ข้ามไปเนื้อหา

สกุลอี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สกุลอี

พระราชอิสริยยศ
ปกครอง เกาหลี
โชซ็อน
สาขาสกุลย่อยฝ่ายชาย 125 สกุล (ปัจจุบันยังมีอยู่ราว 105 สกุล) เช่น
  • สกุลของจินอันแทกุน
  • สกุลของฮยอ-รย็องแทกุน
  • สกุลของควังพย็องแทกุน
  • สกุลของท็อกช็อนกุน
  • สกุลของมิลซ็องกุน
  • สกุลของยังนย็องแทกุน
ประมุขพระองค์แรกอี ซ็อง-กเย (พระเจ้าแทโจ)
ผู้นำสกุลองค์ปัจจุบัน
ประมุขพระองค์สุดท้ายอี ช็อก (พระเจ้าซุนจง)
สถาปนา17 กรกฎาคม ค.ศ. 1392 (วันที่ก่อตั้งราชอาณาจักรโชซ็อน)
ล่มสลายค.ศ. 1910 (ปีที่ทำสนธิสัญญาญี่ปุ่น–เกาหลี ค.ศ. 1910)
เชื้อชาติเกาหลี

สกุลอี (อังกฤษ: House of Yi), ราชวงศ์อี (อังกฤษ: Yi Dynasty), หรือเรียก ตระกูลอีแห่งช็อนจู (อังกฤษ: Yi clan of Jeonju) เพราะมีศูนย์กลางอยู่ ณ ช็อนจู เป็นพระราชวงศ์แห่งราชอาณาจักรโชซ็อนและจักรวรรดิเกาหลี ประกอบด้วยเชื้อสายของอี ซ็อง-กเย ผู้สถาปนาราชอาณาจักรโชซ็อน และขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้าแทโจ

หลังจากมีสนธิสัญญาญี่ปุ่น–เกาหลี ค.ศ. 1910 ซึ่งให้จักรวรรดิญี่ปุ่นผนวกคาบสมุทรเกาหลีเข้ากับตนได้นั้น สมาชิกบางคนของสกุลอีก็ถูกรัฐบาลญี่ปุ่นผนวกเข้าเป็นส่วนหนึ่งของราชวงศ์ญี่ปุ่นและตระกูลขุนนางญี่ปุ่น[2] จนถึง ค.ศ. 1947 หนึ่งปีก่อนที่จะมีการตรารัฐธรรมนูญญี่ปุ่น[3]

ตามรัฐธรรมนูญเกาหลีใต้ มาตรา 11 รัฐบาลเกาหลีไม่ยอมรับชนชั้นวรรณะใด ๆ ที่มีอภิสิทธิ์เหนือผู้อื่น[4][5] แต่ปัจจุบันราชวงศ์ก็ยังมีอยู่ในฐานะสัญลักษณ์ซึ่งมีสิทธิพิเศษบางประการ และเป็นที่สนใจของสื่อมวลชนเกาหลีใต้อยู่เป็นระยะ ๆ ดังเช่นกรณีงานศพของอี กู หัวหน้าสกุลอี ที่จัดขึ้นเมื่อเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2005 หรือการปรากฏตัวของอี ซ็อก ในงานฉลองการประกาศเอกราชครบ 100 ปีเมื่อวันที่ 1 มีนาคม ค.ศ. 2019[6]

นับแต่อี กู ถึงแก่ชีวิตใน ค.ศ. 2005 สมาคมหลานหลวง (Imperial Grandsons Association) ซึ่งมีสมาชิกของสกุลอีและรัฐบาลนครช็อนจูเป็นผู้ดำเนินการนั้น ถือเอาอี ซ็อก เป็นหัวหน้าคนใหม่ของสกุลอี[7][8]

ลำดับเชื้อสาย

[แก้]
พงศาวลีราชวงศ์อี กษัตริย์แห่งโชซ็อน

– – – – – – - เส้นประ หมายถึง การรับเป็นบุตรบุญธรรม

(ค.ศ. ?–1274)
อี อัน-ซา
(พระเจ้ามกโจ)
(ค.ศ. ?–?)
อี แฮ็ง-นี
(พระเจ้าอิกโจ)
(ค.ศ. ?–1342)
อี ชุน
(พระเจ้าโดโจ)
(ค.ศ. 1315–1360)
อี จา-ชุน
(พระเจ้าฮวันโจ)

พระมหากษัตริย์แห่ง
โชซ็อน
(ค.ศ. 1335–1408)

พระเจ้าแทโจ
ร. ค.ศ. 1392–1398(1)
(ค.ศ. 1357–1419)

พระเจ้าช็องจง
ร. ค.ศ. 1398–1400(2)
(ค.ศ. 1367–1422)

พระเจ้าแทจง
ร. ค.ศ. 1400–1418(3)
[note 1]
(ค.ศ. 1397–1450)

