ราชอาณาจักรอาหรับซีเรีย
ราชอาณาจักรอาหรับซีเรีย | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1919–1920 | |||||||||||||
.svg) ธงชาติ
.svg) ตราแผ่นดิน
| |||||||||||||
 แผ่นที่ราชอาณาจักรอาหรับซีเรียเมื่อปี 1920 | |||||||||||||
| เมืองหลวง | ดามัสกัส | ||||||||||||
| ภาษาทั่วไป | อาหรับ | ||||||||||||
| เดมะนิม | ชาวซีเรีย | ||||||||||||
| การปกครอง | รัฐเดี่ยว ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ | ||||||||||||
| พระมหากษัตริย์ | |||||||||||||
• 1920 | ฟัยศ็อลที่ 1 | ||||||||||||
| นายกรัฐมนตรี | |||||||||||||
• 1920 (คนแรก) | ริดา ปาชา อัล-ริกาบี | ||||||||||||
• 1920 (last) | ฮาชิม อัล-อาตัสซี | ||||||||||||
| สภานิติบัญญัติ | สภาแห่งชาติ | ||||||||||||
| ยุคประวัติศาสตร์ | สมัยระหว่างสงคราม | ||||||||||||
• อังกฤษถอนทัพ | 26 พฤศจิกายน 1919 | ||||||||||||
• ฟัยศ็อลที่ 1 เสด็จบรมราชาภิเษก | 8 มีนาคม 1920 | ||||||||||||
| 24 กรกฎาคม 1920 | |||||||||||||
| 25 กรกฎาคม 1920 | |||||||||||||
| สกุลเงิน | ปอนด์ซีเรีย | ||||||||||||
| |||||||||||||
ราชอาณาจักรอาหรับซีเรีย (อาหรับ: المملكة العربية السورية, al-Mamlakah al-‘Arabīyah as-Sūrīyah) เป็นรัฐที่ประกาศตัวเองและไม่ได้รับการยอมรับ ซึ่งดำรงอยู่เพียงช่วงสั้นๆ ในดินแดนซีเรีย ราชอาณาจักรอาหรับซีเรียประกาศเมื่อวันที่ 5 ตุลาคม ค.ศ. 1918 ว่าเป็นรัฐบาลตามรัฐธรรมนูญอาหรับที่เป็นอิสระโดยสมบูรณ์และได้รับเอกราชโดยพฤตินัยในฐานะเอมิเรตหลังจากการถอนกองกำลังของสหราชอาณาจักรออกจากดินแดนโออีตาตะวันออกเมื่อวันที่ 26 พฤศจิกายน ค.ศ. 1919 และได้รับการประกาศเป็นราชอาณาจักรเมื่อวันที่ 8 มีนาคม ค.ศ. 1920
ราชอาณาจักรแห่งนี้ดำรงอยู่เพียงสี่เดือนตั้งแต่วันที่ 8 มีนาคม ถึง 25 กรกฎาคม ค.ศ. 1920[2][3] ในช่วงดำรงอยู่ช่วงสั้นๆ ราชอาณาจักรแห่งนี้อยู่ภายใต้การนำของ ฟัยศ็อล บิน ฮุซัยน์ พระราชโอรสของฮุซัยน์ บิน อะลี, แม้จะอ้างสิทธิในดินแดนลิแวนต์ แต่รัฐบาลของพระองค์ก็ควบคุมพื้นที่อันจำกัดและขึ้นอยู่กับอังกฤษ ซึ่งโดยทั่วไปแล้วฝรั่งเศสก็ต่อต้านแนวคิดเรื่องเกรตเทอร์ซีเรียและปฏิเสธที่จะยอมรับราชอาณาจักรแห่งนี้ [4] และซีเรียได้ยอมจำนนต่อกองทัพฝรั่งเศสเมื่อวันที่ 25 กรกฎาคม ค.ศ. 1920
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Kingdom of Syria (1920) Patriotic Song "O'Syria who owns the glory"". YouTube. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-04-19. สืบค้นเมื่อ 2022-04-19.
- ↑ Kuhn, Anthony John (15 April 2011). "Broken Promises:The French Expulsion of Emir Feisal and the Failed Struggle for Syrian Independence". Carnegie Mellon University/H&SS Senior Honors Thesis: 60. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 June 2020. สืบค้นเมื่อ 21 March 2018.
- ↑ Antonius, George (1938). The Arab Awakening: The Story of the Arab National Movement (Reprint ed.). H. Hamilton. p. 104. ISBN 1626540861. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-04-02. สืบค้นเมื่อ 2020-06-02.
- ↑ Itamar Rabinovich, Symposium: The Greater-Syria Plan and the Palestine Problem in The Jerusalem Cathedra (1982), p. 262.