รักเอย…ไม่เคยเลยลับ

รักเอย…ไม่เคยเลยลับ
กำกับ	ฌองโนต์ ชวาร์ก
เขียนบท	ริชาร์ด แมททีสัน
อำนวยการสร้าง	Stephen Deutsch; Ray Stark
นักแสดงนำ	คริสโตเฟอร์ รีฟ; เจน ซีมัวร์; คริสโตเฟอร์ พลัมเมอร์; เทเรซา ไรท์; บิล เออร์วิน; วิลเลียม เอช. เมซี
กำกับภาพ	Isidore Mankofsky
ตัดต่อ	Jeff Gourson
ดนตรีประกอบ	จอห์น แบร์รี
บริษัทผู้สร้าง	ยูนิเวอร์ซัลพิกเจอส์
วันฉาย	3 ตุลาคม ค.ศ. 1980
ความยาว	103 นาที
ประเทศ	สหรัฐอเมริกา
ภาษา	ภาษาอังกฤษ

รักเอยไม่เคยเลยลับ^[1] (อังกฤษ: Somewhere in Time) เป็นภาพยนตร์รักโรแมนติกที่ออกฉายในปี พ.ศ. 2523 กำกับโดยฌองโนต์ ชวาร์ก ดัดแปลงจากนวนิยายไซไฟเรื่อง Bid Time Return (1975) ของริชาร์ด แมททีสัน (ผู้แต่งเรื่อง What Dreams May Come (1978) และ I Am Legend (1954)) เกี่ยวกับการเดินทางข้ามเวลา นำแสดงโดยคริสโตเฟอร์ รีฟ, เจน ซีมัวร์ และคริสโตเฟอร์ พลัมเมอร์

ภาพยนตร์ถ่ายทำที่โรงแรมแกรนด์โฮเตล ตั้งอยู่บนเกาะแมกคินแน กลางทะเลสาบฮูรอน รัฐมิชิแกน เป็นโรงแรมเก่าตั้งแต่ยุคคริสต์ศตวรรษที่ 19 เคยต้อนรับบุคคลสำคัญที่มีชื่อเสียง เช่น โทมัส เอดิสัน มาร์ก ทเวน ^[2]

ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับคำชื่นชมจากนักวิจารณ์ แต่กลับไม่ประสบความเร็จด้านรายได้เมื่อออกฉายในโรง แต่ในเวลาต่อมากลับมีชื่อเสียงจากการฉายซ้ำทางเคเบิลทีวี โดยดนตรีประกอบภาพยนตร์ โดยจอห์น แบร์รี ใช้เพลง Rhapsody on a Theme of Paganini ของเซียร์เกย์ รัคมานีนอฟ ดัดแปลงมาจากคาปรีซ์สำหรับการเดี่ยวไวโอลินของนิกโคโล ปากานินี เป็นเพลงแบกกราวด์เกือบตลอดทั้งเรื่อง

ภาพยนตร์ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์ สาขาการออกแบบเครื่องแต่งกาย เสนอชื่อเข้าชิงรางวัลลูกโลกทองคำ สาขาดนตรีประกอบ และได้รับรางวัลรางวัลแซทเทิร์น สาขาการออกแบบเครื่องแต่งกาย สาขาดนตรีประกอบ และรางวัลภาพยนตร์แฟนตาซียอดเยี่ยม ^[3]

เรื่องย่อ

เหตุการณ์ในภาพยนตร์เกิดขึ้นในปี ค.ศ. 1972 ริชาร์ด คอลเลียร์ (รับบทโดย รีฟ) นักเขียนบทละคร ได้รับนาฬิกาพกโบราณเรือนหนึ่งจากหญิงชรา ผู้ขอให้เขาสัญญาว่าจะเดินทางกลับไปหาเธอ แปดปีต่อมา ในปี ค.ศ. 1980 ริชาร์ดเดินทางไปพักผ่อนที่โรงแรมแกรนด์โฮเตล เกาะแมกคินแน รัฐมิชิแกน เขาได้เห็นภาพถ่ายเก่าของสาวสวยคนหนึ่ง ถ่ายเมื่อปี ค.ศ. 1912 เธอชื่อ เอลีส แมกแคนนา (รับบทโดย ซีมัวร์) เป็นนักแสดงที่มีชื่อเสียงในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 เขายังค้นพบอีกว่า เธอเป็นคนเดียวกับหญิงชราที่มอบนาฬิกาพกให้เขาเมื่อแปดปีก่อน ซึ่งเสียชีวิตหลังจากนั้นไม่นาน

ริชาร์ดยังค้นพบอีกว่า เขาสามารถเดินทางย้อนไปในอดีตได้ ด้วยการสะกดจิตตัวเอง เขาเดินทางย้อนเวลาไปยังปี ค.ศ. 1912 และพบกับเอลีส ทั้งคู่มีความรักต่อกันแต่แล้วก็ต้องแยกจากกันอย่างกะทันหัน เมื่อริชาร์ดถูกดูดผ่านอุโมงค์เวลา กลับมาใน 68 ปีต่อมา ตรงกับปี ค.ศ. 1980 ซึ่งเป็นปีที่เขาจากมาในครั้งแรก

เมื่อกลับมาอยู่ในยุคปัจจุบัน เขากลับมีอาการซึมเศร้า ตรอมใจ และสุขภาพเสื่อมโทรมลงอย่างรวดเร็ว ในที่สุดเขาก็ปล่อยให้ร่างกายสูญสลายไป และปล่อยจิตวิญญาณให้พบกับเอลีส ที่รอคอยอยู่ และอยู่ด้วยกันตลอดไป