พระเจ้าเซจง
มหาราช

ร. ค.ศ. 1418–1450(4)
(ค.ศ. 1414–1452)

พระเจ้ามุนจง
ร. ค.ศ. 1450–1452(5)
(ค.ศ. 1417–1468)

พระเจ้าเซโจ
ร. ค.ศ. 1455–1468(7)
(ค.ศ. 1441–1457)

พระเจ้าทันจง
ร. ค.ศ. 1452–1455(6)
(ค.ศ. 1438–1457)
เจ้าชายรัชทายาทอึยกย็อง
(พระเจ้าท็อกจง)
(ค.ศ. 1450–1469)

พระเจ้าเยจง
ร. ค.ศ. 1468–1469(8)
(ค.ศ. 1457–1494)

พระเจ้าซ็องจง
ร. ค.ศ. 1469–1494(9)
(ค.ศ. 1476–1506)

พระเจ้าย็อนซันกุน
ร. ค.ศ. 1494–1506(10)
[note 2]
(ค.ศ. 1486–1544)

พระเจ้าชุงจง
ร. ค.ศ. 1506–1544(11)
(ค.ศ. 1515–1545)

พระเจ้าอินจง
ร. ค.ศ. 1544–1545(12)
(ค.ศ. 1530–1559)
เจ้าชายพระราชบิดา
ท็อกฮึง
(ค.ศ. 1534–1567)

พระเจ้ามย็องจง
ร. ค.ศ. 1545–1567(13)
(ค.ศ. 1552–1608)

พระเจ้าซ็อนโจ
ร. ค.ศ. 1567–1608(14)
(ค.ศ. 1575–1641)

พระเจ้าควังแฮกุน
ร. ค.ศ. 1608–1623(15)
[note 2]
(ค.ศ. 1580–1619)
เจ้าชายช็องว็อน
(พระเจ้าว็อนจง)
(ค.ศ. 1598–1624)
พระเจ้าฮึงอันกุน [ko]
[note 3]
(ค.ศ. 1595–1649)

พระเจ้าอินโจ
ร. ค.ศ. 1623–1649(16)
[note 4]
(ค.ศ. 1599–1615)
เจ้าชายนึงชัง
(ค.ศ. 1619–1659)

พระเจ้าฮโยจง
ร. ค.ศ. 1649–1659(17)
(ค.ศ. 1622–1658)
เจ้าชายอินพย็อง
(ค.ศ. 1641–1674)

พระเจ้าฮย็องจง
ร. ค.ศ. 1659–1674(18)
(ค.ศ. 1639–1670)
เจ้าชายพกนย็อง [ko]
(ค.ศ. 1661–1720)

พระเจ้าซุกจง
ร. ค.ศ. 1674–1720(19)
(ค.ศ. 1661–1722)
เจ้าชายอึยว็อน [ko]
(ค.ศ. 1688–1724)

พระเจ้าคย็องจง
ร. ค.ศ. 1720–1724(20)
(ค.ศ. 1694–1776)

พระเจ้าย็องโจ
ร. ค.ศ. 1724–1776(21)
(ค.ศ. 1699–1719)
เจ้าชายย็อนรย็อง
(ค.ศ. 1693–1763)
เจ้าชายอันฮึง [ko]
(ค.ศ. 1719–1728)
เจ้าชายรัชทายาทฮโยจัง
(พระเจ้าจินจง)
(ค.ศ. 1735–1762)
เจ้าชายรัชทายาทซาโด
(พระเจ้าชังโจ)
(ค.ศ. 1728–1796)
อี จิน-อิก
(เจ้าชายว็อนซ็อง)
 [ko]
(ค.ศ. 1752–1800)

พระเจ้าช็องโจ
ร. ค.ศ. 1776–1800(22)
(ค.ศ. 1754–1801)
เจ้าชายอึนน็อง
(ค.ศ. 1755–1771)
เจ้าชายอึนซิน
(ค.ศ. 1752–1822)
อี พย็อน-ว็อน [ko]
(ค.ศ. 1790–1834)

พระเจ้าซุนโจ
ร. ค.ศ. 1800–1834(23)
(ค.ศ. 1785–1841)
เจ้าชายพระราชบิดา
ช็อนกเย
(ค.ศ. 1788–1836)
เจ้าชายนัมย็อน [ko]
(ค.ศ. 1809–1830)
เจ้าชายรัชทายาทฮโยมย็อง
พระเจ้ามุนโจ
(ค.ศ. 1831–1864)

พระเจ้าช็อลจง
ร. ค.ศ. 1849–1864(25)
(ค.ศ. 1821–1898)
เจ้าชายพระราชบิดา
ฮึงซ็อน
(ค.ศ. 1827–1849)

พระเจ้าฮ็อนจง
ร. ค.ศ. 1834–1849(24)

