วัดอัครเทวดามีคาแอล ซ่งแย้
| วัดอัครเทวดามีคาแอล ซ่งแย้ | |
|---|---|
St. Michael's Church, Songyae | |
 | |
 | |
| ที่ตั้ง | บ้านหนองซ่งแย้ หมู่ 2 ตำบลคำเตย อำเภอไทยเจริญ จังหวัดยโสธร |
| ประเทศ | ไทย |
| นิกาย | โรมันคาทอลิก |
| ประวัติ | |
| ผู้ก่อตั้ง | บาทหลวงเดซาแวล บาทหลวงออมโบรซีโอ |
| สถาปัตยกรรม | |
| รูปแบบสถาปัตย์ | ไทย[1][2][3] |
| ปีสร้าง | พ.ศ. 2452 พ.ศ. 2490 (บูรณะ) |
| โครงสร้าง | |
| อาคารยาว | 57 เมตร[1][2][3] |
| อาคารกว้าง | 16 เมตร[1][2][3] |
| การปกครอง | |
| มหานคร | ท่าแร่-หนองแสง |
| มุขมณฑล | อุบลราชธานี |
| นักบวช | |
| มุขนายก | พระคุณเจ้าบรรจง ไชยรา |
| อธิการโบสถ์ | บาทหลวงสำรอง คำศรี |
วัดอัครเทวดามีคาแอล ซ่งแย้ (ละติน: Ecclesia Sancti Michaelis; อังกฤษ: St. Michael's Church, Songyae) หรือ วัดซ่งแย้ เป็นโบสถ์คริสต์นิกายโรมันคาทอลิกแห่งหนึ่งในจังหวัดยโสธร โบสถ์มีรูปแบบสถาปัตยกรรมไทย และเป็นโบสถ์ไม้ที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในประเทศไทย[1][2][4] ภายหลังได้รับการพัฒนาจนกลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวอันซีนอินไทยแลนด์ประเภทมุมมองใหม่สิ่งศักดิ์สิทธิ์[3]
ประวัติ
[แก้]พ.ศ. 2451 มีชาวบ้านห้าครอบครัวถูกกล่าวหาว่าเป็นปอบต่างคนต่างอพยพเข้ามาตั้งถิ่นฐานที่บ้านหนองซ่งแย้ (แปลว่าที่อยู่ของแย้) พวกเขาถูกทำร้ายและถูกไล่ออกจากหมู่บ้าน ชาวบ้านห้าครอบครัวจึงอับจนหนทาง และได้เดินทางไปหาบาทหลวงเดซาแวลและบาทหลวงออมโบรซีโอที่บ้านเซซ่ง ตำบลเชียงเพ็ง อำเภอป่าติ้ว จังหวัดยโสธร เพื่อให้บาทหลวงทั้งสองช่วยขับไล่ปอบ บาทหลวงทั้งสองจึงเดินทางมาช่วยเหลือชาวบ้านห้าครอบครัวในหมู่บ้านหนองซ่งแย้ด้วยความเต็มใจ เมื่อสถานการณ์สงบลงชาวบ้านห้าครอบครัวนี้จึงเข้ารีตโรมันคาทอลิก บาทหลวงเดซาแวลและบาทหลวงออมโบรซีโอจึงสร้างโบสถ์ซ่งแย้ในปี พ.ศ. 2452 โดยมีบาทหลวงเดซาแวลเป็นอธิการโบสถ์คนแรก[1][2][3][4]
เบื้องต้น อาคารหลักของโบสถ์มีสภาพเป็นกระต๊อบขนาดน้อย ไม้ฝาขัดแตะสำหรับให้บาทหลวงอยู่และใช้ประกอบพิธีกรรมทางศาสนา ปัจจุบันโบสถ์ปัจจุบันเป็นโบสถ์หลังที่สามเพื่อรองรับศาสนิกชนที่เพิ่มจำนวนขึ้น[5] สร้างในปี พ.ศ. 2490 โดยมีชาวบ้านร่วมใจตัดไม้ที่อยู่ละแวกบ้าน ได้แก่ ไม้เต็ง ไม้รัง ไม้สัก ไม้จิก โดยมีช่างจากจังหวัดอุบลราชธานีคอยควบคุมงาน[2] มีการปรับปรุงช่องแสงประดับกระจกสีสวยงามแปลกตา[3] โดยโบสถ์มีสถาปัตยกรรมไทย กว้าง 16 เมตร ยาว 57 เมตร ใช้แผ่นไม้มุงหลังคา 80,000 แผ่น มีเสารองรับ 360 ต้น เสาในแถวกลางมี 260 ต้น สูงจากพื้นดินกว่า 10 เมตร พื้นแผ่นกระดานเป็นไม้แดงและไม้ตะเคียนขนาดใหญ่ ม้านั่งไม้จุคนได้กว่าพันคน[1][2][4][5] และมีพิธีเสกโบสถ์ในปี พ.ศ. 2457[1] ส่วนหอระฆังสูงสร้างแบบวัดไทยพุทธทั่วไป เพราะแยกต่างหากจากโบสถ์ ส่วนระฆังโบสถ์มีเส้นผ่าศูนย์กลาง 2 ฟุต[2] นอกจากนี้ยังเป็นที่ตั้งของพิพิธภัณฑ์เดซาแวล และโรงเรียนซ่งแย้พิทยาคม
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 1.6 "โบสถ์คริสต์บ้านซ่งแย้". การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-11-09. สืบค้นเมื่อ 23 กันยายน 2560.
{{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=(help) - ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 "เยือนถิ่นคาทอลิก ยลโบสถ์คริสต์ตระการตา". MGR Online. 29 มิถุนายน 2552. สืบค้นเมื่อ 23 กันยายน 2560.
{{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=(help)[ลิงก์เสีย] - ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 "บ้านซ่งแย้โบสถ์ไม้และดอกเตอร์ลูกชาวนา". คมชัดลึก. 8 พฤษภาคม 2557. สืบค้นเมื่อ 23 กันยายน 2560.
{{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=(help) - ↑ 4.0 4.1 4.2 "โบสถ์คริสต์บ้านซ่งแย้". ไปด้วยกันดอตคอม. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-10-01. สืบค้นเมื่อ 23 กันยายน 2560.
{{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=(help) - ↑ 5.0 5.1 "โบสถ์คริสต์บ้านซ่งแย้ จ.ยโสธร Unseen Thailand โบสถ์ไม้ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย". ทรูไอดี. 6 มิถุนายน 2559. สืบค้นเมื่อ 23 กันยายน 2560.
{{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=(help)[ลิงก์เสีย]