วัดราชาธิวาสราชวรวิหาร

วัดราชาธิวาสราชวรวิหาร
	พระอุโบสถวัดราชาธิวาสราชวรวิหาร
ชื่อสามัญ	วัดราชาธิวาสวิหาร
ที่ตั้ง	แขวงวชิรพยาบาล เขตดุสิต กรุงเทพมหานคร 10300
ประเภท	พระอารามหลวงชั้นโท ชนิดราชวรวิหาร
นิกาย	ธรรมยุต
เจ้าอาวาส	พระพรหมวชิรมงคล (ลือชัย คุณวุฑฺโฒ)
เว็บไซต์	www.watraja.org
	สถานีย่อยพระพุทธศาสนา

วัดราชาธิวาสราชวรวิหาร หรือ วัดราชาธิวาสวิหาร เป็นพระอารามหลวงชั้นโท ชนิดราชวรวิหาร^[1] สังกัดคณะสงฆ์ธรรมยุติกนิกาย ผูกพัทธสีมาเมื่อ พ.ศ. 2310 (กองพุทธสถาน)^[2] ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยาฝั่งพระนคร ห่างจากสนามหลวงสองกิโลเมตรเศษไปทางเหนือ ใกล้ท่าวาสุกรี สามเสน มีเนื้อที่ตั้งวัด 34 ไร่ 2 งาน 63 ตารางวา โดยมีพระพรหมวชิรมงคล (ลือชัย คุณวุฑฺโฒ) ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสตั้งแต่ พ.ศ. 2543-ปัจจุบัน

ประวัติ

วัดราชาธิวาสราชวรวิหาร เป็นวัดที่สมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาททรงสถาปนาจาก “วัดสมอราย” ได้รับการปฏิสังขรณ์ต่อเนื่องตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 1 ถึงรัชกาลที่ 3 จนถึงในสมัยรัชกาลที่ 4 ได้ทรงปฏิสังขรณ์ใหม่แล้วพระราชทานนามใหม่ว่า “วัดราชาธิวาสวิหาร” มีความหมายว่า “วัดอันเป็นที่ประทับของพระราชา”^[3] เป็นวัดแรกที่ถือกำเนิดคณะสงฆ์ธรรมยุติกนิกาย

ถาวรวัตถุ

พระอุโบสถของวัดเป็นทรงขอมคล้ายนครวัด ออกแบบโดยสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์ มีห้องสามตอนคือ ห้องหน้าเป็นระเบียง ห้องกลางเป็นห้องพิธี มีพระสัมพุทธพรรณีเป็นพระประธาน มีนพปฎลมหาเศวตฉัตร (ร. 5 หล่อพระราชทาน) หลังพระประธานเป็นซุ้มคูหา มีภาพจิตรกรรมฝาผนังภายในแสดงเรื่องพระเวสสันดรชาดก สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์ ทรงเป็นผู้ร่างภาพ และ ศ. ซี. ริโกลี (C. Rigoli) จิตรกรชาวอิตาเลียน เป็นผู้เขียนด้วยการใช้สีปูนเปียก (Fresco)

ศาลาการเปรียญตั้งอยู่หน้าวัด เป็นศาลาการเปรียญสร้างด้วยไม้สักทั้งหลัง โดย สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์ ทรงให้สร้างเลียนแบบจากศาลาการเปรียญวัดใหญ่สุวรรณารามวรวิหาร จังหวัดเพชรบุรี ถือเป็นศาลาการเปรียญที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย^[4]

ลำดับเจ้าอาวาส

นับแต่เริ่มกรุงรัตนโกสินทร์ ก่อนมีคณะธรรมยุต วัดราชาธิวาสมีเจ้าอาวาสมาแล้ว 5 รูป เมื่อถึงเจ้าอาวาสลำดับที่ 6 วัดราชาธิวาสจึงเปลี่ยนมาสังกัดคณะธรรมยุตตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

ลำดับ	นาม	ดำรงตำแหน่ง (พ.ศ.)
1.	พระปัญญาพิศาลเถร (นาค)
2.	พระปัญญาพิศาลเถร (ศรี)
3.	พระธรรมวิโรจน์ (คง)
4.	พระธรรมวิโรจน์ (นก คชเสนี)^[5]
5.	พระภาวนาภิราม (รอด)
6.	สมเด็จพระพุฒาจารย์ (เขียว จนฺทสิริ)	2429 - 2451
7.	พระราชเมธี (จาบ เขมโก)	2451- 2454
8.	พระธรรมวโรดม (เซ่ง อุตฺตโม)	2456 - 2485
9.	พระศาสนโศภน (ปลอด อตฺถการี)	2485 - 2503
10.	พระสุธรรมาธิบดี (เพิ่ม อาภาโค)	2506 - 2542
11.	พระพรหมวชิรมงคล (ลือชัย คุณวุฑฺโฒ)	2542 - ปัจจุบัน