จักรพรรดิแห่ง
เกาหลี
(ค.ศ. 1852–1919)

จักรพรรดิควังมู
(พระเจ้าโคจง)

ร.(ก) ค.ศ. 1863–1897
ร.(จ) ค.ศ. 1897–1907(26)

[note 5]
(ค.ศ. 1874–1926)

จักรพรรดิยุงฮี
(พระเจ้าซุนจง)

ร. ค.ศ. 1907–1910(27)
[note 6]
(ค.ศ. 1877–1955)

พระเจ้าอึย
(เจ้าชายอึย)

[note 7]
(ค.ศ. 1897–1970)

พระเจ้าอึน
(เจ้าชายมกุฎราชกุมารอึยมิน)
(28)
[note 8]
(ค.ศ. 1919–1984)

เจ้าชายอีก็อน
[note 9]
(ค.ศ. 1931–2005)

เจ้าชายอีกู
(เจ้าชายมกุฎราชกุมารโฮอึน)

[note 10]
(ค.ศ. 1961–)

อี จุน [ko]
[note 11]
(ค.ศ. 1962–)

อี ว็อน
[note 12]

หมายเหตุ

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. https://www.bbc.com/korean/news-46056729
  2. Japan-Korea Annexation Treaty article 3
  3. 皇室令及附屬法令廢止ノ件
  4. "CONSTITUTION OF THE REPUBLIC OF KOREA". Korean Legislation Research Institute. สืบค้นเมื่อ 27 August 2018.
  5. Article 11, Section 2: "No privileged caste shall be recognized or ever established in any form."
  6. https://www.msn.com/ko-kr/news/national/고종-장례-행렬-재현-및-만세-행진/ar-BBUevkL
  7. http://www.korea.net/NewsFocus/Society/view?articleId=73211
  8. https://www.nytimes.com/2006/05/19/world/asia/19iht-profile.html
  9. "국호를 정하는 문제에 대한 예부의 자문을 계품사 조임이 가져오다". Veritable Records of the Joseon dynasty. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-11-29. สืบค้นเมื่อ 2022-11-26. (King Taejong Year 01, Month 11, Day 27, Entry 1)
  10. "사신 장근과 단목예가 받들고 온 명나라 황제의 고명". Veritable Records of the Joseon dynasty. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-11-29. สืบค้นเมื่อ 2022-11-26. (King Taejo Year 01, Month 06, Day 12, Entry 1)
  11. "심기원·신경진·장만이 상의하여 흥안군 이제를 죽이다". Veritable Records of the Joseon Dynasty. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-11-29. สืบค้นเมื่อ 2022-11-26. (King Injo Year 02, Month 02, Day 26, Entry 7)
  12. Jorgensen, John (2018-06-30). The Foresight of Dark Knowing. University of Hawaii Press. p. 130. ISBN 9780824875503.
  13. "총리대신 등이 왕실의 존칭을 새 규례를 갖추어 아뢰다". Veritable Records of the Joseon Dynasty. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-11-29. สืบค้นเมื่อ 2022-11-26. (King Gojong Year 31, Month 12, Day 27, Entry 1)
  14. "국호를 대한으로 하고 임금을 황제로 칭한다고 선포하다". Veritable Records of the Joseon Dynasty. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-11-29. สืบค้นเมื่อ 2022-11-26. (13 October 1897, Entry 1)
  15. 小川原宏幸 (2010-01-28). 伊藤博文の韓国併合構想と朝鮮社会――王権論の相克. Iwanami Shoten. pp. 153, 163. ISBN 978-4000221795.
  16. 16.0 16.1 16.2 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ mj43
  17. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ hwhy
  18. "왕공족보(王公族譜)". 디지털 장서각. สืบค้นเมื่อ 2020-05-28.
  19. 19.0 19.1 Constitution of Japan  – โดยทาง Wikisource. [Article 14]……Peers and peerage shall not be recognized.
  20. "영친왕장례…19일장으로". JoongAng Ilbo. 1970-05-04. สืบค้นเมื่อ 2020-07-25.
  21. "의민(懿愍) 황태자(皇太子) 영원(英園)에 예장(礼葬)". The Chosun Ilbo. 1970-05-12. สืบค้นเมื่อ 2020-07-28.
  22. "官報. 1932年01月06日". 國立國會図書館デジタルコレクション. สืบค้นเมื่อ 2020-07-17.
  23. "조선 '마지막 황세손' 이구, 한국말 서툴렀던 이유는?". The Dong-a Ilbo. 2017-12-06. สืบค้นเมื่อ 2020-07-25.
  24. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ js20050722
  25. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ js200508


อ้างอิงผิดพลาด: มีป้ายระบุ <ref> สำหรับกลุ่มชื่อ "note" แต่ไม่พบป้ายระบุ <references group="note"/> ที่สอดคล้องกัน