงับพรรคสังคมนิยมและองค์กรที่เกี่ยวข้องทั้งหมด ซึ่งได้ยุติการเจรจาทางการเมืองระหว่างทั้งสองฝ่าย[6] นอกจากนี้ ยังถือเป็นการเริ่มต้นสมัยเผด็จการของประเทศและการยกเลิกระบบรัฐสภาประชาธิปไตยอย่างเด็ดขาด[6] จากเหตุการณ์ในครั้งนี้ส่งผลให้มีผู้เสียชีวิตมากกว่าสามร้อยคนและมีผู้บาดเจ็บราวแปดร้อยคน[6]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Jelavich 1989, p. 183.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Brook-Shepherd 1996, p. 281.
- ↑ Brook-Shepherd 1996, p. 282.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 Jelavich 1989, p. 202.
- ↑ Lehne & Johnson 1985, p. 136.
- ↑ 6.0 6.1 6.2 6.3 Miller 1992, p. 15.
บรรณานุกรม
[แก้]- Brook-Shepherd, Gordon (December 1996). The Austrians: A Thousand-Year Odyssey. HarperCollins. ISBN 0-00-638255-X.
- Edmondson, Clifton Earl (1978). The Heimwehr and Austrian politics, 1918-1936 (ภาษาอังกฤษ). University of Georgia Press. p. 352. ISBN 9780820304373.
- Jelavich, Barbara (December 1989). Modern Austria: Empire & Republic 1815–1986. Cambridge University Press. ISBN 0-521-31625-1.
- Kitchen, Martin (1980). The coming of Austrian fascism (ภาษาอังกฤษ). Croom Helm. p. 299. ISBN 9780709901334.
- Lehne, Inge; Johnson, Lonnie (1985). Vienna: The Past in the Present. Österreichischer Bundesverlag Gesellschaft, Wien. ISBN 3-215-05758-1.
- Low, Alfred D. (1976). "On the Eve of the February 1934 Uprising of the Austrian Socialist Workers". Austrian History Yearbook. 12 (1): 282-284.
- Miller, James William (1992). "Agrarian Politics in Interwar Austria". Working Papers. 42: 26.
- Zuber, Frederick R. (1975). The watch on the Brenner : a study of Italian involvement in Austrian foreign and domestic affairs : 1928-1938 (pdf) (วิทยานิพนธ์) (ภาษาอังกฤษ). Rice University. OCLC 18458416.