แนฟทาลีน
(เปลี่ยนทางจาก ลูกเหม็น)
| แนฟทาลีน | |
|---|---|
| |
| ทั่วไป | |
| ชื่อเคมี | แนฟทาลีน |
| ชื่ออื่นๆ | ลูกเหม็น |
| สูตรโมเลกุล | C10H8 |
| โครงสร้างแบบเส้นอย่างง่าย | C1 (C = CC=C2) =C2C=CC=C1 |
| น้ำหนักโมเลกุล | 128.17 g/mol |
| ลักษณะทั่วไป | เป็นของแข็งสีขาว |
| เลขทะเบียน CAS | 91-20-3 |
| คุณสมบัติ | |
| ความหนาแน่น | 1.14 g/cm3 |
| การละลายในน้ำ | ไม่ละลายน้ำ |
| จุดหลอมเหลว | 80.6 °C |
| จุดเดือด | 218 °C |
| ความเป็นอันตราย | |
| MSDS | External MSDS |
| อันตรายทั่วไป | ติดไฟได้ ว่องไวใน การเกิดปฏิกิริยา เป็นสารก่อมะเร็ง |
| NFPA 704 |   
|
| Flash point | 79 - 87 °C |
| Autoignition temperature | 525 °C |
| R/S statement | R: 20, 21, 22, 36, 37, 38, 43, 45 S: 16, 26, 36, 37, 39, 45 |
| RTECS number | QJ0525000 |
| Except where noted otherwise, data are given for materials in their standard state (at 25 °C, 100 kPa) Infobox disclaimer and references | |
แนฟทาลีน, หรือnaphthalinหรือ bicyclo[4.4.0]deca-1,3,5,7,9-pentene หรือ antimite แต่เป็นสารคนละชนิดกับแนปทา (naphtha),เป็นสารที่เป็นผลึก มีกลิ่น สีขาว เป็นไฮโดรคาร์บอนที่เป็นของแข็ง สูตรโมเลกุลเป็นC10H8 โครงสร้างประกอบด้วยวงเบนซีนสองวงเชื่อมต่อกัน เป็นส่วนประกอบของลูกเหม็นใช้กันมากในการดับกลิ่น ระเหิดได้ที่อุณหภูมิห้อง เกิดเป็นไอที่ติดไฟ ตรวจพบความเข้มข้นต่ำสุดในอากาศเป็น 0.08 ppt.[1]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Amoore J E and Hautala E (1983). "Odor as an aid to chemical safety: Odor thresholds compared with threshold limit values and volatiles for 214 industrial chemicals in air and water dilution". J Appl Toxicology. 3 (6): 272–290. doi:10.1002/jat.2550030603.
 | บทความเคมีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |